زبور 11 - Muslim Sindhi Bible

خداوند تي توڪل

(استاد موسيقار لاءِ، دائود جي زبورن ۾ شامل)

¹ آءٌ خداوند جي پناهہ ۾ آهيان، پوءِ اوهين مون کي هيئن ڇو ٿا چئو تہ ”تون پکيءَ وانگر جبل تي اڏامي وڃ.“

² اوهين چئو ٿا تہ ”ڏس، بڇڙا پنهنجي تيرڪمان کي تيار ٿا ڪن. هو تير کي زِهَہ تي چاڙهين ٿا، انهيءَ لاءِ تہ اوندهہ مان اهو سچيءَ دل وارن کي هڻن.

³ جيڪڏهن قاعدن ۽ اصولن کي ئي ڊاهي پٽ ڪيو ويندو، تہ پوءِ سچار ڇا ڪري سگھندو؟“

⁴ ياد رکو، خداوند، جنهن جو تخت عرش عظيم تي آهي، سو پنهنجي مقدس هيڪل ۾ رهي ٿو. سندس نگاهہ بني آدم تي آهي، سو اسين جيڪي ڪجھہ ڪريون ٿا سو هو ڏسي ٿو.

⁵ هو سچار ۽ بدڪار ٻنهي کي جاچي ٿو. سو جيڪو بدڪاريءَ ۽ ظلم کي پسند ڪري ٿو، تنهن کان هو نفرت ٿو ڪري.

⁶ هو بڇڙن ماڻهن تي ٻرندڙ ٽانڊا ۽ گندرف وسائيندو، ۽ جھولي جي گرم هوا سندن مقدر بڻبي.

⁷ جيئن تہ خداوند سچو آهي، تنهنڪري هو نيڪ عملن کي پسند ڪري ٿو. سو جيڪي سچا ماڻهو هوندا، سي ئي سندس حضور ۾ حاضر رهندا.