इब्रानियो 1 - मंडयाली नंऊँआं नियममह्ठे रा स्वभाव 1 परमेसरे बौह्त टैम पैहले नबिया रे ज्रीए कई बार कई तरीके किन्हें आस्सा रे बापदादेया साउगी गलबात किती। 2 पर इन्हा आखरी ध्याड़े मन्झ परमेसरे आस्सा साउगी आपणे मह्ठे रे ज्रीए गल्ला किती। तिन्हें आपणे मह्ठे रे ज्रीए सारे संसारा री रचना किती होर तेस जो सभ चीजा रा वारिस नियुक्त कितेया। 3 मह्ठा ही परमेसरा री महिमा रे प्रयासे जो जाहिर करहा, होर हर तरहा ले तेसरे हूबहू आ। से आपणी सामर्थी हुकमा रे ज्रीए संसार रे चलने री वजहा बणा। तिन्हें सभ लोका जो तिन्हारे पापा ले सुद्ध कितेया, होर तेता ले बाद स्वर्गा मन्झ परमेसरा री महिमा रे सीधी वखा जो आपणी जगहा लेई किन्हें बैठेया। 4 एह्ड़ा करणे ले परमेसरे आपणे म्ह्ठे जो एह्ड़ा नाऊँ दितेया, जो स्वर्गदूता ले बौह्त बडा; होर एता ले आस्से पता लगा कि मह्ठा तिन्हा ले मुकाबले बौह्त महान आ। मह्ठा स्वर्गदूता ले महान आ 5 पवित्र सास्त्रा मन्झ ये केथी भी नी लिखिरा कि परमेसरे आपणे केसी भी स्वर्गदूता ले एह्ड़ा कधी बोल्या जो तिन्हें आपणे मह्ठे किन्हें बोलिरा था कि, “तू मेरा मह्ठा आ, आज हांऊँ तुजो आपणे मह्ठे रे रूपा मन्झ जाहिर करहा।” होर फेरी तिन्हें ये गल्ला स्वर्गदूता किन्हें नी बोल्या कि, “मां तेसरा बाप बणना, होर तेस मेरा मह्ठा बणना।” 6 परमेसरे आपणे पैहले मह्ठे जो संसारा मन्झ भेजणे ले पैहले बोल्हा कि, “तेसरे सारे स्वर्गदूत मह्ठे री अराधना करहे।” 7 होर स्वर्गदूता रे बारे मन्झ से ये बोल्हा, “से आपणे स्वर्गदूता जो हाऊआ साहीं बणा, होर आपणे सेऊआदारा जो आगिया री लपटा साहीं बणने री वजहा बणा।” 8 पर मह्ठे किन्हें बोल्हा, “हे परमेसर तेरा राज जुग-जुग बणी रैहणां: तुस्से लोका पर राज न्याया किन्हें करणा। 9 तैं धर्मा रे कामा किन्हें प्यार होर अधर्मा रे कामा किन्हें बैर रखा; इधी कठे हांऊँ तुस्सा रा परमेसर, तेरे साथिया रे बीचा ले तुस्से चुणिरे, होर बौह्त खुसी किन्हें तिन्हा ले लग करी किन्हें नियुक्त कितिरा।” 10 होर आपणे मह्ठे किन्हें से ये भी बोल्हा, “हे प्रभु, सुर्हू मन्झ तुस्से धरती री निंऊँआं पाई, होर स्वर्ग तुस्सा रे हाथा री कारीगरी ई। 11 तिन्हा ता खत्म हुई जाणा; पर तुध जुग-जुग बणी रैंहणां: होर तिन्हा सभीया कपड़े साहीं पूराणे हुई जाणा। 12 होर तुध स्यों चादरा साहीं लपेटणे, होर कपड़े बदलने साहीं एस संसारा जो नऊँए संसारा साउगी बधली देणे: पर तुध नी बधलणा होर तुध हमेसा जिउंदे रैहणा।” 13 परमेसरे कधी आपणे केसी स्वर्गदूता किन्हें एह्ड़ा नी बोल्या, “जेबे तक हांऊँ तेरे सभ दुस्मणा जो पूरी तरहा हराई नी दे, तेबे तक तू मेरी सीधी तरफ बैठिरे रैह होर आदर पा।” 14 तेबे स्वर्गदूत क्या करहे? स्यों सिर्फ परमेसरा रे सेऊआदार ऐं, होर परमेसर तिन्हो उद्धार पाणे वाले लोका री मदद करणे रे कठे भेजा। |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.