Luke 20 - Musselmani Burmese

¹ တစ်နေ့သ၌ ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ဗိမာန်တော်ဝန်းထဲ၌ လူထုပရိသတ်တို့အား မင်္ဂလာသတင်းကောင်းကို ဟောပြောသွန်သင်တော်မူစဉ် ဂျူးပုရောဟိတ်အကြီးအကဲများ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာများနှင့် ဂျူးလူမျိုးအကြီးအကဲများ ရောက်လာကြပြီး တစ်နေ့သ၌ ကိုယ်တော်ယေရှုသည် ဗိမာန်တော်ဝန်းထဲ၌ လူထုပရိသတ်တို့အား မင်္ဂလာသတင်းကောင်းကို ဟောပြောသွန်သင်တော်မူစဉ် ဂျူးပုရောဟိတ်အကြီးအကဲများ၊ ကျမ်းတတ်ဆရာများနှင့် ဂျူးလူမျိုးအကြီးအကဲများ ရောက်လာကြပြီး

² ကိုယ်တော်အား “ဗိမာန်တော်၌ ဤကဲ့သို့ဟောပြောသွန်သင်နေခြင်းသည် မည်သည့်အခွင့်အာဏာဖြင့် လုပ်ဆောင်နေပါသနည်း။ မည်သူက အခွင့်အာဏာပေးထားပါသနည်း” ဟုမေးမြန်းကြလေ၏။

³ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “သင်တို့အား ငါမေးခွန်းတစ်ခုမေးမည်။ ဖြေကြလော့။

⁴ ယောဟန်ရေနှစ်မင်္ဂလာပေးခြင်းသည် မည်သူ့အခွင့်အာဏာအားဖြင့် ပေးသနည်း။ ဘုရားရှင်၏အခွင့်အာဏာလော။ လူတစ်ဦးဦး၏အခွင့်အာဏာလော” ဟုမေးတော်မူ၏။

⁵ ထိုအခါ သူတို့သည် အချင်းချင်းဆွေးနွေးကြကာ “အကယ်၍ ဘုရားရှင်၏အခွင့်အာဏာဟု ငါတို့ဖြေပါက ယေရှုက ‘သို့ဖြစ်လျှင် သင်တို့ အဘယ်ကြောင့် ယောဟန်ကို မယုံကြည်ကြသနည်း’ ဟုဆိုလိမ့်မည်။

⁶ လူတစ်ဦးဦး၏အခွင့်အာဏာဟုဖြေလျှင်လည်း လူထုပရိသတ်တို့သည် ယောဟန်အား အရိယာသူတော်စင်တစ်ပါးဟု ယုံကြည်နေကြသည့်အတွက် လူတို့သည် ငါတို့အား ခဲနှင့်ပေါက်သတ်ကြလိမ့်မည်” ဟုပြောဆိုကြလေ၏။

⁷ ထို့ကြောင့် သူတို့သည် ယောဟန်ရေနှစ်မင်္ဂလာပေးဖို့ရန်အတွက် အခွင့်အာဏာကို မည်သူ့ထံမှရသည်ဆိုသည်ကို မသိကြောင်း ငြင်းဆိုကြ၏။

⁸ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “ဤသို့ဆိုလျှင် ငါသည်လည်း ဤကဲ့သို့အမှုအရာများပြုလုပ်ရန် အခွင့်အာဏာသည် မည်သူ့ထံမှရသည်ကို သင်တို့အား ဖြေမည်မဟုတ်” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

⁹ ထို့နောက် ကိုယ်တော်က လူထုပရိသတ်အား ပုံဥပမာတစ်ခုဖြင့် မိန့်ဆိုသည်မှာ “လူတစ်ဦးသည် စပျစ်ခြံတစ်ခြံကို စိုက်ပျိုးခဲ့ပြီးနောက် ထိုခြံကို လူငှားထား၍ အချိန်အတန်ကြာ ခရီးရှည်ထွက်သွားခဲ့၏။

¹⁰ စပျစ်သီးပေါ် ချိန်ရောက်သောအခါ ပိုင်ရှင်သည် အစေခံတစ်ဦးကို သူ၏စပျစ်ခြံသို့ စေလွှတ်၍ သူရသင့်ရထိုက်သော ဝေစုအား သွားယူစေ၏။ သို့သော် လူငှားတို့သည် ထိုအစေခံကို ရိုက်နှက်၍ လက်ချည်းသက်သက်ပြန်လွှတ်လိုက်ကြ၏။

¹¹ ထို့ကြောင့် ပိုင်ရှင်သည် နောက်ထပ်အစေခံတစ်ဦးကို ထပ်မံ၍စေလွှတ်ပြန်လေ၏။ လူငှားတို့သည်လည်း ထိုအစေခံကို ရိုက်နှက်ကြကာ ဒဏ်ရာအနာတရများနှင့် အရှက်တကွဲဖြစ်စေပြီးမှ လက်ချည်းသက်သက်ပြန်လွှတ်လိုက်ကြပြန်၏။

¹² တဖန် ပိုင်ရှင်က တတိယမြောက်အစေခံတစ်ဦးကို ထပ်မံ၍စေလွှတ်သောအခါ၌လည်း လူငှားတို့က ယခင်အစေခံများကို ပြုသကဲ့သို့ပင် ရိုက်ပုတ်၍ ပြန်လွှတ်လိုက်ကြလေ၏။

¹³ ထိုအခါ ပိုင်ရှင်က ‘ငါမည်သို့ပြုရမည်နည်း။ ဤလူငှားတို့သည် ငါ၏သားကိုမြင်လျှင်တော့ ရိုသေလေးစားကြပေလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် ငါ၏ချစ်သားကို စေလွှတ်လိုက်မည်’ ဟုတစ်ကိုယ်တည်းရေရွတ်၍ မိမိ၏သားဖြစ်သူကို ထိုခြံသို့ စေလွှတ်လိုက်၏။

¹⁴ သို့သော်လည်း လူငှားတို့သည် ပိုင်ရှင်၏သားကို မြင်သောအခါ ‘အမွေဆက်ခံမည့်သူ လာလေပြီ။ သူ့ကို သတ်ပစ်ကြစို့’ ဟုအချင်းချင်းဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကြပြီးနောက်

¹⁵ လူငှားတို့သည် ပိုင်ရှင်၏သားကို စပျစ်ခြံအပြင်ဘက်သို့ဆွဲထုတ်ကာ သတ်ပစ်လိုက်ကြ၏။ ဤသို့ဆိုလျှင် ပိုင်ရှင်သည် လူငှားတို့အား မည်သို့ဆက်လက်၍ ပြုမည်နည်း။

¹⁶ ပိုင်ရှင်သည် သူကိုယ်တိုင်ပင်လာ၍ လူငှားတို့ကို သတ်ပစ်လိမ့်မည်။ ထို့နောက် စပျစ်ခြံကိုလည်း အခြားသူများထံသို့ ပေးအပ်လိမ့်မည်” ဟုမိန့်တော်မူသောအခါ ကြားရသောသူတို့ကလည်း “ထိုသို့ မည်သည့်အခါမျှ မဖြစ်ပါစေနှင့်” ဟုဆိုကြသော်

¹⁷ ကိုယ်တော်က သူတို့ကို စူးစိုက်ကြည့်၍ “‘တိုက်ကို တည်ဆောက်သောသူတို့ ပစ်ပယ်ထားသည့်ကျောက်တုံးသည် အရေးကြီးဆုံးသောထောင့်ချုပ်ကျောက်ဖြစ်လာသည်’ ဟူ၍ ကျမ်းစာမှာရေးသားထားသည်ကား မည်သည်ကိုဆိုလိုသနည်း။

¹⁸ ထိုကျောက်ပေါ်သို့ ကျသောသူတိုင်းသည် အပိုင်းပိုင်းကျိုးကြေရလိမ့်မည်။ တစ်စုံတစ်ဦးအပေါ်သို့ ထိုကျောက်တုံးပြုတ်ကျလျှင်လည်း ထိုသူသည် စေ့စေ့ညက်ညက်ကြေလိမ့်မည်” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

¹⁹ ဂျူးပုရောဟိတ်အကြီးအကဲများနှင့် ကျမ်းတတ်ဆရာများက ကိုယ်တော်သည် သူတို့အား ရည်ညွှန်း၍ ဤပုံဥပမာကို မိန့်တော်မူကြောင်း သိကြသဖြင့် ထိုအချိန်မှာပင် ကိုယ်တော့်ကို ဖမ်းဆီးလိုကြသော်လည်း သူတို့သည် လူထုပရိသတ်ကို ကြောက်ရွံ့နေခဲ့ကြ၏။

²⁰ ထို့ကြောင့် ကျမ်းတတ်ဆရာများနှင့် ပုရောဟိတ်အကြီးအကဲတို့သည် ကိုယ်တော်ကို စောင့်ကြည့်လျှက် စကားတို့တွင် အပြစ်ရှာ၍ ကိုယ်တော်ကို ဘုရင်ခံလက်ထဲသို့ ဖမ်းဆီးအပ်နှံနိုင်ရန် ဖြောင့်မတ်ယောင်ဆောင်ထားသော သူလျှိုများကို စေလွှတ်ကြ၏။

²¹ ထိုသူလျှိုတို့က ကိုယ်တော်အား “ဆရာ၊ ဆရာသည် ဖြောင့်မတ်စွာဟောပြောသွန်သင်ပြီး မည်သူ့ကိုမျှ မျက်နှာသာမပေးဘဲ ဘုရားရှင်၏တရားတော်ကို သမ္မာတရားနှင့်အညီ သွန်သင်သည်ကို အကျွန်ုပ်တို့ သိပါ၏။

²² ထို့ကြောင့် ရောမဧကရာဇ်ကို အခွန်ဆက်သခြင်းသည် တရားတော်နှင့်ညီပါသလော သို့မဟုတ် မညီညွတ်ပါသလောဆိုသည်ကို အကျွန်ုပ်တို့အား ပြောပြပါလော့” ဟုလျှောက်တင်ကြ၏။

²³ ထိုအခါ ကိုယ်တော်သည် သူတို့၏ပရိယာယ်ကို သိတော်မူသဖြင့်

²⁴ သူတို့အား “ငါ့အား ဒေနာရီဒင်္ဂါးတစ်ပြားကို ပြကြလော့။ ထိုဒင်္ဂါးပြား၌ မည်သူ၏ရုပ်ပုံနှင့် အမည်ပါရှိသနည်း” ဟုမေးတော်မူ၏။ ထိုသူတို့ကလည်း “ရောမဧကရာဇ်၏ရုပ်ပုံနှင့် အမည်ပါရှိပါ၏” ဟုဖြေဆိုကြ၏။

²⁵ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “ဧကရာဇ်နှင့်သက်ဆိုင်သည့်အရာတို့ကို ဧကရာဇ်အား ပေးကြလော့။ ဘုရားရှင်နှင့် သက်ဆိုင်သောအရာတို့ကိုလည်း ဘုရားရှင်ကို ဆက်သကြလော့” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

²⁶ ထိုအခါ ထိုသူတို့သည် လူပရိသတ်များရှေ့တွင် ကိုယ်တော်ကို အမှားရှာ၍ မရသည့်အပြင် ကိုယ်တော်၏ဖြေကြားပုံကိုလည်း အံ့ဩမင်သက်လျှက် တိတ်ဆိတ်သွားကြ၏။

²⁷ တဖန် သေရာမှအသက်ပြန်ရှင်ခြင်းကို အယုံအကြည်မရှိသော ဇဒ္ဒုကဲဟုခေါ်သည့်အဖွဲ့ထဲမှ လူအချို့သည် ကိုယ်တော်ထံသို့ ချည်းကပ်၍

²⁸ “ဆရာ၊ မောရှေပညတ်ကျမ်းတွင် ‘ဇနီးမယားရှိသောသူတစ်ဦးသည် သားသမီးမထွန်းကားဘဲ သေဆုံးသွားလျှင် ကျန်ရစ်သူမုဆိုးမသည် သားသမီးရစေရန်အတွက် သေဆုံးသူ၏ညီဖြစ်သူကို လက်ထပ်ထိမ်းမြားရ၏။ ထိုသူနှစ်ဦး၏အဦးဆုံးသားကိုလည်း သေဆုံးသူအစ်ကို၏သားအဖြစ် သတ်မှတ်ရမည်’ ဟုဖော်ပြထားပါ၏။

²⁹ ဤသို့ဆိုလျှင် ညီအစ်ကို ခုနှစ်ဦးရှိသောမိသားစုတစ်စု၌ အစ်ကိုအကြီးဆုံးသည် အိမ်ထောင်ကျကာ သားသမီးထွန်းကားခြင်းမရှိဘဲ သေဆုံးသွားခဲ့၏။

³⁰ ထို့ကြောင့် ဒုတိယအကြီးဆုံးသည် ကျန်ရစ်သူမုဆိုးမကို လက်ထပ်ယူသော်လည်း သူသည်လည်း သားသမီးထွန်းကားခြင်းမရှိဘဲ သေဆုံးသွားခဲ့လေ၏။

³¹ တဖန် တတိယညီသည်လည်း ဤကဲ့သို့ပင်ဖြစ်လျက် ညီအစ်ကိုခုနှစ်ဦးစလုံးသည် ဤမုဆိုးမနှင့် အိမ်ထောင်ပြုပြီးနောက် သားသမီးမထွန်းကားဘဲ သေဆုံးသွားကြပြီး

³² အဆုံး၌ ထိုမုဆိုးမသည်လည်း သေဆုံးသွားခဲ့၏။

³³ သို့ဖြစ်လျှင် ဘုရားရှင်သည် သေပြီးသူတို့ကို အသက်ပြန်ရှင်စေသောအချိန်၌ ဤအမျိုးသမီးသည် ညီအစ်ကိုခုနှစ်ဦးစလုံးနှင့် လက်ထပ်ခဲ့သည့်အတွက် သူသည် မည်သူ၏ဇနီးမယားဖြစ်ပါမည်နည်း” ဟုမေးလျှောက်လေ၏။

³⁴ ထိုအခါ ကိုယ်တော်က “ဤလောကသားတို့၌ ထိမ်းမြားလက်ထပ်ခြင်းရှိကြ၏။

³⁵ သို့သော် အနာဂတ်ကာလ၌ ဘုရားရှင်က အသက်ပြန်ရှင်ခွင့်ရဖို့ရန် ထိုက်တန်သောသူများဟု သတ်မှတ်သောသူတို့၌မူ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း ရှိတော့မည်မဟုတ်။

³⁶ ထိုသူတို့သည် သေခြင်းမှ ကင်းလွတ်၍ နတ်ဒေဝါများကဲ့သို့ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ထို့ပြင် သူတို့သည် အသက်ပြန်ရှင်သန်ခွင့်ရသောသူများဖြစ်သဖြင့် ဘုရားရှင်၏သားသမီးများလည်း ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။

³⁷ ထိုမျှမက ဤကဲ့သို့ သေသူများ ပြန်လည်အသက်ရှင်သန်သည့်အကြောင်းနှင့်ပတ်သက်၍ မောရှေ၏ပညတ်ကျမ်းရှိ မီးလောင်သောချုံပုတ်အကြောင်း၌ ရှင်းလင်းထင်ရှားစွာဖော်ပြထားခဲ့၏။ မောရှေက ဘုရားရှင်သည် မိမိကိုယ်ကို ‘အာဗြဟံ၏ဘုရား၊ ဣဇာက်၏ဘုရားနှင့် ယာကုပ်၏ဘုရား’ ဟု ထိုသူတို့သေဆုံးပြီးအချိန်ကြာမြင့်သောအခါမှ ဤသို့မိန့်ဆိုခဲ့ကြောင်းကို ရေးသားခဲ့၏။

³⁸ ထို့ကြောင့် ဘုရားရှင်၌ သူ၏လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် အသက်ရှင်သန်လျက်ရှိကြကုန်သည်ဖြစ်၍ ဘုရားရှင်သည် သေသူတို့၏ဘုရားမဟုတ်၊ အသက်ရှင်သန်သောသူတို့၏ဘုရားဖြစ်တော်မူ၏” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

³⁹ ထိုအခါ ကျမ်းတတ်ဆရာအချို့က “ဆရာ၏အဖြေမှာ သင့်တော်ကောင်းမွန်ပါ၏” ဟုလျှောက်တင်ကြ၏။

⁴⁰ ထိုအချိန်မှစ၍ မည်သူတစ်ဦး တစ်ယောက်မှ ကိုယ်တော်အား ထိုကဲ့သို့ ထောင်ချောက်ဆင်သည့် မေးခွန်းများ မမေးလျှောက်ဝံ့ကြတော့ပေ။

⁴¹ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် လူတို့အား “ကယ်တင်ရှင်မေရှိယသည် ဘုရင်ဒါဝိဒ်၏သားတော်ဖြစ်သည်ဟု အဘယ်ကြောင့်ဆိုကြသနည်း။

⁴² ဆာလံကျမ်း၌ ဘုရင်ဒါဝိဒ်ကိုယ်တိုင်က ‘ဘုရားရှင်သည် ငါ၏အရှင်အား ဤသို့ဆိုခဲ့၏။

⁴³ “သင်၏ရန်သူများအား သင်၏ခြေဖဝါးအောက်၌ ခြေတင်ခုံအဖြစ် ငါချထားသည့်တိုင်အောင် ငါ၏လက်ယာဘက်၌ ထိုင်လော့” ဟူ၍ဖြစ်၏’ ဟုဖော်ပြထား၏။

⁴⁴ ထို့ကြောင့် ဘုရင်ဒါဝိဒ်သည် ကယ်တင်ရှင်မေရှိယအား ‘ငါ၏အရှင်’ ဟုဆိုလျှင် ကယ်တင်ရှင်မေရှိယသည် ဒါဝိဒ်၏သားမည်သို့ဖြစ်နိုင်မည်နည်း” ဟုမိန့်တော်မူ၏။

⁴⁵ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် လူထုပရိသတ်များနားထောင်နေစဉ် တပည့်တော်များအား

⁴⁶ “ကျမ်းတတ်ဆရာတို့ကဲ့သို့ မပြုမူမိကြစေရန် ဂရုပြုကြလော့။ သူတို့သည် လမ်းမပေါ်ထွက်သောအခါ တန်ဖိုးကြီးသည့်ဝတ်ရုံရှည်များကို ဝတ်ဆင်၍ ဈေးမှလူတို့၏ အလေးထားနှုတ်ဆက်ခံရခြင်းကို နှစ်သက်ကြ၏။ ဓမ္မာရုံများ၌လည်း အရေးအကြီးဆုံးခုံနေရာများ၌ ထိုင်တတ်ကြ၍ အခမ်းအနားများတွင်လည်း အကောင်းဆုံးစားပွဲ၌ ထိုင်တတ်ကြ၏။

⁴⁷ သူတို့သည် မုဆိုးမတို့၏အိမ်ကို အတင်းအဓမ္မသိမ်းယူတတ်ကြပြီး ဆုတောင်းရာ၌လည်း ဖြောင့်မတ်ဟန်ဆောင်၍ ရှည်လျားစွာ ဆုတောင်းတတ်ကြ၏။ ဘုရားရှင်သည် ထိုကဲ့သို့သောသူတို့ကို အခြားသောသူများထက် ပြင်းထန်စွာအပြစ်ပေးတော်မူလိမ့်မည်” ဟုမိန့်တော်မူ၏။