उत्पत्ती 34 - पवित्र शास्त्र RV (Re-edited) Bible (BSI)

दीनाच्या भ्रष्टतेबद्दल घेतलेला सूड

¹ याकोबापासून लेआ हिला झालेली मुलगी दीना एकदा त्या देशातील स्त्रियांना भेटायला गेली.

² तेव्हा त्या देशाचा अधिपती हमोर नावाचा हिव्वी ह्याचा मुलगा शखेम ह्याची नजर तिच्यावर गेली. तो तिला घेऊन गेला आणि तिच्यापाशी निजून त्याने तिला भ्रष्ट केले.

³ याकोबाची मुलगी दीना हिच्यावर त्याचे मन बसले; त्याचे त्या मुलीवर प्रेम जडले आणि त्याने तिचे समाधान केले.

⁴ मग शखेमाने आपला बाप हमोर ह्याला म्हटले, “मला ही मुलगी बायको करून द्या.”

⁵ त्याने आपली कन्या दीना हिला भ्रष्ट केले हे वर्तमान याकोबाच्या कानावर आले तेव्हा त्याचे मुलगे रानात गुरांबरोबर होते, म्हणून ते परत येईपर्यंत याकोब गप्प राहिला.

⁶ इकडे शखेमाचा बाप हमोर बोलणे करण्यासाठी याकोबाकडे निघाला.

⁷ ते वर्तमान ऐकून याकोबाचे मुलगे रानातून घरी आले; शखेमाने करू नये ते केले म्हणजे याकोबाच्या मुलीपाशी निजून त्याने इस्राएलाशी भ्रष्टाचार केला म्हणून त्यांना मनस्वी दु:ख होऊन ते फार संतापले.

⁸ हमोराने त्याच्याशी असे बोलणे लावले की, “माझा मुलगा शखेम ह्याचे तुमच्या मुलीवर फार प्रेम आहे तर ती त्याला बायको करून द्या.

⁹ तुम्ही आमच्याशी सोयरीक करा; तुमच्या मुली आम्हांला द्या व आमच्या मुली तुम्ही करा.

¹⁰ आमच्यात वस्ती करून राहा; हा देश तुम्हांला खुला आहे; त्यात राहा, व्यापार करा व वतने मिळवा.”

¹¹ शखेम दीनेच्या बापाला व भावांना म्हणाला, “माझ्यावर एवढी कृपादृष्टी करा म्हणजे तुम्ही मागाल ते मी देईन.

¹² वाटेल तो मोबदला व आंदण माझ्यापाशी मागा, तुम्ही मागाल ते मी देईन; तेवढी मुलगी मला बायको करून द्या.”

¹³ आपली बहीण दीना शखेमाने भ्रष्ट केली म्हणून याकोबाच्या मुलांनी मनात डाव धरून त्याला व त्याचा बाप हमोर ह्याला उत्तर दिले.

¹⁴ ते त्यांना म्हणाले, “बेसुनत माणसाला आमची बहीण देणे हे आमच्या हातून होणार नाही, आम्हांला बट्टा लागेल.

¹⁵ तुमच्या सर्व पुरुषांची सुंता करून तुम्ही आमच्यासारखे व्हावे ह्या अटीवर आम्ही तुमचे म्हणणे मान्य करू.

¹⁶ असे झाल्यास आम्ही आमच्या मुली तुम्हांला देऊ व तुमच्या मुली आम्ही करू, आणि आमची वस्ती तुमच्याबरोबर होऊन आपण एक राष्ट्र बनू.

¹⁷ पण सुंता करण्याच्या बाबतीत तुम्ही आमचे ऐकले नाही तर आम्ही आमची मुलगी घेऊन जाऊ.”

¹⁸ त्यांचे म्हणणे हमोर व त्याचा मुलगा शखेम ह्यांना मान्य झाले.

¹⁹ त्या तरुणाने तसे करण्यास विलंब लावला नाही, कारण याकोबाच्या मुलीवर त्याचे मन बसले होते; त्याचा मान त्याच्या बापाच्या घराण्यातल्या सर्वांहून मोठा होता.

²⁰ त्यावर हमोर व त्याचा मुलगा शखेम ह्यांनी आपल्या नगराच्या वेशीकडे जाऊन नगरवासी लोकांशी असे बोलणे लावले की,

²¹ “ही माणसे आपल्याबरोबर सलोख्याने राहणारी आहेत; तर ह्यांना देशात राहून व्यापारउदीम करू द्या, कारण पाहा, ह्यांना वस्ती करून राहण्यास पुरेल इतका हा देश विस्तीर्ण आहे; आपण त्यांच्या मुली बायका करू आणि आपल्या मुली त्यांना देऊ.

²² आपल्यात राहून एक राष्ट्र होण्यास ते ज्या अटीवर मान्य आहेत, ती हीच की, त्यांची सुंता झाली आहे तशी आपल्यातल्या सर्व पुरुषांची सुंता व्हावी.

²³ हे केल्यास त्यांचे कळप, मालमत्ता आणि त्यांची सगळी जनावरे ही आपली नाही का होणार? एवढे त्यांचे म्हणणे मान्य करू या, म्हणजे ते आपल्यात वस्ती करून राहतील.”

²⁴ हमोर व त्याचा मुलगा शखेम ह्यांचे म्हणणे वेशीतून येणार्‍याजाणार्‍या सर्वांनी ऐकले; मग त्या नगराच्या वेशीतून येणार्‍याजाणार्‍या सर्व पुरुषांची सुंता झाली.

²⁵ तिसर्‍या दिवशी असे झाले की, ते बेजार असता याकोबाचे दोन मुलगे, म्हणजे दीनेचे भाऊ शिमोन व लेवी ह्यांनी आपापली तलवार हाती घेऊन त्या नगरावर अचानक छापा घातला आणि तेथील सर्व पुरुषांची कत्तल केली.

²⁶ हमोर व त्याचा मुलगा शखेम ह्यांचाही तलवारीने वध करून ते दीनेस शखेमाच्या घरातून काढून घेऊन गेले.

²⁷ मग याकोबाच्या मुलांनी त्या वध केलेल्यांवरून जाऊन ते नगर लुटले, कारण त्यांनी त्यांची बहीण दीना हिला भ्रष्ट केले होते.

²⁸ त्यांची शेरडेमेंढरे, गाईबैल, गाढवे आणि त्या नगरातले व शेतातले होते नव्हते ते सारे त्यांनी घेतले.

²⁹ त्यांचे अवघे धन, त्यांची सर्व मुलेबाळे व स्त्रिया आणि त्यांच्या घरात जे काही सापडले ते सगळे हस्तगत करून त्यांनी लुटले.

³⁰ तेव्हा शिमोन व लेवी ह्यांना याकोब म्हणाला, “ह्या देशाचे रहिवासी कनानी व परिज्जी ह्यांना माझा वीट येईल असे करून तुम्ही मला संकटात घातले आहे; माझे लोक मूठभर आहेत, म्हणून ते एकजूट करून माझ्यावर येतील व माझी कत्तल करतील, आणि माझा व माझ्या घराण्याचा फडशा उडवतील.”

³¹ ते म्हणाले, “त्यांनी आमच्या बहिणीशी वेश्येप्रमाणे व्यवहार करावा की काय?”