മത്തായി 18 - പുതുവൻ ചേതി

ആര് വലിയവൻ?

¹ അന്നേരത്തിൽ ശിശിയരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ആരുനേ മേലോകെ രാച്ചത്തിൽ വലിയവൻ?” ഒൺ കേട്ടെ.

² അത്തുക്ക് ഏശു ഒരു പുള്ളെ കുഞ്ചെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ച് അവറാത്തുക്ക് നടുവയെ നുറുത്തിയോൺ,

³ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ തിരുമ്പി കുശന്തെ പുള്ളകാടുവോലെ ആകാതിരുന്താ ഒരുനാളും മേലോകത്തിൽ കടകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

⁴ മേലോകത്തിലെ വലിയവൻ എന്നത് ഉടയാളമേ എളിമയായ്‌ക്കി ഇം കുശന്തെ പുള്ളവോലയാനവൻ താൻ.

⁵ ഇകത്തെ കുശന്തെ പുള്ളെ എൻ നാമത്തിൽ ഏത്തെടുക്കിനവൻ എന്നെ ഏത്തെടുക്കിനെ.

മനിശനെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കിനെ കാരിയങ്കാട്

⁶ എന്നെ നമ്പുനെ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരുവനെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കേക്ക് ഉശാരേത്തിനവൻ കയിത്തിൽ ഒരു വലിയെ തിരികല്ലെ കെട്ടി കടലിൽ മുക്കിനത് അവനുക്ക് നല്ലത്.

⁷ മാനടവൻകാടെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കിനെ ഉലകത്തുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം; അത് നടക്കെ വേണ്ടതാൻ; ഒണ്ണാലും അതെ വരുത്തിനെ മനിശനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം.

⁸ നിൻ കയ്യോ കാലോ നിന്നെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കിനതൊണ്ണാ അതെ വെട്ടി ഒറിഞ്ചാകോണും; ഇരണ്ടു കയ്യും ഇരണ്ടു കാലും ഒള്ളാളായ് എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള തീയിൽ ബൂശിനതക്കാട്ടി ഒരു കയ്യോ ഒരു കാലോ നാത്തവനായ് മേലോകത്തുക്ക് കടക്കിനത് നിനക്ക് നല്ലത്.

⁹ നിൻ കൺ നിന്നെ പാപമെ ചെയ്യെ വയ്‌ക്കിനതൊണ്ണാ അതെ തുരുവി ഉളക്കി ഒറിഞ്ചാകോണും; ഇരണ്ടു കൺ ഒള്ളാളായ് തീ നരകത്തുക്ക് ബൂശിനതക്കാട്ടി ഒത്തക്കണ്ണനായ് തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ കടക്കിനത് നിനക്ക് നല്ലത്.

അറന്തെ ആട്ടിലെ കതെ

¹⁰ നിങ്കെ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരാളെ വിലനാത്തവനായ് കാണാതിരുപ്പേക്ക് നോയ്‌ക്കോകോണും.

¹¹ മേലോകത്തിൽ ഇരുക്കിനെ എൻ തകപ്പനുക്ക് മില്ലോട് അവറെ തൂതരുകാട് എപ്പണും ഒണ്ടൊൺ ഏൻ ചത്തിയമായ് നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

¹² നിങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് തോണെ? ഒരു മനിശനുക്ക് നൂറ് ആടുകാട് ഒള്ളതൊൺ ഇരുക്കട്ടെ; അത്തിൽ ഒൺ അറന്തേയതൊണ്ണാ അവൻ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് ആടുകാടാം മലേൽ മേയ്‌വെ വുട്ടാലെ അറന്തതെ പോയ് തേടാത്തീ?

¹³ അവനുക്ക് അതെ കണ്ടു കിടച്ചാ, അറകാപ്പോയെ തൊണ്ണൂത്തിയൊമ്പത് ആടക്കാട്ടീം അം ഒരു ആടെ നിനച്ച് ചരിയാനത്തിൽ പിരിയപ്പടും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.

¹⁴ അതുവോലതാൻ ഇം ചുറിയവേരാളിൽ ഒരാ നാശമായ് പോനത് മേലോകത്തിലെ നിങ്കെ തകപ്പനുക്ക് പിരിയമില്ലെ.

പാപമെ ചെയ്യിനവനുക്ക് എകനെ ഉതവിയെ ചെയ്യോണും?

¹⁵ നമ്പിക്കയാനവനിൽ ഒരാ നിനക്ക് എതിരാ പാപമെ ചെയ്യാ നീ പോയ് നീയും അവനും മട്ടുമൊള്ളവോളെ അവനുക്ക് രോശം വരുത്തി കൊടുക്കോണും; അവൻ നിൻ വാത്തേ കേട്ടാ നീ അവനെ നേടിയാച്ചെ.

¹⁶ അവൻ അതെ പാലിയാതവോയാ എല്ലാ കാരിയമും ഉറപ്പാക്കിളത്തുക്ക് ഒണ്ണോ ഇരണ്ടോ ആളുകളെ കൂട്ടി പോകോണും. അകനെ ഏളെ കുത്തമാം ഇരണ്ടോ മൂണോ ശാച്ചികയാലെ ഉറപ്പാക്കുവേക്ക് മുടിയും.

¹⁷ അവറെ ചൊന്നത്തുക്കും അവൻ വിലേ കൊടാതവോയേ ശവേക്ക് മില്ലോട് ചൊല്ലോണും; ശവെ ചൊന്നതാം കോളാതവോയെ അവൻ നമ്പിക്കെ നാത്താളും കരമെ പിരിക്കിനാവോലേം ഇരുക്കട്ടെ.

ശിശിയരുകാട്ടുക്കൊള്ളെ അതികാരം

¹⁸ നിങ്കെ പൂമീൽ കെട്ടിനതെല്ലാം മേലോകത്തിലും കെട്ടിയിരുക്കും; നിങ്കെ പൂമീൽ പിരിക്കിനതെല്ലാം മേലോകത്തിലും പിരിഞ്ചിരുക്കും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.

¹⁹ പൂമീൽ വച്ച് നിങ്കളിൽ ഇരണ്ടാ കോക്കിനെ ഏളെ കാരിയത്തിലും ഒത്തുമയാ ചേന്ത് വന്താ അത് മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻ കയ്യിൽ ഇരുന്ത് നിങ്കാക്ക് കിടയ്‌ക്കും;

²⁰ എന്തൊണ്ണാ ഇരണ്ടോ മൂണോവേരാ എൻ നാമത്തിൽ കൂടി വരിനാനെല്ലാം അവറെ നടുവെ ഏൻ ഒണ്ടൊൺ പിന്നേം നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”

മന്നിയാത്തെ പണ്ണക്കാറൻ കതെ

²¹ അന്നേരം പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “കരുത്താവേ, ആരൊണ്ണാലും എൻകാൽ പിന്നേം പിന്നേം പാപമെ ചെയ്‌കിട്ടേ ഇരുന്താ എത്തിനെ വട്ടം ഏൻ മന്നിക്കോണും? ഏളുവട്ടം മതിയീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

²² ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഇല്ലെ, ഏളു വട്ടമില്ലെ, ഏള് എളുവതു വട്ടം മന്നിക്കോണും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

²³ എന്തൊണ്ണാ മേലോകം ഇകനതാൻ. ഒരുനാ ഒരു രാശാവ് ഉടയാ പണ്ണക്കാറാളും മത്തും കണക്കെ തീര്പ്പേക്ക് തീരുമാനമിട്ടെ.

²⁴ അവൻ കണക്കെ നോയ്‌ക്കി തുടയ്‌ങ്കവോളെ പതിനായിരം പൊൻ പണമെ കടമ്പട്ടെ ഒരാളെ അവൻകാക്കു കുടത്തെ.

²⁵ അവനുക്ക് തിരുപ്പി കൊടുപ്പേക്ക് തകിതി നാപ്പോയനാലെ ഉടയാളാം പെണ്ണാം മക്കളാം അവനുക്കൊള്ളതയെല്ലാം വിത്ത് കടനെ ഓയ്‌പ്പേക്ക് രാശാവ് കൽപ്പനെ ഇട്ടെ.

²⁶ അത്തുക്ക് അം പണ്ണക്കാറൻ അം രാശാവ് കാലുക്ക് ബൂന്ത്, ‘എശമാനനേ, എൻകാൽ മന്നിക്കോണുമേ; ഏൻ എല്ലാ കടനാം തന്ത് ഓച്ചോളെ’ ഒൺ കെഞ്ചിയെ.

²⁷ അന്നേരം അം രാശാവുക്ക് അം പണ്ണക്കാറൻകാൽ കനിവ് ഒണ്ടായ് അവനെ കടത്തി വുടുകേം കടനെ ഇളച്ചു കൊടുക്കേം ചെയ്യെ.

²⁸ അം പണ്ണക്കാറൻ അങ്ക് നുൺ പോമവോളെ തനക്ക് നൂറ് വെള്ളി അണെ കടമ്പട്ടെ ഒരു കൂട്ട് പണ്ണക്കാറനെ കണ്ടെ; അവൻ കുരളെ പുടിച്ച് നെയ്‌ക്കി ‘നീ എൻകാൽ കടമ്പട്ട് ഇരുക്കിനതെ തന്ത് കടനെ ഓയ്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁹ അവൻ കൂട്ടാളി അടീൽ ബൂന്ത്, ‘എൻകാൽ മന്നിക്കോണുമേ ഏൻ കടനെ തന്ത് ഓച്ചാളെ’ ഒൺ അവൻകാക്ക് കെഞ്ചിയെ.

³⁰ ഒണ്ണാ അവൻ അത്തുക്ക് ചെവിയെ കൊടാതെ കടനെ മീട്ടിനതുവരേക്ക് കൂട്ടാളിയെ തടവിലായ്‌ക്കി വച്ചെ.

³¹ ഇകനെ ആയതെ കൂട്ട് പണ്ണക്കാറാ കണ്ട് ചരിയാനത്തിൽ കവലെ അടഞ്ചെ, അവറെ പോയ് ആയതുകാടെ രാശാവുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.

³² അന്നേരം രാശാവ് അം പണ്ണക്കാറനെ വുളിച്ച്, ‘കുറുപ്പുനാത്തെ പണ്ണക്കാറനേ, നീ എൻകാൽ കെഞ്ചിയവോളെ ഏൻ അം കടനെ ഇളച്ചു തന്തതാനേ?

³³ എനക്ക് നിൻകാൽ കനിവ് ഇരുന്തവോലെ നിനക്കും നിൻ കൂട്ടാളീകാൽ കനിവിരുക്കിളതാനെ?’ ഒൺ കേട്ടെ.

³⁴ അകനെ രാശാവുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കൂശു വന്ത് കടനെ ബൂറാ ഓയ്‌ക്കിനത് വരേക്ക് പണ്ണക്കാറനെ തണ്ടനെ കൊടുക്കിളത്തുക്ക് തടങ്കലിലായ്‌ക്കെ.

³⁵ നിങ്കെ ആരുകാലൊണ്ണാലും ഇതയത്തോടെ മന്നിയാതിരുന്താ രാശാവ് ചെയ്യവോലെ മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻ നിങ്കകാക്കും ചെയ്യും.”