يسعياہ 15 - Muslim Sindhi Bible

موآب تي مرثيو

¹ موآب جي باري ۾ هي پيغام آهي تہ ”بيشڪ هڪڙيءَ ئي رات ۾ موآب جا شهر عار ۽ قير ويران ۽ نابود ٿي ويا. هائو، هڪڙيءَ ئي رات ۾ موآب ملڪ تي بربادي اچي ڪڙڪي.

² سو ديبون شهر جا رهاڪو ٽڪر تي ٺهيل پنهنجي معبودن جي پوڄا گھرن ۾ وڃي روئڻ پٽڻ لڳا، بلڪ سڄي موآب ملڪ جا ماڻهو پنهنجي شهرن نبو ۽ ميدبا تي واءِ‌ويلا ٿا ڪن. سوڳ وچان سڀني جا مٿا ڪوڙيل آهن، ۽ سڀني جون ڏاڙهيون ڪتريل آهن.

³ هو گھٽين ۾ پنهنجي چيلهہ سان کٿا ٻڌيو پيا گھمن. هو سڀ پنهنجن گھرن جي ڇتين تي ۽ چونڪن ۾ واءِ‌ويلا ڪندي روئندا رڙندا ٿا وتن.

⁴ حشبون ۽ العالي شهرن جا ماڻهو روئن رڙن ٿا، سندن رڙين جو آواز تمام پري يهض تائين پيو ٻڌڻ ۾ اچي. انهيءَ ڪري موآب جا سپاهي بہ خوف وچان دانهون ٿا ڪن. هائو، موآب جا جنگي جوڌا همت هاري ويٺا آهن.

⁵ مون کي موآب وارن جي حال تي روئڻ ٿو اچي. ان جا ماڻهو ضغر شهر ۽ عجلت شليشياہ ڏانهن ڀڄي ويا آهن، جن مان ڪي لوحيت شهر جي چاڙهيءَ تي چڙهندي روئندا رڙندا پيا وڃن، ۽ ڪي وري حورونايم شهر جي رستي سان ويندي تباهيءَ تي روئندا دانهون ڪندا ٿا وڃن.

⁶ سندن ملڪ ۾ ايتري تہ تباهي وَ بربادي آئي آهي جو نمريم جون نهرون بہ خشڪ ٿي ويون آهن، ۽ گاهہ ۽ ٻوٽا سڪي سڙي ويا آهن. ايتري قدر جو ساوڪ جو نالو نشان ئي نہ رهيو آهي.

⁷ تنهنڪري وٽن جيڪو جھجھو مال آهي، ۽ جيڪي ڪجھہ گڏ ڪري رکيو اٿائون، تنهن مان جيڪي بہ هو کڻي سگھيا آهن، سو بچائڻ لاءِ لئي واري ماٿريءَ جي هن پار پاڻ سان کنيو ٿا وڃن.

⁸ بيشڪ موآب جي سڄي ملڪ ۾ رڙيون پئجي ويون آهن، ايتري قدر جو سندن واءِ‌ويلا جو آواز اِجلائم توڙي بيرايليم شهرن تائين پڻ ٻڌڻ ۾ پيو اچي.

⁹ ديمون شهر وٽان گذرندڙ نديون رت سان ڀرجيو پيون وهن، بلڪ خداوند ديمون تي اڃا بہ وڌيڪ مصيبتون آڻيندو. هائو، موآب مان ڀڄي آيلن، ۽ انهيءَ ملڪ جي باقي بچيل سڀني ماڻهن کي هو شينهن جيان حملو ڪري چيري ڦاڙي ڇڏيندو.“