മത്തായി 26 - പുതുവൻ ചേതി

ഏശുവുക്ക് വുറോതമാ കൂട്ടം കെട്ടിനെ

¹ ഏശു ഇതയെല്ലാം പടിയ്‌ക്കെ വച്ചോഞ്ച് ശിശിയരുകാക്ക്,

² “നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളവോലെ ഇരണ്ടുനാ ഓഞ്ച് പെശകാതാനേ വരിനത്? അണ്ണേക്ക് മനിശൻ മകനെ ശിലുവേൽ തറപ്പേക്ക് ഏത്തു കൊടുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³ പിന്നെ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും വലിയെ പൂയാരി കയ്യപ്പാവ് കൊട്ടാരത്തിൽ വന്തു കൂടി,

⁴ ഏശുവെ കോളാരാ പുടിച്ച് കൊൽകേക്ക് നിനച്ച് കൂട്ടിയെ.

⁵ “മാനടവൻ ഇടേൽ കലകം ഒണ്ടാകാതെ ഇരുപ്പേക്ക് പെരുനാളിൽ അകനെ ചെയ്‌വാനില്ലെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

ബെതാനിയാവിൽ വച്ച് ഏശുവുക്ക് തയിലമെ ഊത്തിനെ

⁶ ബെതാനിയാവിൽ മിന്നേ കട്ടച്ചീക്ക് പുടിച്ച് നോയാളിയായിരുന്തെ ശീമോൻ കൂരേൽ ഏശു ഇരുന്തവോളെ,

⁷ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ചരിയാനെ വിലയൊള്ളെ നല്ലാ മണക്കിനെ തയിലമെ ഒരു വെൺകൽ കുടത്തിൽ എടുത്ത് കുടത്ത് അവൻകാക്ക് വന്തെ. അവൻ തീനുക്ക് ഇരുന്തവോളെ അതെ അവൻ തലേക്ക് ഊത്തിയെ.

⁸ ശിശിയരുകാട് ഇതെ കണ്ടു പിണയ്‌ങ്കി, “എന്തുക്ക് ഇം നരി ചിലവ്?

⁹ ഇതെ ചരിയാനെ വിലേക്ക് വിത്ത് കറുമമടേനവേരാക്ക് കൊടുപ്പനായതേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁰ ഏശുവുക്ക് അതെ തിക്കിനൊണ്ടായതും അവറകാക്ക്, “പെൺമ്പുള്ളയെ അലക്കശിക്കിനത് എന്തുക്ക്? അവെ എൻകാൽ നല്ലെ കാരിയമാതാനേ ചെയ്യത്.

¹¹ കറുമമടേനവേരാ നിങ്കകാൽ എപ്പണും ഇരുക്കിനതാനെ? ഒണ്ണാ ഏൻ എപ്പണും നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ നാത്തതേ?

¹² ചൊൾ ഇം തയിലമെ എൻ ഉടമ്പിൽ ഊത്തിയത് എൻ ചാവെ പൂത്തിടിനവോളേലെ ഒരുക്കത്തുക്കുതാൻ.

¹³ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ ഉലകത്തിൽ ഏടയെല്ലാം വുളിച്ച് ചൊന്നതോ, അങ്കെല്ലാം ചൊള്ളെ നിനക്കുവച്ചൂട്ടി ചൊൾ ചെയ്യെ കാരിയമെ ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുക്കാമൊൺ ഊതാ ചമ്മതമെ ചൊന്നെ

¹⁴ അണ്ണേക്ക് പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ ഇശ്‌ക്കരിയോത്താ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാക്ക് പോയ്

¹⁵ അവറകാൽ, “ഏൻ ഏശുവെ കാട്ടി തന്താ നിങ്കെ എനക്ക് എന്തെ തരും?” ഒൺ കേട്ടെ. അവറെ മുപ്പത് വെള്ളി അണെ എണ്ണി അവനുക്ക് കൊടുത്തെ.

¹⁶ അണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏശുവെ എകനെ കാട്ടി കൊടുക്കാമൊൺ അവൻ തക്കമെ നോയ്‌ക്കി നടന്തെ.

ഏശു ഉടയാ ശിശിയരും മത്തും പെശകാ വിരുന്തെ തിന്നെ

¹⁷ പുളിപ്പ് നാത്തെ അപ്പത്തിലെ ഉലുശോകത്തിലെ മുതനാ ശിശിയരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “നിനക്കുചൂട്ടി പെശകാ വിരുന്തെ ഏടനെ എങ്കെ ഒരുക്കിളത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁸ അത്തുക്ക് അവൻ ചൊല്ലിയത്, “നിങ്കെ പട്ടണത്തിൽ ഇന്നയാൾകാൽ പോയ്, ‘എനക്ക് നേരമായേയെ; ഏൻ എൻ ശിശിയരും മത്തും നിൻ കൂരേൽ പെശകാ തീനെ തിന്നും ഒൺ എശമാനൻ ചൊന്നെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁹ ഏശു ചൊല്ലിയവോലെ ശിശിയരുകാട് പോയ് പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്‌ക്കെ.

²⁰ അന്തിയായവോളെ പന്നണ്ട് ശിശിയരും മത്തും ഏശു അങ്ക് തീനുക്ക് ഇരുന്തെ.

²¹ തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കളിൽ ഒരാ എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²² അന്നേരം അവറാത്തുക്ക് ചരിയാനെ കവലെ നുറഞ്ച്, “അത് ഏനീ, ഏനീ, കരുത്താവേ?” ഒൺ ഒവ്വൊരാളും കോപ്പെ പുടിച്ചെ.

²³ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “എൻ കൂട്ടത്തിൽ വട്ടെ പാത്തിരത്തിൽ കയ്യെ മുക്കിനാ താൻ എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കും.

²⁴ തെയ്‌വ പുറമാണത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം; അവൻ പുറകാതിരുന്തതായപ്പെ അവനുക്ക് നല്ലത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁵ ഒണ്ണാ അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനെ ഊതാ, “റബീ, അത് ഏനീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “അന്താൻ, നീതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശു ഉടയാ ശിശിയരും മത്തും കടശി തീനെ തിന്നെ

²⁶ അവറെ തുണ്ണിരുന്തവോളെ ഏശു അപ്പമെ എടുത്ത് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി പിച്ചി ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് കൊടുത്തെ, “വായ്‌ങ്കി തിന്നിൻ, ഇത് എൻ ഉടമ്പുതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁷ പിന്നെ അവൻ വീഞ്ച് കോപ്പീ എടുത്ത് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി അവറാത്തുക്കു കൊടുത്ത്, “നിങ്കെ എല്ലാരും ഇത്തിൽ നുൺ കുടീൻ.

²⁸ ഇത് കനേകംവേരാ പാപത്തിലെ വുടുതലുക്കുചൂട്ടി ചീന്ത്‌നെ എൻ ഇലത്തം താൻ; ഇം വീഞ്ച് തെയ്‌വമും മനിശനും മത്തുമൊള്ളെ ഉടമ്പടീക്കൊള്ളെ അടകാളം താൻ.

²⁹ എൻ തകപ്പൻ രാച്ചത്തിൽ ഏൻ നിങ്കളും മത്തും പുതുവൻ വീഞ്ചെ കുടിയ്‌ക്കിനെ നാൾവരേക്ക് ഏൻ ഇം വീഞ്ചെ ഇനി കുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁰ പിന്നെ അവറെ ചോത്തിരമെ പാടിയോഞ്ച് ഒലിവ് മലേക്ക് പയണപ്പെട്ട് പോയെ.

പത്തിരോശ് പുറിച്ച് ചൊല്ലുമൊൺ ഏശു മിന്നേക്കൂട്ടി ചൊന്നെ

³¹ പിന്നെ ഏശു അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയത്, “‘ഏൻ ഇടയനെ കൊല്ലും; കൂട്ടത്തിലെ ആടുകാട് ചിന്നമാകും’ ഒൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനവോലെ ഇം റാവേ നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ടു ഓടിമണ്ടും.

³² ഒണ്ണാ ഏൻ ഉശിരോറി വന്തോഞ്ച് നിങ്കാക്ക് മിന്നേ കെലീലേക്ക് മണ്ടും.”

³³ അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “ആരെല്ലാം നിന്നെ തള്ളി ചൊല്ലിയാലും ഏൻ ചൊല്ലാത്ത്” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

³⁴ അത്തുക്ക് ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “ഉണ്ണേക്ക് റാവ് കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊല്ലും ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁵ അത്തുക്ക് പത്തിരോശ്, “നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ചാവേക്കായാലും ഏൻ നിന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലാത്ത്” ഒൺ അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ. അകനയേ ശിശിയരുകാട് ഏത്തു ചൊല്ലിയെ.

ഏശു കെത്ത്‌ശമേനാ തോട്ടത്തിൽ വായാതിനെ

³⁶ പിന്നെ ഏശു ഉടയാ ശിശിയരും മത്തും കെത്ത്‌ശമേനാ എന്നെ തോട്ടത്തിൽ പോയെ. പിന്നെ ശിശിയരുകാക്ക്, “ഏൻ അങ്ക് പോയ് വായാതി തിരുമ്പി വരിനതുവരേക്ക് നിങ്കെ ഇങ്കിര്” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.

³⁷ ഏശു ഉടയാ കൂട്ടത്തിൽ പത്തിരോശാം ശെവതി മക്കകാട് ഇരണ്ടാളാം കൂട്ടിയെടുത്ത് പോയെ. ഏശുവുക്ക് ചരിയാനെ കവലേം മനെ നോവും ആയേയെ.

³⁸ “എൻ ഇതയം കലങ്കിനവോലെ ചരിയാനെ കവലേൽ നെരുങ്കിനെ; ഇങ്ക്‌താൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഉറങ്കാതെ അയന്തിരിൻ” ഒൺ ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയെ.

³⁹ പിന്നെ അവൻ ഒരുത്തിനെ മില്ലോട്ടുക്ക് പോയ് കമുന്തു ബൂന്ത്, “എൻ തകപ്പനേ, ആയാ ഇം കറുമമെ എൻകാൽനുൺ മാത്തോണുമേ; ഒണ്ണിരുന്താലും എൻ ആശവോലെ നാത്തെ, നിൻ ആശവോലെ നടക്കട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലി വായാതിയെ.

⁴⁰ പിന്നെ അവൻ തിരുമ്പി വന്തവോളെ അം മൂണ് ശിശിയരും ഉറങ്കിനതെ കണ്ടെ, അമ്പോളെ ഏശു പത്തിരോശുകാക്ക്, “നിങ്കാക്ക് എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒരു മണിക്കൂറുകൂടി അയന്തിരുപ്പേക്ക് കൂടാപ്പോയത് എന്ത്?

⁴¹ നിങ്കെ ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ; ആത്തുമാവ് ഒരുക്കമൊള്ളത് താൻ ഒണ്ണാ ഉടമ്പോ പിലം നാത്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴² ഏശു പുറകോടും പോയാലെ, “എൻ തകപ്പനേ, ഇം കറുമത്തിലെ കോപ്പീ ഏൻ കയ്യേലാതെ അത് നീങ്കുവെ കൂടാത്തൊണ്ണാ, നിൻ പിരിയംവോലെ നടക്കട്ടെ” ഒൺ വായാതിയെ.

⁴³ അവൻ പിന്നേം തിരുമ്പി വന്തവോളെ ചരിയാനെ ഉറക്കം വന്തതിനാലെ ശിശിയരുകാട് ഉറങ്കിനതെ കണ്ടെ.

⁴⁴ ഏശു പിന്നേം അവറളെ വുട്ടുപോയ് മൂണാം വട്ടമും അം കാരിയമമേ ചൊല്ലി വായാതിയെ.

⁴⁵ പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാക്ക് തിരുമ്പി വന്ത് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ ഇപ്പണും ഉറങ്കി തപ്പാറിനതീ? നോക്കിൻ മനിശൻ മകൻ പാപികെ കയ്യിൽ കൊടുപ്പേക്ക് നേരമായേയെ,

⁴⁶ എന്തിൻ, നങ്കെ പോളെ; ഇതി, എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവൻ കിട്ടെ വന്തേയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശുവെ പുടിച്ച് കെട്ടിനെ

⁴⁷ ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഒരായാനെ ഊതാ എന്നെ ആളും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും ചാതീ ശനത്തിലെ മൂപ്പരുകാടും കടത്തിവുട്ടെ കനേകം ആളുകേം വാളും തടീം എടുത്ത് വന്തെ.

⁴⁸ “ഏൻ ആരളെ നൊത്തിനതോ അവൻതാൻ അമ്പാൾ; അവനെ പുടിച്ചോകോണും” ഒൺ അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനാ ഒരു അടകാളമെ അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്തിരുന്തെ.

⁴⁹ അവൻ പുടീയൊൺ ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “റബീ, നിനക്ക് വണക്കം” ഒൺ ചൊല്ലി അവനെ നൊത്തിയെ.

⁵⁰ ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഇണങ്കാ, നീ എന്തുക്ക് വന്തെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അന്നേരമേ അവറെ കിട്ടേക്ക് വന്ത് ഏശുവെ പുടിച്ചെ.

⁵¹ അന്നേരം ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിലൊണ്ടായെ ഒരാ ഉടയാ വാളെ ഊരിയെടുത്ത് വലിയെ വലിയെ പൂയാരി പണ്ണക്കാറൻ ചെവിയെ വെട്ടി എടുത്താച്ചെ.

⁵² ഏശു അവൻകാൽ, “നിൻ വാളെ ഉറേൽ ഇട്; വാളെ എടുക്കിനവനെല്ലാം വാളാലെ നാശമായ് മണ്ടും.

⁵³ ഏൻ എൻ തകപ്പൻകാൽ ഉതവീക്ക് കേണു കേട്ടാ, അവൻ ആയിരമായിരം തൂതരുകാടെ എനക്കുചൂട്ടി കടത്തി വുടുക്കും ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിലാത്തതീ?

⁵⁴ അകനയായാ ഇകനയെല്ലാം നടക്കോണും ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്തുകാട് എകനെ നടമാകും?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁵⁵ പിന്നെ ഏശു മാനടവൻകാക്ക്, “ഒരു കളവാണിയെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനതുവോലയീ വാളും തടീമെടുത്ത് നിങ്കെ എന്നെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനത്? ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്‌വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്‌ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ.

⁵⁶ ഒണ്ണാ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനത് നടമാകിളത്തുക്കുതാൻ ഇതുകാടെല്ലാം നടന്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ശിശിയരുകാട് എല്ലാരും ഏശുവെ വുട്ട് ഓടിമണ്ടിയേയെ.

ഏശു ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട്

⁵⁷ ഏശുവെ പുടിച്ചവേരാ അവനെ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയായെ കയ്യപ്പാവ്കാക്ക് കൊണ്ടേയെ. അങ്ക് മതപണ്ടിതരുകാടും മൂപ്പരുകാടും മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുമെ.

⁵⁸ ഒണ്ണാ പത്തിരോശ് ഒരുത്തിനെ തുലേലായ് വലിയെ പൂയാരി കൂരെ മുത്തത്തുകാൽവരെ പുറകോടേ പോയ്, അവൻ അകത്തിലോറി അങ്ക് എന്താകുമൊൺ കാൺമ്പച്ചൂട്ടി കാവൽക്കാറാ കന്നേൽ ഇരുന്തെ.

⁵⁹ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും നായമിടിനെ വേരാ കൂട്ടമും മൊത്തമാ ഏശുവെ കൊൽകേക്ക് അവനുക്ക് എതിരിയാ കളവാനെ തെളിവെ കൊടുപ്പേക്ക് ആള്‌കാടെ തേടിയെ.

⁶⁰ അവനുക്ക് എതിരാ കള്ളെ തെളിവെ കൊടുപ്പേക്ക് കനേമാളുകെ വന്തപ്പണും അതൊണ്ണും ഒരു തെളിവായ് ചേന്ത് വന്തതില്ലെ. ഒണ്ണാ കടശീക്ക് ഇരണ്ടാ മില്ലോട്ടുക്ക് വന്ത്,

⁶¹ “‘തെയ്‌വ ആലയമെ പൂച്ച് മൂണ് നാളേക്ക് പിന്നേം ചെയ്‌കേക്ക് എനക്ക് മുടിയും’ ഒൺ ചെൻ ചൊല്ലിയെ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

⁶² വലിയെ പൂയാരി എന്തി ഏശുവുകാക്ക്, “നിനക്ക് വതിലാ ചൊന്നെ ഇം കുത്തത്തുക്ക് എതിരാ തിരുപ്പി ചൊൽകേക്ക് ഒരു വതിലും നാത്തതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶³ ഒണ്ണാ ഏശു ഒണ്ണാം കുരവുടാതെ നുണ്ണെ. വലിയെ പൂയാരി പുറകോടും അവൻകാൽ, “ഏൻ നിൻകാൽ കോക്കിനെ, ഉശിരൊള്ളെ തെയ്‌വത്തിൽ ചത്തിയമെ അടിച്ച് ചൊൽ, നീ തെയ്‌വ മകനാനെ കിരിശ്‌ത്തുവീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶⁴ ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഏ, നീ ചൊന്നത് ചരിതാൻ; ഇനിയിരുന്ത് മനിശൻ മകൻ വൻ ചക്കിതി ഒള്ളവനുക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുക്കിനതാം വാനത്തിലെ മഞ്ചികാട്ടുക്ക് മീത്തോട് വരിനതാം നിങ്കെ കാണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶⁵ അപ്പണേ വലിയെ പൂയാരി ഉടയാ തുണിയെ വലിച്ച് കിച്ച്, “ചെൻ തെയ്‌വ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാച്ചെ; ഇനി ശാച്ചികളക്കൊണ്ട് നങ്കാക്ക് എന്തൻ തേവെ? നിങ്കളും ഇപ്പെ ചെൻ ചൊല്ലിയെ തെയ്‌വ കുത്തമെ കേട്ടേയതാനെ?

⁶⁶ നിങ്കാക്ക് എകനെ ഇരുക്കിനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് “അവൻ കുത്തക്കാറനും ചാവുക്ക് തകുന്താളും താൻ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁶⁷ പിന്നെ അവറെ അവൻ മുകറുക്ക് തുപ്പുകേം അവനുക്ക് കയ്യെ മടക്കി കുത്തുകേം ചെയ്യെ; ചിലവേരാ അവൻ കന്നത്തുക്ക് അടിച്ച്,

⁶⁸ “അള്ളേ, കിരിശ്‌ത്തുവേ, നിന്നെ അടിച്ചതാരൊൺ എങ്കകാക്ക് പലകേൽ പാടി ചൊൽ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

പത്തിരോശ് ഏശുവെ പുറിച്ച് ചൊന്നെ

⁶⁹ പത്തിരോശ് മുത്തത്തിൽ ഇരുന്തവോളെ, വലിയെ പൂയാരി ഏവൽക്കാറത്തിയേരിൽ ഒരാ വന്ത്, “നീയും കെലീലക്കാറനാനെ ഏശുവ് കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായതാനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁷⁰ ഒണ്ണാ അവൻ, “നീ ചൊന്നത് എനക്ക് തിരിത്തിരമാകാത്തെ” ഒൺ എല്ലാരും കോക്കെ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ.

⁷¹ പിന്നെ അവൻ അവുടെ നുൺ പടിപ്പുരകാൽ ആയവോളെ വോറൊരു ഏവൽക്കാറത്തീം അവനെ കണ്ട്, “ചെൻ നശരായൻ ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായാതാൻ” ഒൺ അവുടെ ഒണ്ടായവേരാകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.

⁷² “അം മനിശനെ എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ ഒൺ ചത്തിയമെ അടിച്ച് നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ” ഒൺ പത്തിരോശ് ഇരണ്ടാം വട്ടമും പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ.

⁷³ തൊപ്പനേരമോഞ്ച് അവുടെ നുണ്ണവേരാ കിട്ടേക്ക് വന്ത് പത്തിരോശുകാൽ, “മെച്ചക്കമാ, നീയും അവറെ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ ഒരാതാൻ; നിൻ പേച്ച് വാത്തെ അതെ തെളിവാക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁷⁴ അന്നേരം പത്തിരോശ്, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ അം മനിശനെ എനക്ക് തിക്കിനാത്തെ. ഏൻ ചൊന്നത് നരിയൊണ്ണാ തെയ്‌വം എനക്ക് തണ്ടനേ തരട്ടെ” ഒൺ പൊറുപൊറുക്കേക്ക് തുടയ്‌ങ്കെ. അപ്പണേ ഒരു ചാവൽ കോശി കൂവിയെ.

⁷⁵ “കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണ് വട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ ഏശു തൻകാൽ ചൊല്ലിയെ വാക്കെ പത്തിരോശ് നിനച്ച് പുറത്തുക്ക് പോയ് ചരിയാനത്തിൽ കവലെ വന്ത് ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.