زبور 48 - Muslim Sindhi Bible

خدا جو شهر صيئون

(هڪ گيت، بني قورح جي زبورن ۾ شامل)

¹ خداوند عظيم ۽ وڏيءَ ساراهہ جي لائق آهي. اسان جي خدا جو شهر، جيڪو سندس مقدس جبل تي آهي،

² سو انهيءَ عظيم بادشاهہ جو شهر آهي. بلڪ صيئون جبل ئي خدا جو گھر آهي. اهو جبل بلنديءَ ۾ خوشنما، ۽ سڄي ڌرتيءَ جي خوشيءَ جو باعث آهي.

³ انهيءَ شهر جي ڪوٽن اندر، خدا پاڻ کي جاءِ‌پناهہ ثابت ڪيو آهي.

⁴ ياد ڪريو تہ قومن جا بادشاهہ اچي پاڻ ۾ گڏ ٿيا هئا، ۽ صيئون جبل تي حملي ڪرڻ لاءِ ڪاهي آيا هئا.

⁵ پر پوءِ خدا جي قدرت جو ڏٺائون تہ کين ڏاڍي حيرت وٺي ويئي. کين اهڙي دهشت وٺي ويئي جو سڀيئي اتان وٺي ڀڳا.

⁶ اتي جو اتي کين ڏڪڻيءَ اچي ورتو، ۽ کين اهڙا سور اچي لڳا، جهڙا ڪنهن ويم واري عورت کي لڳندا آهن.

⁷ بيشڪ خدا اوڀر وارو اهڙو خوفناڪ طوفان آهي، جيڪو ترسيس جي عظيم سامونڊي جهازن کي بہ ڀڃيو ڇڏي.

⁸ قادرِمطلق خداوند جي شهر ۾ جهڙا عجيب ڪم اسان ٻڌا هئا، تهڙا ئي عجيب ڪم اتي اسان کي ڏسڻ ۾ آيا. بيشڪ خدا انهيءَ شهر کي هميشہ تائين قائم رکندو.

⁹ اي خدا! تنهنجي هيڪل جي اندر اچي اسان تنهنجي دائمي شفقت تي غور ڪيو آهي.

¹⁰ اي خدا! جهڙو تنهنجو نالو آهي، تهڙي ئي تنهنجي تعريف سڄيءَ دنيا ۾ پيئي ٿئي. تنهنجو زورآور هٿ سچي عدل سان ڀرپور آهي.

¹¹ سو تنهنجي صحيح فيصلن جي ڪري، شل تہ صيئون وارا خوشيون ڪن، بلڪ يهوداہ جي سڀني شهرن وارا خوش ٿين.

¹² اي بني اسرائيل وارؤ! اوهين صيئون جو طواف ڪريو، انهيءَ جي آس‌پاس گھمو ڦرو، ۽ انهيءَ جي منارن کي بہ ڳڻي ڏسو.

¹³ اوهين ان جي ڪوٽ جي ڀتين کي جاچي ڏسو، ۽ انهيءَ جي محلاتن تي غور ڪريو، تان‌تہ اوهين پنهنجي ايندڙ پيڙهين کي ٻڌائي سگھو تہ

¹⁴ ”خدا هميشہ هميشہ تائين اسان جو خدا آهي، اهو ئي دنيا جي آخر تائين اسان جو هادي رهندو.“