اعمال رسولان 8 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

جفاهای شائول به کلیسا

¹ شائول یکی از کسانی بود که با قتل استیفان موافقت کرده بودند. در همان‌ روز جفای سختی بر کلیسای اورشلیم شروع شد و همۀ ایمان‌داران به‌جز رسولان به نواحی یهودیه و سامره پراکنده شدند.

² گروهی از نیکوکاران جسد استیفان را به خاک سپردند و سوگواری بزرگی برای او ترتیب دادند.

³ شائول کلیسا را سخت زیر جفا قرار داده بود. او خانه‌به‌خانه می‌گشت و زن‌ها و مردها را بیرون می‌کشید و به زندان می‌انداخت.

بشارت در استان سامره

⁴ و امّا آنانی که پراکنده شده بودند، به هر جا که می‌رفتند مژدۀ عیسی را اعلام می‌کردند.

⁵ فیلیپُس به یکی از شهرهای سامره رفت و در آنجا به اعلام نام مسیح پرداخت

⁶ و مردم یک‌دل و با اشتیاق به سخنان او گوش می‌دادند و معجزاتی را که انجام می‌داد، می‌دیدند.

⁷ ارواح پلید با فریاد از مبتلایان بسیاری خارج می‌شدند و بسیاری که مفلوج و لنگ بودند، شفا می‌یافتند

⁸ و در آن شهر شادی عظیمی برپا شد.

⁹ مردی شمعون نام در آن شهر زندگی می‌کرد که برای مدّتی سامریان را فریفتۀ کارهای جادوگرانۀ خود کرده بود و ادّعا می‌کرد که شخص بزرگی است.

¹⁰ همه از بزرگ و کوچک با‌دقّت به او گوش می‌دادند و می‌گفتند: «این شخص قدرت خدایی است که 'عظیم' نام دارد.»

¹¹ آن‌ها با‌دقّت به او گوش می‌دادند زیرا او مدّت مدیدی با جادوگری آن‌ها را افسون کرده بود.

¹² امّا وقتی آن‌ها به مژده‌ای که فیلیپُس دربارۀ پادشاهی خدا و نام عیسای مسیح می‌داد، ایمان آوردند، مردها و زن‌ها تعمید گرفتند.

¹³ حتّی خود شمعون نیز ایمان آورد و تعمید گرفت و پس از آن دیگر از فیلیپُس دور نمی‌شد و از دیدن عجایب و معجزاتی که به‌وسیلهٔ فیلیپُس به‌عمل می‌آمد، مات و مبهوت شده بود.

¹⁴ همین‌که رسولان ساکن اورشلیم باخبر شدند که مردم سامره هم پیام خدا را پذیرفته‌اند، پطرس و یوحنا را نزد آنان فرستادند.

¹⁵ وقتی آن‌ها به آنجا رسیدند، برای ایمان‌داران دعا کردند تا روح‌القدس را بیابند،

¹⁶ زیرا آن‌ها فقط به نام عیسای خداوند تعمید گرفته بودند و تا آن زمان روح‌القدس بر هیچ‌یک از آنان نازل نشده بود.

¹⁷ بنابراین پطرس و یوحنا دست بر سر آنان گذاردند و آنان روح‌القدس را یافتند.

¹⁸ وقتی شمعون دید که با دست‌گذاری رسولان روح‌القدس عطا می‌شود، پول‌های خود را نزد پطرس و یوحنا آورد

¹⁹ و گفت: «به من هم این قدرت را بدهید تا بر هرکه دست بگذارم، روح‌القدس را بیابد.»

²⁰ پطرس پاسخ داد: «پولت با خودت هلاک شود، چون گمان کرده‌ای که بخشش رایگان خدا را با پول می‌توان خرید.

²¹ تو در این خدمت هیچ سهم و قسمتی نداری، زیرا دل تو نزد خدا راست نیست.

²² از این شرارت توبه کن و از خداوند بخواه تا شاید تو را برای داشتن چنین فکری ببخشد.

²³ من می‌بینم که زندگی تو تلخ و زهرآگین است و در زنجیرهای شرارت گرفتاری.»

²⁴ شمعون در پاسخ خواهش کرده گفت: «برای من به درگاه خداوند دعا کنید تا هیچ‌یک از چیزهایی را که دربارۀ من گفتید، عملی نشود.»

²⁵ پس از آنکه پطرس و یوحنا شهادت‌های خود را دادند و پیغام خداوند را اعلام کردند، به اورشلیم بازگشتند و در بین راه مژدۀ نجات را به بسیاری از دهکده‌های سامره رسانیدند.

فیلیپُس و خزانه‌دار حَبشی

²⁶ فرشتۀ خداوند به فیلیپُس گفت: «برخیز به‌طرف جنوب، به آن جادۀ بیابانی که از اورشلیم به غزه می‌رود، برو.»

²⁷ او بلند شد و به‌طرف آنجا حرکت کرد. در این هنگام یک خواجه‌سرای حَبشی که در دربار ملکۀ حَبشه به نام کَنداکِه مقام مهمّی داشت و خزانه‌دار او بود، برای عبادت به اورشلیم آمده بود.

²⁸ در راه بازگشت به وطن، در کالسکه‌ای نشسته بود و کتاب اِشعیای نبی را می‌خواند.

²⁹ روح خدا به فیلیپُس گفت: «نزدیک برو و خود را به آن کالسکه برسان.»

³⁰ پس فیلیپُس به‌سوی آن دوید و شنید که او کتاب اِشعیا را می‌خواند و پرسید: «آیا آنچه را که می‌خوانی، می‌فهمی؟»

³¹ او پاسخ داد: «تا کسی مرا راهنمایی نکند، چطور می‌توانم آن‌ را بفهمم؟» خواجه‌سرا از فیلیپُس خواهش کرد که سوار کالسکه بشود و پهلوی او بنشیند.

³² آن قسمت از کتب مقدّس را که می‌خواند، چنین بود: «او مانند گوسفندی که به کشتارگاه می‌برند، مثل برّه‌ای که پیش پشم‌چینان ساکت است، کلامی به زبان نیاورد.

³³ او خوار شد و عدالت از او دریغ گشت. چه کسی دربارۀ نسل او سخن خواهد گفت؟ زیرا حیات او از روی زمین منقطع شده است.»

³⁴ پس آن خواجه‌سرا به فیلیپُس گفت: «تمنّا دارم به من بگو که نبی در اینجا دربارۀ چه کسی سخن می‌گوید، دربارۀ خودش یا کسی دیگر.»

³⁵ آنگاه فیلیپُس شروع کرد و از همان قسمت کلام خدا، مژدۀ عیسی را به او رسانید.

³⁶ همان‌طور که می‌رفتند به آبی رسیدند. خواجه‌سرا گفت: «نگاه کن، در اینجا آب هست؛ چه چیزی مانع تعمید گرفتن من است؟»

³⁷ فیلیپُس گفت: «اگر با تمام دل ایمان آوری، هیچ مانعی وجود ندارد.» خواجه‌سرا پاسخ داد: «من ایمان دارم که عیسای مسیح، پسر خدا است.»

³⁸ خواجه‌سرا دستور داد کالسکه را نگه دارند. او و فیلیپُس داخل آب رفتند و فیلیپُس او را تعمید داد.

³⁹ وقتی از آب بیرون آمدند، روح خداوند ناگهان فیلیپُس را در ربود و خواجه‌سرا دیگر او را ندید و شادی‌کنان به راه خود رفت.

⁴⁰ امّا فیلیپُس در اَشدود دیده شد که در همۀ شهرهای آن ناحیه می‌گشت و بشارت می‌داد تا سرانجام به قیصریه رسید.