ലൂക്കോശ് 4 - പുതുവൻ ചേതി

ഏശുവുക്ക് ഒണ്ടായെ ചോതനെ

¹ ഏശു തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് നുറഞ്ചവനായ് ഓർത്താൻ ആത്തോരമെ വുട്ട് തിരുമ്പി വന്തെ; പരിശുത്തെ ആത്തുമാവ് അവനെ മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ.

² അങ്ക് നാപ്പതുനാ ഉരുമൻ അവനെ ചോതനെ ചെയ്യെ; അം നാളുകേൽ ഏശു ഒണ്ണാം തുണ്ണതില്ലെ; അതോഞ്ച് അവനുക്ക് പഞ്ചം പുടിച്ചെ.

³ അമ്പോളെ ഉരുമൻ ഏശുവുകാക്ക്, “നീ തെയ്‌വ മകൻ ഒണ്ണാ, ഇം കൽകാൽ അപ്പമാകേക്ക് ചൊൽ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴ ഏശു പിശാശുകാക്ക്, “മനിശൻ അപ്പമെ തുൺ മട്ടും നാത്തെ പിശയ്‌ക്കിനത് ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵ പിന്നെ ഉരുമൻ അവനെ ഒരു വൻ മലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയാലെ തൊപ്പനേക്ക് ഉലകത്തിലെ എല്ലാ രാച്ചമാം കാട്ടി കൊടുത്തെ.

⁶ പിന്നെ ഉരുമൻ ഏശുവുകാക്ക്, “ഇം കാണതാം അതുകാടെ അതികാരമെ നടത്തുകേക്കൊള്ളെ പട്ടമാം അത്തിലെ മകത്തമാം ഏൻ നിനക്ക് തരുവിളെ; ഇതെല്ലാം എൻകാൽതാൻ ഇരുക്കിനത് എനക്ക് പിരിയമൊള്ളാക്ക് ഏൻ അതെ കൊടുക്കിനെ.

⁷ നീ എന്നെ കുമിടെ വായ്‌ങ്കതൊണ്ണാ അത് ഒത്തേ നിൻകാൽ ഇരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁸ അത്തുക്ക് ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “‘നിൻ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവെ കുമിടെ വായ്‌ങ്കി അവൻ പിരിയമെ മട്ടുംതാൻ ചെയ്യുകേം ചെയ്യോണും’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?”

⁹ പിന്നെ ഉരുമൻ അവനെ എരുശലേമുക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടോയെ. തെയ്‌വ ആലയത്തിലെ ഉച്ചീലേ കൊണ്ടേയ് നുറുത്തി, “നീ തെയ്‌വ മകനൊണ്ണാ അടീക്ക് തത്ത്.

¹⁰ ‘നിന്നെ പാതുകാക്കേക്കുചൂട്ടി തെയ്‌വം ഉടയാ തൂതരുകാട്ടുകാൽ ചൊല്ലും ഒണ്ണും

¹¹ നിൻ കാൽ കല്ലിൽ അടിച്ചോകാതിരുക്കുവെ അവറെ നിന്നെ കയ്‌കാട്ടിൽ താങ്കും’ ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?” ഒൺ ഉരുമൻ കേട്ടെ.

¹² അത്തുക്ക്, “നിൻ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവെ ചോതനെ ചെയ്‌വാനില്ലെ ഒണ്ണും എളുതിയിരുക്കിനതാനെ?” ഒൺ ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

¹³ ഇകനെ ഉരുമൻ അവനെ ചോതനെ ചെയ്യോഞ്ച് കൊഞ്ചനാത്തേക്ക് അവനെ വുട്ടുപോയെ.

കെലീലേൽ ഏശു ഉടയാ വേലെ തുടങ്കിനെ

¹⁴ പിന്നെ ഏശു തെയ്‌വ ആത്തുമാവിലെ ചക്കിതിയോടെ കെലീലേക്ക് തിരുമ്പി പോയെ; അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി ചുത്തുകോടും ഒള്ളെ കൂറാ ഒത്തേ പരക്കുകേം ചെയ്യെ.

¹⁵ പിന്നെ ഏശു എകൂതാ പള്ളീൽ പോയി മാനടവനെ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചെ; അതെ കേട്ടവേരാ മുച്ചൂടും അവനെ ചരിയാനത്തിൽ പെരുമപ്പടുത്തിയെ.

ഏശുവെ നശരത്തിൽ നുൺ പുറത്താക്കിനെ

¹⁶ ഒരുനാ ഏശു ഉടയാ പുറന്തു വളന്തെ നശരത്തുക്ക് വന്തെ. എപ്പണുമ്പോലെ ശബത്ത് നാ എകൂതാ പള്ളീൽ പോയി തെയ്‌വ വശനമെ വാശിക്കേക്ക് എന്തി നുണ്ണെ.

¹⁷ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എശ്ശയ്യാവ് എളുതിയെ ചുരുളെ അവനുക്ക് വാശിക്കേക്ക് കൊടുത്തെ; അവൻ അതെ മുളുത്ത്,

¹⁸ “അപ്പുറാണികകാൽ നല്ലെ ചേതിയെ ചൊൽവെ കരുത്താവു എന്നെ പുറിച്ചെടുത്തനാലെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് എന്നേത്തിൽ ഒണ്ട്; തടവിലായവേരാക്ക് വുടുതലെ കൊടുക്കും ഒൺ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്കും കുരുടരുക്ക് പാരുവെ കൊടുക്കിളത്തുക്കും തണ്ടനെ ഏൽക്കിനവനുക്ക് വുടുതലെ കൊടുപ്പേക്കും

¹⁹ കരുത്താവ് ഉടയാ ചനമെ രച്ചിക്കിനെ നേരം വന്തിരുക്കിനെ ഒൺ അറിവെ കൊടുക്കിളത്തുക്കും എന്നെ കടത്തിവുട്ടിരുക്കിനെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനെ പണ്ണയെ കണ്ടെ.

²⁰ അതോഞ്ച് ചുരുളെ തിരച്ച് പള്ളീലെ ഏവൽക്കാറൻകാൽ കൊടുത്താലെ ഇരുന്തെ; തെയ്‌വ ആലയത്തിലിരുന്തെ എല്ലാരും അവനെ കുറിപ്പാ നോയ്‌ക്കി ഇരുന്തെ.

²¹ പിന്നെ അവറകാൽ, “നിങ്കെ കേട്ടെ ഇം വശനം ഉണ്ണേക്ക് അത്തിലെ നിലമേൽ നടന്തിരുക്കിനെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്‍വേക്ക് തലവച്ചെ.

²² അവൻ വായിൽ നുൺ പുറപ്പട്ടെ അരുമയാനെ പേച്ചെ കേട്ടവേരായെല്ലാം ഒത്തേ അരിശുകമായിരുന്ത് അവനെ പെരുമപ്പടുത്തി “ചെൻ അം ഓശേപ്പ് മകൻ താനേ?” ഒൺ കേട്ടെ.

²³ അത്തുക്ക് ഏശു, “‘വയ്‌ത്തിയാ, മുതെ നീ നിന്നമേ ചുകമാക്ക്’ ഒണ്ണെ വലിയോര് ചൊല്ലുവോലെ നീ കവർന്നകൂമിൽ ചെയ്യെ എങ്കെ കേട്ടെ കാരിയങ്കാടെ നീ പുറന്തു വളന്തെ ഇന്നാട്ടിലും ചെയ്യൊൺ നിങ്കെ എൻകാൽ കണ്ടിപ്പാ ചൊല്ലും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒൺ അവറാത്തുകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.

²⁴ “ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനാം ഉടവൻ ചൊന്തെ തേശത്തിൽ ആരും ഏത്തെടാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ” ഒണ്ണും അവറകാക്ക് അവൻ ചൊല്ലിയെ.

²⁵ “ഏൻ നിച്ചമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറനാനെ ഏലിയാവ് പിശച്ചിരുന്തവോളെ മൂണ്ട്‌രെ വരിയം വാനം അടഞ്ചി അം രാച്ചമൊത്തേ ചരിയാനെ പഞ്ചെ പട്ടിണി ഒണ്ടായവോളെ ഇശ്‌രവേലിൽ കനേകം തൂക്കാലിച്ചികെ ഇരുന്തെ.

²⁶ ഒണ്ണാ ശീതോൻ തേശത്തിലൊള്ളെ ശാരേപാത്ത് പട്ടണത്തിലെ തൂക്കാലിച്ചീകാക്കല്ലാതെ ഇശ്‌രവേലിലെ വോറേ ആരുകാക്കും തെയ്‌വം ഏലിയാവെ കടത്തി വുട്ടതില്ലെ.

²⁷ മട്ടുമില്ലെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ എലീശാ പിശച്ചിരുന്തെ കാലത്തിൽ കട്ടച്ചീക്ക് നോയ് പുടിച്ചെ കനേമാളുകെ ഇശ്‌രവേലിൽ ഇരുന്തെ. ഒണ്ണാ ശിറിയാ രാച്ചക്കാറനാനെ നയമാൻ ഒണ്ണാക്കല്ലാതെ വോറേ ആരുക്കും ചുകം കിടച്ചതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁸ ഇതെ കേട്ടവോളെ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ ഇരുന്തവേരാക്ക് ഒത്തേ കിരുക്കുറയ്ങ്കി,

²⁹ എന്തി പുടിച്ചുവലിച്ച് ഏശുവെ അവറെ പട്ടണത്തിൽ നുൺ വെളീലായ്‌ക്കി, പട്ടണമെ വേലെ ചെയ് ഇരുന്തെ മലേക്ക് മീത്തോട് കൊണ്ടോയ് കീമാന്തലയാ അടീക്ക് ഒറീകേക്ക് പാടുവെട്ടെ.

³⁰ ഒണ്ണാ അവൻ അവറാത്തുക്ക് നടുവയെ നടന്ത് പോയെ.

ഏശു മുനിയെ പുറത്താക്കിനെ

³¹ പിന്നെ ഏശു കെലീലേലെ പട്ടണമാനെ കവർന്നകൂമുക്ക് പോയ് ശബത്തുനാ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് തെയ്‌വ വശനത്തിൽ നുൺ നല്ലെ പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.

³² അതികാരമായ് വശനമെ ചൊല്ലിയതുനാലെ അവൻ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചതെ കേട്ട് അവറെ അരിശുകപ്പട്ടെ.

³³ അണ്ണേക്ക് എകൂതാ പള്ളീൽ മുനി പുടിച്ചെ ഒരാ ഇരുന്തെ. അവൻ വലിയതാ കതറി വുളിച്ച്,

³⁴ “നശരായനാനെ ഏശുവേ, എങ്കാക്കും നിനക്കും മത്തും എന്ത്? എങ്കളെ നാശമെ ചെയ്‌വെ വന്തതീ? നീ ആരൊണ്ണും തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തെ ചുത്തമാനവനൊണ്ണും എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ” ഒണ്ണെ.

³⁵ അത്തുക്ക് ഏശു, “ബുറീനെ ഇര്; അവനെ വുട്ടുപോ” ഒൺ തിട്ടമിട്ടവോളെ മുനി അവനെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് നടുവെ തള്ളി ഇട്ട് അമ്പാളുക്ക് നാശമൊണ്ണും ചെയ്യാതെ അവനെ വുട്ടുപോയെ.

³⁶ ഇതെ കണ്ട് അങ്ക് ഇരുന്തവേരാ ഒത്തേ അരണ്ടോൺ, “അമ്മച്ചേ, ഇതെന്തൻ വാക്കുകാട്? മുനികാട്ടുകാൽ അതികാരമായും ചക്കിതിയോടേം കൽപ്പിക്കുകേം അതുകാട് പുറത്തുക്ക് വരുകേം ചെയ്യിനെ” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.

³⁷ അതുനാലെ അവനെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ ചേതി കെലീലേക്ക് ചുത്തുകോടുമൊള്ളെ കൂറാ ഒത്തെ പരന്തെ.

ഏശു കനേമാളുകേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കിനെ

³⁸ ഏശു എകൂതാ പള്ളീൽ നുൺ ഉറങ്കി ശീമോൻ കൂരേക്ക് വന്തെ. അങ്ക് ശീമോൻ തമാമി നോവ് പുടിച്ച് കിടക്കുമെ. അപ്പിണുക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കോണും ഒൺ അവേക്കുചൂട്ടി അവറെ ഏശുവുകാക്ക് കെഞ്ചിയെ.

³⁹ ഏശു അവേകാക്ക് പോയി നോവുകാൽ അവളെ വുട്ട് മണ്ട് ഒൺ തിട്ടമിട്ടെ; അപ്പണേ അം നോവ് അവളെ വുട്ടുപോയെ; അന്നേരമേ അവെ എന്തി അവറാത്തുക്കു പമ്പുലമെ ചെയ്യെ.

⁴⁰ അന്തിയോട് പെയ്‌ത് പോയോഞ്ച് പലപലെ നോയ് നൊടികാറാളെ അവൻകാക്ക് കുടത്തെ; അവൻ ഒവ്വൊരുത്തനേത്തിലും കയ്യെ വച്ച് ചുകമെ കൊടുത്തെ.

⁴¹ “നീ തെയ്‌വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തു” ഒൺ ചൊല്ലികിടന്ത് മുനി പുടിച്ചവേരാളേത്തിൽ നുൺ മുനികാട് കതറി കൂവി വുട്ടുപോയെ. അവൻ തെയ്‌വത്തിലെ കിരിശ്ത്തു താൻ ഒൺ മുനികാട്ടുക്ക് തിക്കിനൊള്ളനാലെ കുരവുടുവകൂടി വുടാതെ അവറളെ മുടുക്കി വുട്ടെ.

ഏശു എകൂതര് പള്ളീൽ വുളിച്ച് ചൊന്നെ

⁴² പിത്തുനാ കരിമ്പിലച്ചേക്ക് ഏശു എന്തി ആരും നാത്താനുക്ക് പോയെ. മാനടവൻ അവനെ തേടി അവൻ ഇരുന്താനുക്ക് വന്താലെ, “എങ്കളെ വുട്ട് ഏടേക്കും മണ്ടാതെ” ഒൺ കെഞ്ചി ചൊല്ലിയെ.

⁴³ ഒണ്ണാ അവൻ അവറാത്തുകാൽ, “ഏൻ വോറേ പട്ടണങ്കാട്ടിലും പോയി തെയ്‌വ രാച്ചത്തിലെ നല്ലെ ചേതിയെചൊല്ലി വുളിച്ച് ചൊൽവിളതുതാൻ; അത്തുക്ക് താൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടിരുക്കിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁴ അകനെ അവൻ എകൂതിയാവിലെ എകൂതാ പള്ളീൽ എല്ലാം പോയി തെയ്‌വ കാരിയമെ വുളിച്ച് ചൊല്ലികിട്ടേ ഇരുന്തെ.