इय्योब 30 - पवित्रशास्त्र मराठी समकालीन आवृत्ती

¹ “परंतु आता जे माझ्याहून वयाने लहान आहेत, ते माझी चेष्टा करतात, ज्यांच्या वडिलांना मी तिरस्काराने मेंढ्यांचे राखण करणार्‍या कुत्र्यांबरोबर बसविले.

² त्यांच्या हातच्या सामर्थ्याचा मला काय लाभ, जेव्हा त्यांचा जोम त्यांच्यात राहिलाच नाही?

³ भुकेने ते निस्तेज पडले आहेत, रात्रीच्या वेळी शुष्क आणि निर्जन भूमीवर ते वणवण भटकले.

⁴ ते औषधी वनस्पतीचा पाला गोळा करत होते, केरसुणीच्या झाडाची मुळे त्यांचे अन्न होते.

⁵ त्यांना समाजातून घालवून दिले होते, जसे चोरांवर ओरडावे तसे त्यांच्यामागून लोक ओरडत होते.

⁶ त्यांना कोरड्या पडलेल्या ओढ्याच्या पात्रामध्ये, खडकात आणि भूमीतील बिळांमध्ये राहावे लागले.

⁷ झुडपांमधून ते कर्कश आवाजात ओरडत आणि झुडपाखाली दाटून बसत.

⁸ आधार नसलेल्या आणि अपरिचित पिलावळी सारखे त्यांना त्यांच्या देशातून हाकलून दिले होते.

⁹ “आणि आता हेच तरुण लोक माझ्या निंदेची गाणी गातात; मी त्यांच्या चर्चेचा विषय झालो आहे.

¹⁰ ते माझा तिरस्कार करतात आणि माझ्यापासून दूर राहतात; माझ्या तोंडावर थुंकण्यास ते संकोच करीत नाहीत.

¹¹ आता तर परमेश्वरानेच माझ्या कमानीची तार सैल सोडून मला पीडले आहे, माझ्यासमोर ते अनियंत्रितपणे वागतात.

¹² माझ्या उजव्या बाजूने घोळक्‍याने येऊन ते माझ्यावर हल्ला करतात; आणि माझ्या वाटेवर जाळे पसरवितात, माझ्याविरुद्ध ते उतरणी बांधतात.

¹³ ते माझा मार्ग अडवितात; माझा नाश करण्यात त्यांना यश मिळते. ते म्हणतात, ‘याला साहाय्य करणारा कोणीही नाही.’

¹⁴ खिंडारातून हल्ला केल्यासारखे ते माझ्यावर धावून येतात; माझा नाश करण्यासाठी भग्नावशेषातून ते माझ्यावर लोंढ्यासारखे धावून येतात.

¹⁵ भयाने मला ग्रासून टाकले आहे; माझा मान सन्मान वार्‍याप्रमाणे नष्ट झाला आहे, आणि माझी सुरक्षा ढगाप्रमाणे सरून गेली आहे.

¹⁶ “आणि आता माझे जीवन संपुष्टात आले आहे; पीडेच्या काळाने माझ्यावर पकड घट्ट केली आहे.

¹⁷ रात्रीच्या समयी माझी हाडे टोचू लागतात; मला छळणार्‍या वेदना थांबत नाहीत.

¹⁸ परमेश्वराच्या बलवान हाताने माझी वस्त्रे आवळून धरली आहेत; वस्‍त्रांच्या गळबंदासारखे ते मला बांधत आहेत.

¹⁹ परमेश्वराने मला चिखलात फेकले आहे, मी धूळ व राख यांच्यासारखा क्षीण झालो आहे.

²⁰ “हे परमेश्वरा, मी तुम्हाला हाक मारतो, पण तुम्ही मला उत्तर देत नाहीत; मी उभा राहतो, पण तुम्ही केवळ माझ्याकडे नजर टाकता.

²¹ तुम्ही माझ्याविषयी निष्ठुर झाला आहात; आणि आपल्या हाताच्या बळाने माझ्यावर वार करता.

²² तुम्ही मला ओढून वार्‍यावर उडवून टाकता, आणि वादळामध्ये भिरकावून फेकले आहे.

²³ मला माहीत आहे की तुम्ही मी मरेपर्यंत खाली खेचणार आहात, अशा ठिकाणी जे सर्व जीवितांसाठी नेमण्यात आले आहे.

²⁴ “पीडित मनुष्य जेव्हा त्याच्या मदतीसाठी याचना करतो तेव्हा खचितच कोणीही त्याला हात देत नाही.

²⁵ संकटात असलेल्यांसाठी मी रडलो नाही काय? गरिबांसाठी माझा जीव खिन्न झाला नाही काय?

²⁶ तरीही मी जेव्हा चांगल्याची अपेक्षा केली, पण वाईटच मिळाले; आणि मी प्रकाशाची वाट पाहिली, पण अंधकार आला.

²⁷ माझ्या आतील व्याकुळतेचे मंथन थांबत नाही; क्लेशाचे दिवस माझ्याशी सामना करतात.

²⁸ मी काळवंडून जात आहे, पण तो उन्हाने नव्हे; मी सभेत उभा राहून मदतीची याचना करतो.

²⁹ मी कोल्ह्यांचा भाऊ, आणि घुबडाचा सोबती असा झालो आहे.

³⁰ माझी त्वचा काळी पडून ती सोलून निघत आहे; माझे शरीर तापाने फणफणत आहे.

³¹ माझी वीणा रडण्याचे, आणि माझा पावा शोकाचे स्वर काढते.