۱سموئیل 21 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

فرار داوود از نزد شائول

¹ داوود به نوب نزد اَخیمِلِک کاهن رفت. وقتی اَخیمِلِک او را دید ترسید و پرسید: «چرا تنها آمدی و کسی همراهت نیست؟»

² داوود به اَخیمِلِک کاهن جواب داد: «پادشاه مرا برای یک کار خصوصی فرستاده است و به من امر کرده است که دربارۀ آن‌ چیزی به کسی نگویم و کسی نداند که چرا به اینجا آمده‌ام. و به خادمان خود گفته‌ام که کجا منتظر من باشند.

³ اکنون خوردنی چه داری؟ پنج قرص نان و یا هر چیز دیگری که داری به من بده.»

⁴ کاهن به داوود گفت: «من نان معمولی ندارم، امّا نان مقدّس موجود است و اگر افراد تو به‌تازگی با زنی هم‌بستر نشده باشند، می‌توانید از آن بخورید.»

⁵ داوود جواب داد: «مطمئن باش. افراد من حتّی وقتی به مأموریت‌های معمولی می‌روند، خود را پاک نگاه می‌دارند، پس چقدر بیشتر اکنون که ما به مأموریت مقدّسی می‌رویم.»

⁶ چون نان عادی موجود نبود، کاهن از نان مقدّس، یعنی از نانی که به حضور خداوند تقدیم شده بود، به او داد. در همان روز نان تازه و گرم به‌عوض آن نان‌ها در آنجا گذاشته شد.

⁷ در همان روز تصادفاً یکی از گماشتگان شائول به نام دوآغ اَدومی که سرپرست چوپان‌های شائول بود، برای مراسم طهارت به آنجا آمده بود.

⁸ داوود از اَخیمِلِک پرسید: «آیا در اینجا نیزه یا شمشیری داری؟ این مأموریت چنان فوری و ضروری بود که وقت آن‌ را نداشتم تا شمشیر یا اسلحه‌ای با خود بیاورم.»

⁹ کاهن گفت: «شمشیر جُلیات فلسطینی را که تو او را در درّۀ ایلاه کشتی، در پارچه‌ای پیچیده و در پشت ایفود گذاشته‌ام. اگر می‌خواهی آن‌ را بردار، زیرا آن تنها اسلحه در اینجا است.» داوود گفت: «از این چه‌بهتر! آن‌ را به من بده.»

¹⁰ داوود همان روز از ترس شائول از آنجا فرار کرد و نزد اَخیش، پادشاه جَت رفت.

¹¹ خادمان اَخیش به او گفتند: «آیا این شخص داوود، پادشاه کشورش نیست که زنان رقص‌کنان به استقبالش رفته می‌خواندند که، 'شائول هزاران نفر را کشته است و داوود ده‌ها هزاران نفر را؟'»

¹² وقتی داوود سخنان آن‌ها را شنید، از اَخیش، پادشاه جَت، بسیار ترسید.

¹³ پس ناگهان رفتار خود را نزد آنان تغییر داده خود را به دیوانگی زد. روی درها خط می‌کشید و آب دهانش از ریشش می‌چکید.

¹⁴ آنگاه اَخیش به خادمان خود گفت: «این شخص دیوانه است. چرا او را نزد من آوردید؟

¹⁵ مگر ما دیوانه کم داریم که این شخص را هم نزد من آوردید؟»