Luke 24 - Musselmani Burmese

¹ ရက်သတ္တပတ်၏ပထမနေ့၊ အရုဏ်တက်စအချိန်၌ အမျိုးသမီးတို့သည် ပြင်ဆင်ထားသော အမွှေးနံ့သာရည်များကို ယူဆောင်၍ သင်္ချိုင်းဂူသို့ သွားရောက်ကြလေ၏။

² သူတို့သည် သင်္ချိုင်းဂူပေါက်ဝကို ပိတ်ထားသည့် ကျောက်တုံးကြီးအား တစ်စုံတစ်ဦးမှ ဖယ်ရှားထားသောကြောင့် အဝေးတစ်နေရာသို့ ရောက်နေသည်ကို တွေ့ရလေ၏။

³ သင်္ချိုင်းဂူထဲသို့ ဝင်ကြသောအခါ ကိုယ်တော်ယေရှု၏ရုပ်ခန္ဓာအား မတွေ့ရတော့ပေ။

⁴ သူတို့သည် မည်သို့ဖြစ်သည်ကို စဉ်းစား၍ မရနိုင်ဖြစ်နေကြစဉ်တွင် ရုတ်တရက် ဝတ်ဖြူစင်ကြယ် ဝတ်ဆင်ထားပြီး ကိုယ်ရောင်ကိုယ်ဝါတောက်ပနေသော လူနှစ်ဦးသည် သူတို့ဘေးတွင် ပေါ်လာကာ သူတို့အနီး၌ ရပ်ကြသဖြင့်

⁵ အမျိုးသမီးတို့သည်လည်း ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားကြပြီး မြေကြီးပေါ်တွင် ဒူးထောက်ဦးညွတ်ကြလေ၏။ သို့သော် ထိုလူနှစ်ဦးက “သေဆုံးသူများကိုသာ ထားသည့်သင်္ချိုင်းဂူ၌ အဘယ်ကြောင့် အသက်ရှင်သောသူကို လာရှာနေကြသနည်း။

⁶ ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ဤနေရာတွင် မရှိတော့ပါ။ သူသည် သေရာမှ အသက်ပြန်ရှင်တော်မူခဲ့ပြီ။ ဂါလိလဲပြည်၌ သူနှင့်အတူ ရှိခဲ့စဉ်အချိန်က သင်တို့အား သူမိန့်ကြားခဲ့သည်တို့ကို အမှတ်ရကြလော့။

⁷ လူ့သားတော်သည် အပြစ်ဒုစရိုက်သမားများလက်သို့ အပ်နှံခံရလိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်တွင် တင်၍ သတ်ဖြတ်ခြင်းကို ခံရလိမ့်မည်။ သို့သော် သူသည် သုံးရက်မြောက်နေ့၌ အသက်ပြန်ရှင်တော်မူလိမ့်မည်’ ဟုမိန့်တော်မူခဲ့သည်မဟုတ်လော” ဟုဆိုကြ၏။

⁸ ထိုအခါ ထိုအမျိုးသမီးတို့သည် ကိုယ်တော်ယေရှု မိန့်တော်မူခဲ့သည်များကို သတိရသွားကြပြီး

⁹ သင်္ချိုင်းဂူမှ ပြန်သွားပြီးလျှင် သာဝကဆယ့်တစ်ဦးနှင့် အခြားသောသူအားလုံးတို့အား ဤအကြောင်းအရာအလုံးစုံတို့အား ပြောပြကြလေ၏။

¹⁰ သာဝကတို့အား ဤအကြောင်းအရာတို့ကို ပြောပြသောအမျိုးသမီးတို့မှာ မာဂဒလရွာသူ မာရိ၊ ယောဟန္န၊ ယာကုပ်၏မိခင်ဖြစ်သူမာရိနှင့် အခြားသောအမျိုးသမီးအချို့တို့ ဖြစ်ကြ၏။

¹¹ သာဝကတို့သည် ထိုအမျိုးသမီးတို့ ပြောကြားသည့်စကားတို့သည် အဓိပ္ပါယ်မရှိဟု ထင်မြင်ကြသောကြောင့် သူတို့သည် မယုံကြည်ကြချေ။

¹² သို့သော် ပေတရုသည် ထ၍ သင်္ချိုင်းဂူသို့ပြေးသွားပြီး အထဲသို့ကြည့်ရာ ကိုယ်တော်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ရစ်ပတ်သည့် အဝတ်များသာရှိနေသည်ကို မြင်လေ၏။ ထို့ကြောင့် သူသည် ထိုအဖြစ်အပျက်ကို အံ့ဩလျှက် အိမ်သို့ပြန်လေ၏။

¹³ ထိုနေ့၌ပင် ကိုယ်တော်ယေရှု၏တပည့်တော်ထဲမှ နှစ်ဦးတို့သည် ဂျေရုဆလင်မြို့မှ ခုနစ်မိုင်ခန့်ဝေးသော ဧမောက်ကျေးရွာသို့ သွားကြလေ၏။

¹⁴ သူတို့သည် ကိုယ်တော်ယေရှုအကြောင်း ဖြစ်ပျက်ခဲ့သော အကြောင်းအရာတို့ကို ဆွေးနွေး၍ သွားနေကြလေ၏။

¹⁵ ထိုသို့တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး အပြန်အလှန်ဆွေးနွေး၍ သွားနေစဉ် ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ချဉ်းကပ်လာ၍ သူတို့နှင့်အတူ လမ်းလျှောက်၍ ကြွတော်မူ၏။

¹⁶ ဘုရားရှင်သည် သူတို့အား ကိုယ်တော့်ကို မှတ်မိစေခြင်းမှ ကာစီးထားသဖြင့် သူတို့သည် ကိုယ်တော်အား မြင်သော်လည်း မမှတ်မိကြချေ။

¹⁷ ကိုယ်တော်က “သင်တို့သည် လမ်းခရီး၌ မည်သည့်အကြောင်းအရာတို့ကို ပြောဆိုနေကြပါသနည်း” ဟုမေးတော်မူရာ ထိုသူတို့သည် မျက်နှာညှိုးငယ်လျှက် ရပ်လိုက်ကြ၏။

¹⁸ ထို့နောက် သူတို့ထဲမှ ကလောဖဟု အမည်ရှိသူက ကိုယ်တော်အား “ဤရက်အနည်းငယ်၌ ဂျေရုဆလင်မြို့၌ မည်သည့်အရာများဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်ကို သင်သည် မသိဘဲနေသလော” ဟုဆိုသဖြင့်

¹⁹ ကိုယ်တော်က “မည်သည့်အရာများဖြစ်ပျက်ခဲ့ပါသနည်း” ဟုမေးတော်မူလျှင် ထိုသူက “နာဇရက်မြို့သား ကိုယ်တော်ယေရှု၏အဖြစ်အပျက်များပေတည်း။ ထိုသူသည် ကြီးကျယ်သော အံ့ဖွယ်အမှုအရာတို့ကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီး ဝမ်းမြောက်ဖွယ်ရာ မင်္ဂလာသတင်းစကားကို ဟောပြောသွန်သင်ခဲ့သည့် အရိယာသူတော်စင်တစ်ပါးဖြစ်၏။ သူ၏ဟောပြောဆောင်ရွက်မှုတို့သည်လည်း တန်ခိုးအာနုဘော်ကြီးမားလှသည်ဟု လူအများက ထင်မြင်ခဲ့ကြ၏။

²⁰ သို့သော် အကျွန်ုပ်တို့၏ဂျူးပုရောဟိတ်အကြီးအကဲများနှင့် ခေါင်းဆောင်များက သူ့ကိုဖမ်းဆီးကာ ရောမအာဏာပိုင်များလက်သို့ အပ်ခဲ့ကြ၏။ ထိုအာဏာပိုင်တို့သည် ကိုယ်တော်ယေရှုကို သေဒဏ်ချမှတ်ခဲ့သည့်အတွက် သူသည် လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်၌ သံမှိုရိုက်၍ သတ်ဖြတ်ခြင်းကိုခံခဲ့ရ၏။

²¹ ကိုယ်တော်ယေရှုသည် အကျွန်ုပ်တို့၏အစ္စရေးလူမျိုးအပေါင်းတို့အား ရွေးနှုတ်ကယ်တင်တော်မူသောသူ ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု အကျွန်ုပ်တို့ မျှော်လင့်ထားခဲ့ကြသော်လည်း ယခုဆိုလျှင် ထိုအဖြစ်အပျက်များဖြစ်ခဲ့သည်မှာ သုံးရက်တိုင်တိုင်ရှိခဲ့ပါပြီ။

²² သို့သော် အကျွန်ုပ်တို့ထဲမှ အမျိုးသမီးအချို့သည် ယနေ့မနက်အစောပိုင်းတွင် သင်္ချိုင်းဂူသို့ သွားကြရာ၌ ကိုယ်တော်ယေရှု၏ခန္ဓာကိုယ်ရုပ်အလောင်းကို မမြင်တွေ့ကြရဘဲ နတ်ဒေဝါအချို့သည် ပေါ်လာ၍

²³ ကိုယ်တော်ယေရှုသည် အသက်ပြန်ရှင်တော်မူခဲ့ပြီဟု သူတို့အား ပြောပြခဲ့သည်ဟူ၍ အံ့ဩဖွယ်သတင်းစကားကို အကျွန်ုပ်တို့အား လာ၍ပြောပြခဲ့ကြ၏။

²⁴ ထို့ကြောင့် အကျွန်ုပ်တို့ထဲမှ လူတချို့သည်လည်း သင်္ချိုင်းဂူသို့ သွားကြည့်ကြသည့်အခါ ထိုအမျိုးသမီးများပြောဆိုသကဲ့သို့ ဖြစ်နေလျှက် ကိုယ်တော်ယေရှု၏ရုပ်အလောင်းကို မတွေ့မြင်ခဲ့ကြရပေ” ဟုဆိုကြ၏။

²⁵ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က ထိုသူတို့အား “သင်တို့ အဘယ်ကြောင့် နားမလည်နိုင်ကြသနည်း။ အရိယာသူတော်စင်တို့၏မိန့်မှာချက်ကို ယုံကြည်ရန် မည်သည့်အကြောင်းကြောင့် နှောင့်နှေးနေကြသနည်း။

²⁶ အရိယာသူတော်စင်တို့၏မိန့်မှာချက်တွင် မေရှိယသည် ဒုက္ခဝေဒနာကို ခံစားရ၍ အသေခံရမည်။ ထိုနောက်မှ သူ၏ဘုန်းတန်ခိုးတော်ထင်ရှားပေလိမ့်မည်ဟူ၍ ရှင်းလင်းစွာဖော်ပြခဲ့သည်ကို သင်တို့မသိကြသလော” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

²⁷ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် မောရှေနှင့် အရိယာသူတော်စင်အပေါင်းတို့၏ကျမ်းများမှ ကိုယ်တော့်အကြောင်းကို ဖော်ပြခဲ့သမျှတို့၏အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို ထိုသူတို့အား ရှင်းပြတော်မူ၏။

²⁸ ထို့နောက် ထိုသူတို့နှစ်ဦးသွားနေသည့် ဧမောက်ရွာအနီးသို့ ရောက်လာသောအခါ ကိုယ်တော်သည် အဝေးသို့ ဆက်လက်ထွက်ခွာမည့်ပုံစံမျိုးကို မြင်ရသဖြင့်

²⁹ ထိုသူတို့က “နေဝင်မိုးချုပ်၍ အလွန်နောက်ကျနေပြီဖြစ်သဖြင့် အကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ တည်းခိုပါလော့” ဟုကိုယ်တော်အား ဖိတ်ခေါ်လေ၏။ ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်က သူတို့နှင့်အတူ အိမ်အတွင်းသို့ တည်းခိုရန်အတွက် ဝင်လေ၏။

³⁰ ထို့နောက် စားသောက်ရန် ထိုင်ကြသောအခါ ကိုယ်တော်သည် မုန့်ကိုကိုင်တော်မူ၍ ဘုရားရှင်၏ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းပြီးမှ မုန့်ကိုဖဲ့၍ ထိုသူတို့ကို ပေးတော်မူ၏။

³¹ ထိုစဉ် အမြင်အာရုံဖွင့်ပေးလိုက်သဖြင့် ထိုသူတို့သည် ကိုယ်တော်အား မှတ်မိကြလေ၏။ သို့သော် တချိန်တည်းမှာပင် ကိုယ်တော်သည် သူတို့၏မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားလေ၏။

³² ထိုသူတို့ကလည်း “လမ်းခရီး၌ ကိုယ်တော်သည် ငါတို့ကို ကျမ်းစာများကို ရှင်းပြနေစဉ်တွင် ငါတို့၏စိတ်ထဲ၌ သူ့ကိုရင်းရင်းနှီးနှီးသိသည်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်မဟုတ်လော” ဟုအချင်းချင်းပြောဆိုကြလေ၏။

³³ ထို့နောက် သူတို့သည် ချက်ချင်းထ၍ ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ ပြန်ကြရာ သာဝကဆယ့်တစ်ဦးတို့သည် အခြားသောသူများနှင့်အတူ စုဝေးလျှက်ရှိနေသည်ကို တွေ့ရလေ၏။

³⁴ ထိုစုဝေးနေသူအပေါင်းတို့က ပြန်ရောက်လာသည့်လူနှစ်ဦးအား ကိုယ်တော်ယေရှုသည် သေခြင်းမှ အမှန်ပင် အသက်ပြန်ရှင်တော်မူပြီး ရှိမုန်အား ဖူးမြင်ခွင့်ပေးခဲ့သည့်အကြောင်းကို ပြောပြကြလေ၏။

³⁵ ထိုအခါ ဧမောက်ကျေးရွာမှပြန်လာကြသော လူနှစ်ဦးတို့သည်လည်း လမ်းတွင် သူတို့ကြုံခဲ့ရသမျှနှင့် မုန့်ကို ဖဲ့လိုက်သောအခါတွင် ကိုယ်တော်ယေရှုဖြစ်ကြောင်းကို သူတို့သိလိုက်ရပုံတို့ကို ပြောပြကြလေ၏။

³⁶ ဤကဲ့သို့ တပည့်တော်များသည် ထိုအကြောင်းအရာ အဖြစ်အပျက်တို့ကို ပြောနေကြစဉ်မှာပင် ကိုယ်တော်သည် သူတို့၏အလည်၌ ကိုယ်ထင်ပြတော်မူပြီး သူတို့အား “ဘုရားရှင်သည် သင်တို့အား ငြိမ်းချမ်းခြင်းကို ပေးသနားပါစေသော်” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

³⁷ သို့သော် တပည့်တော်တို့သည် တစ္ဆေကို မြင်နေကြသည်ဟု ထင်မှတ်၍ ကြောက်လန့်သွားကြ၏။

³⁸ သို့သော် ကိုယ်တော်က “သင်တို့ အဘယ်ကြောင့် ကြောက်ရွံ့နေကြသနည်း။ အဘယ်ကြောင့် ယုံမှားသံသယဝင်နေကြသနည်း။

³⁹ ငါ၏လက်၊ ခြေတို့ကို ကြည့်ကြလော့။ ငါ့ကို တို့ထိကြည့်ကြလော့။ တစ္ဆေ၌ အရိုးအသားမရှိ။ ငါ၌မူ သင်တို့မြင်တွေ့ရသည့်အတိုင်းပင် အရိုး၊ အသားများရှိ၏” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

⁴⁰ ထိုသို့ပြောဆိုပြီးနောက် သူ၏လက်နှင့်ခြေထောက်တို့ရှိ ဒဏ်ရာများကို ပြသလေ၏။

⁴¹ တပည့်တော်တို့လည်း လွန်စွာဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာဖြင့် မယုံကြည်နိုင်လောက်အောင် အံ့ဩသွားကြ၏။ ထို့နောက် ကိုယ်တော်က သူတို့အား “စားစရာ တစ်ခုခုရှိသလော” ဟုမေးတော်မူ၏။

⁴² ထိုအခါ သူတို့သည် ငါးကင်တစ်ပိုင်းနှင့် ပျားသလက်အနည်းငယ်ကို ပေးလိုက်ရာ

⁴³ ကိုယ်တော်သည် သူတို့ရှေ့၌မှာပင် သုံးဆောင်တော်မူ၏။

⁴⁴ ထို့နောက် ကိုယ်တော်က “မောရှေ၏ပညတ်ကျမ်း၊ အရိယာသူတော်စင်တို့၏ကျမ်းများနှင့် ဆာလံကျမ်းတို့၌ ငါ၏အကြောင်းကို ဖော်ပြထားသည့်အတိုင်း အမှန်တကယ်ဖြစ်လာလိမ့်မည်ဟု သင်တို့အား ငါမိန့်ဆိုခဲ့သည့်အကြောင်းအရာတို့သည် ဤအဖြစ်အပျက်များပင်ဖြစ်ကြ၏” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

⁴⁵ ထို့နောက် ကျမ်းစာကို နားလည်ကြစေရန်အတွက် ကိုယ်တော်က တပည့်တော်များအား သွန်သင်လမ်းပြပေးတော်မူလေ၏။

⁴⁶ ထို့နောက် သူတို့အား “ကျမ်းစာ၌ ကယ်တင်ရှင်မေရှိယသည် ဆင်းရဲဒုက္ခတို့ကို ခံစားရပြီးနောက် သုံးရက်မြောက်သောနေ့၌ သေခြင်းမှ အသက်ပြန်ရှင်တော်မူလိမ့်မည်။

⁴⁷ နောင်တသံဝေဂတရားနှင့် အပြစ်ဒုစရိုက်တို့ကို ခွင့်လွှတ်ခြင်းရစေဖို့ ဂျေရုဆလင်မြို့မှစ၍ လူမျိုးအပေါင်းတို့ကို ဟောပြောလိမ့်မည်ဟုဖော်ပြထား၏။

⁴⁸ ထို့ကြောင့် သင်တို့သည်လည်း ဤအဖြစ်အပျက်များအားလုံးအတွက် သက်သေများဖြစ်ကြ၏။

⁴⁹ ငါသည် ငါ၏ဖခမည်းတော် ပေးထားသည့် ကတိတော်အတိုင်း သင်တို့ထံသို့ ဉာဏ်အလင်းတော်ကို စေလွှတ်မည်။ ထို့ကြောင့် သင်တို့သည် ရွှေမြို့တော်မှ တန်ခိုးတော်ပေးအပ်သည့်အချိန်အထိတိုင်အောင် ဂျေရုဆလင်မြို့၌ စောင့်လျှက်နေကြလော့” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

⁵⁰ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် တပည့်တော်များကိုခေါ်၍ ဗေသနိရွာအနီးသို့ ရောက်သည့်အခါ တပည့်တော်တို့အား လက်တော်ကိုမြှောက်၍ ကောင်းကြီးပေးတော်မူ၏။

⁵¹ ထိုသို့ ကောင်းကြီးပေးနေစဉ်မှာပင် ကိုယ်တော်ယေရှုသည် တပည့်တော်တို့ထံမှ ထွက်ခွာ၍ ရွှေမြို့တော်သို့ ခေါ်ဆောင်ခြင်းကို ခံယူတော်မူလေ၏။

⁵² တပည့်တော်တို့သည် ကိုယ်တော်ယေရှုအား ပျပ်ဝပ်ရှိခိုးပြီးလျှင် ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်စွာဖြင့် ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ ပြန်ကြလေ၏။

⁵³ သူတို့သည် ဂျေရုဆလင်မြို့သို့ ရောက်ကြသောအခါ ဗိမာန်တော်တွင် ဘုရားရှင်၏ဂုဏ်တော်အပေါင်းကို အမြဲမပြတ် ချီးမွမ်းလျှက်နေကြလေ၏။