ايوب 24 - Muslim Sindhi Bibleناانصافيءَ خلاف ايوب جي پڪار 1 ”قادرِمطلق عدالت جو وقت مقرر ڇو نہ ٿو ڪري؟ هائو، اهو ڏينهن، جڏهن خدا کي مڃيندڙ کيس شريرن کي سزا ڏيندي ڏسن. 2 ڪي ماڻهو اهڙا بہ آهن، جيڪي زمين جي حد واري نشان کي سرڪايو ڇڏين. هو زبردستيءَ پراوا ڌڻ ڪاهي پنهنجي ڌڻن ۾ شامل ڪيو ڇڏين. 3 هو يتيمن جا گڏهہ هڪلي ڪاهيو وڃن، ۽ رننزالن جا ڏاند پاڻ وٽ گروي ٿا رکن. 4 هو غريبن کي پنهنجا حق حاصل ڪرڻ نہ ٿا ڏين، ۽ سڀني ضرورتمندن کي ڀڄي وڃڻ ۽ لڪڻ تي مجبور ٿا ڪن. 5 سو غريب ماڻهو جھنگلي گڏهن وانگر پنهنجي کاڌي جي ڳولا ۾ رڻپٽ ۾ ڀٽڪندا ٿا وتن، ڇو تہ پنهنجي اولاد جي کاڌي لاءِ وٽن ٻي ڪا جاءِ ناهي. 6 يا وري هو مجبور ٿي پرائي ٻنيءَ مان پنهنجي لاءِ گاهہ لڻن ٿا، ۽ بدڪارن جي انگورن جي باغ مان لڪ چوريءَ انگور ميڙين ٿا. 7 هو ڪا چادر نہ هئڻ ڪري ٿڌ ۾ ائين ئي رات گذارين ٿا، سياري ۾ ٿڌ کان بچڻ لاءِ وٽن ڪو ڪپڙو بہ نہ هوندو آهي. 8 هو جبلن تي پوندڙ سخت برسات ۾ ڀِڄندا رهن ٿا، ۽ ڪابہ پناهہ نہ هئڻ ڪري ٽڪرن کي چنبڙي لڪي ٿا ويهن. 9 يتيم کي سندس ماءُ جي ڇاتيءَ کان ڇني ڌار ڪيو ٿو وڃي، ۽ قرض جي واپسيءَ تائين، انهيءَ ٻار کي قبضي ۾ رکيو ٿو وڃي. 10 غريب ماڻهو اگھاڙي لڱين ٿا ڦرندا وتن ۽ بکئي پيٽ کانئن ڪڻڪ جا گڏا ڍوئايا ٿا وڃن. 11 هو زيتونن کي ڪُٽي ڪُٽي تيل ڪڍن ٿا، ۽ انگورن کي چيچڙي ۾ لتاڙي رس ڪڍن ٿا، تڏهن بہ پاڻ هو اڃ مرن ٿا. 12 شهر جي گھٽين مان زخمين جون دانهون ۽ مرڻينگ ماڻهن جون ڪوڪون ٿيون ٻڌجن، تڏهن بہ خدا ظلم جي خلاف ڪجھہ بہ نہ ٿو ڪري. اونداهي گناهن کي جنم ڏئي ٿي 13 بدڪار ماڻهو روشنيءَ کي ڌڪارين ٿا، هو روشن رستن تي هلڻ کان نٽائين ٿا، ۽ روشنيءَ ۾ ٻاهر ڪين ٿا نڪرن. 14 رات جي وقت خوني ماڻهو چور بڻجيو وڃي، ۽ پرهہ ڦٽندي ئي هو غريب ۽ محتاج کي ڪهي ٿو. 15 زناڪار جي اک نماشام جي لاءِ منتظر ٿي رهي، ۽ هو چوي ٿو تہ ’مون کي ڪوبہ نہ ڏسندو،‘ سو هو پنهنجي منهن کي ڍڪي نڪري ٿو. 16 رات جي اونداهيءَ ۾ چور گھرن کي کاٽ هڻن ٿا، جڏهن تہ ڏينهن جو پاڻ کي لڪايو ڇڏين، هو روشنائيءَ کان واقف ئي ڪين آهن. 17 صبح جي روشني انهن جي لاءِ ڄڻ تہ موت جو پاڇو آهي، پر رات جي اونداهيءَ واري دهشت سان سندن دوستي آهي.“ ضوفر جو ٽيون گفتگو ( 24:18-25 ) خدا شريرن کي تباهہ ڪندو 18 ”اي ايوب! ياد رک تہ بدڪار ماڻهو پاڻيءَ تي وهندڙ هڪڙي ڪک کان وڌيڪ ڪجھہ بہ نہ آهن. جنهن زمين تي هو رهن ٿا، تنهن تي خدا لعنت ڪئي آهي، اهو ئي سبب آهي جو انهن جي انگورن جي باغن ۾ پڻ ڪو ڪم نہ ٿو ٿئي. 19 جيئن برف کي گرمي ۽ خشڪي پگھرائي ڳڙڪائي ڇڏي ٿي، ساڳيءَ ئي طرح قبر بہ گنهگارن کي ڳاري ڇڏي ٿي. 20 دنيا مان سندن نالو نشان بہ ختم ٿيو وڃي، ايتري قدر جو پيٽان ڄڻيندڙ ماءُ بہ کين وساري ڇڏي ٿي. ڪينئان کين کائي چٽ ڪن ٿا، هائو، کين وڻ وانگر پٽي ڪيرائي برباد ڪيو وڃي ٿو. 21 اهو انهيءَ ڪري ٿئي ٿو جو اهي سنڍ عورت، جنهن کي ٻار پيدا نہ ٿا ٿين تنهن کي ستائين ٿا، ۽ رننزالن سان بہ ڪا نيڪي ڪين ٿا ڪن. 22 پر خدا پنهنجي طاقت سان اهڙن زورآورن کي برباد ڪيو ڇڏي، هائو، جڏهن هو اُٿي ٿو تہ بدڪارن کي ساهہ تي ڀروسو نہ ٿو رهي. 23 خدا انهن کي آرام ڏئي ٿو، ۽ ان آرام کي هو پائيدار سمجھن ٿا، پر خدا سندن هر قدم تي پنهنجي نگاهہ رکي ٿو. 24 خدا بدڪارن کي ٿوري وقت لاءِ سرفراز تہ ڪري ٿو، پر پوءِ سگھو ئي اهي گم ٿيو وڃن. هائو، اهي ذليل ٿيو وڃن، ۽ سڙي ويل ٻوٽن وانگر ڪڍي ٻاهر ڦٽا ڪيا ٿا وڃن، کين اناج جي سنگن وانگر لڻيو وڃي ٿو. 25 پر هاڻ، جيڪڏهن منهنجيون چيل اهي ڳالهيون سچيون نہ آهن، تہ پوءِ ڀل ڪو مون کي ڪوڙو، ۽ منهنجي ڳالهين کي غلط ثابت ڪري ڏيکاري.“ |
Muslim Sindhi Bible © The Pakistan Bible Society, 2022
مقدس ڪلام توريت، زبور ۽ نبين جون ٻيو لکتون ۽ انجيل شريف
Bible text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the copyright page of the work as follows:
Scripture taken from the Holy Bible in Muslim Sindhi,
Copyright © 2022 The Pakistan Bible Society.
Used by permission. All rights reserved.
Pakistan Bible Society