۱یوحنا 4 - مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

شناختن روح خدا و ارواح دروغین

¹ ای عزیزان، به هر روحی اعتماد نکنید، بلکه آن‌ها را بیازمایید تا ببینید که آیا درواقع از جانب خدا هستند یا نه، زیرا عدّه‌ای ‌به سرتاسر دنیا رفته به دروغ نبوّت می‌کنند.

² چگونه می‌توان تشخیص داد که نبوّتی از روح خدا است؟ هرکه اقرار کند که عیسای مسیح در جسم انسانی آمد، روح خدا در او است.

³ و هرکه منکر این حقیقت شود، نه‌ تنها از جانب خدا نیست، بلکه او دارای روح «ضدّ مسیح» می‌باشد. شما شنیده‌اید که او می‌آید، و هم‌اکنون در این جهان است.

⁴ ای فرزندان، شما به خدا تعلّق دارید و بر کسانی‌ که به دروغ نبوّت می‌کنند غلبه یافته‌اید، زیرا روحی که در شما است از روحی که در این دنیا کار می‌کند، قوی‌تر است.

⁵ این انبیای دروغین متعلّق به این دنیا هستند و دربارۀ امور دنیوی سخن می‌گویند و به‌این‌سبب دنیا به آن‌ها گوش می‌دهد.

⁶ امّا ما فرزندان خدا هستیم و هر کسی که خدا را می‌شناسد به ما گوش می‌دهد، در‌حالی‌که کسی‌ که به خدا تعلّق ندارد، سخنان ما را قبول نمی‌کند. پس به‌این‌ترتیب، ما می‌توانیم پیام حقیقت را که از جانب روح خدا است، از پیام‌های نادرستی که از جانب ارواح دیگر هستند، تشخیص دهیم.

خدا محبّت است

⁷ ای عزیزان، ما باید به یکدیگر محبّت کنیم، زیرا محبّت از جانب خدا است. هرکه محبّت دارد، فرزند خدا است و خدا را می‌شناسد.

⁸ امّا آنکه محبّت ندارد خدا را نمی‌شناسد، زیرا خدا محبّت است.

⁹ و محبّت خدا از این طریق به ما آشکار گردید که خدا پسر یگانۀ خود را به جهان فرستاد تا ما به‌وسیلهٔ او حیات داشته باشیم.

¹⁰ محبّتی که من از آن سخن می‌گویم، محبّت ما نسبت به خدا نیست، بلکه محبّت خدا نسبت به ما است، محبّتی که باعث شد او پسر خود را به‌عنوان کفّارۀ گناهان ما بفرستد.

¹¹ ای عزیزان، اگر محبّت خدا به ما چنین است، ما نیز باید به یکدیگر محبّت کنیم.

¹² هیچ‌کس هرگز خدا را ندیده است، امّا اگر ما به یکدیگر محبّت کنیم، خدا در ما زندگی می‌کند و محبّت او در ما به کمال رسیده است.

¹³ چگونه می‌توانیم بدانیم که خدا در ما است و ما در خدا؟ از این‌که او روح خود را به ما بخشیده است!

¹⁴ ما خود دیده‌ایم و شهادت می‌دهیم که خدای پدر، پسر خود را فرستاد تا نجات‌دهندۀ عالم باشد

¹⁵ و هرکه اقرار کند که عیسی پسر خدا است، خدا در او ساکن است و او در خدا.

¹⁶ ما از محبّت خدا نسبت به خود آگاهیم و به آن ایمان داریم. خدا محبّت است و هرکه بامحبّت زندگی می‌کند، در خدا ساکن است و خدا در او.

¹⁷ به‌این‌وسیله محبّت در ما به کمال رسیده است تا در روز داوری اطمینان داشته باشیم، زیرا زندگی ما مانند زندگی مسیح در این جهان است.

¹⁸ در محبّت ترس نیست، بلکه محبّت کامل ترس را بیرون می‌راند؛ ترس به‌خاطر انتظار از مجازات است، و کسی می‌ترسد که محبّت او به کمال نرسیده است.

¹⁹ ما محبّت می‌کنیم چون اوّل خدا به ما محبّت کرد.

²⁰ اگر کسی بگوید: «من خدا را دوست دارم،» در‌حالی‌که از برادر خود نفرت دارد، دروغ‌گو است، زیرا اگر کسی که برادر خود را که می‌بیند، محبّت نمی‌نماید، محال است خدایی را که ندیده‌ است، محبّت نماید.

²¹ فرمانی که او به ما داده چنین است: «هرکه خدا را محبّت می‌نماید، برادر خود را نیز باید محبّت نماید.»