इय्योब 33 - पवित्र शास्त्र RV (Re-edited) Bible (BSI)

अलीहू ईयोबाला दोष लावतो

¹ तर आता हे ईयोबा, माझे भाषण श्रवण कर. माझे सगळे बोलणे ऐकून घे.

² पाहा, आता मी आपले तोंड उघडले आहे; माझी जीभ माझ्या तोंडात हलू लागली आहे.

³ माझ्या मनातले विचार जसेच्या तसे माझ्या शब्दांनी प्रकट होणार; माझ्या वाचेने प्रकट होणारे ज्ञान माझ्या तोंडून निष्कपटपणे निघणार.

⁴ देवाच्या आत्म्याने मला निर्माण केले आहे, सर्वसमर्थाच्या श्वासाने मला जीवन प्राप्त झाले आहे.

⁵ तुला उत्तर देता येईल तर दे; सिद्ध हो, माझ्यापुढे उभा राहा.

⁶ पाहा, देवापुढे मी तुझ्यासारखाच आहे; मीही मातीच्या गोळ्याचा घडलेला आहे.

⁷ माझ्या धाकाने तुला घाबरायला नको; माझा दाब तुला भारी होणार नाही.

⁸ तुझे बोलणे माझ्या कानी पडले, तुझे शब्द मी ऐकले, ते हे :

⁹ ‘मी शुद्ध आहे, मी निरपराध आहे; मी निष्कलंक आहे, मी निर्दोष आहे;

¹⁰ पाहा, देव कसा माझ्याविरुद्ध निमित्त शोधतो; तो मला शत्रू गणतो;

¹¹ तो माझे पाय खोड्यात घालतो; तो माझ्या सगळ्या चालचालणुकीवर नजर ठेवतो.’

¹² पाहा, मी तुला ह्याचे उत्तर देतो; हे तुझे बोलणे यथार्थ नाही; कारण देव मानवाहून थोर आहे.

¹³ ‘तो आपल्या कोणत्याही करणीचे कारण सांगत नाही,’ म्हणून का तू त्याच्याशी वाद घालतोस?

¹⁴ देव एका प्रकारे नव्हे तर दोन प्रकारे मनुष्याशी बोलतो; पण तो त्याकडे चित्त देत नाही.

¹⁵ स्वप्नस्थितीत, रात्रीच्या दृष्टान्तात मनुष्य गाढ निद्रेत असता, तो बिछान्यावर पडून झोप घेत असता,

¹⁶ देव त्याचे कान उघडतो; त्याला प्राप्त झालेल्या बोधावर तो मुद्रा करतो.

¹⁷ तेणेकरून तो मनुष्याच्या कृतीला आळा घालतो, पुरुषाच्या गर्वाचा परिहार करतो;

¹⁸ तो त्याचा जीव गर्तेपासून राखतो. शस्त्राने होणार्‍या नाशापासून त्याचा जीव वाचवतो.

¹⁹ कोणाला अशी शिक्षा होते की तो क्लेश भोगत बिछान्यावर लोळत राहतो; त्याच्या हाडांची एकसारखी तडफड चालते;

²⁰ त्याचा जीव अन्नाला कंटाळतो, त्याच्या मनाला मिष्टान्नाचा तिटकारा येतो.

²¹ त्याचा देह गळून तो दिसतो न दिसतोसा होतो; त्याची हाडे पूर्वी दिसत नसत, ती बाहेर येतात.

²² शेवटी तो गर्तेजवळ जाऊन ठेपतो, त्याचे जीवन नाश करणार्‍यांच्या तावडीत जाते.

²³ मनुष्याला सन्मार्ग दाखवणारा हजारांत एक असा कोणी मध्यस्थ दिव्यदूत त्याला आढळला,

²⁴ तर देव त्याच्यावर प्रसन्न होऊन म्हणेल, ‘ह्याचा बचाव कर, ह्याला गर्तेत पडू देऊ नकोस; मला खंड मिळाला आहे.’

²⁵ मग त्याचे शरीर बालकाच्या शरीरापेक्षा टवटवीत होते; त्याचे तारुण्याचे दिवस त्याला पुन्हा प्राप्त होतात.

²⁶ तो देवाची प्रार्थना करतो, आणि तो त्याच्यावर प्रसन्न होतो; तो आनंदाने त्याचे दर्शन घेतो; देव त्याची निर्दोषता पूर्ववत स्थापित करतो.

²⁷ तो गाणी गाऊन लोकांना म्हणतो, ‘मी पाप केले होते; मी सरळ मार्ग सोडून वाकड्या मार्गाने चाललो होतो, त्याचे प्रायश्‍चित्त मला मिळाले नाही;

²⁸ त्याने माझा जीव राखला, मला गर्तेत पडू दिले नाही, माझ्या जिवाला प्रकाश लाभला आहे.’

²⁹ पाहा, हे सर्व देव मनुष्याला दोनतीनदा करतो;

³⁰ असा तो त्याचा जीव गर्तेपासून वाचवतो, म्हणजे तो जीवनप्रकाशाने प्रकाशित होतो.

³¹ हे ईयोबा, कान देऊन माझे ऐक; उगा राहा, मला बोलू दे.

³² तुला काही उत्तर द्यायचे असेल तर ते दे; बोल, कारण तुला निर्दोष ठरवायची माझी इच्छा आहे.

³³ नाहीतर माझे ऐक; उगा राहा, मी तुला ज्ञान सांगतो.”