زبور 58 - Muslim Sindhi Bible

بدڪارن لاءِ سزا جي دعا

(استاد موسيقار لاءِ هدايت: هي ”برباد نہ ڪر“ جي سر تي ڳايو وڃي. دائود جي زبورن ۾ شامل، هڪ اُڪريل زبور)

¹ ٻڌايو، اي حاڪمؤ! ڇا سچ پچ اوهين انصاف ڪريو ٿا؟ ٻڌايو، ڇا اوهين پنهنجي عوام جو صحيح فيصلو ڪريو ٿا؟

² نہ، اوهين تہ پنهنجيءَ دل ۾ بڇڙائي ٿا رٿيو، بلڪ پنهنجي هٿن سان ڌرتيءَ تي ظلم ٿا ورهايو.

³ بدڪار ماڻهو پنهنجي ماءُ جي پيٽان ئي گمراهہ ٿين ٿا. اهي تہ پنهنجي ڄمندي ئي ڪوڙ ڳالهائيندا وتن ٿا.

⁴ انهن جو زهر اهڙو آهي جهڙو نانگ جو زهر هجي. هو ٻوڙي کپر نانگ وانگر آهن جيڪو پنهنجا ڪن بند ٿو رکي،

⁵ تان‌تہ هو جوڳين جو آواز نہ ٻڌي، ۽ نہ ئي وري مانڊيءَ کي ٻُڌي توڙي اهو منڊ جا کيڏ ڪري.

⁶ اي خدا! تون انهن وحشي بگھڙن جي وات منجھہ ئي انهن جا ڏند ڀڃي ڇڏ. هائو، اي خداوند! تون انهن جون ڏاٺون ڀڃي ڀورا ڀورا ڪر.

⁷ شل تہ اهي بدڪار هاريل پاڻيءَ وانگر گم ٿي وڃن. جڏهن اهي پنهنجا تيرڪمان ڇڪين تڏهن سندن تير مڏا ٿين.

⁸ شل هو سڀ رجندڙ ميڻ وانگر رجي فنا ٿي وڃن، هائو، ڍُڪيءَ عورت جي ان ڪريل ٻار وانگر، جنهن سج صفا نہ ڏٺو هجي.

⁹ انهيءَ کان اڳ جو چاڙهيل ديڳڙن کي ڪنڊن جي باهہ جو تؤ اچي، تون بڇڙن کي واچوڙي سان اڏائي وڃ، پوءِ اهي ادنيٰ هجن توڙي اعليٰ.

¹⁰ سچار جڏهن اهو بدلو ڏسندا تڏهن هو ڏاڍا خوش ٿيندا، ۽ بدڪارن جي رت ۾ پنهنجا پير ٻوڙيندا.

¹¹ تڏهن هر ڪو هيئن چوندو تہ ”بيشڪ سچارن لاءِ اجر آهي. يقيناً خدا آهي جيڪو دنيا ۾ انصاف ڪري ٿو.“