چوڻيون 20 - Muslim Sindhi Bible

¹ شراب يا مئي جي زيادتي طعنن جو سبب بڻجي ٿي. بيشڪ اهڙو نشو انسان کي جھڳڙالو ٿو بڻائي، ۽ نشي ۾ ڦاسندڙ ڏاهو ناهي.

² جيئن گجندڙ شينهن خطرناڪ آهي، تيئن بادشاهہ جي ڪاوڙ ۾ بہ جان جو خطرو آهي.

³ جيڪي جھيڙي کان پري ٿا رهن، سي ئي شريف ماڻهو سمجھيا ٿا وڃن. رڳو بي‌وقوف ماڻهو ئي جھڳڙو ڪرڻ جا عادي آهن.

⁴ سُست هاري جيڪو مند تي ٻنيءَ ۾ هر نہ ٿو ڪاهي، سو فصل لهڻ وقت ڪجھہ بہ حاصل نہ ٿو ڪري سگھي.

⁵ ڪن ماڻهن جا خيال اونهي کوهہ وانگر هوندا آهن، مگر سمجھہ وارا انهن کي ڳولي ڪڍندا آهن.

⁶ هر ڪو ماڻهو پاڻ کي سچار ۽ ايماندار پيو چوائي، پر جيڪي سچ پچ ايماندار آهن، تن کي ڳولڻ ڏکيو ڪم آهي.

⁷ جن جا والدين سچار ۽ سڌي رستي تي ٿا هلن، سي ڪيڏا نہ خوش‌نصيب آهن!

⁸ بادشاهہ جيڪو عدالت ۾ انصاف ٿو ڪري، سو هر بڇڙائيءَ کي پرکي وٺي ٿو.

⁹ اهو ڪير آهي جيڪو پنهنجو پاڻ چئي تہ ”مون پنهنجيءَ دل کي پاڪ صاف رکي پاڻ کي گناهن کان آجو ڪيو آهي.“

¹⁰ ماپ ۽ تور ۾ بي‌ايماني ڪرڻ کان خداوند کي نفرت آهي.

¹¹ انسان جي ڪمن مان ڄاڻي سگھجي ٿو تہ سندس ڪم چڱا ۽ نيڪ آهن يا نہ، توڙي جو کڻي اهو ٻار ڇو نہ هجي.

¹² ٻڌڻ لاءِ ڪن ۽ ڏسڻ لاءِ اکيون، اهي ٻيئي خداوند جي طرفان نعمتون آهن.

¹³ جيڪو سدائين ننڊون ٿو ڪري سو محتاج بڻجيو وڃي، مگر جيڪو سجاڳ رهي محنت ٿو ڪري، تنهن وٽ ڪا کوٽي ڪانهي.

¹⁴ خريداريءَ وقت هر ڪو مهانگائيءَ جون دانهون ٿو ڪري، مگر ٻاهر نڪري ٻٽاڪ هڻي ٿو تہ اها شيءِ سستي ملي آهي.

¹⁵ بيشڪ سون ۽ هيرا جواهر قيمتي آهن، مگر ڏاهپ واريون ڳالهيون انهن کان بہ وڌيڪ قيمتي آهن.

¹⁶ جيڪو ڪنهن اڻ‌واقف ماڻهوءَ جو ضامن ٿو پوي، سو انهيءَ لائق آهي تہ سندس ڪپڙا لاهي رکيا وڃن، بلڪ سندس مال ملڪيت بہ گروي رکيو وڃي.

¹⁷ ٺڳيءَ سان حاصل ڪيل کاڌو انسان کي مزيدار تہ لڳي ٿو، مگر بعد ۾ انهيءَ جو وات ڄڻ تہ واريءَ سان ڀريل آهي.

¹⁸ ڪنهن بہ ڪم جي ڪاميابيءَ جو دارومدار بهتر صلاح مشوري تي آهي، خاص طور جنگ ۾ ائين ڪرڻ ضروري آهي.

¹⁹ چغلخور ماڻهو راز کي راز ۾ رهڻ نہ ٿو ڏئي، تنهنڪري اهڙي بڪواسي ماڻهوءَ کان پاسو ڪرڻ گھرجي.

²⁰ جيڪو پنهنجي والدين سان گھٽ وڌ ڳالهائي ٿو، تنهن جي زندگي ائين ختم ٿي ويندي، جيئن آڌيءَ رات جي اونداهيءَ ۾ ڏيئو اجھامي وڃي.

²¹ جيڪو ورثو تڪڙ ۾ حاصل ڪيو وڃي ٿو، تنهن ۾ برڪت نہ ٿي ٿئي.

²² بڇڙائيءَ جو بدلو وٺڻ بابت نہ سوچو، بلڪ خداوند تي ڀروسو رکو، هو پاڻ اوهان جو انصاف ڪندو.

²³ ماپ ۽ تور ۾ بي‌ايماني ڪرڻ کان خداوند کي نفرت آهي، هائو، کوٽي تارازي رکڻ بڇڙائي آهي.

²⁴ انسان جو هر قدم خداوند جي اختيار ۾ آهي، تڏهن هن کي اها خبر نہ آهي تہ اڳتي هلي ڇا ٿيندو.

²⁵ جلدبازيءَ وچان ڪنهن شيءِ کي خداوند لاءِ مخصوص ڪرڻ، ۽ بنا سوچڻ سمجھڻ جي باس باسڻ سان انسان ڦاسي ٿو پوي.

²⁶ عقلمند بادشاهہ بدڪارن کي ڳوليو ڪڍي، ۽ کين سختيءَ سان چيڀاٽيو ڇڏي.

²⁷ انسان جو ضمير خداوند لاءِ آئينو آهي، جنهن جي وسيلي اندر جو سمورو احوال معلوم ٿو ٿئي.

²⁸ خدا جي رحم ۽ وفا جي ڪري بادشاهن جي بادشاهت قائم ٿي رهي، بشرطيڪ انهن کي بہ پاڻ رحمدل هجڻ گھرجي.

²⁹ نوجوان پنهنجي جوانيءَ تي ناز ٿا ڪن، مگر ڏاهپ وارا اڇا وار اڃا بہ وڌيڪ خوبصورت آهن.

³⁰ چهبڪ جا زخم بڇڙائي ڪڍيو ڇڏين، هائو، مار انسان لاءِ سنوار آهي.