چوڻيون 28 - Muslim Sindhi Bible

¹ بدڪار ماڻهو ڊڄي ڀڄي ويندا آهن، توڙي جو کين ڪوبہ خطرو نہ هجي. مگر سچار ماڻهو شينهن وانگر دلير ٿا ٿين.

² ملڪ اندر گھرو لڙائيءَ جي وقت تي گھڻا ئي ماڻهو بغاوت ڪندي حڪمران بڻجيو وڃن، مگر سمجھہ ۽ ڄاڻ وارو هڪڙو ئي حڪمران امن وَ سڪون بحال ڪريو وٺي.

³ غريبيءَ مان جيڪو حڪمران ٿئي ۽ پوءِ بہ غريبن تي ظلم ڪري، سو انهيءَ طوفاني برسات وانگر آهي، جيڪا فصل ۾ اناج جو داڻو ئي نہ ٿي ڇڏي.

⁴ جيڪي شريعت تي هلڻ ڇڏي ٿا ڏين، سي بدڪارن جي تعريف ٿا ڪن. مگر شريعت تي قائم رهڻ وارا هميشہ انهن جي مخالفت ٿا ڪن.

⁵ بدڪار ماڻهو ڄاڻن ئي نہ ٿا تہ انصاف جو مطلب ڇا آهي، مگر خداوند جا طالبو انهيءَ کي پوريءَ طرح ٿا سمجھن.

⁶ ايماندار غريب ماڻهو بي‌ايمان دولتمند کان بهتر آهي.

⁷ شريعت تي عمل ڪندڙ ٻار عقلمند ٿئي ٿو، مگر جيڪو لوفرن سان سنگت ٿو رکي، سو پنهنجي والدين جي خواريءَ جو سبب ٿو بڻجي.

⁸ خبردار! ڳري وياج ۽ ناجائز منافعي سان پنهنجي دولت کي نہ وڌايو، ڇاڪاڻ تہ اها دولت اوهان کان کسي ڪنهن اهڙي ماڻهوءَ جي هٿ ۾ ڏني ويندي، جيڪو غريبن تي رحم ڪندڙ هوندو.

⁹ جيڪو خدا جي شريعت جي نافرماني ٿو ڪري، تنهن جي دعائن گھرڻ کان خدا نفرت ٿو ڪري.

¹⁰ جيڪو سنئين راهہ تي هلڻ واري کي خراب رستي ڏانهن ڦيري گمراهہ ٿو ڪري، سو پنهنجي ئي کوٽيل کڏ ۾ وڃي ڪرندو. مگر جيڪي سنئين راهہ تي ثابت قدم ٿا رهن، تن کي ان جو اجر ضرور ملندو.

¹¹ دولتمند ماڻهو پاڻ کي هميشہ ڏاهو ٿا سمجھن، مگر عقلمند توڙي جو غريب هجي تہ بہ انهن کي پرکي سگھي ٿو.

¹² جڏهن ايماندار ماڻهو فتحياب ٿين ٿا، تڏهن قوم جي شان وَ شوڪت وڌي ٿي. مگر جڏهن بدڪار ماڻهو حڪمران ٿين ٿا، تڏهن ماڻهو پاڻ کي لڪائيندا ٿا وتن.

¹³ جيڪو پنهنجا گناهہ نہ ٿو باسي، سو زندگيءَ ۾ ڪڏهن بہ ڪامياب نہ ٿيندو. مگر جيڪو پنهنجا گناهہ قبول ڪندي انهن کان توبهہ‌تائب ٿئي ٿو، تنهن تي خدا پنهنجو رحم نازل ڪندو.

¹⁴ سڀاڳو آهي اهو ماڻهو، جيڪو هميشہ خداوند کان ڊڄندو ٿو رهي، مگر جيڪو مغرور ۽ هٺيلو آهي سو برباديءَ کي وڃيو رسي.

¹⁵ غريبن مٿان بدڪار حڪمران ائين آهي، جيئن شڪار لاءِ بکايل بگھڙ يا ڦرندڙ رڇ.

¹⁶ بي‌عقل حڪمران ناجائزي ڪري وڏو ظلم ٿو ڪري. مگر جيڪو ناجائز ڪمائيءَ کان نفرت ٿو ڪري، سو ڊگھي ڄمار ماڻي ٿو.

¹⁷ جيڪو خون جو ڏوهاري آهي، تنهن جي اوهين مدد نہ ڪريو. اهو جلدي وڃي قبر ۾ پوندو.

¹⁸ جيڪو سنئين راهہ تي هلي ٿو سو بچي ويندو، مگر جيڪو ڏنگي راهہ اختيار ٿو ڪري، سو اوچتو ئي اوچتو وڃي کڏ ۾ ڪرندو.

¹⁹ ٻنيءَ مان محنتي هاريءَ کي جھجھو کاڌو خوراڪ حاصل ٿئي ٿو، مگر جيڪو سُستيءَ وچان اجايو وقت ٿو وڃائي، سو هميشہ ڪنگال رهي ٿو.

²⁰ ايماندار ماڻهن تي خدا بي‌انداز برڪتون نازل ڪري ٿو، مگر بي‌ايمان ماڻهو، جيڪي جلدي دولتمند ٿيڻ جي ڪوشش ٿا ڪن، سي سزا کان بچي نہ سگھندا.

²¹ طرفداري ڪرڻ چڱي ڳالهہ ناهي، مگر ڪي اهڙا ماڻهو آهن، جيڪي مانيءَ ڳڀي جي رشوت تي ئي گناهہ ڪيو وجھن.

²² خودغرض ماڻهو جلدي شاهوڪار ٿيڻ جي ڪوشش ٿا ڪن، پر کين خبر ئي نہ ٿي پوي تہ مفلسي مٿن ڪڙڪڻ واري آهي.

²³ خوشامند ڪرڻ واري کان، سيکت لاءِ تنبيهہ ڪرڻ واري جي آخرڪار وڌيڪ تعريف ڪئي ويندي.

²⁴ جيڪو پنهنجي والدين سان ٺڳي ٿو ڪري، ۽ سمجھي ٿو تہ اهو ڪو گناهہ ناهي، سو ڪنهن رهزن کان گھٽ نہ آهي.

²⁵ لالچي ماڻهو جھڳڙو کڙو ڪريو ڇڏي، مگر جيڪو خداوند تي توڪل ٿو رکي سو خوشحال ٿو گذاري.

²⁶ جيڪو رڳو پنهنجي سوچ تي ڀروسو ٿو رکي سو بي‌عقل آهي، مگر جيڪو عقلمندن جي راهہ تي ٿو هلي، سو سلامتيءَ ۾ رهي ٿو.

²⁷ جيڪو غريبن کي ٿو ڏئي سو ڪڏهن بہ محتاج نہ ٿيندو، مگر جيڪو سندن ضرورتن کان چشم‌پوشي ٿو ڪري، تنهن تي گھڻي ملامت ڪئي ويندي.

²⁸ جڏهن بدڪار ماڻهو حڪمران ٿين ٿا، تڏهن ماڻهو پاڻ کي لڪائيندا ٿا وتن. مگر جڏهن بدڪارن کان سچار حڪمراني کسي ٿا وٺن، تڏهن سچار ماڻهن ۾ واڌارو اچيو وڃي.