Methelokên 1 - Methelokên Hezretê Silêman 1947

Bir 1

¹ Ev in methelokên Silêman, kurê Dawûd, qralê Israilistanê.

² Ji bona hînbûna sehrezayî û rêz û rêzikan û ji bona sehkirina gotinên eqilmendiyê;

³ Ji bona standina dersên çavvekirinê, pakdiliyê û çeyî û rastdiliyê.

⁴ Da ko mirovên adetî bibin fêris û xort bibin eqilmend û çavvekirî.

⁵ Bila eqilmend guh bide, pê zanîna wî dê bibe bêtir û yê ko zêrek e pê bibe çêtir,

⁶ Da ko ew bikare bigehe mana şîretekê an mamikekê û gotina bîreweran û axaftinên di wan seh bike.

⁷ Tirsa Xwedê destpêka zanînê ye; yên bêkêr qedrê birewerî û hînbûnê na girin.

⁸ Kurê min, bide pey rêz û rêzikên bavê xwe û dev ji şîretên deya xwe bermede;

⁹ Pêkanîna wan ji te re gewher û ji stoyê te re gerdinîyek e.

¹⁰ Kurê min, çaxa ko gunehkar dikin te ji rê derînin, guh me de wan.

¹¹ Heke wan got: were bi me re, em ê bi qesda kuştinê kemînekê deynin pêşîya xelkê, bi dizîka bidin pey bêsûçan û dirêji wan bikin;

¹² Bila, em mîna agirê dojehê ê xurt bi wan kevin û weke gora ko miriyan daqurtîne wan daqurtînin;

¹³ Em dixwazin dest bavêjin talanine hêja û pê malên xwe tejî bikin;

¹⁴ Bila, para te jî tê de hebe; ew talan wê bibe ya me û ya te.

¹⁵ Kurê min, bi wan re bi rê me keve; lingê xwe ji şîvereya wan bi şûnda bikişîne;

¹⁶ Ji ber ko reya wan digehe xirabiyê û qesda wan a har rijandina xwîna bêçareyan e.

¹⁷ Bêfeyde ye avêtina torekê pêş çavên yên ko xwedî per û bask in:

¹⁸ Ew, xwe bi xwe kemîna datînin pêşîya xwe û çavnêriya rijandina xwîna xwe dikin

¹⁹ Dawiya hemî mirovên çavbirçî ev e; çavtengî xwediyê xwe winda dike.

²⁰ Eqilmendî di nav kûçe û kolonan de ban dike, û di gasinan de bi dengekî bilind dipeyive;

²¹ Di derîzana dergehê kelatan de, di nav komên mirovan de gotina xwe dibêje; dengê xwe dide bihistin;

²² Gelî bêhişan, heta kengê hon dikin bêhiş bimînin û dilê xwe bi henekan bi gotinine beredayî şa bikin û heta kengê bodile nefiran li zanînê bikin?

²³ Rûyê xwe bidin min û guh bidin şîretên ko ez pê li we dişidînim; ez pendên dil û canê xwe li we belaw dikim, ezê gotinên xwe ji we re bidim seh kirin…

²⁴ Lê, herwekî ez banî we dikim û hon guh na dine min, û herwekî ez destê xwe didime we û tu kes vî destî na gire;

²⁵ Ji ber ko hon şîretên min davêjin pişt guhê xwe û hejî pendên min bi yên ko ez li we dişidînim na kin;

²⁶ Ez jî, dema ko hon ê bikevin helaketê, dê bikenim; ez ê henekê xwe bi we bînim, çaxa ko tirs û tomet dora we, ê bigire;

²⁷ Dema ko tirs mîna bazorekî bihna we dê biçikîne û kambaxî weke bablîsokekî dora we wê bigire û çaxa ko zarî û tengasî zora we dê bibe.

²⁸ Hingê, ew ê banî min bikin lê ez li wan venagerînim; ew ê li min bigerin lê min peyda na kin.

²⁹ Ji ber ko wan guh ne didan pend û şiretan û ne dixwestin tirsiyarê Xudayê xwe bibin;

³⁰ Ji ber ko wan hejî şiretên min ne dikirin û bi cezayên ko min pêş wan dikir henekê xwe dianîn,

³¹ Bila niho fêkiyên emelê xwe bixwin, û bi şiretên xwe ên kirêt têr bibin.

³² Serhişkiya bodileyan wan dikuje û xweşiya ehmeqan wan winda dike;

³³ Lê, yê ko guh dide min, bi rahetî wê pal bide, di xweşiyê de rojên xwe derbas bike û tirs na keve dilê wî.