لوقا 11 - مازندرانیتعلیم دربارۀ دِعا 1 اتا روز عیسی در مکانی دِعا کارده. وقتی وِنه دعا تموم بَییه، اَتّا از شاگِردون وِره بائوته: «ای سرور ما دِعا هاکاردنه ره به اما یاد هاده، هَمونجور که یحیی به شه شاگِردون یاد هادا.» 2 ویشونه بائوته، «وقتی دِعا کاننی بایرین: «‹ای پی‌یِر که آسمون دِله دَری ته نوم مقدس بوئه، پادشاهی ته بی‌یِه. 3 نون روزانۀ ما رِه هر روز به اما عطا هاکان. 4 گناهون ما رِه ببخش، اینِسّه که اما هِم تموم اونایی رِه که به اما گِناه کانه بَخشِمبی. و اما رِه در آزمایش نیار.›» 5 بعد ویشونه بائوته: «کدوم تایه شما که اَتّا رَفِق دانه، و شو سَری بوره و وِره بایره: ‹ای رفق سه تا نون داننی مه ره قرض حادی 6 اینِسّه که اَتّا از مه رَفِقها سفر جه بییَموهه، و هیچ چی ندارمبه تا وِنه جلو بییِلم.› 7 و وِه سِره دِلجه جِواب هاده: ‹مه ره زحمت نَده. در قفل هَسّه و مه وَچه‌ها مه پَلی بَخاتِنه. نَتتومبه شه جاجه راست بَووهم و هیچ چی تِره حادم.› 8 شِما رِه گامبه اگه به‌خاطر شه رفق راست نَووشه و وِ رِه نون نده به خاطر سماجتِ وِ راست وونه و هر چی نیاز دانّه وِ رِه دِنه. 9 «پس شما ره گامبه، خداجه بخواهین که شِما ره هادا وونه بَگِردین که پِدا کاننی؛ در بزِنین که دَر شِمِسته واز وونه. 10 اینِسّه که هرکی بخواهه، به‌دست یاننه؛ و هرکی بَگِرده، پدا کانده؛ و هرکی دَر بَزِنه، در وِنِسته واز وونه. 11 کدوم اِتّا از شِمه پییِرون، اگه وِنه ریکا وِنجه ماهی بخواهه وره مَر دِنه 12 یا اگه مِرغانه بخواهه وِره عقرب دِنه؟ 13 اِسّا اگه شِما با تموم بدذاتی دوننی که باید شه وَچه‌ها ره خاره هدیه حادین، چَنده ویشتِر شِمه پی‌یِر خِدا شه روح قدوس ره به هرکی وِنجه بخواهه عطا کانده.» عیسی و روح شریر 14 عیسی دیوی لال ره از اتا نفر بیرون کارده. وقتی دیو بیرون بورده مردِ لال بتونِسته صحبِت هاکانه و مردِم تعجب هاکاردنه. 15 اما بعضی بائوتِنه: «وِ دیوها رِه به‌کمک شیطون، رئیس دیوها، بیرون کانده.» 16 دیگرون به‌منظور آزمایش هاکاردِن وِ، وِنجه بِخاستنه نشانِ آسمانی ویشونسته بییاره. 17 وِ ویشونه فکرها رِه درک هاکارده و ویشونه بائوته: هر حکومتی که بر ضد خودش راست بَووشه نابود وُننه و هر خانواده‌ای که بر ضد خودشون قیام هاکانند از هِم پاشیده وُننه. 18 اگه شیطون هِم بر ضد خودش راست بَووشه چجوری وِنه حکومت پابرجا موندِنه؟ اینا رِه بخاطر این گامبه که ادعا کاننی دیوها رِه به‌کمک شیطون بیرون کامبه. 19 اگه مِن به‌کمک شیطون دیوها رِه بیرون کامبه، شِمه شاگِردون به‌کمک کی اوناره بیرون کاننه؟ پس ویشون شه شِما رِه محکوم کاننه. 20 و اما اگه مِن به‌قدرت خِدا دیوها رِه بیرون کامبه اطمینان بِدونین که پادشاهی خِدا الان دَر میونه شِما دَره. 21 هروقت اَتّا مرد نیرومند و مسلّح شه سِره جه نِگهبانی کانده، وِنه اموال در امان دَره. 22 اما وقتی اتا نفر قویتر از وِ وِرِ حمله هاکانه و وِرِ حریف بَووهه، سلاحی رِه که اون مردی وِ رِه توکل کارده رِه وِنجه گِننه، و غنیمت رِه تقسیم کانده. 23 هرکی با مِن نی‌یه بر ضد مِن هسته و هرکی مِره یاری نَکانه، خرابی به بار یاننه. 24 عیسی ادامه هادا و بائوته، «زمانی که روح ناپاک از کسی بیرون شونّه، روح پلید به‌جاهایِ خِشک و بی‌آب و علف شونه تا جایی برای استراحت پِدا هاکانه، اما وقتی نَتونده جایی پدا هاکانه شه پَلی گانه: ‹به سِره‌ای که اُونجه جه بییَمومه، بر گَردِمبه.› 25 اما وقتی به اونجه رِسِنه و سِره رِه تَر و تَمیز وینده 26 شونه و هفت روح شه جه بدتر رِه هِم یاننه، و همگی داخل ووننه و اونجه سکونت گِرِننه. در نتیجه، آخر سَر اون نفر حال بدتِر از اول وونه.» 27 اون زِمان که عیسی این حرفها رِه گاته، اَتّا زِنا از میونه مردِم با صدای بِلِند بائوته: «خوشبِحال اون زنی که ته رِه به‌دنیا بیارده و ته رِه شیر هادا.» 28 اما عیسی در جِواب بائوته: «خوشبِحال اونا که کِلام خِدا رِه اِشناننه و اونا رِه انجام دِننه.» نشونه یونس پیغمبر 29 وقتی بر تعداد مردِم زیاد بَییه عیسی بائوته: اینتا نسل، نسلی بس شرارت‌پیشه هَسّه. مِجه نِشونه خاننه! اما هیچ نِشونه ای ویشونه هادا نَوونه جز نشونه یونس پیغمبر. 30 اینِسّه که هَمونجور که یونس پیغمبر نِشونه‌ای بی‌یِه برای مردِم نینوا، انسان ریکا هِم برای این نسل نِشونه‌ای وونه. 31 در روز جزا ملکۀ سبا با مَردمه این نسل، مِرده‌هاجه راست وونه و ویشونه محکوم کانده، اینِسّه که اون وَرِ دنیاجه بییَمو تا حکمت سلیمان پیغمبر رِه بشنوهه، و اِسّا کسی گَتتِر از سلیمان پیغمبر اینجه دَره. 32 مردِم نینوا در روز جزا با این نسل مِرده‌هاجه راست وونه و ویشونه محکوم کانّه، اینِسّه که اونا در اثر موعظۀ یونس پیغمبر توبه هاکاردِنه و اِسّا کسی گَتتِر از یونس پیغمبر اینجه دَره. چراغ بدن 33 عیسی ادامه هاداهه و بائوته، «هیچکس چراغ رِه روشن نَکانده تا اون رِه پنهون هاکانه یا زیر کاسه‌ای بییِله، بلکه چراغ رِه یِننه چراغدون دِله تا هر کی دِله اِنه وِنه نور رِه بَوینه. 34 ته چش ته چراغ بدن هَسّه. اگه ته چش سالم بوئه تِمومِ ته وجودِ روشن وونه. اما اگه ته چش نوینه تِمومِ ته وجودِ رِه تاریکی گِننه. 35 پس هوشیار بُش نوری که در ته دَره، فکر نکان روشناییِ، شاید تاریکی بوئه. 36 اگر تِمومه ته وجود روشن بوئه و هیچ جایی از اون تاریک نَووئه، اون لحظه مثلِ زمانی که نورِ چراغ بر ته تابِنه، تموم دَرِ روشن کانده.» سرزنش رِهبرون مذهبی 37 وقتی عیسی شه حرفها رِه تموم هاکارده، اَتّا از فَریسیون وِ رِه برای بَخاردِنه غذا شه سِره دعوت هاکارده. پس بورده وِنه سِره وسفره سَر هِنیشتِه. 38 اما اون فَریسی وقتی بَدییه که عیسی شه دَسا رِه قبل از غذا نَشوسته خَله تعجب هاکارده. 39 بعد عیسی بَر دَگِردِسته وِ رِه بائوته: شما فَریسیون بیرون کاسه و بشقاب رِه پاک کاننی اما از دِله پِر از حرص و طمع و شرارِت هَستینی! 40 ای نادونها، آیا خدایِ که بیرون رِه بیافِرینیه، دِله رِه هِم نیافرینیه؟ 41 از اونچه دارِننی به فقیرون صدقه حادین تا همه چیز شِمِسته پاک بَووهه. 42 وای بر شِما ای فَریسیون! شِما از نعناع و تره و همه نوع سبزی ده یک دِننی، اما عدالت رِه نادیده گِرِننی و از محبت خِدا غافلینی. باید اینها رِه انجام دانی و اوناره هِم از یاد نَوِردِنی. 43 «وای بر شِما ای فَریسیون! اینِسّه که دوست داریننی در بهترین جای کنیسه‌هِنیشین و مردِم در کوچه و بازار شِما رِه سِلام هاکانِن. 44 وای بر شِما! اینسته که قبرهایی ره موندِنی که نام و نشون ندارِننی و مردِم نَدونِسته اونا رو راه شوننه.» 45 اَتّا از فقیهون در جِواب بائوته: «اِستا ته با این حرفها به اما هِم توهین کاندی.» 46 عیسی بائوته: «وای بر شِما، ای فقیهون، که تَکلیفِهای سَنگین مردِم دوش یِلِننی اما شه حاضر نینی حتی شه انگشتِ کمک هاکاردِنسته تکون حادین. 47 وای بر شِما که پیغمبرونسته که شِمه اجداد دست کشته بَیینه مقبره سازِننی! 48 راستی راستی که این جوری بر کار اونا مهر تأیید زَننی. اونا پیامبران ره کاشتِنه و شِما ویشونِسته آرامگاه سازِننی. 49 اینسته خدای حکیم گانه که ‹مِن ویشونِسته پیغمبرون و رسولان رِسِندِمبه. اما بعضی رِه کاشِننه و بعضی رِه اذیت کاننه.› 50 پس خون همۀ پیغمبرونی که ویشون خون از اوّل خلقت تا الان دِشنییه بَییه، بر گردن این نسل دَره 51 از خون هابیل تا خون زِکریا که میون قربانگاه و محراب معبد کشته بَییه. اَره شما ره گامبه که این نسل برای اینا همه حساب پس دِنه. 52 وای بر شِما ای فقیهون! اینِسّه که کلید معرفت ره دِه دستی دارینی. نا شه دِله شوننی نا اونایی ره که خوانه دِله بیهِننه راه دِننی.» 53 وقتی عیسی بیرون بورده علِمایِ دینیو فَریسیون سخت به ضد وِ راست بَیینه و شِروع هاکاردِنه وِره سوال پیچ هاکاردن سؤالهای زیادی 54 و در کمین دَیینه تا حرفی وِنه زِبون زیر جه بَکِشِند تا وِره گرفتار هاکانند. |
© Mazanmedia
Wycliffe Bible Translators, Inc.