چوڻيون 25 - Muslim Sindhi Bible

بادشاهہ سليمان جون ٻيون چوڻيون

¹ هي چوڻيون بہ سليمان جون آهن، جيڪي يهوداہ ملڪ جي بادشاهہ حزقياہ جي ڪاتبن نقل ڪيون.

² خدا جا راز ڳجھا آهن ۽ انهيءَ مان ئي سندس عظمت ظاهر آهي، جڏهن تہ بادشاهہ جي عظمت انهيءَ ۾ آهي تہ هو رازن بابت کوجنا ڪري.

³ جيئن آسمان جي بلندي ۽ زمين جي اونهائيءَ جو ماپڻ وس کان ٻاهر آهي، تيئن بادشاهن جي دل جو حال معلوم ڪرڻ ناممڪن آهي.

⁴ چانديءَ مان ڪَسُ ڪڍي صاف ڪرڻ سان ئي سونارو انهيءَ مان ڪا خوبصورت شيءِ ٺاهي ٿو سگھي.

⁵ ساڳيءَ طرح بڇڙن صلاحڪارن کي ڪڍي ڇڏڻ سان ئي بادشاهہ انصاف سان حڪومت ڪري سگھندو.

⁶ بادشاهہ جي درٻار ۾ پاڻ کي اهم شخص طور پيش نہ ڪريو، نڪي ڪنهن وڏي ماڻهوءَ جي جاءِ تي وڃي ويهو.

⁷ اوهان لاءِ اهو بهتر آهي تہ حاڪم جي روبرو اوهان کي چيو وڃي تہ ”اڳيان وڌي اچي ويهو.“ ائين نہ ٿئي جو اوهان کي پوئتي هٽايو وڃي.

⁸ ڪنهن تي تڙ تڪڙ ۾ الزام هڻي دعويٰ داخل ڪرڻ کان اڳ، پڪ ڪريو تہ اوهين حق تي آهيو، نہ تہ اوهين پنهنجو مقدمو هارائيندا ۽ پشيمان ٿيندا.

⁹ جيڪڏهن اوهان جو ڪنهن ٻئي سان ڪو معاملو آهي، تہ اهو پاڻ ۾ ويهي نبيريو، پر انهيءَ معاملي جو راز ڪنهن ٽئين سان نہ سليو.

¹⁰ ائين نہ ٿئي جو هر ڪو ڄاڻي وٺي تہ اوهين راز جي ڳالهہ رکي نہ ٿا سگھو، ۽ پوءِ اوهين هميشہ خوار خراب ٿيندا رهندا.

¹¹ صحيح وقت تي صحيح ڳالهہ چوڻ ائين آهي، جيئن سون تي سهاڳو هجي.

¹² نصيحت تي ڌيان ڏيڻ واري ماڻهوءَ لاءِ، ڏاهي ماڻهوءَ جي تنبيهہ نج سون جي زيورن کان وڌيڪ ملهہ واري آهي.

¹³ ايماندار قاصد پنهنجي موڪلڻ واري لاءِ ائين آهي، جيئن لاباري واري گرم موسم ۾ ٿڌو پاڻي، ڇاڪاڻ تہ هو پنهنجي مالڪ جي جان کي تازگي ٿو بخشي.

¹⁴ واعدو ڪري ڦري ويندڙ ماڻهو، اهڙن ڪڪرن ۽ واءُ مثل آهن، جن مان برسات جي بوند ئي نہ ٿي وسي.

¹⁵ جيڪي تحمل ۽ نرم زبانيءَ سان ٿا ڳالهائين، سي هر مخالفت کي ڦيرائي سگھن ٿا، بلڪ حاڪم کي بہ مطمئن ڪري سگھن ٿا.

¹⁶ جيڪڏهن اوهان کي ماکي ملي وڃي تہ ايتري کائو جيتري اوهان کي ضرورت آهي، متان حد کان وڌيڪ کائو ۽ پوءِ الٽي ڪري ڪڍو.

¹⁷ ساڳيءَ طرح پنهنجي دوست جي گھر ۾ گھڻي اچ وڃ نہ ڪريو، جو اهو اوهان مان تنگ ٿي وڃي، ۽ اوهان کان نفرت ڪرڻ لڳي.

¹⁸ ڪوڙي شاهدي هٿوڙي، تلوار ۽ تکي تير برابر آهي.

¹⁹ مصيبت جي وقت ڪنهن بي‌وفا ماڻهوءَ تي اعتبار ڪرڻ ائين آهي، جيئن لڏندڙ ڏند سان چٻاڙڻ، يا موڙهجي پيل پير سان گھمڻ جي ڪوشش ڪرڻ.

²⁰ ڏکويل ماڻهوءَ جي اڳيان خوشيءَ جا گيت ڳائڻ ائين آهي، جيئن سياري ۾ ڪنهن جا ڪپڙا لاهي ڇڏڻ، يا جيئن ڪنهن جي ڦٽن تي لوڻ ٻرڪڻ.

²¹ جيڪڏهن اوهان جو دشمن بکايل آهي، تہ کيس کارايو، جيڪڏهن هو اڃايل آهي تہ کيس پيئاريو.

²² ائين ڪرڻ سان اوهين کيس شرمسار ڪندا، ۽ خداوند پڻ اوهان کي اجر عطا ڪندو.

²³ جهڙيءَ طرح اتر جو واءُ برسات آڻيندو آهي، تهڙيءَ طرح گلا غيبت واريون ڳالهيون غصو ڏياريو ڇڏين.

²⁴ جھڳڙيلو زال سان گڏ گھر ۾ رهڻ کان اهو بهتر آهي، تہ ماڻهو ڪنهن ڪنڊ پاسي ۾ وڃي گذاري.

²⁵ جيئن ڪنهن اڃايل ماڻهوءَ لاءِ ٿڌو پاڻي تازگي آڻي ٿو، تيئن ئي اُها خوشخبري انتظار ڪندڙ کي تازگي ڏئي ٿي جيڪا ڏورانهين ملڪ کان ٿي اچي.

²⁶ سچار ماڻهوءَ جو ڪنهن بدڪار جي اڳيان جھُڪڻ ائين آهي، جيئن ڪو صاف پاڻيءَ جو چشمو لتاڙيو ويو هجي، يا جيئن ڪنهن کوهہ جو پاڻي زهريلو بڻايو ويو هجي.

²⁷ جهڙيءَ طرح ماکيءَ جو گھڻو کائڻ چڱو نہ آهي، تهڙيءَ طرح سدائين پنهنجي تعريف پسند ڪرڻ بہ نہ ٿو جڳائي.

²⁸ جيڪو پنهنجي طبيعت تي ضابطو نہ ٿو رکي سگھي، تنهن کي نقصان پهچڻ جو انديشو آهي، جيئن اهو شهر جنهن جو ڪوٽ ڀڳل ڊٺل هجي.