۲قرنتیان 1 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

مقدّمه

¹ از طرف پولس که به ارادۀ خدا، رسول عیسای مسیح است و از طرف برادر ما تیموتاؤس به کلیسای خدا در شهر قرنتُس و تمام مقدّسین مقیم یونان:

² پدر ما خدا و عیسای مسیح خداوند به شما فیض و آرامش عطا فرماید.

شکرگزاری پولس

³ سپاس بر خدا، پدر خداوند ما عیسای مسیح، که پدر رحمت‌ها و خدای تسلّی‌ها است.

⁴ او به ما در تمام سختی‌ها و زحمت‌های ما تسلّی بخشید تا بتوانیم با استفاده از همان تسلّی که خدا به ما عطا فرمود، کسانی را که به انواع سختی‌ها گرفتار هستند، تسلّی بخشیم.

⁵ همان‌گونه که ما در رنج‌های بسیارِ مسیح سهیم هستیم، به‌وسیلهٔ مسیح در تسلّی فراوان او نیز شریک هستیم.

⁶ اگر زحمات و سختی‌ها نصیب ما می‌شوند، به‌خاطر تسلّی و نجات شما است و اگر تسلّی در انتظار ما است، این هم باید موجب تسلّی خاطر شما باشد. یعنی وقتی شما هم مثل ما متحمّل رنج و زحمت می‌شوید، صبور و بردبار باشید.

⁷ امید ما به شما همیشه پابرجا است، زیرا می‌دانیم، چنان‌که در رنج‌های ما سهیم هستید، در تسلّی ما نیز سهیم خواهید بود.

⁸ ما نمی‌خواهیم از سختی‌هایی که در استان آسیا برای ما پیش آمد بی‌خبر باشید. بارهایی که بر دوش ما گذاشته شد آن‌قدر گران و سنگین بود که امید خود را به ادامۀ زندگی از دست دادیم.

⁹ احساس می‌کردیم که حکم اعدام ما صادر شده است. امّا این اتّفاق افتاد تا ما به خدایی که مردگان را زنده می‌کند متّکی باشیم نه به خودمان.

¹⁰ خدا ما را از خطر مرگِ بسیار وحشتناکی رهانید و امید ما بازهم به او است که بار دیگر ما را رهایی بخشد.

¹¹ شما نیز باید با دعاهایتان ما را یاری کنید تا وقتی عدّۀ بسیاری برکاتی را که خدا به ما داده است ببینند، عدّۀ بیشتری به‌خاطر ما خدا را سپاس بگویند.

تغییر نقشۀ پولس

¹² افتخار ما این است و وجدان ما نیز گواه است که در روابط خود با مردم این جهان و مخصوصاً با شما با خلوص نیّت و صداقت الهی رفتار کرده‌ایم. ما به فیض خدا متّکی بودیم، نه به فلسفۀ دنیوی.

¹³ چیز دیگری جز آنچه می‌خوانید و می‌فهمید برای شما نمی‌نویسیم

¹⁴ و امیدواریم شما همان‌طور که ما را تا حدّی می‌شناسید مقصود ما را نیز کاملاً بفهمید تا سرانجام در روز عیسای خداوند چنان‌که ما به شما افتخار می‌کنیم، شما نیز به ما افتخار کنید.

¹⁵ با چنین اطمینانی بود که تصمیم گرفتم قبل از همه از شما دیدن کنم تا به شما دوچندان برکت برسانم.

¹⁶ یعنی می‌خواستم هم در وقت رفتن به مقدونیه و هم در بازگشت از آنجا، از شما دیدن کنم و با کمک شما راه یهودیه را در پیش بگیرم.

¹⁷ آیا این تصمیم من با دودلی همراه بود؟ آیا من هم در تصمیم‌گیری‌های خود مثل افراد این جهان هم‌زمان بلی و خیر می‌گویم؟

¹⁸ همان‌گونه که سخنان خدا قابل‌ اعتماد است، گفتار ما نیز به شما دو پهلو نمی‌باشد.

¹⁹ زیرا پسر خدا، عیسای مسیح، که من و سیلاس و تیموتاؤس او را به شما اعلام کردیم، هرگز دو پهلو صحبت نمی‌کرد، بلکه بلی او همیشه «بلی» است.

²⁰ زیرا وعده‌های خدا هرچه باشند، در مسیح «بلی» می‌باشند و به‌خاطر همین، وقتی در ستایش خدا به‌وسیلهٔ مسیح «آمین» می‌گوییم، خدا جلال می‌یابد.

²¹ خدا، ما و شما را در اتّحاد با مسیح استوار نموده و مأموریت مقدّسی به ما داده است.

²² و خدا مُهر مالکیّت خود را بر ما گذاشت و روح‌القدس را به‌عنوان ضامن همۀ برکات آینده در دل‌های ما نهاد.

²³ خدا شاهد است که من از آمدن به قرنتُس به این دلیل خودداری کردم که شما را آزرده خاطر نسازم.

²⁴ مقصود من این نیست که حاکم بر ایمان شما باشم! خیر، بلکه ما همکاران شما برای شادی واقعی هستیم، زیرا شما در ایمان پایدار هستید.