جامعه 7 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

اندیشه‌های زندگی

¹ نیک‌نامی از عطرِ گران‌بها بهتر است، و روز مرگ از روز تولّد.

² رفتن به خانۀ ماتم بهتر از رفتن به جشن است، زیرا مرگ سرنوشت همهٔ انسان‌ها است، و لازم است این را به یاد داشته باشند.

³ اندوه بهتر از خنده است، زیرا غم منجر به فهم بیشتر می‌شود.

⁴ حکیمان دربارۀ مرگ می‌اندیشند، ولی احمقان در پی خوش‌گذرانی هستند.

⁵ شنیدن انتقاد از شخص دانا، بهتر از شنیدن تمجید از احمقان است،

⁶ زیرا خندۀ احمقان مانند صدای تَرَق‌تَرَق خار در آتشِ زیر دیگ، بیهوده است.

⁷ ظلم، مرد حکیم را احمق می‌گرداند، و رشوه، دل او را فاسد می‌سازد.

⁸ انتهای کار از شروع آن بهتر است، و صبر و شکیبایی از غرور نیکوتر.

⁹ سریع خشمگین نشوید، زیرا کسی‌ که زود خشمگین می‌شود، احمق است.

¹⁰ نپرس: «چرا دوران گذشته بهتر از این روزها بود؟» زیرا چنین سؤالی عاقلانه نیست.

¹¹ ارث و حکمت هر دو ارزشمندند؛ هریک امتیازی است برای صاحبان خود،

¹² زیرا حکمت و ثروت پناهگاهی برای انسان هستند، ولی مزیّت حکمت این است که به انسان زندگی می‌بخشد.

¹³ کارهای خدا را ببینید، چه کسی می‌تواند آنچه را که او کج ساخته است راست نماید؟

¹⁴ و در زمان سختی این را به یاد داشته باش که موفّقیّت و سختی را خدا معیّن کرده است، و انسان نمی‌داند بعد از او چه اتّفاقی رخ خواهد داد.

¹⁵ در این زندگیِ بیهودۀ خود چیزهای بسیاری دیده‌ام. اشخاص نیکی هستند که در جوانی می‌میرند، امّا افراد شریری نیز هستند که با وجود شرارت‌هایشان عمر طولانی می‌کنند.

¹⁶ پس بیش از حدّ، نیک و باحکمت نباشید، مبادا خود را هلاک کنید.

¹⁷ بسیار شریر و احمق هم نباشید، مبادا مرگتان زود فرارسد.

¹⁸ در هیچ‌کدام از آن‌ها افراط نکنید. شخص خداترس از این دو در امان خواهد بود.

¹⁹ حکمت، انسان را از ده فرمانده که در یک شهر فرمانروایی می‌کنند، تواناتر می‌سازد.

²⁰ در دنیا هیچ‌کسی نیست که کاملاً نیک‌ باشد و هرگز گناه نکند.

²¹ هر حرفی را که می‌شنوی به دل نگیر، حتّی اگر بشنوی که خدمتکارت به تو ناسزا می‌گوید.

²² خودتان نیز خوب می‌دانید که شما هم بارها به دیگران ناسزا گفته‌اید.

²³ من با حکمت خود تمام این‌ها را آزمودم و سعی کردم که حکیم باشم، امّا به‌جایی نرسیدم،

²⁴ زیرا آنچه وجود دارد پیچیده و عمیق است. چه کسی می‌تواند آن‌ را بفهمد.

²⁵ پس وقت خود را صرف مطالعه و تحقیق نمودم و تصمیم گرفتم که حکمت را بیاموزم تا جواب سؤالات خود را پیدا کنم؛ برایم ثابت شد که شرارت و حماقت کار مردم احمق و دیوانه است.

²⁶ فهمیدم که زن حیله‌گر از مرگ تلخ‌تر است؛ عشق او همچون دام و تله و بازوانش مانند کمند است. کسی‌ که خدا از او راضی باشد از دام او نجات می‌یابد، امّا شخص گناهکار گرفتار او می‌شود.

^27-28 واعظ می‌گوید: وقتی به‌دنبال حقیقت بودم و جزئیات را بررسی می‌کردم، به این نتیجه رسیدم که در میان هزار مرد می‌توان یک مرد محترم پیدا کرد، ولی در میان هزار زن یک زن قابل احترام هم وجود ندارد.

²⁹ پس به این نتیجه رسیدم که خدا انسان را نیک و درستکار آفرید، امّا انسان خود را به مسائل پیچیده گرفتار کرده است.