زبور 79 - Muslim Sindhi Bible

قوم جي بچاءَ لاءِ دعا

(آسف جي زبورن ۾ شامل)

¹ اي خدا! هي ملڪ جيڪو تنهنجي ملڪيت آهي، تنهن ۾ ڌاريون قومون گھڙي آيون آهن. هنن تنهنجي مقدس هيڪل کي ڊاهي ان جي بي‌حرمتي ڪئي آهي، ۽ يروشلم شهر کي ڪيرائي کنڊر بڻائي ڇڏيو اٿائون.

² هنن تنهنجي چونڊيل قوم جو ماس جھنگلي جانورن جي حوالي ڪيو آهي، هائو، هنن تنهنجي نيڪ ٻانهن جا لاش ڳجھن کي کائڻ لاءِ ڏنا آهن.

³ هنن يروشلم ۾ انهن جو رت پاڻيءَ جيان وهايو آهي، ايتري قدر جو ڪوبہ نہ بچيو آهي جنهن جي هٿان هو دفن ٿين.

⁴ آس‌پاس جي غير قومن اڳيان اسين طعنن جو نشانو بڻيا آهيون، هائو، هو اسان جو حال ڏسي چٿرون ۽ ٺٺوليون ٿا ڪن.

⁵ ائين ڪيستائين رهندو، اي خداوند! ڇا تون هميشہ ڪاوڙيل رهندين؟ ڇا تنهنجي اها غيرت باهہ وانگر پيئي ڀڙڪندي رهندي؟

⁶ انهن قومن تي پنهنجو قهر نازل ڪر، جيڪي تو کي نہ ٿيون سڃاڻن. هائو، انهن بادشاهتن تي غضب نازل ڪر، جيڪي تنهنجي بندگي نہ ٿيون ڪن.

⁷ انهيءَ سبب جو هنن اسان بني يعقوب کي ڳڙڪائي ڇڏيو آهي، ۽ اسان جي ديس کي ويران ڪري ڇڏيو اٿائون.

⁸ ابن ڏاڏن جي گناهن جون سزائون تون اسان کي نہ ڏي. شل سگھو تنهنجيون رحمتون نازل ٿين، ڇوجو اسين ڏاڍا دٻجي ويا آهيون.

⁹ اي اسان کي ڇڏائيندڙ خدا! پنهنجي نالي جي عظمت خاطر اسان جي مدد ڪر، هائو، پنهنجي نالي جي سچائيءَ موجب اسان کي ڇڏاءِ ۽ اسان جا گناهہ معاف ڪر.

¹⁰ غير قومون ڇو اسان کي ائين چون تہ ”ڪٿي آهي اوهان وارو خدا؟“ شال اهي غير قومون اسان جي آڏو تنهنجي قوم جي وهايل رت جو بدلو ڏين!

¹¹ شل قيدين جون آهون دانهون تنهنجي حضور ۾ اچي پهچن! جن کي موت جي سزا ٻڌائي ويئي آهي، تن کي تون پنهنجي عظيم قدرت سان بچاءِ.

¹² آس‌پاس جون غير قومون تنهنجي خلاف جيڪا گلا ڪن ٿيون، اي ڌڻي! سا ستوڻي ڪري تون موٽائي انهن جي ئي مٿان آڻ.

¹³ تڏهن اسين جيڪي تنهنجي قوم، ۽ تنهنجي چراگاهہ جون رڍون آهيون، سي سدائين تنهنجو شڪرانو ادا ڪندا رهنداسين، ۽ پيڙهي بہ پيڙهي تنهنجيون تعريفون ڪندا رهنداسين.