ايوب 41 - Muslim Sindhi Bible

سامونڊي بلا هڪ خوفناڪ مخلوق

¹ ”ڇا تون سامونڊي بلا کي ڪنڍيءَ سان ڇڪي ٻاهر ڪڍي سگھين ٿو؟ يا ڇا تون ان جي زبان کي رسيءَ سان ٻڌي ٿو سگھين؟

^2-3 ڇا تون ان جي نڪ ۾ رسو وجھي ٿو سگھين، جو هو تو کي گھڻيون منٿون ميڙون ڪري تہ ’مون کي ڇڏي ڏي؟‘ يا ڇا ان جي ڄاڙيءَ ۾ آر سان سوراخ ڪري ٿو سگھين، جو هو تو کي رحم لاءِ ليلائي؟

⁴ پوءِ ڇا هو تو سان عهد اقرار ڪندو جو تون ان کي زندگيءَ ڀر پاڻ وٽ ٻانهو ڪري رکين؟

⁵ ڇا تون ان کي ڌاريل پکيءَ وانگر ٻڌي ساڻس راند ڪندين؟ ڇا پنهنجي ٻانهين جي وندر لاءِ کيس ٻڌي ويهاريندين؟

⁶ ڇا تون مهاڻن سان انهيءَ جو واپار ڪري ٿو سگھين؟ ڇا واپاري انهيءَ کي وڍي ٽُڪي وڪرو ڪري ٿا سگھن؟

⁷ ڇا تون ان جي کل کي مڇي مارڻ واري ڪنڍيءَ سان، يا ان جي مٿي کي نيزن سان چچري سگھين ٿو؟

⁸ جيڪڏهن تون انهيءَ کي هٿ لائيندين تہ تو کان ويڙهہ ڪڏهن بہ ڪين وسرندي، ۽ وري اڳتي تون ائين ڪين ڪندين.

⁹ ياد رک، ان جي شڪار جي اميد اجائي آهي، ڇاڪاڻ تہ ان کي ڏسڻ شرط ماڻهو ڦهڪو ڪري ڪري پوندو.

¹⁰ اهڙو جرئت وارو ڪوبہ ڪونهي، جيڪو ان سان ڇيڙڇاڙ ڪري سگھي، هائو، اهڙو ڪوبہ ڪونهي جيڪو ان جي آڏو بيهي سگھي.

¹¹ اهڙو ڪير آهي جيڪو ان تي حملو ڪري پاڻ کي محفوظ رکي سگھي؟ بيشڪ سڄيءَ دنيا ۾ اهڙو ڪوبہ ڪونهي.

¹² هاڻي آءٌ تو کي نہ رڳو سامونڊي بلا جي عضون بابت ٻڌائيندس، بلڪ سندس گھڻي طاقت ۽ ڊولائتي بدن بابت بہ ٻڌائيندس.

¹³ ڪير ان جي زرهہ جهڙيءَ کل کي چچري ٿو سگھي؟ هائو، ڪير سندس ان ٻاهرينءَ پوشاڪ کي لاهي ٿو سگھي؟

¹⁴ ان جون ڄاڙيون بي‌شمار دهشتناڪ ڏندن سان ڀريل آهن، اهڙو ڪوبہ ناهي جيڪو انهن ڄاڙين کي کولي سگھي.

¹⁵ ان جي پٺيءَ تي مضبوط ڇلڙ ڄڻ تہ ان جون ڍالون آهن، اهي ڇلڙ پاڻ ۾ مضبوطيءَ سان ڳتيل ۽ پٿر جهڙا سخت آهن.

¹⁶ هائو، اهي هڪٻئي ۾ اهڙا تہ ڳتيل آهن جو انهن جي وچان هوا بہ نہ ٿي لنگھي سگھي.

¹⁷ اهي ڇلڙ هڪٻئي سان اهڙا تہ مضبوطيءَ سان ڳنڍيل آهن جو انهن کي ڌار ڪري نہ ٿو سگھجي.

¹⁸ ان جي نڇ ڏيڻ سان روشنيءَ جو چمڪاٽ ٿو نڪري، ۽ ان جي اکين مان ٻرندڙ باهہ جيان اُلا ٿا نڪرن.

¹⁹ ان جي وات مان ڀڙڪندڙ شعلا ۽ باهہ جون چڻنگون اڏامي ٿيون نڪرن.

²⁰ ان جي ناسن مان دونهون ائين ٿو نڪري، جيئن ٽهڪندڙ ديڳ منجھان تيزيءَ سان ٻاڦ نڪرندي آهي.

²¹ ان جي ساهہ کڻڻ جي عمل سان ڪوئلن ۾ باهہ ڀڙڪيو پوي، ڇاڪاڻ تہ ان جي وات مان شعلا ٿا نڪرن.

²² ان جي ڪنڌ ۾ ايتري تہ طاقت ٿي رهي جو سندس سامهون ايندڙ ماڻهو ان کي ڏسي دهشت وچان ڦهڪو ڏيئي ٿو ڪِري.

²³ ان جي بدن جو ماس اهڙو تہ مضبوطيءَ سان ڳنڍيل آهي جو ان جو نرم حصو بہ لوهہ جهڙو سخت آهي.

²⁴ ان جو سينو اهڙو تہ مضبوط آهي جهڙو پٿر، هائو، اهو اهڙو مضبوط آهي جهڙو جنڊ جو هيٺيون پُڙ.

²⁵ جڏهن هو اُٿي کڙو ٿو ٿئي تڏهن زورآور ماڻهو بہ ڊڄيو وڃن، ۽ ان جي هلڻ جا ڪڙڪاٽ ٻڌي خوف وچان پٺ ڏيئي وٺيو ڀڄن.

²⁶ جيڪڏهن ڪو ان کي تلوار، نيزو، تير يا بڻڇي هڻي ڪڍي، تہ انهن جو بہ مٿس ڪو اثر ڪونہ ٿو پوي.

²⁷ ان جي آڏو لوهہ جا هٿيار ڪک ڪاني مثل خسيس، ۽ پتل جا هٿيار ڳريل سڙيل ڪاٺيءَ جيان ڪمزور آهن.

²⁸ کانڀاڻيءَ سان اڇلائي هنيل پٿر ان لاءِ ڪک جيان آهي، بلڪ اهڙو ڪو تير ئي ڪونهي جيڪو ان کي ڀڄائي ڪڍي.

²⁹ لٺيون ان لاءِ ڪک ڪاني مثل آهن، ۽ بڻڇيءَ جي سرڙاٽ تي هو کلي ٿو.

³⁰ ان جي بدن جا هيٺيان حصا نوڪدار ٺڪرن جهڙا آهن، هو گپ ۾ هلندي ڄڻ تہ نوڪدار ليٽڻ گھمائي ڇڏي ٿو.

³¹ هو سمنڊ کي ائين ٿو ولوڙي جيئن ڪا ٽهڪندڙ ديڳ هجي، هو انهيءَ جي پاڻيءَ کي ملم جهڙو ٿو ڪري ڇڏي.

³² هو پنهنجي پٺيان پاڻيءَ ۾ گج واري هڪ لڪير ڇڏيندو وڃي ٿو، تڏهن ائين لڳندو آهي، ڄڻ پاڻيءَ تي چمڪندڙ رستو ٺهي ويو آهي.

³³ ڌرتيءَ تي انهيءَ جهڙو ٻيو مثال ڪونهي، جنهن کي اهڙو بي‌خوف ڪري پيدا ڪيو ويو هجي.

³⁴ هر اوچي شيءِ کي هو حقارت جي نظر سان ڏسي ٿو، ۽ سڀني کان مغرور جانور بہ ان کان خوف کائين ٿا.“