يسعياہ 26 - Muslim Sindhi Bible

فتحمنديءَ جو گيت

¹ انهيءَ ڏينهن يهوداہ جا ماڻهو هي گيت ڳائيندا تہ ”اسان جو شهر يروشلم هڪ محفوظ شهر آهي، جنهن جي ڪوٽ جي حفاظت خدا پاڻ ٿو ڪري.

² شهر جا دروازا کوليو، تہ جيئن اهي ماڻهو اندر اچن، جيڪي خدا سان وفادار آهن، ۽ حق جي راهہ تي قائم ٿا رهن.

³ بيشڪ خداوند انهن کي پوري پوري سلامتي بخشي ٿو، جيڪي هر حال ۾ مٿس ئي توڪل رکندڙ آهن.

⁴ تنهنڪري هميشہ خداوند خدا تي ئي توڪل رکو، ڇاڪاڻ تہ هو ئي ابد تائين اسان جو طاقتور محافظ آهي.

⁵ پر هن انهن کي بلڪل پست ڪري ڇڏيو آهي، جيڪي جبل واري مضبوط شهر ۾ فخر سان ٿي رهيا. هن سندن شهر جي ڪوٽ کي ڪيرائي خاڪ ۾ ملائي ڇڏيو آهي.

⁶ هاڻي اهي جيڪي مسڪين ۽ مظلوم هئا، سي انهن جي شهر کي پنهنجي پيرن هيٺ لتاڙين ٿا.

⁷ سچارن جي رستي ۾ ڪو کڏو کوٻو ڪونهي، هائو، اي خداوند! تون ئي سندن رستو سنئون سڌو بڻائين ٿو.

⁸ اي خداوند! اسين بہ تنهنجي ئي فيصلن مطابق هلون ٿا، ۽ تو ۾ ئي اميد رکون ٿا. تنهنجو نالو ۽ تنهنجي ياد ئي اسان جي تمنا آهي.

⁹ سڄي رات اسين پنهنجي پوريءَ دل سان تنهنجا مشتاق ٿا رهون. هائو، اسين هميشہ تنهنجا طالبو ٿا رهون، ڇاڪاڻ تہ جڏهن تنهنجا فيصلا هن ڌرتيءَ تي نازل ٿين ٿا، تڏهن سڄي دنيا وارا سچائيءَ جي ڄاڻ حاصل ڪن ٿا.

¹⁰ بدڪارن سان ڪيڏو بہ رحم وارو سلوڪ ڪيو وڃي، پر تڏهن بہ اهي حق جي راهہ تي نہ هلندا. اي خداوند! اهڙن ماڻهن کي تنهنجي عظمت جو بہ ڪو لحاظ ڪونهي، اهي تنهنجي هن انصاف واري ملڪ ۾ بہ بڇڙائي ڪندا ٿا وتن.

¹¹ اي خداوند! تنهنجا دشمن ڪين ٿا ڄاڻن تہ کين سزا ڏيڻ لاءِ تنهنجو هٿ بلند ٿيو آهي. تون کين ڏيکار تہ تو کي پنهنجيءَ قوم لاءِ ڪيڏي نہ غيرت آهي. هائو، تون انهن کي خوار خراب ڪر، ۽ کين انهيءَ باهہ ۾ ساڙي رک ڪري ڇڏ، جيڪا تو پنهنجي دشمنن لاءِ ڀڙڪائي آهي.

¹² اي خداوند! تون ئي اسان کي سلامتي بخشيندين، ڇاڪاڻ تہ جيڪي ڪجھہ اسان کي حاصل ٿئي ٿو، سو سڀ تنهنجي ڪمن جو ئي نتيجو آهي.

¹³ اي خداوند، اسان جا خدا! بيشڪ ٻين حڪمرانن بہ اسان تي حڪم پئي هلايو آهي، پر تو کان سواءِ اسين ڪنهن ٻئي جا تابعدار ناهيون.

¹⁴ هاڻي اهي دشمن حڪمران مري کپي ويا آهن، ۽ وري جيئرا ڪين ٿيندا. هائو، اهي مئلن جي دنيا مان اُٿي ڪين ايندا، ڇاڪاڻ تہ تو کين سزا ڏيئي اهڙو ناس ڪري ڇڏيو آهي، جو سندن نالو نشان بہ هميشہ لاءِ مٽجي ويو آهي.

¹⁵ پر اي خداوند! تو پنهنجي قوم کي وڌايو آهي. هائو، تو اسان کي ۽ اسان جي ملڪ کي اڳي کان گھڻو وڌايو آهي، جنهن مان تنهنجي عظمت ظاهر ٿئي ٿي.

¹⁶ اي خداوند! مصيبت جي وقت اسين تنهنجا تابعدار بڻياسين. هائو، جڏهن تو اسان کي اهڙي سيکت ڏني، تڏهن اسان تو آڏو اچي ٻاڏايو.

¹⁷ اي خداوند! تنهنجي ڏنل تڪليفن جي ڪري اسين اهڙيءَ ويم واري عورت جهڙا ٿياسين، جنهن جي ٻار ڄڻڻ جو وقت ويجھو هجي، ۽ اها سورن وچان لڇي ڦٿڪي ۽ دانهون پيئي ڪري.

¹⁸ هائو، اسين پيٽ سان ٿياسين، ۽ اسان کي ويم جا سور بہ ٿيا. پر اسان ڇا ڄڻيوسين؟ ڪجھہ بہ نہ. اسان ڌرتيءَ تي ڪا سوڀ نہ ماڻينسين، هائو، دنيا ۾ اسان ڪنهن تي بہ فتح حاصل نہ ڪئيسين.“

¹⁹ خداوند ٿو فرمائي تہ ”اوهان جي قوم وارا جيڪي مري ويا آهن، سي وري جيئرا ٿي اٿندا. هائو، منهنجي ماڻهن جا لاش وري جيئرا ٿي اٿندا. سو اي قبر ۾ وڃي سمهڻ وارؤ! اوهين جاڳي اُٿو ۽ خوشيءَ وچان ڳايو. هائو، جيئن چمڪندڙ ماڪ جي وسيلي آءٌ خداوند ڌرتيءَ کي تازو توانو ٿو ڪريان، تيئن ئي آءٌ انهن مري ويلن کي نئين سر جيئرو ڪندس.“

ڌرتيءَ ۽ سمنڊ وارن لاءِ سزا

²⁰ اي منهنجي قوم وارؤ! پنهنجي گھرن اندر گھڙي وڃو، ۽ پٺيان دروازا بند ڪري ڇڏيو. ٿوريءَ دير لاءِ پاڻ کي لڪايو، جيستائين خدا جي ڪاوڙ لهي وڃي.

²¹ ڏسو، خداوند پنهنجي عرش عظيم کان لهي اچڻ وارو آهي، انهيءَ لاءِ تہ ڌرتيءَ جي رهاڪن کي سندن بدڪاريءَ جي سزا ڏئي. ان وقت ڌرتيءَ تي ٿيل خونن جو حساب ڪتاب ورتو ويندو، ۽ تڏهن ڌرتي ڪنهن بہ خون کي نہ لڪائيندي.