۲سموئیل 9 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

داوود و مِفیبوشِت

¹ روزی داوود پرسید: «آیا کسی از خاندان شائول زنده مانده است تا من به‌خاطر یوناتان به او احسان کنم؟»

² در آنجا از خاندان شائول خدمتکاری به نام صیبا بود که او را به حضور داوود آوردند. داوود پادشاه از او پرسید: «آیا تو صیبا هستی؟» او جواب داد: «بله، سرور من.»

³ پادشاه از او سؤال کرد: «آیا هنوز هم از خاندان شائول کسی باقی‌مانده است تا من وفاداری و مهربانی خود را به او نشان بدهم؟ من همان‌طور که به خدا قول دادم، انجام خواهم داد.» صیبا در جواب پادشاه گفت: «بلی، پسری از یوناتان هنوز زنده است که لنگ می‌باشد.»

⁴ پادشاه پرسید: «او کجا است؟» صیبا گفت: «او در خانۀ ماخیر پسر عمیئیل در لودبار است»

⁵ آنگاه داوود یک نفر را فرستاد تا او را از خانۀ ماخیر بیاورد.

⁶ وقتی مِفیبوشِت، پسر یوناتان به حضور داوود آمد، سَرخود را به علامت تعظیم به زمین خم کرد. داوود گفت: «مِفیبوشِت؟» او جواب داد: «بلی، سرور من، بندهٔ شما در خدمت شما می‌باشد.»

⁷ داوود گفت: «نترس، من به‌خاطر دوستی و وفاداری به پدرت، می‌خواهم در حقّ تو احسان کنم. من تمام زمین‌های پدربزرگت، شائول را به تو بازمی‌گردانم و تو با من همیشه بر سر یک سفره خواهی نشست.»

⁸ مِفیبوشِت باز به سجده افتاده تعظیم کرد و گفت: «آیا این سگ مُرده لیاقت این‌همه مهربانی را دارد؟»

⁹ بعد داوود، صیبا خادم شائول را به حضور خود خواند و گفت: «همۀ آنچه را که متعلّق به شائول بود، به نوۀ سرورت داده‌ام.

¹⁰ پس تو، پسران و خدمتکارانت باید در زمین‌هایش کشاورزی کنید تا از حاصل آن پسر سرورت و فامیل او چیزی برای خوردن داشته باشند. امّا مِفیبوشِت، پسر سرورت همیشه با من در سر یک سفره نان خواهد خورد.» صیبا پانزده پسر و بیست خدمتکار داشت.

¹¹ صیبا به پادشاه گفت: «سرور من، این خدمتکارتان همۀ آنچه را که فرمودید به‌جا خواهد آورد.» از آن ‌پس مِفیبوشِت مثل پسران داوود بر سر یک سفره با او نان می‌خورد.

¹² مِفیبوشِت پسر جوانی به نام میکا داشت. همۀ خانوادۀ صیبا خدمتکاران مِفیبوشِت شدند.

¹³ مِفیبوشِت که از دو پا لنگ بود، به اورشلیم رفت و همیشه بر سر سفرۀ پادشاه خوراک می‌خورد.