لوقا 9 - مازندرانیمأموریت دِوازده شاگرد 1 عیسی اون دِوازده شاگِرد رِه بِخاسّه و ویشونه قِدرِتِ و اقتدار برای بیرون هاکاردِنه تموم ارواح ناپاک و شفای مریض ها رِه هادا. 2 بعد اونا رِه بَرِسِندییه تا دربارۀ پادشاهی خِدا موعظه هاکانند و مَریض ها رِه شفا هادِن. 3 ویشون بائوته: «هیچ‌چی برای سفر شه هِمراه نَوِرین، نا چو نا کوله‌بار، نا نون، نا پول و نا پیراهن اضافی. 4 به هر سِره ای که بوردینی، تا زمون ترک شهر اونجه بَمونین. 5 اگه مردِم اون شهر شِما رِه نِخاستِنه، وقتی شهرِ ترک کاننی، شه لینگه خاکِ تِکون حادین تا شهادتی بر ضد اونا بوئه.» 6 پس ویشون راه دَکِتِنه از این ده به اون ده شینه و هر جا رِسینه مژدۀ بییَمونه پادشاهی خِدا رِه موئظه کاردِنه و مَریض‌ها رِه شفا دانه. 7 و اما خَوِر تموم اینا به گوش هیرودیسِ حاکم رسیه. هیرودیس در تعجب و سردرگمی دَییه اینسته که بعضی گاتِنه عیسی همون یحیی هَسّه که مهردها دلِجه راست بَییه. 8 بعضی دیگه گاتِنه ایلیا ظهور هاکارده و بعضی هِم گاتِنه اَتّا از پیامبران روزهای قدیم هَسّه که زنده بَییه. 9 اما هیرودیس بائوته: «یحیی سَرِ مِن از تن جِدا هاکاردِمه. پس اینتا کی هَسّه که اینا رِه وِنه خَوِری اشنامبه؟» و در تِلاش دَییه که عیسی رِه بَوینه. خوراک هاداِن به پنج هِزار نفر 10 وقتی رسولان بَردَگِردِستِنه، هر چی هاکارده بینه رِه عیسی رِه بائوتِنه. بعد اونا رِه شه هِمراه به سمت شهری به‌نام بیت‌صِیْدا بَوِردِه تا اونجه تنها بوشِن. 11 اما خَله‌ها بَفَهمِستِنه و ویشونه دِنبال راه دَکِتِنه. عیسی هِم اونا رِه قبول هاکارده ویشونِسته دربارۀ پادشاهی خِدا صحبِت هاکارده و اونایی رِه که نیاز به‌درمان داشتِنه، شفا هادا. 12 نزدیک غروب، اون دِوازده شاگرد عیسی پَلی بییَمونه و بائوتِنه: «مردمِ رِه مرخص هاکان تا بورِن به روستاها و باغهایه دور رِه ور تا شِسته غذا و جای خواب پِدا هاکانند آخه اینجه مکانی دوردَکِته هَسّه.» 13 عیسی در جِواب بائوته: «شما شه ویشونه خوراک هادین.» بائوتِنه: «ما جز پنج نون و دِتا ماهی هیچ چی نداریمبی، جز اینکه بوریم و برای تموم این مردِم خوراک بَخرینیم.» 14 اونجه حِدود پنج هِزار مرد دَیینه. عیسی به شه شاگِردون بائوته: «مردِم رِه بایرین پِنجاه نفر پِنجاه نفر بِنه سر هِنیشن.» 15 شاگِردون هِم اینکارِ هاکاردِنه و همه رِه هِنیشیندینه. 16 بعد پنج نون و دِتا ماهی رِه بَییته، آسمونه حارشا و شکر هاکارده اوناره پاره هاکارده و هادا شاگِردون رِه تا جلو مردِم بِیِلِن. 17 همه بَخاردِنه و سِر بَیینه و دِوازده تا سبد از تکه نونهای اضافه ره جمع هاکاردِنه. اعتراف پِطرُس دربارۀ مسیح 18 اتا روز عیسی در خلوت دِعا کاردِه و تنها وِنه شاگِردون وِنه هِمراه دَیینه. از اونا بَپِرسیه: «مردِم گانّه مِن که هستمه؟» 19 جِواب هادانه: «بعضی ها گانّه یحیای تعمید‌دهنده‌ای؛ بعضی دیگه گانّه ایلیایی، و بعضی هِم ته رِه اَتّا از پیامبران روزهای قدیم دونه که زنده بَییه.» 20 اوناجه بَپِرسیه: «شما چی؟ شِما مه رِه که دوننی؟» پِطرُس جِواب هادا: «مسیح خِدا.» 21 بعد عیسی ویشون رِه منع هاکارده و دستور هادا که این رِه به هیچ کس نایرِن، 22 و بائوته: «انسان ریکا باید خَله رنج بَوینه و مشایخ و سران کاهنون و علِمایِ دینی وِ رِه رد هاکانند و بکشته بَووهه و در روز سوم راست بَووهه.» 23 بعد همه رِه بائوته: «اگر کسی خانه دِنباله رو مِن بَووهه باید شه رِه انکار هاکانه و هر روز شه صلیب رِه بَیرِه و مه دِنبال راه دَکِفه. 24 اینِسّه که هرکی بخواهه شه جانه نجات هاده اون رِه از دست دِنه اما هرکی به‌خاطر مِن شه جانه از دست هاده، اون رِه نجات دِنه. 25 انسان رِه چه سودی که تمومه دنیا رِه داره، اما شه جان رِه از دست هاده. 26 اینِسّه که هرکی از مِن و حرفهای مِن عار داشته باشه، انسان ریکا هِم در روزی که در شه جلال و شه پی‌یرِ جلال و فرشتها مقدس بردَگِرده، وِنجه عار پدا کانده. 27 راستی راستی شِما رِه گامبه، بعضی اینجه اِسّانه که تا پادشاهی خِدا رِه نبینند، مهزّه مرگ رِه نَکِشَنه.» عوض بَییِنه عیسی ظاهر 28 حِدود هشت روز پس از این حرفها عیسی پِطرُس و یوحنا و یعقوب رِه بَییته و بورده کوهه بالا تا دِعا هاکانه. 29 در همون موقع که دِعا کارده شِکل چهره‌اش عوض بَییه، و وِنه لباس برف واری سفید و خورشیدِ واری نورانی بَییه. 30 یکدفعه دِتا مرد موسی و ایلیا پیغمبِر پدیدار بَیینه، و با وِ به صحبِت هِنیشتِنه. 31 اونا در جلال ظاهر بَیینه و دربارۀ بَمِردِنه عیسی طبق ارادۀ خِدا که باید بزودی در اورشلیم اتّفاق دَکِفه صحبِت کاردِنه. 32 پِطرُس و وِنه همراهون خَله خو داشتِنه، اما وقتی کاملاً بیدار و هوشیار بَیینه، جلال عیسی رِه بَدینه و اون دِتا مرد رِه که وِنه کنار هِرِسّا بینه. 33 اون زِمان که اون دِتا عیسی پَلی جه بوردِنه، پِطرُس بائوته: «اِستا دَیینه اما در اینجه خوب هَسّه! بییِل سه تا سرپناه بسازیم، اَتّا تِسّه اَتّا موسی اِسّه و اَتّا هِم ایلیا اِسّه.» پِطرُس نَدونِسته چیشی گانه. 34 این حرف هنوز بر زِبون پِطرُس دَییه که اتا ابر پِدا بَییه و اونا رِه دور هاکارده. وقتی بورِدِنه ابر دِله، بَتِرسینه. 35 اون لحظه صدایی از ابر دِله بِشناستِنه که «اینتا هَسّه مه ریکا، مِن که وِ رِه انتخاب هاکاردِمه؛ وِ رِه گوش هادین!» 36 و وقتی صدا قطع بَییه عیسی رِه تنها بَدینه. شاگِردون اینا رِه شه پَلی نگه داشتِنه، و در اون زِمان هیچ کس رِه از اونچه بدییه بینه آگاه نکاردِنه. شفای اتا ریکا دیوبَزّه 37 روز بعد، وقتی کوه جه پایین بییَمونه، اتا خَله مردِم عیسی رِه ملاقات هاکاردِنه. 38 یکدفعه اِتا مردی مردِم دِلِجه داد بَزوهه: «اِستا جه خواهش کامبه لطف هاکان مه ریکا رِه هارِش، اینِسّه که مه تنها وَچوهه هَسّه. 39 اتا روح یکدفعه وِرِه گِننه و وِ در‌دَم جیقه بِلندی کَشِنه و دچار تشنج وونه، جوری که وِنه داهون کف کانده. روحْ خَله کم وِرِه وِل کانده و خانه وِرِه از بین بَوِرِه. 40 مِن ته شاگِردهاجه التماس هاکاردِمه روح رِه وِنجه بیرون هاکانِند اما نتونِستِنه.» 41 عیسی جِواب هادا: «ای نسل بی‌ایمان و منحرف، تا به کِی با شِما بوشِم و شما رِه تَحَمل هاکانِم؟ شه ریکا رِه بیار اینجه.» 42 حتی اون زِمان که ریکارِ یاردِنه، دیو وِ رِه بِنه بَزو و به تشنج دِمبِدا. اما عیسی اون روح رِه داد بَزوهه و ریکارِ رِه شفا هادا و بِسپارِسته وِنه پیرِ دست. 43 مردِم همگی از بزرگی خِدا در تعجب دَیینه. در اون موقع که همه از کارهای عیسی در تعجب دَیینه وِ به شه شاگِردون بائوته: 44 «به اونچه خامبه به شِما بایرم به دِقّت گوش هاکانین: انسان ریکا رِه دشمِنونِ دست تسلیم کانّه.» 45 اما اونا منظور وِ رِه نِفِهمِستِنه؛ بخاطر اینکه ویشون جه پنهون بَموندسته تا اونا رِه درک نَکانند وِنجه ترسینه اینتا خبری وِنجه سؤال هاکانند. گَت بودِن در چیه؟ 46 اتا روز در میونه شاگِردون این بحث پیش بی‌یَموهه که کدوم تا شون از همه گَتتِر هَسّه. 47 عیسی که از فکرهایِ ویشون آگاه بَییه، اتا وَچه رِه بَییته شه کنار هَنیشیندییه. 48 بعد ویشون بائوته: «هر کی این وَچه رِه به‌نام مِن قبول هاکانه مه رِه قبول هاکارده؛ و هر کی مه رِه قبول هاکانه فرستندۀ مه رِه قبول هاکارده. اینِسّه که در میونه شِما اون کس گَتتِر هَسّه که همِجه کوچکتر بوئه.» 49 یوحنا بائوته: «اِستا اتا نفر رِه بَدیمی که به‌نام ته دیو اخراج کارده اما وقتی از اِما نَییه، وِ رِه منع هاکاردِمی.» 50 عیسی بائوته: «وِ رِه منع نکانین، اینِسّه که هرکی بر ضد شِما نییه با شما هَسّه.» قیمت پیروی از عیسی 51 وقتی زِمان صعود عیسی به آسمون نزدیک بی‌یِه با جدیّت راه اورشلیم در پیش بَییته. 52 شه پیشاپیش قاصدانی بَرِسِندییه که به اَتّا از دهکده‌های سامریان بوردِنه تا وِنِستِه تدارک بَوینند. 53 اما مردِم اونجه وِ رِه نِخاستِنه اینِسّه که وِنه قصد اورشلیم بی‌یِه. 54 وقتی وِنه شاگِردون یعقوب و یوحنا اینا رِه بَدینه بائوتِنه: ای سرور ما، آیا خانی بایریم از آسمون تَش بباره و تموم اوناره نابود هاکانه؟ 55 اما عیسی ویشونه حارشا و توبیخشان هاکارده. 56 بعد راه دکته بوردِنه به دهی دیگه. 57 در راه، اتا نفر عیسی رِه بائوته: «هر جا بوری، ته رِه پیروی کامبه.» 58 عیسی جِواب هادا: «روباهونِسته لونه زیاد دَره و پرنده‌هاسّه کالی، اما انسان ریکاسّه جای برای سر بییِشتِن دَنییه.» 59 عیسی به اتا نفِر دیگه بائوته: «مرا پیروی هاکان.» اما اون نفر جِواب هادا: «سرورم، اوِّل بییِل مِن بورم تا شه پیرِ دفن هاکانِم 60 عیسی وِ رِه بائوته: بییِل مردها شه مردها رِه دفن هاکانِند اما ته بور و بیَموئنه پادشاهی خِدا رِه موعظه هاکان.» 61 دیگری با ئوته: «سرورم ته رِه پیروی کامبه اما اول بییِل تا بورِم و شه خانِواده جه خداحافظی هاکانِم.» 62 عیسی در جِواب وِ بائوته: «کسی که زمین رِه شخم زَنده و شه پِشت سَرِ اِشِنه، شایستۀ پادشاهی خِدا نییه.» |
© Mazanmedia
Wycliffe Bible Translators, Inc.