Mazhev 7 - Aviel revé St. Maheu troeit é Brehonec Guénet 1858Pennad VII. 1 Ne varnet quet, aveid ne vehéh quet barnet. 2 Rac a zoh er varn e varnet e véhet varnet; hag a zoh er muzul er vuzulet, e voú muzulet t’oh. 3 Ha perag e sellet‐hui doh er blouzen én lagad hou vrér, ha ne huélet quet en treust e zou en hou hani? 4 Pé penaus e laret‐hui d’hou prér, Lausquet me lemel er blouzen a ziar hou lagad, ha chetu un treust e zou en hou hani? 5 Tud lan a gueùïér, tennet de quetan en treust a ziar hou lagad, ha nezé hui e huélou splan aveid lemel er blouzen a ziar er lagad hou prér. 6 Ne taulet quet en treu glan der châs, ha ne daulet quet hou perleu dirag er môrc’h; guet eun n’ind ou flastreint idan ou zreid, ha ne zistroeint inemp d’oh, aveid croguein arh‐n‐oh. 7 Goulennet, hag e vou reit d’oh; clasquet, ha hui e gavou; scoeit, hag e vou digueoret d’oh. 8 Rac quement hani e houlenne, e vou reit dehou; hag en hani e glasq e gave; ha d’en hani e sco e vou digueoret. 9 Pé pihue e en dén anoh‐hui, mar goulenne é vab bara, e hrei dehou ur mein? 10 Pé mar houlenne ur pésg, e hrei dehou un aër? 11 Nezé enta, mar houyet hui, ha hui droug, rein treu mâd d’hou pugalé, peguement muioh hou Tad péhani e zou én Nean ne hrei‐ean treu mâd d’er ré e houlenne di guet hou? 12 Groeit enta d’en dud er péh e garehé e rehènt d’oh: rac‐ino é‐ma el lézen hag er brofæted. 13 Quêrhet dré en ôr enk, rag ledan e en ôr, hag eon en hent e gasse d’er gollédigueah, ha bout e zou calz ag e ya dré ino: 14 Na enk e en ôr, ha moan en hent e gasse d’er vuhé; ha bout e zou nebed a dud ag e drémen dré ino! 15 Dihoalled doh er fall brofætèd, péré e za tremaoh guet crohen devèd, mæs péré, é guirioné, nen dint meit bleidi lontêc. 16 Hui hou hanàou doh ou obérieu. Ha cherrein e hrér resin diar spern, pe figuès diar dreign? 17 Peb guéen vad e zougue fréh vad, ha pep guéen fall e zougue fall fréh. 18 Ur huéen vad ne fehé quet dougue fall fréh, nag ur fall huéen dougue fréh vad. 19 Ne vern pé guéen ne zougue quet fréh vad, e vou trohet ha taulet én tan. 20 Rac‐cé doh er fréh e zougueint, en hou hanàuehet. 21 Ol er ré e lare: Men Doué, men Doué, ne yeint quet de Ranteleah en Nean, mæs en hani a hra vennedigueah me Zad péhani zou én Nean, hennéh e yei de Ranteleah en Nean. 22 Hilleih e larou deign‐me en dé‐zé: Eutru, Eutru, ha n’hun nès ni quet diouganet en hou ç’hanhue? ha n’hun nès ni quet casset quit en droug‐sperèdeu en hou ç’hanhue? ha n’hun nès ni quet groeit calz a treu berhudus en hou ç’hanhue? 23 Nezé e larein dehai: biscoah n’em ès hou hanâuet, quêrhet quit hui péré e hra fallanté. 24 Rac‐cé pihue‐benac e gleu er péh e laran hag e hra revé mem conzeu, e vou haval doh en dén fur, péhani en dès sàüét é dy arh er roh; 25 Hag er glàu e gouéhas, en deur e zas, hag en ahueleu e huéhas, hag e n’hum daulas arh en ty‐zé; hag en ty ne gouéhas quet, diarben me oé hrleuiet arh roh. 26 Mæs quement hani e gleu er péh e laran ha ne hra quet revé mem conzeu, e vou groeit haval d’un dén disquiant péhani en dès sàüét é dy arh en treah; 27 Hag er glàu e gouéhas, en deur e zas, hag en ahueleu e huéhas, hag e n’hum daulas arh en ty‐zé; hag en ty e gouéhas, ha bras é ma bet é ziscar. 28 Ha pe en doé Jesus per‐laret er conzeu‐men, en dud‐zé e oé souèhet gued é guélen; 29 Rac hou desquein e hrai él unan ag en dès er galloud, ha m’en hrai quet él er Scribed, ag er Pharisiénèd. |
Published in London in 1858.
British & Foreign Bible Society