جامعه 9 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ کارهای مردمِ عادل و حکیم همه در دستِ خدا است و انسان نمی‌داند که سرانجام چه دریافت خواهد کرد، مُحبّت یا نفرت.

² همه با این عاقبت روبه‌رو می‌شوند، فرقی نمی‌کند که شخص درستکار باشد یا شریر، خوب باشد یا بد، پاک باشد یا ناپاک، قربانی کند یا نکند، نیک باشد یا گناهکار، قسم بخورد یا نخورد.

³ در تمامی کارهایی که زیر آفتاب انجام می‌شود، از همه بدتر سرنوشتی است که برای بشر پیش می‌آید، و این‌که ذهن و دل او از شرارت پُر است و تا زنده است دیوانگی در دلش ساکن است، و سرانجام ناگهان می‌میرد.

⁴ امّا برای هرکسی که زنده است امیدی باقی است. سگ زنده بهتر از شیر مُرده است.

⁵ کسی‌ که زنده است، می‌داند که زمانی می‌میرد، امّا مُرده‌‌ها هیچ‌چیز نمی‌دانند، پاداشی نمی‌گیرند و حتّی یاد آن‌ها از خاطره‌ها فراموش می‌شود.

⁶ دوستی، دشمنی و احساساتشان همگی با خودشان از بین می‌روند و دیگر در آنچه که در زیر آفتاب رخ می‌دهد، سهمی نخواهند داشت.

⁷ پس بروید نان خود را با لذّت بخورید و شرابتان را با دل‌خوشی بنوشید و شاد باشید، زیرا خدا از پیش آن‌ را تأیید نموده است.

⁸ تا می‌توانید از زندگی لذّت ببرید و شادمان باشید.

⁹ در تمام روزهای این زندگی بیهوده که خدا اجازه می‌دهد در زیر آفتاب داشته باشی، با زنی که دوستش می‌داری خوش باش، زیرا نصیب تو از تمام زحماتی که در این دنیا می‌کشی همین است.

¹⁰ هر کاری که می‌کنی آن‌ را با تمام توانایی خود انجام بده، زیرا در دنیای مردگان، که روزی به آنجا خواهی رفت، نه کار است، نه اندیشه، نه علم و نه حکمت.

¹¹ در زیر آفتاب واقعیّت دیگری هم دیدم و آن این است که تیزترین دونده همیشه در مسابقه برنده نمی‌شود و قوی‌ترین سرباز همیشه در جنگ پیروز نمی‌گردد. مردم دانا همیشه سیر نیستند. اشخاص باهوش همیشه ثروتمند نمی‌شوند و افراد ماهر همیشه مورد لطف قرار نمی‌گیرند. شانس خوب و بد به سراغ همه می‌آید.

¹² کسی نمی‌داند که چه بر سرش می‌آید. همان‌گونه که ماهی ناگهان در تور گرفتار می‌شود و پرنده در دام می‌افتد، انسان هم هنگامی‌که انتظارش را ندارد، گرفتار بلای ناگهانی می‌گردد.

برتری حکمت بر حماقت

¹³ در زیر آفتاب یک نمونۀ حکمت را دیدم که تأثیر عمیقی بر من گذاشت.

¹⁴ شهر کوچکی بود که جمعیّت اندکی در آن زندگی می‌کردند. پادشاه قدرتمندی به آن شهر حمله نموده آن‌ را محاصره کرد و گرداگرد آن سنگرهای عظیمی ساخت.

¹⁵ شخصی فقیر ولی با حکمت در آن شهر پیدا شد که توانست با حکمت خود آن شهر را نجات بدهد، گرچه هیچ‌کس به یاد او نبود.

¹⁶ پس به خود گفتم که حکمت از قدرت بهتر است، هرچند مردم حکمت شخص فقیر را خوار شمرده به سخنانش گوش نمی‌دهند.

¹⁷ شنیدن سخنان آرام یک شخص حکیم، بهتر است از شنیدن فریاد حاکمی که در میان احمقان باشد.

¹⁸ حکمت از هر سلاح جنگی بهتر است، امّا یک خرابکار کارهای نیکوی بسیاری را از بین می‌برد.