Mazhev 17 - Aviel revé St. Maheu troeit é Brehonec Guénet 1858Pennad XVII. 1 Ha huéh zeuéh goudé, Jesus e gueméras guet‐hou Pierre, Jâq ha Yehan é vrér, ou hassas én ul léh distro, arh ur mané ihuel. 2 Hag e hum ziscoas dirac‐t‐hai gronnet a sclærder; é zrem e zas de vout liguernus él en hiaul, hag é zillad de vout guen él en éerh. 3 Quentéh ind e huélas Moïse hag Eli é tevis guet‐hou. 4 Nezé Pierre e laras de Jesus: Eutru, mar caret é hamb de séhuel a‐men tair cohan, unan eid oh, unan eit Moïse, hag unan eid Eli. 5 Pe conzé oah, chetu e tas ur gogussen liguernus d’ou gronnein; hag e tas ag er gogussen ur voéh péhani e laras: Hennéh‐é me Mab muihan‐caret, guet‐hou é ma me ol lehuiné, cheleuet ean. 6 Diarben er honzeu‐zé, en disciplèd e gouéhas arh ou tâl doh en douar, guet er scont ou doé bet. 7 Mæs Jesus e dostas dehai, hag e laquas é zourn arh‐n‐hai, én ul laret: Sàüet, ha ne zoujet quet. 8 Quentéh ind e sàüas de sellet; mæs ne huélezant mui meit Jesus. 9 En ur zisquen diar er manné, Jesus e zihuennas dorh‐t‐hai a gonze de hani ag er péh ou doé guélet, bet que ne vezé sàüet Mab‐Dén a varhue de vihue. 10 Hag é zisciplèd e laras tehou: Perac enta e lare er Scribed penaus Eli e zéli donnet araug? 11 Ha Jesus e laras tehai: Ia, Eli e zeli donnet, hag e laquou pep tra ér stâd quetan. 12 Mæs el larein ehran d’oh: penaus Eli e zou deid abarh bremen, hag ind ou dès chet ean hanàuet, mæs groeit ou dès én é guéver él ind ou dès caret gobér, El‐cé ehué goal‐gassein e reint Mab Dén. 13 Nezé é zisciplèd e huélas penaus ean en doé conzet dehai a Yehan‐er‐Badéhour. 14 Ha pe oé deid é vesq en dud, e dostas dehou en dén péhani hum daulas arh ê zeulin dirac‐t‐hou, én ul laret: Eutru, hou péet truhé doh me vab péhani e zou loërec ha goal‐casset; rac a liez ean e gouéh én tân, ha marahuéh én deur. 15 Ha digasset e mès ean d’hou disciplèd, hag ind n’ou dès chet guellet en yahat. 16 Mæs Jesus e laras: Rumad‐tud scan a fé, ha lan a fallanté, pé veté quéit e vein‐mé guet‐n’oh: Pé veté quéit e vein‐mé goanvus a han‐oh? Digasset er pautr amen d’eign‐mé. 17 Ha Jesus e rebréchas en droug‐sperèd, hag er hassas quit; hag er pautr e oé gùelleit tehou arh en ær‐zé. 18 Nezé en disciplèd e tas de gavouèt Jesus a dû, hag ind e laras dehou: Perac ne hun nès chet ni ellet er hass quit? 19 Jesus e laras dehai: Diarben hou tisgredereah. Rac, é guirioné m’el lare d’oh: Mar hou pehé fé él ur granen zézeu, hui e larehé d’er mané‐zé: quêrhet d’en tu hont, hag hum tennein e rehé; ha nitra ne vehé dihuellus aveid‐oh. 20 Mæs er er ré‐men, ne vé casset quit meid dré er beden ag er iun. 21 Mæs pe oent distroeit é Galile, Jesus e laras dehai: Mab en Dén e vou laqueit étré deourn en dud. 22 Hag ind e lahou anehou, hag en drivèd dé ean e sàüou e varhue de vihue. Hag en hum glahari e hrent calz. 23 Ha pe oent deid é Cafarnaüm, er ré ag e zàüé en devér e dostas de Pierre, hag e laras dehou: Hou Eutru, ha ne baie quet ean en devér? 24 Hag ean e laras: Ia: ha pe oé oeid én ty, Jesus en ziarbennas, én ul laret: Petra chonget‐hui, Simon? A zoh pihue e guemér rouéieu en douar en devér hag en tausseu? A zoh hou pugalé hemp quin, pe a zoh en dud a zianvez? 25 Pierre e laras dehou: A zoh tud a zianvez. Jesus e laras dehou: Er vugalé enta e zou quit d’hou faiein? 26 Neoah, guet eun ma hrehemb en arben‐a‐lanm dehai, quêrhet d’er môr ha taulet hou rudeu; hag er hétan pesq e vou sàüet ag en deur, queméret ean; ha p’hou pou digueoret é guenneu hui e gavei ur péh argant: Queméret er péh‐zé, ha reit ean dehai, aveid‐on hag aveid‐oh. |
Published in London in 1858.
British & Foreign Bible Society