چوڻيون 10 - Muslim Sindhi Bible

بادشاهہ سليمان جون ڏاهپ واريون چوڻيون

¹ هي سليمان جون چوڻيون آهن. داناءَ ٻار پنهنجي والدين جي خوشيءَ جو سبب ٿا بڻجن، مگر نادان ٻار سندن ڏک جو باعث بڻجن ٿا.

² بي‌ايمانيءَ وسيلي گڏ ڪيل دولت مان ڪو فائدو ڪونهي، مگر ايمانداري موت کان بچائي سگھي ٿي.

³ خداوند سچارن کي ڪڏهن بکيو نہ ٿو رکي، مگر بدڪارن جي خواهش کي پورو نہ ٿو ڪري.

⁴ سُستي انسان کي غربت ڏانهن وٺيو وڃي، مگر محنت انسان کي دولتمند بڻايو ڇڏي.

⁵ جيڪو وقت تي فصل ميڙي گڏ ڪري ٿو رکي سو ڏاهو آهي، مگر جيڪو انهيءَ وقت سمهي ننڊون ٿو ڪري، سو خوار خراب ٿو ٿئي.

⁶ سچار ماڻهوءَ جي هر ڪو واکاڻ ٿو ڪري. بدڪار بہ پنهنجي زبان سان تہ سندس واکاڻ ڪن ٿا، پر سندن دل ۾ بڇڙائي آهي.

⁷ نيڪ ماڻهوءَ جي نالي جو اثر مرڻ کان پوءِ بہ قائم ٿو رهي، مگر بدڪارن جو نالو جلد ميسارجي ٿو وڃي.

⁸ ڏاها ماڻهو سٺي صلاح ٻڌي اها مڃين ٿا، مگر بڪواسي بي‌وقوف ڌيان نہ ڏيئي ڪري پاڻ کي برباد ڪريو ڇڏين.

⁹ جيڪو ماڻهو هميشہ ايمانداريءَ سان ٿو هلي، سو سلامتيءَ سان ٿو رهي، مگر جيڪو بي‌ايماني ٿو ڪري سو نيٺ پڪڙ ۾ ٿو اچي.

¹⁰ جيڪو حقيقت کي لڪائي ٿو، سو ٻين لاءِ تڪليف جو باعث ٿو بڻجي، مگر جيڪو کُليو کُلايو سچ ٿو چئي ڏئي، سو ٻين لاءِ سلامتيءَ جو سبب ٿو بڻجي.

¹¹ سچار ماڻهوءَ جي ڳالهين ۾ حياتيءَ جو چشمو آهي، مگر بدڪارن جي ڳالهين ۾ بڇڙائي سمايل آهي.

¹² نفرت جھيڙا جھڳڙا پيدا ٿي ڪري، مگر محبت سڀني خطائن کي ڍڪي ٿي ڇڏي.

¹³ عقلمند جي واتان ڏاهپ جون ڳالهيون ٿيون نڪرن، مگر بي‌عقل جون ڳالهيون سندس پٺيءَ تي لڪڻ ٿيون وساين.

¹⁴ عقلمند ماڻهو ڄاڻ حاصل ڪندو ٿو رهي، مگر بڪواسي بي‌عقل ڌيان نہ ڏيئي ڪري پاڻ کي تباهہ ڪريو ڇڏي.

¹⁵ دولت شاهوڪار لاءِ هڪ مضبوط قلعي مثل آهي، مگر غربت غريبن کي ناس ڪريو ڇڏي.

¹⁶ نيڪيءَ سان گذارڻ جو انعام بهتر زندگي آهي، مگر بڇڙائيءَ سان گذارڻ جو انعام وڌيڪ گناهن ۾ غرق ٿيڻ آهي.

¹⁷ جيڪو سيکت تي عمل ٿو ڪري، سو بهتر زندگي ٿو گذاري. مگر جيڪو سيکت کي رد ٿو ڪري، سو گمراهہ ٿي وڃي ٿو.

¹⁸ جيڪو پنهنجي نفرت کي لڪائي ٿو، سو ڪوڙو ماڻهو آهي، ۽ جيڪو گلا غيبت ٿو ڪري سو بي‌وقوف آهي.

¹⁹ گھڻي ڳالهائڻ سان انسان غلط ڳالهايو وجھي، تنهنڪري زبان تي ضابطو رکڻ عقلمندي آهي.

²⁰ سچار ماڻهوءَ جون ڳالهيون خالص چانديءَ مثل آهن، مگر بدڪار ماڻهوءَ جي سوچ ڪين جهڙي آهي.

²¹ سچار ماڻهوءَ جي ڳالهين مان گھڻا ئي فائدو حاصل ڪن ٿا، مگر بي‌وقوف ماڻهوءَ جون ڳالهيون ئي کيس وقت کان اڳي ماريو ڇڏين.

²² گھڻي محنت سان دولتمند ٿي نہ ٿو سگھجي، خداوند جي برڪت ئي دولتمند بڻائي ٿي.

²³ بي‌عقل کي بدڪاريءَ مان مزو ٿو اچي، مگر سمجھہ وارو ڏاهپ مان لطف حاصل ٿو ڪري.

²⁴ سچارن کي سندن خواهش موجب ئي نوازيو ويندو، مگر بدڪار جنهن ڳالهہ کان ڊڄن ٿا سا ئي مٿن اچي پوندي.

²⁵ مصيبت جي وقت بدڪار ماڻهو ائين فنا ٿي ويندا، جيئن واچوڙو شين کي اڏائي گم ڪريو ڇڏي، مگر سچار ماڻهو پنهنجي جاءِ تي هميشہ قائم وَ دائم رهندا.

²⁶ جهڙيءَ طرح سرڪو ڏندن ۾ ۽ دونهون اکين ۾ سوزش پيدا ٿو ڪري، تهڙيءَ طرح سُست نوڪر مالڪ لاءِ تڪليف جو سبب ٿو بڻجي.

²⁷ خداوند جو خوف حياتيءَ جا ڏينهن وڌائي ٿو، مگر بدڪار جي حياتيءَ جا ڏينهن گھٽجي ٿا وڃن.

²⁸ سچارن جي اميد پوري ٿيڻ سان کين خوشي عطا ٿئي ٿي، مگر بدڪارن جي اميد ڪڏهن بہ پوري نہ ٿي ٿئي.

²⁹ سڌي واٽ تي هلڻ وارن لاءِ خداوند جاءِ‌پناهہ آهي، مگر بدڪارن لاءِ هن وٽ بربادي آهي.

³⁰ سچارن کي ڪڏهن بہ ڪو لوڏو نہ ايندو، مگر بدڪارن جو ملڪ ۾ نالو نشان بہ نہ رهندو.

³¹ سچارن جي واتان ڏاهپ جون ڳالهيون نڪرنديون رهنديون، جڏهن تہ ڪوڙن جي زبان وڍي ويندي.

³² سچار ماڻهو صحيح ڳالهہ ڪرڻ ڄاڻين ٿا، مگر بدڪار ماڻهوءَ کي صحيح ڳالهہ ڪرڻ جي ڄاڻ ئي ڪونهي.