ലൂക്കോശ് 9 - പുതുവൻ ചേതി

ഏശു പന്നണ്ട് ശിശിയരെ കടത്തിവുടുക്കിനെ

¹ ഏശു പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാടെ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ച്, എല്ലാത്തരം മുനികാടെ ഉറക്കുകേക്കും നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കേക്കും ചക്കിതിയാം അതികാരമാം കൊടുത്തെ.

² തെയ്‌വ രാച്ചമെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുപ്പേക്കും അവൻ അവറാത്തുക്ക് അതികാരമെ കൊടുത്ത് കടത്തിവുട്ടെ.

³ അവൻ അവറകാൽ, “നിങ്കെ പോനവോളെ തടിയോ മാരാപ്പോ അപ്പമോ പണമോ ഇരണ്ടു ചട്ടകാടോ ഒണ്ണകൂടി എടുപ്പാനില്ലെ.

⁴ നിങ്കെ ഏളതൊണ്ണാലും ഒരു കൂരേക്ക് പോയതൊണ്ണാ അവ്വിടത്തിലിരുന്ത് പോനത് വരേക്ക് അക്കൂരേലേ പിശയ്‌ക്കോണും.

⁵ ആരൊണ്ണാലും നിങ്കളെ ഏത്തെടാതെ ഇരുന്താ അങ്ക് നുൺ പോനവോളെ അവറാത്തുക്ക് വതിലാനെ അടകാളത്തുക്ക് നിങ്കെ കാലിലെ കുശുമ്പെ തുവുത്തിട്ടുതാൻ വേണും പോകേക്ക്.”

⁶ പിന്നെ അവറെ അങ്ക് നുൺ പയണപ്പട്ട് അങ്കിളെ കൂറായെല്ലാം പോയ് നല്ലെ ചേതിയെ വുളിച്ച് ചൊല്ലുകേം നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.

കെരോതാവുക്കൊണ്ടാനെ തിക്കിമുട്ടൽ

⁷ ഇകനെ ആയതുകാടയെല്ലാം കെലീലേലെ അതികാരിയാനെ കെരോതാവുക്ക് കേൾവിപ്പട്ടവോളെ അവനുക്ക് മൊത്തമാ തിക്കിമുട്ടലായെ. എന്തൊണ്ണാ ഓകന്നാൻ ചത്തവേരാ ഇടേൽനുൺ ഉശിരോറി എന്തിയേയെ ഒൺ ചിലവേരാളും

⁸ ഏലിയാവുതാൻ വെളിപ്പട്ടത് ഒൺ വോറൊള്ളാളുകേം ഇല്ലെ മിന്നോരു കാലത്തിലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളിൽ ഒരാ ഉശിരോറി എന്തി വന്തിരിക്കിനയൊൺ ഇനിയോരു കൂട്ടറും ചൊല്ലിയെ.

⁹ “ഏൻ ഓകന്നാൻ തലേ വെട്ടിയെടുത്തതാനെ? ഒണ്ണാ ഏനീ കോക്കിനത് ആരളചൊല്ലി?” ഒൺ ചൊല്ലി കെരോതാവ് ഏശുവെ കാൺമ്പേക്ക് തണ്ടമാനമെടുത്തെ.

ഏശു അഞ്ചായിരം വേരാക്ക് തീനെ കൊടുക്കിനെ

¹⁰ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാട് തിരുമ്പി വന്താലെ ഉടവുറെ ചെയ് നടന്തതെല്ലാം ഏശുവുകാൽ ചൊല്ലിയെ. പിന്നെ ഏശു അവറളാം കൂട്ടിയെടുത്ത് ആരുക്കും തിക്കിനാതെ ബെത്‌ശയിതാ ഒണ്ണാനുക്കു പോയെ. അക്ക് അവറെ മട്ടുംതാൻ പോയത്.

¹¹ അവൻ പോയതെ മാനടവനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായതും അവറളും പുറകോടേ പോയെ. ഏശു അവറളെ ഏത്തെടുത്ത് അവറാത്തുക്ക് തെയ്‌വരാച്ചമെചൊല്ലി ചൊല്ലി കൊടുക്കുകേം അവറെ കൂട്ടത്തിലൊണ്ടായെ നോയ് നൊടിക്കാറാക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കുകേം ചെയ്യെ.

¹² അന്തിയോടായവോളെ അവൻ വുളിച്ചെടുത്തെ പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്ത്, “നങ്കെ ഇങ്ക് ആരും നാത്താൻ താൻ ഇരുക്കിനത്. അതുനാലെ മാനടവനെ ചുത്തുകോട്ടിലുമൊള്ളെ ഊരിലും കൂറായും പോയ് തപ്പാറുകേക്കും തീനെ വായ്‌ങ്കി തിൻബേക്കും കടത്തിവുടുക്കോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹³ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കതാൻ അവറാത്തുക്ക് തീനെ കൊടിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അന്നേരം ശിശിയര്, “അഞ്ചപ്പമും ഇരണ്ടു മീനുമല്ലാതെ എങ്കകാൽ വോറൊണ്ണുമില്ലെ; ഇത്തിനാരംവേരാക്ക് എങ്കെ പോയി തീനെ വായ്‌ങ്കി വരോണും ഒണ്ണീ നീ ചൊന്നത്” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁴ ഒരുവോളെ അഞ്ചായിരം ആണാകാടേ അങ്കൊണ്ടായെ. പിന്നെ അവൻ ശിശിയരുകാക്ക്, “മാനടവനെ അമ്പതമ്പത് വീതം വരി വരിയാ ഇരുത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁵ അകനയേ ശിശിയര് ചെയ്യെ; എല്ലാരും വരി വരിയാ ഇരുന്തെ.

¹⁶ ഏശു അഞ്ചപ്പമാം ഇരണ്ടു മീനാം എടുത്ത് മേലോകത്തുക്ക് നോയ്‌ക്കി നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി നുറുക്കി പയ്‌ങ്കി മാനടവൻകാട്ടുക്ക് കൊടുപ്പേക്ക് ശിശിയരുകാൽ കൊടുത്തെ.

¹⁷ എല്ലാരും തുൺ മതിയടഞ്ച് മീതി വന്തതെ ശിശിയരുകാട് പന്നണ്ട് വട്ടീൽ നുറച്ചെടുത്തെ.

ഏശു താൻ കിരിശ്ത്തു ഒൺ പത്തിരോശ് ഏത്തു ചൊന്നെ

¹⁸ ഒരുനാ ഏശു തൻബാട്ടിൽ വായാതിയിരുന്തവോളെ ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക് വന്തെ. ഏശു അവറകാക്ക്, “ഏൻ ആരൊൺനേ മാനടവൻകാട് ചൊന്നത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁹ അത്തുക്ക് ശിശിയര്, “ചിലരെ ചൊന്നത് ഓകന്നാൻ രാട്ടിപിരാട്ടുകാറൻ താൻ ഒണ്ണും വോറേ ചിലരെ ചൊന്നത് ഏലിയാവുതാൻ ഒണ്ണും ഇനിയൊള്ളവേരാ ചൊന്നത് ഇല്ലെ മിന്നോരു കാലത്തിൽ ചത്തുമാണ്ടെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളിൽ ഒരാ ഉശിരോറി എന്തി വന്തിരുക്കിനതാൻ ഒണ്ണും താൻ” ഒൺ അവറെ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

²⁰ അത്തുക്ക് ഏശു, “നിങ്കെ എന്നെ ആരൊൺ ചൊന്നെ” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് പത്തിരോശ്, “തെയ്‌വം കടത്തിവുട്ടെ കിരിശ്ത്തു താൻ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

ഏശു ഉടയാ ചാവ് ചേതിയെ മിന്നേ ചൊന്നെ

²¹ “ഇതെ ആരുകാലും ചൊൽവാനില്ലെ” ഒൺ ഏശു താക്കലെ കൊടുത്തെ.

²² “മനിശൻ മകനാനെ ഏൻ കനേകം തണ്ടനെ ഏൽക്കിളതും മൂപ്പരുകാടും വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരുകാടും എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലി കൊല്ലുകേം മൂണാമതുനാ ഉശിരോറി എന്തി വരുകേം ചെയ്യും” ഒണ്ണും ചൊല്ലിയെ.

²³ പിന്നയവൻ എല്ലാരുകാലും ചൊല്ലിയത്, “ആരൊണ്ണാലും എനക്ക് പുറകോടേ വരുകേക്ക് ആശിച്ചാ അവൻ ഉടയാളമേ മറന്ത് ഒവ്വൊരുനാളും ഉടയാ ശിലുവെ എടുത്ത് എനക്ക് പുറകോടേ വരട്ടെ.

²⁴ ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് നോയ്‌ക്കാ അതെ നാശമായ്‌ക്കാകും; ഒണ്ണാ എനക്കുചൂട്ടി ആരൊണ്ണാലും ഉടയാ ഉശിരെ ഒറിഞ്ച് പോട്ടാ അവൻ അതെ കാപ്പാത്തും.

²⁵ ഒരു മനിശൻ ഉലകമെ ബൂറാ നേടിയാലെ, ഉടയാ ഉശിരെ നട്ടമായ്‌ക്കാ അവനുക്ക് എന്തൻ കുണം?

²⁶ ആരൊണ്ണാലും എന്നാം എൻ വശനങ്കാടാം നിനച്ച് വെക്കപ്പട്ടാ മനിശനായ് വന്താളും അവനെ ചൊല്ലി വെക്കപ്പടും; മനിശനായ് വന്തെ ഏൻ എൻ മകത്തത്തിലും തകപ്പനാനെ തെയ്‌വത്തിലെ മകത്തത്തിലും ചുത്തമാനെ തൂതരുകാടും മത്തും വരിനവോളെ അവനപ്പത്തീം വെക്കപ്പടും.

²⁷ ഒണ്ണാ തെയ്‌വ രാച്ചമെ കാണതുവരേക്ക് ഇവുടെ നിക്കിനവേരാളിൽ ചിലവേരാ ചാകാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.”

ഏശു ഉടയാ മകത്തമെ വെളിപ്പടുത്തിനെ

²⁸ ഇം കാരിയങ്കാടെ ചൊല്ലി എട്ട് നാളോഞ്ച് ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം ആക്കോവാം ഉടയാ കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടിയെടുത്ത് വായാതുകേക്ക് മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.

²⁹ ഏശു വായാതിയിരുന്തവോളെ അവൻ മുകറ് ഒരു ചയിശാകേം തുണി പെയ്‌തിലെ വെളിച്ചമ്പോലെ പളപളക്കുകേം ചെയ്യെ.

³⁰ പെട്ടൊൺ ഇരണ്ടാണാ വെളിപ്പട്ട് അവൻകാൽ കുരവുട്ടെ; അവറെ മോശേം ഏലിയാവും താൻ.

³¹ അവറെ തകത്തകയൊൺ മിനിയ്‌ങ്കെ വെട്ടത്തിൽ വെളിപ്പട്ട് ഏശുവുകാൽ കുരവുട്ടതെന്തൊണ്ണാ ഉടയാ എരുശലേമിൽ നുറവേത്തുവപ്പോനെ തൻ ചാവുകാരിയമെചൊല്ലി താൻ.

³² ഒണ്ണാ പത്തിരോശും തൻ കൂട്ടത്തിലവേരാളും ചത്തുകിടന്ത് ഉറങ്കുമെ; അവറെ അയന്തവോളെ ഏശു തകത്തകെ നിക്കിനതാം തൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരണ്ടാണാ നിക്കിനതാം കണ്ടെ.

³³ അവറെ ഏശുവുകാൽ നുൺ തിരുമ്പി പോകേക്കായവോളെ പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “എശമാനനേ, നങ്കെ ഇങ്ക് ഇരുക്കിനത് നല്ലത്; എങ്കെ മൂണ് ഊയൻ കൂരയെ ചെയ്യട്ടെ. ഒൺ നിനക്കും ഒൺ മോശേക്കും ഇനിയൊൺ ഏലിയാവുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. താൻ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ അവനുക്ക് തിക്കിനാപ്പോയെ.

³⁴ ഇതെ ചൊല്ലിയിരുന്തവോളയെ മഞ്ചി വരുകേം അവറളെ മൂടുകേം ചെയ്യെ. മഞ്ചകത്തിൽ നുണ്ണവോളെ അവറാത്തുക്കു അരളി പുടിച്ചേയെ.

³⁵ മഞ്ചകത്തിൽ നുൺ ഒരു ചത്തം കേട്ടത്, “ചെൻ എനക്ക് പിരിയമാനെ മകൻ, ചെൻ ചൊല്ലുക്ക് ചെവിയെ കൊടിൻ.”

³⁶ അം ചത്തം ഒണ്ടായെ നേരം ഏശുവെ മട്ടുംതാൻ അവറെ കണ്ടത്; അവറെ കണ്ടതാം കേട്ടതാം അം നാളുകേൽ ആരുകാലും ചൊല്ലാതെ ഉടവുറെ ഇതയത്തിലേ വച്ചെ.

മുനീക്ക് ചാനെ കുണേനെ ഏശു ചുകമാക്കിനെ

³⁷ പിത്തുനാ ഏശുവും അം മൂണ് ശിശിയരും മലേൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്തവോളെ ചരിയാനെ മാനടവൻ കൂട്ടം അവൻകാക്ക് വന്തെ.

³⁸ അം മാനടവൻ കൂട്ടത്തിൽനുൺ ഒരു മനിശൻ കുലവയാ വുളിച്ച് കോന്തത്, “എശമാനനേ, ഏൻ നിൻകാൽ കെഞ്ചിനെ എൻ പുള്ളയെ നീ കാപ്പാത്തോണും അവൻ എൻ ഒരേയൊരു പുള്ളതാൻ.

³⁹ അവനേത്തിൽ ഒരു കുറുപ്പുനാത്തെ മുനി ഓറിനവോളെ അവൻ ചരിയാനത്തിൽ കതറും; പിന്നെ മുനീക്ക് ചത്ത് അടീൽ ബൂശുകേം വായ് വശി നുരേം പതേം വരുകേം ചെയ്യും. മുനി വുട്ടുപോനവോളെ അവനെ മണ്ണിലിട്ടുരുട്ടി പിടപിടത്ത് നെശിയ്‌ക്കി അവനെ കായപ്പടുത്തി താൻ പോനത്.

⁴⁰ അം മുനിയെ ഉറക്കുവെ ഏൻ നിൻ ശിശിയരുകാൽ ചൊല്ലിയവോളെ അവറനാലെ മുടിഞ്ചതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴¹ അത്തുക്ക് ഏശു, “നമ്പിക്കെ നാത്തതും തിശനാത്തതുമാനെ വർളാടേ, എത്തിനെ കാലം ഏൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് നിങ്കളെ പൊറുമയാ കൊൺ നടക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയാലെ “നിൻ പുള്ളെ ഇക്ക് കുടാ” ഒൺ പുള്ളെ തന്താരുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.

⁴² അം കുണാൻ ഏശുവുക്ക് കിട്ടെ വന്തവോളയേ മുനി അവനെ തള്ളി ഇട്ടോൺ മണ്ണിലിട്ടുരുട്ടിയെ. ഏശു മുനീകാക്ക് പിണയ്‌ങ്കെ, കുണാനുക്ക് ചുകമും കൊടുത്ത് തന്താര് കയ്യിൽ ഒപ്പണച്ചെ.

⁴³ അവറെ എല്ലാരും തെയ്‌വത്തിലെ വൻ ചക്കിതീലെ അരിശുകമെ കണ്ടാലെ ചരിയാനത്തിൽ വെമ്പിയേയെ. ഏശു ചെയ്യതെ കണ്ട് എല്ലാരും വെമ്പിയിരുന്തവോളെ അവൻ ഉടയാ ശിശിയരുകാക്ക്,

ഉടയാ ചാവ് ചേതിയെ ഏശു പിന്നേം ചൊന്നെ

⁴⁴ “ഏൻ നിങ്കാകാൽ ചൊന്നതെ കെവുനമാ കേട്ടോകോണും, മനിശൻ മകൻ മാനടവൻ കയ്യിൽ എമ്പട്ടോകേക്കു പോനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁵ ഒണ്ണാ ഇത് ശിശിയരുക്ക് വെളിവായതില്ലെ; അവറാത്തുക്ക് തിരിത്തിരമാകാത്തെ നിലമേൽ മറവായിരുന്തതുനാലെ ഇം കാരിയത്തിലെ പൊരുളെ ഏശുവുകാൽ കോക്കുകേക്ക് പേടിയായ് ഇരുന്തെ.

ആര് വലിയവൻ?

⁴⁶ തങ്കളേത്തിൽ ആര് വലിയവനൊൺ ചൊല്ലി ശിശിയരുകാട് ഏയിലെ കെട്ടിയെ.

⁴⁷ അവറെ നിനച്ചതെ ഏശുവുക്ക് വെളിവായതും ഒരു പുള്ളെ കുഞ്ചെ കിട്ടെ നുറുത്തി,

⁴⁸ അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “എൻ നാമത്തിൽ ഇം പുള്ളയെ ആരൊണ്ണാലും ഏത്തെടുത്താ എന്നതാൻ ഏത്തെടുക്കിനത്; എന്നെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളെ ഏത്തെടുക്കിനെ; നിങ്കളിൽ എളിമയാനവൻ താൻ നിങ്കളിൽ വലിയവൻ.”

⁴⁹ “എശമാനനേ, നിൻ അതികാരത്തിൽ ഒരു മനിശൻ ചാവറെ ഉറക്കിനതെ എങ്കെ കണ്ടെ; അവൻ നിൻ ശിശിയൻ നാത്തനാലെ അവൻ ചെയ്യിനെ കാരിയത്തിൽ നുൺ എങ്കെ അവനെ വിലയ്‌ക്കാച്ചെ” ഒൺ ഓകന്നാൻ ഏശുവുകാൽ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁰ അത്തുക്ക് ഏശു, “അവനെ വിലക്കുവാനില്ലെ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കാക്ക് എതിരിയല്ലാതിരുക്കിനവൻ നിങ്കാക്ക് ചേന്താതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

എതിരാളികയാനെ ശമരിയാക്കാറാ

⁵¹ മേലോകത്തുക്ക് എടുക്കപ്പടുകേക്ക് കാലം തികഞ്ചേയെ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടായവോളെ എരുശലേമുക്ക് പോവച്ചൂട്ടി ഏശു മനശുറപ്പെടുത്തെ.

⁵² ഉടയാ വരവുക്കുചൂട്ടി ഒരുക്കമെ ചെയ്‌കേക്ക് ശമരിയാവിലെ ഒരു കൂറാക്ക് ചേതിക്കാറാളെ ഉടയാക്ക് മിന്നേ കടത്തിവുട്ടെ.

⁵³ ഒണ്ണാ അവൻ എരുശലേമുക്ക് പോകേക്ക് പയണപ്പട്ടിരുന്തനാലെ ശമരിയാവിലവേരാ ഏശുവെ ഏത്തെടുത്തതില്ലെ.

⁵⁴ ഒണ്ണാ അവൻ ശിശിയരുകാടാനെ ആക്കോവും ഓകന്നാനും അതെ കണ്ടോൺ, “കരുത്താവേ, (ഏലിയാവ് ചെയ്യതുവോലെ) മേലോകത്തിൽ നുൺ തീയെ ഉറയ്‌ക്കി എങ്കെ ചേരളെ നാശമാക്കട്ടെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁵⁵ അവൻ അവറകാക്ക് തിരുമ്പി അവറളെ വിലയ്‌ക്കാലെ അവറകാൽ, (നിങ്കെ ഏളെ ആത്തുമാവുക്ക് അടിപ്പട്ടിരുക്കിനെ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനാത്തെ

⁵⁶ മനിശനായ് വന്താ മനിശെ മാനടവൻകാട് ഉശിരെ നാശമാക്കുവെ നാത്തെ ഉശിരെ കാപ്പാത്തുവതാൻ വന്തത്) ഒൺ ചൊല്ലിയെ. പിന്നെ ഏശുവും ശിശിയരുകാടും വോറൊരു കൂറാക്ക് പോയെ.

വരും കാലത്തിൽ ഏശുവിലെ ശിശിയരാകേക്ക് ഇരുക്കിനവേരാ

⁵⁷ അവറെ മില്ലോട്ടുക്ക് നടന്ത് പോയവോളെ ഒരാ ഏശുവുകാക്ക്, “നീ ഏടെ പോയാലും നിനക്ക് പുറകോടേ ഏനും വരും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁸ അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “കുറുനരികാട്ടുക്ക് അളേം വാനത്തിലെ പയ്‌ക്കികാട്ടുക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനാനെ എനക്ക് കിടപ്പകൂടി ഇടം നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁹ ഏശു വോറൊരാകാൽ, “എനക്ക് പുറകോടേ വര്” ഒൺ ചൊല്ലിയത്തുക്ക് അവൻ “കരുത്താവേ, മുതെ ഏൻ പോയി എൻ തന്താരെ പൂത്തിടുകേക്ക് എനക്ക് അനുമതിയെ തരോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶⁰ ഏശു അവൻകാക്ക്, “ചത്തവേരാ ചത്തവേരാളെ പൂത്തിടട്ടെ; ഒണ്ണാ നീ പോയി തെയ്‌വരാച്ചമെചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊല്ലി നടാ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶¹ ഇനിയും ഒരാളുമേ ചൊല്ലി, “കരുത്താവേ, ഏൻ നിനക്ക് പുറകോടേ വരാം; മുതെ ഏൻ പോയി കൂരക്കാറാകാൽ ഓരുപ്പേ ചൊല്ലി വരുകേക്ക് അനുമതി തരോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶² അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാൽ, “കലപ്പേക്ക് കയ്യെ വച്ചാലെ പുറക്ക് തിരുമ്പി നോക്കിനവൻ ആരും തെയ്‌വ രാച്ചത്തുക്ക് ഉതവുനവനില്ലെ.”