زبور 5 - Muslim Sindhi Bible

خدا جي پناهہ لاءِ صبح جي دعا

(استاد موسيقار لاءِ هدايت: هي بانسرين سان ڳايو وڃي. دائود جي زبورن ۾ شامل)

¹ اي خداوند! منهنجي لفظن تي ڌيان ڏي، منهنجي آهُن تي توجھہ ڏي.

² اي خدا! اي منهنجا بادشاهہ! منهنجو فرياد ڀريو آواز ٻُڌ. اي خداوند! آءٌ تو کي ئي عرض ٿو ڪريان.

³ هر صبح جو منهنجو آواز تو تائين پهچي ٿو. هائو، صبح جو ئي تو آڏو فرياد رکي آءٌ تنهنجي جواب جو انتظار ٿو ڪريان.

⁴ بيشڪ تون اهڙو خدا آهين، جيڪو بڇڙائيءَ کان خوش نہ ٿيندو آهين، بلڪ بدڪار تہ تنهنجي ويجھو بہ ڪين ٿا رهي سگھن.

⁵ تنهنجي اڳيان ڪي‌بہ هٺيلا بيهي نہ ٿا سگھن. بيشڪ تو کي سڀني بدڪارن کان ڏاڍي نفرت آهي.

⁶ تون انهن سڀني کي برباد ڪندين، جيڪي ڪوڙ ڳالهائين ٿا. تو خداوند کي خونيءَ ۽ دغاباز کان سخت نفرت آهي.

⁷ پر تنهنجي دائمي شفقت جي ڪري آءٌ تنهنجي گھر ۾ داخل ٿيندس. آءٌ تنهنجي تعظيم ڪندي تنهنجي مقدس هيڪل ڏانهن منهن ڪري سجدو ڪندس.

⁸ اي خداوند! منهنجا دشمن گھڻا ٿي ويا آهن، تنهنڪري منهنجي رهنمائي ڪر. مون کي پنهنجي سچائيءَ جي راهہ ڏيکار، جنهن تي آءٌ سڌو هلندو اچان.

⁹ بيشڪ منهنجي دشمنن جي وات ۾ ڪابہ سچائي ڪانهي. هو دل ۾ رڳو تباهي ٿا رکن. هو پنهنجي زبان سان خوشامند ڪن ٿا، پر سندن وات مان نڪتل ڳالهيون ٻين لاءِ موت آهن.

¹⁰ اي خدا! تون انهن کي ڏوهي قرار ڏي. شل هو پنهنجين ئي سازشن سان برباد ٿين! تون انهن کي سندن گھڻن گناهن جي ڪري ڌڪي ڪڍي ڇڏ، ڇوجو هنن تنهنجي اڳيان سرڪشي پئي ڪئي آهي.

¹¹ پر جيڪي تو وٽ پناهہ ٿا وٺن، سي سڀيئي شل شادمان ٿين! اهي سدائين خوشيءَ وچان گيت پيا ڳائيندا وتن. تون انهن کي بچاءِ تہ هو تو سان گڏ شادمان رهن، هائو، اهي ئي جيڪي تنهنجي نالي سان پيار ٿا ڪن.

¹² اي خداوند! سچارن کي تون ئي برڪتون عطا ڪندين. تون پنهنجيءَ ٻاجھہ سان ڍال وانگر سندن بچاءُ ڪندين.