इय्योब 24 - पवित्र शास्त्र RV (Re-edited) Bible (BSI)

दुष्टाईकडे देव दुर्लक्ष करतो ही ईयोबाची तक्रार

¹ सर्वसमर्थाने न्यायसमय का नेमून ठेवले नाहीत? त्याला ओळखणार्‍यांना त्याच्या दिवसांची का प्रतीती येत नाही?

² काही लोक मेरेच्या खुणा सारतात; ते बकर्‍यामेंढ्या हरण करून चारतात;

³ ते पोरक्यांचे गाढव हाकून पळवून नेतात; विधवेचा बैल गहाणादाखल अडकवून ठेवतात;

⁴ ते कंगालाना मार्गातून बाजूला करतात; देशातील दीनदुबळ्यांना एकत्र लपूनछपून राहावे लागते.

⁵ पाहा, वनांतल्या रानगाढवांप्रमाणे ते भक्ष्य मिळवण्याच्या उद्योगास बाहेर पडतात; त्यांच्या मुलाबाळांसाठी जंगल त्यांना अन्न पुरवते.

⁶ ते शेतात आपल्या गुरांसाठी चारा कापतात, आणि दुर्जनाच्या द्राक्षांच्या मळ्यातली राहिलीसाहिली द्राक्षे वेचतात.

⁷ त्यांना वस्त्रांवाचून उघडे पडून रात्र काढावी लागते, थंडीतही पांघरायला त्यांना काही नसते;

⁸ डोंगरावरील पर्जन्यवृष्टीने त्यांना भिजावे लागते; त्यांना कसलाही आश्रय न मिळून खडकालाच बिलगून राहावे लागते.

⁹ काही लोक बापपोरक्यास आईच्या स्तनांपासून ओढून काढतात; कंगालास ते गहाणाने बांधून टाकतात.

¹⁰ ते नागडेउघडे चोहोकडे फिरतात; ते धान्याच्या पेंढ्या वाहतात तरी उपाशी मरतात;

¹¹ ते त्यांच्या आवारात राहून तेल काढतात; ते द्राक्षकुंडांत द्राक्षे तुडवतात तरी तहानलेले राहतात.

¹² दाट वस्तीच्या नगरातून त्यांचा विलाप चाललेला असतो; घायाळ झालेल्यांचा आक्रोश होत असतो; पण देव ह्या अधर्माकडे लक्ष देत नाही.

¹³ कित्येक प्रकाशाला विरोध करतात; त्यांच्या वाटा ते ओळखत नाहीत; ते त्याच्या मार्गांनी जात नाहीत.

¹⁴ खुनी मनुष्य मोठ्या पहाटेस उठून दीनदुबळ्यांचा घात करतो; रात्री तो चोर बनतो.

¹⁵ व्यभिचारी मनात म्हणतो की, ‘कोणी मला पाहू नये,’ म्हणून तो दिवस मावळण्याची वाट पाहत असतो; तो आपले तोंड झाकून घेतो.

¹⁶ रात्री ते घरे फोडतात, दिवसा लपून राहतात; त्यांना उजेडाची ओळखही नसते.

¹⁷ त्या सर्वांना प्रभातसमय मृत्युच्छायाच भासतो; त्यांना मृत्युच्छायेच्या भयाचा चांगला अनुभव असतो.

¹⁸ पाण्यावरून त्वरित वाहून जाणार्‍या पदार्थासारखे ते आहेत; पृथ्वीवरचे रहिवासी त्यांच्या वतनाला शाप देतात; आपल्या द्राक्षांच्या मळ्यांकडील वाटेने त्यांचे पुन्हा येणे होत नाही.

¹⁹ अवर्षण व उष्णता ही बर्फाचे पाणी नाहीसे करतात; तसाच अधोलोक पापी जनांना नाहीसा करतो.

²⁰ त्याच्या मातेचे उदर त्याला विसरेल. कीटक त्याच्यावर चंगळ करतील; त्याचे कोणाला स्मरण उरणार नाही; असा दुष्टांचा वृक्षाप्रमाणे निःपात होईल.

²¹ अपत्यहीन वंध्येस त्याने ग्रासले; विधवेचे त्याने कधी बरे केले नाही.

²² तरी बलिष्ठांनाही देव आपल्या सामर्थ्याने राखतो; त्यांनी वाचण्याची आशाही सोडून दिली असली तरी ते निभावतात.

²³ तो त्यांना निर्भय राखतो म्हणून ते स्वस्थ असतात; त्यांच्या व्यवहारावर त्याची कृपादृष्टी असते.

²⁴ ते उन्नती पावतात; तरी अल्पकाळातच ते नाहीतसे होतात; ते अवनत होऊन सर्वांप्रमाणे त्यांची गती होते, कणसाच्या शेंड्यासारखे ते छाटले जातात.

²⁵ हे खरे नाही असे म्हणून मला कोण लबाड ठरवील? माझे म्हणणे निरर्थक आहे असे कोण दाखवून देईल?”