Mazhev 24 - Aviel revé St. Maheu troeit é Brehonec Guénet 1858

Pennad XXIV.

¹ Ha Jesus e yas er mæz ag en Ty‐Doué. Hag é zisciplèd e dostas, aveid discoein dehou er vangoërieu tro‐ha‐tro d’en Ty‐Doué.

² Mæs Jesus e laras dehai: Ha guélet e ret hui en ol treu‐zé? E guirioné m’el lare d’oh, ne chomou quet a‐men mein arh vein; discarret ol e véint.

³ Hag él ma oé Jesus azéet arh er mané a Olivèd, é zisciplèd e dostas tehou é‐cuh, én ul laret: Laret t’emb pegourz e tigoéhou en treu‐zé, ha doh péh arrès e vou hanàuet hou tonnedigueah ha tu dehuéhan er bedmen.

⁴ Ha Jesus e laras tehai: Dihoallet a vout lorbet dré unan benac.

⁵ Rac calz a dud e zei ém hanhue, hag e larou: Me zou er Hrouist, hag ind e houniou hilleih.

⁶ Hui e gleuou ehué conz a vrézélieu, a drous hag a zispeah; mæs dihoallet a hum lorbein rac ret‐é ma tigoéhou en treu‐zé, mæs ne vou quet hoah azé vou en tu dehuéhan.

⁷ Rac guélet e vou e seùel pobl éneb de bobl, ranteleah éneb de ranteleah, ha bout e vou bocenneu, queltrî, ha creineu douar é calz a léhieu.

⁸ Hag ol en treu‐zé ne veint meid er pén quetan ag er poénieu.

⁹ Nezé e vehet laqueit étré deourn en dud a varn de vout ansquinet; ind hou laquei d’er marhue; ha hui e vou casseit gued ol er bobleu dré en arben a me hanhue.

¹⁰ En amzér‐zé bout e vou ré hag e gavou arbenneu‐a‐lam, hag e goéhou, ha ne vou étré‐z‐hai nameid caz ha ivi.

¹¹ Ha donnet e hrei calz a fall brofætèd péré e houniou hilleih a dud.

¹² Ha rac ma vou cresquet er fallanté, caranté e hoannei é calon ur lod caër a dud.

¹³ Mæs en hani e zalhou mad bed en tu dehuéhan, e vou salvet.

¹⁴ Hag en aviel‐men ag er Ranteleah e vou perdéguet dré er bed ol, eid testoni d’en ol bobleu; ha nezé e tei en tu dehuéhan.

¹⁵ A pe huélehet él léh santel en treu blaouahus a béré en dès conzet er Profæt Daniel, en nemb e leine, houyéet.

¹⁶ Er ré e vou nezé ér vrô a Jude, téhéent ar er manéieu;

¹⁷ En nemb e vou arh en douén ne zischennéet quet eit quemér nitra en é dy;

¹⁸ Hag en nemb e vou er mæzeu ne zistroéet quet d’er gær, ein gusquein é zillad.

¹⁹ Mæs goah d’oh er groagué e vou brazès pé maguerésed én amzér‐zé!

²⁰ Pedet enta en Eutru‐Doué eid ne vehet quet ret de déhe d’er gouian, pé d’ur sadorn.

²¹ Rac nezé er gloès e vou quen bras, ma nen dès chet a bet houdé en pen‐quetan ag er bed hani haval doh‐t’hi, ha ne vou birhuiquin.

²² Hag a pe ne vehé quet berreit en déieu‐zé, hanni ne vehé salvet, mæs berreit e veint dré en arben ag en inéaneu difforhet.

²³ Mar lare d’oh, nezé unan benac é ma er Chrouist a‐men, pe é ma a‐hont, n’er hredet quet.

²⁴ Rac guélèd e vou fall Christèd, ha fall profætèd péré e hrei burhudeu quen souéhus me lorbehent, pe vehé guellus, en ineanneu difforhet.

²⁵ Me gonz a quement‐cé, é courz.

²⁶ Mar vé laret t’oh enta: E ma en distrô; ne yet quet d’ino, é ma a‐men, él léh cuhettan ag en ty, ne grédet quet.

²⁷ Rac er Chrouist e zei él ur vrogonen péhani e ride a zoh er saüe‐hiaul d’er huh‐hiaul: él‐cé e vou donnedigueah Mab en Dén.

²⁸ Ne vern mén e vou er horv, ino en hum dolpou er spalhoéri.

²⁹ Arlerh en deieu‐zé a gloés, en hiaul e zei de vout tihoél, el loér e vou hemb splandér, er stirèd e gouéhou ag er Nean, rac er nerh ag en Nean e vou bransellet.

³⁰ Nezé e vou guélet é splannein én aibre arresieu Mab en Dén, ha quentéh e vou cleuet gued en ob pobleu ag en douar clemmeu hirvoudus, hag e vou guélet Mab en Dén é tonnet arh er hogus gued un nerh hag ur vrastæd vras.

³¹ Ean e zaveiou é Ælèd péré, dré er sôn sclintin ag er binieu, e dolpou er ré difforhet ag er puar horn ag er bed, ag er pén ag en Nean bed en arall.

³² Bremen disquet ul lavar‐cuhet ag ur figuézen; A p’en dé hoah tinér é barreu hag en hum laqua en déliàu sapein, hui e houér é vé tost en han.

³³ El‐cé ehué, a pe huélehet ol en treu‐zé, gouyet é vou tost Mab en Dén, hag é vou é toul en ôr.

³⁴ E guirioné m’el lare d’oh: Ne drémenou quet er rum tud‐men, ne vou digoéhet ol en treu‐zé.

³⁵ En Nean hag en douar e drémenou, mæs me honzeu ne drémeneint quet.

³⁶ Mæs aveid en dé hag en amzér‐zé, ne houér dén nag en Ælèd en Nean, meit me Zad hemb‐quin.

³⁷ Hag él me oé en déieu Noé, él‐cé ehué e digoéhou de zonnedigueah Mab en Dén.

³⁸ Rag él én déieu araug en deur bras en dud e zaibré hag e ivé, e ziméié hag é hré diméieu, bet en dé ma yas Noé én aréh.

³⁹ Hag ind ne hanàuas quet en deur vras, quênt ne zas ha ne gassas en ol guet‐hi; él‐cé ehué e digoéhou, de zonnedigueah Mab en Dén.

⁴⁰ Nezé e vou deu én ur parq; unan e vou queméret hag er guilé e vou lézet.

⁴¹ Dihue e vou, é valein en ur vélin; unan e vou queméret ag en arall e vou lézet.

⁴² Rac‐cé beah ar hou coard, rac ne houyet quet de béh ær é teli en Eutru donnet.

⁴³ N’en dé guir penaus pe houyéhé en Pentiec de béh ær é teli donnet, ean e vehé arh é hoard, ha ne lausquehé quet é dy de vout toullet?

⁴⁴ Hui e zeli enta hum derhiel perpet reih, rac ne houyet quet pegourz e teli Mab en Dén donnet.

⁴⁵ Pihue enta e zou er méhuel fur hag a squian vad, péhani en dès é Eutru carguet a é tyagueah, eit rein de gourz de beb unan é vouit?

⁴⁶ Eurus é er méhuel‐zé, mar er have é Eutru, a pe zei én drô, é hobér él‐cé.

⁴⁷ E guirioné, m’el lare d’oh, ean e hrei d’er méhuel‐zé garg arh ol é zanné.

⁴⁸ Mæs mar d’e ur méhuel fall, péhani e lare én é galon: Dalein e hra m’Eutru de zonnet.

⁴⁹ Hag hum laqua de scoein quet é gen‐vehuélion, ha de daibrein, ha de ivein guet mêhuerion.

⁵⁰ Eutru er méhuel‐zé e zei d’en dé ne hortou quet, ha d’en ær ne houyou quet.

⁵¹ Hag er rannou hag el laquei é lod guet en dud lan a gueùïér: Ino e vou clemmeu hirvoudus ha tarhereah‐dent.