इय्योब 15 - पवित्र शास्त्र RV (Re-edited) Bible (BSI)

अलीफज ईयोबाला दोष देतो

¹ मग अलीफज तेमानी म्हणाला,

² “सुज्ञ पोकळ ज्ञानाच्या गोष्टी बोलेल काय? आपले अंतर्याम पूर्वेच्या वार्‍याने भरील काय?

³ निष्फळ बोलून निरर्थक भाषणे करून तो वादविवाद करील काय?

⁴ तू तर देवाचे भय सोडले आहेस; तू देवचिंतनाचा संकोच करतोस.

⁵ तुझा अधर्म तुझ्या तोंडाला बोलण्यास शिकवतो; तुला धूर्ताप्रमाणे बोलणे आवडते.

⁶ तुझेच तोंड तुला दोषी ठरवत आहे, मी नाही; तुझ्याच मुखावाटे तुझ्याविरुद्ध साक्ष निघत आहे.

⁷ पहिला पुरुष असा तूच जन्मलास काय? पर्वतांपूर्वी तुझी उत्पत्ती झाली काय?

⁸ देवाचे अंतस्थ रहस्य तुला कळले आहे काय? अकलेचा मक्ता तूच घेतला आहेस काय?

⁹ आम्हांला कळत नाही असे तुला काय ठाऊक आहे? आम्हांला अवगत नाही अशी तुला काय माहिती आहे?

¹⁰ पिकलेल्या केसांचे, वयाने वृद्ध, तुझ्या बापाहून अधिक वयाचे असे पुरुष आमच्यात आहेत.

¹¹ देवाने केलेले सांत्वन आणि तुझ्याशी केलेली सौम्य भाषणे तुला तुच्छ वाटतात काय?

¹² तुझे चित्त तुला का भ्रांत करीत आहे? तू डोळे का फिरवतोस?

¹³ तुझ्या संतापाचा रोख देवाकडे का? तू आपल्या तोंडावाटे असले शब्द का काढतोस?

¹⁴ मनुष्य निष्कलंक कोठून असणार? स्त्रीपासून जन्मलेला निर्दोष कोठून असणार?

¹⁵ पाहा, देव आपल्या पवित्र जनांचाही विश्वास धरीत नाही; आकाशही त्याच्या दृष्टीने निर्मळ नाही.

¹⁶ तर जो पाण्यासारखे पातकाचे प्राशन करतो, असल्या अमंगळ व भ्रष्ट मानवाची काय कथा!

¹⁷ मी तुला समजावून सांगतो; माझे ऐकून घे; मी जे स्वतः पाहिले आहे ते तुला निवेदन करतो;

¹⁸ (ह्या गोष्टी ज्ञान्यांनी आपल्या वाडवडिलांपासून ऐकून सांगितल्या, गुप्त ठेवल्या नाहीत;

¹⁹ त्यांनाच काय तो देश दिला होता; कोणा परक्याचा त्यात प्रवेश होत नव्हता;)

²⁰ दुर्जन जन्मभर आणि जुलमी मनुष्य त्याची आयुष्यमर्यादा संपेपर्यंत यातना भोगतो.

²¹ दहशतीचा शब्द त्याच्या कानात घुमत असतो; भरभराटीच्या काळात विध्वंसक त्याच्यावर चालून येईल.

²² अंधारातून परत येण्याची त्याला आशा नसते; तलवार त्याच्यावर टपलेली असते.

²³ अन्नान्न करीत तो चोहोकडे भटकतो. अंधकारमय दिवस आपल्यासमीप आहे हे त्याला ठाऊक आहे;

²⁴ संकट व क्लेश ही त्याला घाबरवतात; लढाईस सज्ज झालेल्या राजासारखी ती त्याला घेरतात;

²⁵ कारण त्याने देवावर हात उचलला आहे, व सर्वसमर्थाशी उद्दामपणा केला आहे.

²⁶ त्याने आपली मान ताठ करून, आपल्या ढालीची जाड बोंडे पुढे करून त्याच्यावर हल्ला केला आहे;

²⁷ त्याच्या तोंडावर चरबी चढली आहे; त्याच्या कंबरेत चरबी जमली आहे.

²⁸ ओसाड नगरात, राहण्यास अयोग्य अशा घरात, ओस व्हावे म्हणून सोडलेल्या जागेत तो राहत आहे.

²⁹ तो धनवान व्हायचा नाही, त्याची मत्ता टिकायची नाही; त्याची पिके भाराने भूमीपर्यंत लवणार नाहीत.

³⁰ अंधारातून त्याची सुटका होणार नाही; ज्वाला त्याच्या फांद्या सुकवील; तो देवाच्या मुखश्वासाने नाहीसा होईल.

³¹ त्याने स्वतःला फसवून निरर्थक गोष्टीवर भरवसा ठेवू नये; कारण अनर्थ हेच त्याला प्रतिफळ मिळेल.

³² त्याचा काळ येण्यापूर्वीच ते तो भोगील; त्याची झावळी हिरवी राहणार नाही.

³³ द्राक्षांप्रमाणे त्याची अपक्‍व फळे झडतील; जैतून झाडाच्या फुलांप्रमाणे त्याची फुले गळतील.

³⁴ देवहीनांचा परिवार फलहीन होईल; लाच घेणार्‍यांचे डेरे अग्नी भक्षील.

³⁵ त्यांना अपकाराचा गर्भ राहून ते अरिष्टास जन्म देतात; त्यांच्या पोटात कपट उद्भवते.”