چوڻيون 11 - Muslim Sindhi Bible

¹ ماپ تور ۾ بي‌ايمانيءَ کان خداوند کي نفرت آهي، مگر صحيح تور کي هو پسند ٿو فرمائي.

² جتي هٺ آهي، اتي خواري اچيو پهچي. جتي ڏاهپ آهي، اتي نماڻائي ديرو ڄمائي ٿي.

³ سچارن جي سچائي سندن رهنمائي ڪري ٿي، مگر دغابازن جي دغا ئي کين برباد ڪريو ڇڏي.

⁴ خدا جي سزا کان دولت نہ بچائي سگھندي، مگر ايمانداري ئي بچائي سگھندي.

⁵ نيڪ ماڻهن جي ايمانداري سڌي راهہ ڏيکاري ٿي، مگر بدڪار ماڻهو پنهنجي بدڪاريءَ جي ڪري برباديءَ جي کڏ ۾ وڃيو ڪرن.

⁶ ايماندار ماڻهن جي سچائي کين ڇڏايو وٺي، مگر بدڪار ماڻهو پنهنجي ئي بدنيتيءَ ۾ پاڻ ڦاسيو پون.

⁷ بدڪار ماڻهوءَ جو موت، ساڻس گڏ سڀ اميدون خاڪ ۾ ملايو ڇڏي، خاص طور اهي اميدون جيڪي کيس دولتمنديءَ ۾ آهن.

⁸ سچارن کي خداوند مصيبتن مان بچائي وٺي ٿو، مگر بدڪارن تي مصيبتون اچيو ڪڙڪن.

⁹ جيڪو خدا تي ايمان نہ ٿو رکي سو پنهنجي بڪواس سان پنهنجي پاڙيسريءَ کي برباد ٿو ڪري، مگر سچار ماڻهو ڏاهپ وارين ڳالهين سان پنهنجي پاڙيسريءَ جي حفاظت ٿو ڪري.

¹⁰ سچارن جي خوشحاليءَ تي پورو شهر خوش ٿو ٿئي، جڏهن تہ بدڪارن جي موت تي خوشيون ملهايون ٿيون وڃن.

¹¹ سچارن کي جڏهن خدا برڪت ڏئي ٿو تہ شهر جي ترقي ٿئي ٿي، مگر بدڪارن جي ڳالهين جي ڪري اهو شهر برباد ٿيو وڃي.

¹² اهو ماڻهو بي‌عقل آهي، جيڪو ٻين بابت گھٽ وڌ ٿو ڳالهائي، مگر سمجھہ وارو ماڻهو ماٺ ۾ ٿو گذاري.

¹³ چغلخور تي رازداريءَ جو ڀروسو نہ ٿو ڪري سگھجي، مگر جيڪو ايماندار ماڻهو آهي سو ئي رازدار ٿي سگھي ٿو.

¹⁴ ڏاهن اڳواڻن نہ هجڻ ڪري قوم تباهہ ٿيو وڃي، مگر صلاح مصلحت ڪندڙن جي گھڻائيءَ ۾ ئي قوم جي سلامتي آهي.

¹⁵ ڪنهن اڻ‌واقف جي قرض جو ضامن پوڻ پنهنجو پاڻ کي تڪليف ۾ وجھڻ آهي. مگر ضمانت کان پاسو ڪرڻ وارو امن ۽ سڪون سان ٿو رهي.

¹⁶ مرد محنت سان دولت حاصل ڪري ٿو، مگر عورت سيرت سان عزت حاصل ڪري ٿي.

¹⁷ رحمدل ماڻهو پنهنجو پاڻ سان ڀلائي ٿو ڪري، مگر ظالم ماڻهو پنهنجو پاڻ کي نقصان ٿو پهچائي.

¹⁸ بدڪار ماڻهو حقيقت ۾ ڪجھہ بہ حاصل نہ ٿا ڪن، مگر نيڪي ڪندڙن کي انهيءَ جو اجر ضرور ملي ٿو.

¹⁹ سچائيءَ تي قائم رهڻ وارو زندگي حاصل ٿو ڪري، مگر بڇڙائيءَ جي راهہ تي هلڻ وارو خود پنهنجي موت کي ٿو ويجھو وڃي.

²⁰ بڇڙائيءَ واري سوچ رکندڙن کان خداوند نفرت ٿو ڪري، مگر جيڪي نيڪيءَ جي رستي تي ٿا هلن، تن سان هو پيار ٿو ڪري.

²¹ يقيناً بدڪار ماڻهو سزا کان بچي نہ سگھندا، مگر سچار ماڻهو ضرور بچايا ويندا.

²² بي‌وقوف عورت جي خوبصورتي اهڙي ئي بيڪار آهي، جهڙي ڪنهن سوئرڻيءَ جي نڪ ۾ سوني نٿ پيل هجي.

²³ سچارن جي خواهش جو نتيجو ڀلائي آهي، مگر بدڪارن جي خواهش جو نتيجو خدا جو غضب آهي.

²⁴ ڪو تہ پئسا پاڻيءَ وانگر ٿو وهائي، تہ بہ وڃي ترقي ڪندو، ۽ ڪو وري حد کان وڌيڪ ڪنجوسي ٿو ڪري، تہ بہ وڃي ڪنگال ٿيندو.

²⁵ بيشڪ جيڪو ٻين کي سخاوت سان ٿو ڏئي، سو خوشحال رهندو، ۽ جيڪو ٻين جي مدد ٿو ڪري، تنهن جي مدد ڪئي ويندي.

²⁶ جيڪو اناج لڪائي مهانگو ڪري ٿو وڪڻي، تنهن کي ماڻهو پٽ پاراتا ڏيندا. مگر جيڪو اهو مناسب قيمت تي وڪڻي ٿو، تنهن کي ماڻهو دعائون ڪندا.

²⁷ جيڪو دل سان نيڪي ڪندو ٿو رهي، تنهن کي عزت ۽ شهرت ملندي. مگر جيڪو بدڪاري ڪندو ٿو رهي، تنهن مٿان بدڪاري ئي اچي ڪڙڪندي.

²⁸ جيڪي پنهنجي دولت تي ڀروسو ٿا رکن، سي خزان ۾ ڇڻندڙ پنن جيان ڪومائجي ڪرندا. مگر سچار ماڻهو بهار جي پنن جيان سرسبز وَ شاداب رهندا.

²⁹ جيڪو ماڻهو پنهنجي گھراڻي کي تڪليف ۾ ٿو وجھي، تنهن کي ورثي ۾ ڪجھہ بہ حاصل نہ ٿيندو. بي‌وقوف ماڻهو عقلمندن جا هميشہ غلام ٿي رهندا.

³⁰ جيئن چڱا ميوا ڦلدار وڻ مان ملندا آهن، تيئن نيڪ ماڻهن جا عمل زندگي بخشين ٿا، مگر بڇڙائي حياتيون برباد ڪريو ڇڏي.

³¹ هاڻ جڏهن تہ سچار کي بہ هن دنيا ۾ ئي بدلو ڏنو ٿو وڃي، تہ پوءِ بدڪار ۽ گنهگار هن دنيا ۾ جوڳي سزا کان ڪيئن ٿا بچي سگھن؟