മത്തായി 12 - പുതുവൻ ചേതി

ശബത്തെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ കേൾവി

¹ അകനെ ഒരു ശബത്ത് നാൾ ഏശു കണ്ടയുശം വശിയേ നടന്ത് പോമെ; ശിശിയരും കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ; അന്നേരം അവൻ ശിശിയരുകാട്ടുക്ക് പഞ്ചം പുടിച്ചനാലെ നെൽ കതിരെ ഉരുവിയെടുത്ത് കൊറിച്ച് തിൻബെ തുടയ്‌ങ്കെ.

² പരീശരുകാട് ഇതെ കണ്ടോൺ ഏശുവുകാൽ, “നോയ്‌ക്കേ, നിൻ ശിശിയരുകാട് എന്തുക്ക് ഇകനെ ചെയ്യിനെ? ശബത്തുനാ ഇകനെ ചെയ്യിനത് നങ്കെ നീമത്തുക്ക് എതിരുതാനെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

³ ഏശു അവറകാൽ, “താവീത് രാശാവും കൂട്ടത്തിലവേരാളും പഞ്ചം പുടിച്ചവോളെ എന്തെ ചെയ്യതൊൺ തിരുവെളുത്തിൽ എളുതിയിരുക്കിനതെ നിങ്കെ ഇനീമി വാശിയാത്തത്?

⁴ അവൻ തെയ്‌വ കൂടാരത്തുക്ക് പോയ് തെയ്‌വത്തുക്ക് മുകന്ത് വച്ചതും പൂയാരിയല്ലാതെ വോറയാരും തിൻബാനില്ലെ ഒൺ ചൊല്ലിയതുമാനെ അപ്പമെ എടുത്തു തുൺ കൂട്ടത്തിലവേരാക്കും കൊടുത്തെ.

⁵ ഇല്ലെ, ശബത്തിൽ പൂയാരിയേരുകാട് തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ അമതിയാ ഇരുക്കിളത്തുക്ക് പകറം വേലെ ചെയ് ശബത്തിലെ നീമമെ മീരിനത് കുത്തം നാതിരുക്കിനെ ഒൺ നായപുറമാണത്തിൽ നുൺ വാശിയാത്തതീൻ?

⁶ ഒണ്ണാ തെയ്‌വ ആലയത്തക്കാട്ടി വലിയവനൊണ്ട് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

⁷ ആകമെ നടത്തിനതിലില്ലെ കനിവെ കാട്ടിനത്തിൽ താൻ ഏൻ പിരിയപ്പടിനത് ഒണ്ണത്തിലെ പൊരുൾ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതായപ്പെ കുത്തം നാത്താളെ കുത്തമെ ഇടാതെ ഇരുപ്പനായെ.

⁸ അതുനാലെ മനിശൻ മകനാനെ ഏൻ ശബത്തുക്കും കരുത്താവുതാൻ.”

കയ് വറണ്ടെ മനിശൻ

⁹ ഏശു അങ്കവുട്ടു എകൂതാ പള്ളീക്ക് പോയെ.

¹⁰ അങ്ക് കയ് വറണ്ടെ ഒരു മനിശൻ ഇരുന്തെ; ഏശുവെ കുത്തമെ ചൊൽവെ ആശിച്ചിരുന്തെ ചിലയാളുകെ അങ്കൊണ്ടായെ; അവറെ അവൻകാക്ക്, “ശബത്തുനാ ചുകമെ കൊടുക്കിനത് നായപുറമാണത്തുക്ക് വെതിലീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹¹ ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കളിൽ ഒരാക്ക് ഒരു ആട് ഒള്ളതൊൺ ഇരുക്കട്ടെ; ശബത്തുനാ അത് ഒരു കുശീൽ ബൂന്താ അവൻ അതെ പുടിച്ച് കുശീൽ നുൺ മീത്തുക്ക് ഏത്താത്തീ?

¹² ഒണ്ണാ മനിശൻ ആടക്കാട്ടി എപ്പേരുപ്പട്ടത്. അതുനാലെ ശബത്തുനാ നൽമെ ചെയ്യിനതുനാലെ മോശേലെ നായപുറമാണമെ തള്ളിക്കളേനതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹³ പിന്നെ ഏശു കയ് വറണ്ടെ മനിശൻകാക്ക്, “നിൻ കയ്യെ നീട്ട്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അവൻ കയ്യെ നീട്ടി, അത് ഇനിയോരു കയ് വോലെ ചുകം കിടച്ചെ.

¹⁴ പിന്നെ പരീശരുകാട് അങ്ക് നുൺ പോയി ഏശുവെ കൊൽകേക്കുചൂട്ടി അവനുക്ക് വുറോതമാ ചട്ടം കെട്ടിയെ.

തെയ്‌വം പുറിച്ചെടുത്തെ വേലക്കാറൻ

¹⁵ ഏശുവുക്ക് അതെ തിക്കിലൊണ്ടായതും അങ്കവുട്ടു പോയെ; കനേമാളുകെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ; നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം,

¹⁶ അവനെ ചൊല്ലി ആരുകാലും ചൊൽവാനില്ലെ ഒൺ അവറകാൽ താക്കലെ ഇടുകേം ചെയ്യെ.

¹⁷ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവുനാലെ തെയ്‌വം ചൊല്ലിയത് നടമാടിളത്തുക്കുതാൻ അവറെ ഇകനെ ചെയ്യത്.

¹⁸ “ഇതി, ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തെ എൻ പണ്ണക്കാറൻ. എൻ ഇതയം പിരിയപ്പടിനവനും എനക്ക് ആത്തിരമായിരുക്കിനവനും; ഏൻ എൻ ആത്തുമാവെ അവനേത്തിൽ കടത്തി വുടുക്കും; അവൻ എകൂതരല്ലാത്തവേരാകാക്ക് എൻ നീതിയെ ചൊല്ലികൊടുക്കും.

¹⁹ അവൻ വുളിച്ച് കേശാത്ത്; തെരുവോരത്തിൽ അവൻ കതറി കേശിനതെ കോളാത്ത്.

²⁰ അവൻ നീതീക്ക് വെറ്റി കിടയ്‌ക്കിനത് വരേക്ക് തതഞ്ചെ ഊറെ അവൻ ഒടിയാത്ത്; പുകേനെ തിരിയെ കെടുക്കുകേമില്ലെ.

²¹ ചാതികാട് ബൂറാ അവനേത്തിൽ ആശെ വയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യും.”

ഏശുവും ബേൽശബൂലും

²² അതോഞ്ച് ചിലവേരാ കൺ തോണാത്താളും കുരവുടുവെ കൂടാത്തതുമാനെ ഒരു മുനി പുടിച്ചെ ഒരു മനിശനെ അവൻകാക്ക് കുടത്തെ; കുരവുടുകേക്ക് കൂടാത്താ കുരവുടുകേം കാൺങ്കേം ചെയ്‌വെ തക്കെ നിലമേൽ ഏശു അവനുക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തെ.

²³ ഏശു ചെയ്യതെ കണ്ട് മാനടവൻകാട് എല്ലാരും അരിശുകപ്പട്ട് പറന്ത്, “ചെൻ താവീത് മകൻതാനീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁴ പരീശരുകാട് അതെ കേട്ടാലെ, “ചെൻ മുനികാട് തലവൻ ബേൽശബൂൽ എന്നെ ഉരുമൻ ചക്കിതീൽ മട്ടുംതാൻ മുനികാടെ മുടുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁵ അവറെ മനശീൽ നിനച്ചതെ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായതും അവറകാക്ക്, “ഏളെ രാച്ചമും ഇരണ്ടായ് പുറിഞ്ച് അടിച്ച് പിണയ്‌ങ്കതൊണ്ണാ അം രാച്ചം നാശമായ് മണ്ടും; ഒരേ പട്ടണത്തിലയോ ഒരേ കൂരേലവേരാളോ അകനയേതാൻ; ഉടവുറളേ പുറിഞ്ച് അടിച്ച് പിണയ്‌ങ്കാ അവറളും നാശമായോകും.

²⁶ ഉരുമൻ ഉടയാളേത്തിലേ ഉടയാ അടിച്ച് പിണയ്‌ങ്കാ അവൻ ഉടയാളിലേ ചന്നപിന്നമായേയതേ? പിന്നെ അവൻ രാച്ചം എകനെ നിലെ നിൽക്കും?

²⁷ ഏൻ ബേൽശബൂൽ ചക്കിതീൽ താൻ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കിനതൊണ്ണാ, നിങ്കെ കൂട്ടക്കാറാ ഏളെ ചക്കിതീൽനേ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കും? അകനയൊണ്ണാ അവറെ നിങ്കളെ നായമിടും.

²⁸ ഒണ്ണാ ഏൻ തെയ്‌വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതീൽതാൻ മുനികാടെ ഉറക്കി വുടുക്കിനതൊണ്ണാ, തെയ്‌വ രാച്ചം നിങ്കെ ഇടേൽ വന്തിരുക്കിനെ.

²⁹ തുറമാനെ ഒരു മനിശനെ പുടിച്ച് കെട്ടിയാലെ അല്ലാതെ അവൻ കൂരേലോറി അവനുക്കിരുക്കിനെ ഏത്തുകാടെ കൊള്ളയടിക്കേക്ക് ആരുക്കും മുടിയാത്ത്; മുതെ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടിയാ കൂരേലെ ഏത്തുകാടയെന്താം കൊള്ളയടിക്കാം.

³⁰ ഏനും മത്തും ചേരാത്തവൻ എനക്ക് എതിരാളിതാൻ; വോറെ വേരാളെ എൻ കൂട്ടത്തിൽ പങ്കാളിയാക്കാത്താ അവറളെ എൻകാൽനുൺ ചന്നപിന്നമാക്കിനെ.

³¹ അതുനാലെ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നത് മനിശൻ ചെയ്യിനെ ഏളെ പാപത്തുക്കും ചൊന്നെ ഏളെ കുത്തത്തുക്കും മന്നിപ്പ് കിടയ്‌ക്കും; ഒണ്ണാ തെയ്‌വ ആത്തുമാവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊന്നത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയാത്ത്.

³² ആരൊണ്ണാലും മനിശൻ മകനുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ അത്തുക്ക് അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയ്‌ക്കും; തെയ്‌വ ആത്തുമാവുക്ക് എതിരാ കുത്തമെ ചൊല്ലിയാ ഇം ഉലകത്തിലും വരുകേക്കൊള്ളത്തിലും അവനുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടയാത്ത്.”

ഒരു മരമും അത്തിലെ കായ് കനികാടും

³³ മരം നല്ലത് ഒണ്ണാ കായ് കനീം നല്ലതാൻ; അല്ലാട്ടി മരം അശുക്കൽ ഒണ്ണാ കായ് കനീം അശുക്കൽ താൻ; കായ് കനീൽ നുൺ മരം എകത്തതൊൺ തിക്കിലൊണ്ടാകും.

³⁴ പാമ്പുക്ക് പുറന്ത മക്കളേ, നിങ്കെ കുറുപ്പുകെട്ടവേരാ ആയിരുക്കയിലേ നല്ലനല്ലെ കാരിയമെ കുരവുടുവേക്ക് നിങ്കാക്ക് എകനാനെ? ഇതയത്തിൽ നുറഞ്ച് കവിഞ്ചു വരിനതുതാൻ വായ് വശീക്ക് പുറത്തുക്ക് വരിനത്.

³⁵ ഒരു നല്ലെ മനിശൻ ഉടയാ നല്ലെ ചമ്പാത്തത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ നല്ലതുകാടെ പുറത്തുക്ക് വുടുക്കിനെ; കുറുപ്പു കെട്ടെ മനിശൻ ഉടയാ കുറുപ്പു കെട്ടെ ചമ്പാത്തത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളതെ പുറത്തുക്ക് വുടുക്കിനെ.

³⁶ ഒണ്ണാ ഒവ്വൊരാളും ചൊല്ലിയെ ഏളെ വക്കണെ പേച്ചുക്കും നായവിതിനാ കണക്കെ കൊടുക്ക വേണ്ടും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചത്തിയമാ ചൊന്നെ.

³⁷ നിങ്കെ നീതിമാനോ കുത്തകാറനോ ഒൺ വിതിക്കിളത്തുക്ക് ഉടവൻ പേച്ച് വാത്തേലേ നായമിടും.

ഒരു അടകാളമെ കാട്ടുവേക്ക് ചൊന്നെ

³⁸ പിന്നെ ചിലെ മതപണ്ടിതരുകാടും പരീശരുകാടും അവൻകാക്ക്, “എശമാനനേ, നീ ഒരു അടകാളമെ കാട്ടിനതെ കാൺമ്പേക്ക് എങ്കെ ആശിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁹ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “കുറുപ്പു കെട്ടതും നമ്പുകേക്ക് കൂടാത്തതുമാനെ ഇം വർളാട്ടിലെ ആളുകെ അടകാളമെ തേടിനെ; ഒണ്ണാലും അവറാത്തുക്ക് പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഓനായ് അടകാളമല്ലാതെ വോറൊരു അടകാളമും കിടയാത്ത്.

⁴⁰ പലകപ്പാട്ടുകാറൻ ഓനായ് എന്നാ കടലിലെ വൻ മീൻ വകുത്തിൽ മൂണ് റാവും മൂണ് പകലും കിടന്തതുവോലെ മനിശൻ മകനാനെ ഏനും മൂണുറാവും മൂണ് പകലും പൂമിയകത്തിൽ ഇരുക്കും.

⁴¹ നായവിതിനാ നിനവേലവേരാ എന്തി വന്ത് ഇം വർളാട്ടിലെ ആളുകളെ നായം വിതിക്കു; എന്തൊണ്ണാ പലകപ്പാട്ടുകാറൻ ഓനായ് എന്നാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയതെ കേട്ട് അവറെ ഉടവുറെ പാപത്തിൽ നുൺ മനമെ തിരുപ്പിയതാനെ? ഇതി ഓനായക്കാട്ടി വലിയവൻ.

⁴² തെയ്‌വം നായമെ വിതിക്കിന നാളിൽ തെക്കോട്ടിലെ രാശാത്തിയാനെ ശേബാ നിങ്കാക്ക് എതിരാ എന്തി കുത്തമെ ചൊല്ലും; എന്തൊണ്ണാ ശലോമോൻ അറിവെ കോപ്പേക്ക് പൂമീലെ അത്തത്തിൽ നുൺ വന്തതാനെ അവെ; ഒണ്ണാ ഇതി, ഇങ്ക് ശലോമോനക്കാട്ടീം വലിയവൻ.”

ചുത്തം നാത്തെ ആത്തുമാവ് തിരുമ്പി വരിനെ

⁴³ കെട്ടെ ആത്തുമാവ് ഒരാളേത്തിൽ നുൺ ഉറയ്‌ങ്കി പോനവോളെ അത് തനക്ക് തപ്പാറുകേക്കുചൂട്ടി തണ്ണിനാത്തെ ഇടമെ തേടി നടക്കിനെ; ഇടമെ കാണാതിരുക്കിനവോളെ,

⁴⁴ “ഏൻ വുട്ടുവന്തെ കൂരേക്ക് തിരുമ്പി പോകും” ഒൺ അത് ചൊന്നെ; അത് തിരുമ്പി വന്തവോളെ അം കൂരെ ഒണ്ണും നാത്തതും അടിച്ച് തുവുത്ത് തുപ്പുറവാ ഇട്ടിരുക്കിനതാം കാണെ.

⁴⁵ പിന്നെ അത് പോയോൺ തന്നക്കാട്ടി കുറുപ്പു കെട്ടെ വോറേ ഏളു മുനികാടകൂടി കൂട്ടി കുടക്കിനെ; അതുകാടും വന്ത് ഇരുക്കിനവോളെ അം മനിശൻ പിശപ്പ് മിന്നേലെ പിശപ്പക്കാട്ടി കുറുപ്പു കെട്ടതായോകും; ഇം കുറുപ്പു കെട്ടെ വർളാട്ടുക്കും അകനതാനാകും.

ഏശുവിലെ തള്ളേം തമ്പിയേരും

⁴⁶ മനിശെ മാനടവൻകാൽ ഏശു കുരവുട്ട് ഇരുന്തവോളെ അവൻ തള്ളേം തമ്പിയേരും അവൻകാൽ കുരവുടുവേക്ക് ആശയോടെ പുറത്തോട് നുണ്ണെ.

⁴⁷ അം കൂട്ടത്തിൽ ഒരാ അവൻകാക്ക്, “നിൻ നിള്ളേം നുമ്പിയേരും നിൻകാൽ കുരവുടുവേക്ക് ആശയോടെ പുറത്തോട് നിക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁸ ഏശു അവൻകാക്ക്, “ആരുനേ എൻ തള്ളേം എൻ തമ്പിയേരും?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁴⁹ പിന്നെ അവൻ ഉടയാ ശിശിയരുകാക്ക് കയ്യെ ചൂണ്ടി, “ഇതി, എൻ തമ്പിയേരും തങ്കമാരും.

⁵⁰ മേലോകത്തിലെ എൻ തകപ്പൻ പിരിയമെ ചെയ്യിനവൻ ആരോ അവറതാൻ എൻ തങ്കമാരും തമ്പീം തള്ളേമാനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.