ലൂക്കോശ് 22 - പുതുവൻ ചേതി

ഏശുവുക്ക് വുറോതമാ കൂട്ടം കെട്ടിനെ

¹ പെശകാ ഒണ്ണെ പുളിപ്പ് നാത്തെ അപ്പത്തിലെ പെരുനാള് കിട്ടെ ആയേയെ.

² അമ്പോളെ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടും മതപണ്ടിതരുകാടും മാനടവനെ പേടിക്കുമനാലെ ഏശുവെ കൊൽകേക്ക് കോളാരെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ.

³ ഒണ്ണാ പന്നണ്ട് ശിശിയര് കൂട്ടത്തിൽ ഒരായാനെ ഇശ്‌ക്കരിയോത്താ ഒണ്ണെ ഊതാശേത്തിൽ മുനിയോറിയെ.

⁴ ഏശുവെ എകനെ അവറാത്തുക്ക് കാട്ടി കൊടുക്കാം ഒണ്ണെ കോളാരചൊല്ലി വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുക്കും പടത്തലവരുകാട്ടുക്കും ഊതാശ് പോയ് ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.

⁵ ഇതെ കേട്ടാലെ അവറെ പിരിയമോറി അവനുക്ക് അണെ കൊടുക്കാമൊൺ വാക്കെ കൊടുത്തെ.

⁶ അവൻ അതെ ചമ്മതിക്കേം അവറാത്തുക്ക് വാക്കെ കൊടുത്താലെ ഏശുവിലെ കൂട്ടത്തിൽ മാനടവൻ നാത്തവോളെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്ക് തക്കമെ നോയ്‌ക്കീം നടന്തെ.

പെശകാ വിരുന്തുക്ക് ഏശു ഒരുങ്കിനെ

⁷ പെശകാ കുഞ്ചിയാടെ ആകമെ ചെയ്യിനെ പുളിപ്പ് നാത്തെ അപ്പത്തിലെ പെരുനാളായവോളെ,

⁸ “നങ്കാക്ക് തിൻബേക്ക് ഒള്ളെ പെശകാ വിരുന്തെ നിങ്കെ പോയ് ഒരുക്കിൻ” ഒൺ ചൊല്ലി ഏശു പത്തിരോശാം ഓകന്നാനാം കടത്തിവുട്ടെ.

⁹ “ഏടനേ എങ്കെ അതെ ഒരുക്കിളത്?” ഒൺ അവറെ അവൻകാൽ കേട്ടെ.

¹⁰ അത്തുക്ക് അവൻ, “നിങ്കെ പട്ടണത്തുക്ക് പോനവോളെ ഒരു മനിശൻ ഒരു കുടം തണ്ണിയെ ചിമ്പി നിങ്കാക്ക് മില്ലോടെ വരിനതെ കാണും; അവൻ ഓറിനെ കൂരേക്ക് നിങ്കളും പോനിൻ.

¹¹ അങ്ക് പോയ് അം കൂരെ ഉടയാകാൽ, ‘ഏൻ എൻ ശിശിയരും മത്തും പെശകാ തിൻബേക്ക് ഇടം ഏടെ? ഒൺ എശമാനൻ കോക്കിനെ’ ഒൺ ചൊൽ.

¹² അന്നേരം അവൻ നയമാ ഒരിയ്‌ക്കെ ഒരു വൻ മാളികെ കാട്ടി തരും; അങ്ക് പെശകായെ ഒരുക്കിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹³ അവറെ പോയി ഏശു തങ്കകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ കണ്ടെ; അതുനാലെ അവുടെ അവറെ പെശകാ വിരുന്തെ ഒരിയ്‌ക്കെ.

ഏശു പെശകാ തീനെ തിന്നെ

¹⁴ നേരമായവോളെ ഏശു അപ്പോശ്‌ത്തലരും മത്തും തിൻബേക്ക് ഇരുന്തെ.

¹⁵ അവൻ അവറകാക്ക്, “ഏൻ കറുമമെ ഏത്തെടുക്കിനത്തുക്ക് മിന്നമേ ഇം പെശകാ തീനെ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ത് തിൻബെ ചരിയാനത്തിൽ ആശിച്ചെ.

¹⁶ ഇം പെശകാ തീനിലെ പൊരുൾ തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ നുറപടിയാനതുവരേക്ക് ഏൻ ഇനി പെശകാ തീനെ തിന്നാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁷ പിന്നെ ഏശു ഒരു കോപ്പി വീഞ്ചെടുത്ത് തെയ്‌വത്തുക്ക് ചോത്തിരമെ ചൊല്ലി, “ഇതെ എടുത്ത് നിങ്കെ പയ്‌ങ്കി കുടീൻ.

¹⁸ തെയ്‌വ രാച്ചം വരിനത് വരേക്ക് ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏൻ ഇം വീഞ്ചെ കുടിയാത്ത് ഒൺ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁹ പിന്നെ ഏശു അപ്പമെ എടുത്ത് നണ്ണിയെ ചൊല്ലി വായാതി പിച്ചി അവറാത്തുക്ക് കൊടുത്താലെ, “ഇത് നിങ്കാക്ക് തരിനെ എൻ ഉടമ്പ്; എന്നെ നിനയ്‌പ്പേക്ക് ഇതെ ചെയ്യിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁰ അതുവോലെ തുണ്ണോഞ്ചതും അവൻ ഒരു വീഞ്ച് കോപ്പീ എടുത്ത്, “ഇം കോപ്പീലെ വീഞ്ച് നിങ്കാക്കുചൂട്ടി ചീന്ത്‌നെ എൻ ഇലത്തത്തിലെ പുതുവൻ ഉടമ്പടിയാനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²¹ “ഒണ്ണാ എന്ന കാട്ടി കൊടുക്കിനവൻ ഇം മേശേക്ക് അരികിൽ എൻകാൽ ഒണ്ട്.

²² മിന്നമേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനതുവോലെ മനിശൻ മകൻ നാതയാകും ചത്തിയം; ഒണ്ണാ മനിശൻ മകനെ കാട്ടി കൊടുക്കിനവനുക്ക് അമ്മച്ചേ ചരിയാനെ കറുമം” ഒണ്ണെ.

²³ “ഇകനെ ചെയ്‌വെ പോനത് നങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ ആര്?” ഒൺ അവറളേ അക്കുമിക്കും കേട്ടെ.

ആര് വലിയവൻ ഒൺ ഏയിലെ കെട്ടിനെ

²⁴ തങ്കളേത്തിൽ ആര് വലിയവനൊൺ ഒരു ഏയിലെ കെട്ട് ശിശിയരുകാട് ഇടേൽ ഒണ്ടായെ.

²⁵ ഏശു അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്, “എകൂതരല്ലാത്തെ രാശാക്കൻമാരുകാട് ഉടവുറയാളുകളെ അതികാരമെ നടത്തിനെ; അവറളേത്തിൽ അതികാരമെ നടത്തിനവേരാളെ ചൊന്നത് ‘തങ്കെ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ഉതവാളികെ’ ഒൺ താൻ.

²⁶ ഒണ്ണാ നിങ്കെ അകനെ നാത്തെ; നിങ്കളിൽ വലിയാ കുഞ്ചാവോലേം നിങ്കളിൽ നേതാവാനവൻ ഏവൽക്കാറൻവോലേം ആകട്ടെ.

²⁷ ആര് വലിയവൻ? തീനുക്ക് ഇരുക്കിനവനോ അതോ ഏവലെ എടുക്കിനാളോ? തീനുക്ക് ഇരുക്കിനാ താനേ? ഒണ്ണാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് വന്തത് ഏവലെ എടുക്കിനാവോലതാൻ.

²⁸ എനക്ക് വന്തെ ചോതനേൽ നിങ്കെ താൻ എൻ കൂട്ടത്തിൽ നിലെനുണ്ണവേരാ.

²⁹ എൻ തകപ്പൻ ഉടയാ രാച്ചത്തിലെ അതികാരമെ എനക്ക് നീമിച്ച് തന്തതുവോലെ ഏനും നിങ്കാക്ക് അതികാരമെ നീമിച്ച് തരിനെ.

³⁰ നിങ്കെ എൻ രാച്ചത്തിൽ എൻ മേശേൽ ഇരുന്ത് തുൺ കുടിയ്‌ക്കുകേം കോയിമെ കട്ടിലേൽ ഇരുന്ത് ഇശ്‌രവേലിലെ പന്നണ്ട് വർളാടാം നായം നടത്തുകേം ചെയ്യും.

പത്തിരോശ് ഏശുവെ പുറിച്ച് ചൊല്ലുമൊൺ ഏശു മിന്നമേ ചൊന്നെ

³¹ ശീമോനേ, ശീമോനേ, ഉരുമൻ നിങ്കളെ കോതമ്മെ കേത്തിനവോലെ കേത്തുവെ അനുമതി കേട്ടെ.

³² ഒണ്ണാ, ഏനോ ശീമോനേ, നിൻ നമ്പിക്കെ ചോന്ത് പോകാതിരുപ്പേക്ക് ഏൻ നിനക്കുചൂട്ടി വായാതിയെ; അതുനാലെ നീ മനം തിരുമ്പി വരിനവോളെ നിൻ ഇണങ്കരുക്കു തയിരിയമെ കൊടുത്തു നിലെ നുറുത്തോണും.”

³³ അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് ഏശുവുകാക്ക്, “കരുത്താവേ, ഏൻ നിൻ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുട്ടറേൽ കിടപ്പേക്കും ചാവേക്കും ഒരിയ്‌ങ്കി ഇരുക്കിനെ.”

³⁴ അത്തുക്ക് ഏശു, “പത്തിരോശേ, നിനക്ക് എന്നെ തിക്കിനാത്തെ ഒൺ മൂണ് വട്ടം പുറിച്ച് ചൊന്നത്തുക്ക് മിന്നേ ഉണ്ണേക്കു കോശി കൂവാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

അണെ പയ്യെ, മാരാപ്പ്, വാൾ

³⁵ പിന്നെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ, “ഏൻ നിങ്കളെ പണെ പയ്യേം മാരാപ്പും ചെരുപ്പും നാതെ കടത്തിവുട്ടവോളെ എന്തൊണ്ണാലും കുറവ് നിങ്കാക്ക് ഒണ്ടായതീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് അവറെ “ഒരു കുറവും ഒണ്ടായതില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

³⁶ പിന്നെ അവൻ അവറകാൽ, “ഒണ്ണാ ഇപ്പെ പണെ പയ്യെ ഒള്ളാ അതെ എടുക്കട്ടെ; മാരാപ്പൊള്ളാളും അതെ എടുക്കട്ടെ; വാൾ നാത്താ ഉടവൻ പുതപ്പെ വിത്താലെ വാളെ വാങ്കട്ടെ” ഒണ്ണെ.

³⁷ “‘അവനെ കുത്തവാളികെ കൂട്ടത്തിൽ എണ്ണി ഇരുക്കിനെ’ ഒൺ എന്നചൊല്ലിയൊള്ളെ പലകപ്പാട്ട് നടമാകേക്ക് നേരം വന്തിരുക്കിനെ. അതുവോലെ എന്നചൊല്ലി പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ എളുതിയിരുക്കിനവോലയെല്ലാം നടമാവെ പോനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁸ ശിശിയരുകാട് അവൻകാൽ ചൊല്ലിയത്, “കരുത്താവേ, ഇതി ഇങ്ക് ഇരണ്ട് വാളൊണ്ട്.” “അത് മതി” ഒൺ അവൻ അവറകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.

ഏശു ഒലിവ് മലേലെ കുമ്പീലിരുന്ത് വായാതിനെ

³⁹ പിന്നെ ഏശു എപ്പണുമ്പോലെ ഒലിവ് മലേക്ക് പോയെ; ശിശിയരുകാടും അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.

⁴⁰ അങ്ക് പോയ് ചേന്തവോളെ, “ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് വായാതിൻ” ഒൺ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലിയെ.

⁴¹ അവൻ അവറളെ വുട്ട് ഒരു കല്ലെ ഒറിഞ്ചാ പോനയിടം വരേക്ക് പോയാലെ മുട്ടക്കുത്തി നുൺ,

⁴² “തകപ്പനേ, നിനക്ക് മനശിരക്കമിരുന്താ ഇം കറുമത്തിലെ കോപ്പിയെ എൻകാൽനുൺ മാത്തോണുമേ; ഒണ്ണിരുന്താലും എൻ ആശവോലെ നാത്തെ നിൻ ആശവോലെ നടക്കട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലി വായാതിയെ.

⁴³ അപ്പെ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഒരു തെയ്‌വ തൂതൻ വെളിപ്പട്ട് അവനുക്ക് തയിരിയമെ കൊടുത്തെ.

⁴⁴ പിന്നയവൻ മനശ് നൊന്ത് കെവുനമാ വായാതിയെ; അന്നേരം അവനേത്തിൽ നുൺ വലിയെ വലിയെ ഇലത്തത്തുള്ളിവോലെ വൊക്കെ മണ്ണുക്ക് കൊട്ടിയെ.

⁴⁵ അവൻ വായാതിയോഞ്ച് അങ്ക് നുൺ എന്തി ശിശിയരുകാക്ക് പോയെ. അവറെ മനം നൊന്ത് ചോന്ത് ഉറങ്കിനതെ കണ്ടെ.

⁴⁶ അവൻ അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ എന്തുക്കികനെ ഉറങ്കിനെ; ചോതനേൽ അകപ്പട്ടോകാതിരുപ്പേക്ക് അയന്തിരുന്ത് വായാതിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശുവെ പുടിച്ച് കെട്ടിനെ

⁴⁷ ഏശു കുരവുട്ട് നിക്കയേ ഒരു വലിയെ കൂട്ടം മാനടവൻകാട് അങ്ക് വന്തുചേന്തെ; പന്നണ്ട് ശിശിയരിൽ ഊതാതാൻ അവറളെ കൂട്ടി കുടത്തത്; അവൻ ഏശുവെ നൊത്തുകേക്കുചൂട്ടി മില്ലോട്ടുക്ക് വന്തെ.

⁴⁸ ഒണ്ണാ ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഊതായേ, നീ മനിശൻ മകനെ നൊത്തിയീ കാട്ടി കൊടുക്കിനത്?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁴⁹ എന്താവെ പോനെ ഒൺ കണ്ടാലെ കൂട്ടത്തിലൊണ്ടായെ ശിശിയര് ഏശുവുകാക്ക് “കരുത്താവേ, എങ്കെ വാളെടുത്ത് വെട്ടിയാകട്ടെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁵⁰ അവറെ കൂട്ടത്തിലെ ഒരാ വലിയെ വലിയെ പൂയാരി പണ്ണക്കാറൻ വലത്തക്കോട്ടിലെ ചെവിയെ വെട്ടി എടുത്താച്ചെ.

⁵¹ അമ്പോളെ ഏശു “ഇത്തിനെ മതി” ഒൺ ചൊല്ലി അവൻ കാതെ തൊട്ട് ചുകമെ കൊടുത്തെ.

⁵² പിന്നെ ഏശു ഉടയാകാക്ക് വന്തെ വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാലും തെയ്‌വ ആലയത്തിലെ കാവലാളിക തലവരുകാട്ടുകാലും മൂപ്പരുകാലും, “ഒരു കളവാണിയെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനതുവോലയീ വാളും തടീമെടുത്ത് നിങ്കെ എന്നെ പുടിപ്പേക്ക് വരിനത്?

⁵³ ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ തെയ്‌വ ആലയത്തിലിരുന്ത് പടിയ്‌ക്കെ വച്ചവോളയെല്ലാം നിങ്കകാൽ ഇരുന്തതാനേ? അപ്പണും നിങ്കെ എന്നെ പുടിച്ചതില്ലെ; ഒണ്ണാ ഇത് ഇരുട്ടിലെ അതികാരമൊള്ളെ നിങ്കെ നേരം താൻ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

പത്തിരോശ് ഏശുവെ തിക്കിലെ ഒൺ പുറിച്ച് ചൊന്നെ

⁵⁴ അവറെ ഏശുവെ പുടിച്ച് വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേര് കൂരേക്ക് കൊണ്ടേയെ; അവ്വോളെ പത്തിരോശും ഒരുത്തിനെ തുലേലായ് പുറകോടേ അക്ക് പോയെ.

⁵⁵ അവറെ നടു മുത്തത്തിൽ തീയെ കൂട്ടി തൊറുതിരുന്തവോളെ പത്തിരോശും അവറെ കന്നേൽ ഇരുന്തെ.

⁵⁶ അവൻ തീയിലെ വെട്ടത്തുകാൽ ഇരുക്കിനതെ ഏവൽക്കാറത്തിയാനെ ഒരു പെൺപുള്ളെ കണ്ടാലെ അവനെ കുറിപ്പാ നോയ്‌ക്കി, “ഇമ്പാളും ഏശുവ് കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളാതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁷ ഒണ്ണാ പത്തിരോശ്, “പെൺ പുള്ളേ, എനക്ക് അവനെ തിക്കിലെ” ഒൺ പുറിച്ച് ചൊല്ലിയെ.

⁵⁸ കൊഞ്ചെ നേരമോഞ്ചതും അവനെ വോറൊരാ കണ്ടാലെ, “നീയും അവൻ കൂട്ടത്തിൽ നടന്താതാനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. ഒണ്ണാ പത്തിരോശ്, “മനിശാ, അത് ഏൻ നാത്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁹ ഒരുവോളെ ഒരു മണിക്കൂർ ഓഞ്ചുകാണും വോറൊരാളുമേ, “ചെന്നും ഏശു കൂട്ടത്തിൽ ഒള്ളാതാൻ ചത്തിയം; ചെൻ കെലീലക്കാറൻ താനേ?” ഒൺ ഒത്തപ്പുടി നുണ്ണെ.

⁶⁰ ഒണ്ണാ പത്തിരോശ്, “മനിശാ, നീ എന്തെ ചൊന്നതൊൺ എനക്ക് വുളങ്കിനതില്ലെ.” അവൻ ചൊല്ലിയിരുന്തവോളയെ പെട്ടൊൺ കോശി കൂവിയെ.

⁶¹ അമ്പോളെ കരുത്താവ് തിരുമ്പി പത്തിരോശെ നോയ്‌ക്കെ, “ഉണ്ണേക്ക് കോശി കൂവുനത്തുക്ക് മിന്നേ നീ എന്നെ മൂണ് വട്ടം തിക്കിലെ ഒൺ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ കരുത്താവ് ചൊല്ലിയെ പേച്ചെ പത്തിരോശ് നിനച്ചെ.

⁶² പത്തിരോശ് നടു മുത്തത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കിപ്പോയ് ചരിയാനത്തിൽ ഈങ്കീങ്കി കോന്തെ.

ഏശുവെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലുകേം അടിക്കുകേം ചെയ്യിനെ

⁶³ ഏശുവുക്ക് കാവൽ നുണ്ണവേരാ അവനെ ഒടിയോറെ ചൊല്ലുകേം അടിക്കുകേം ചെയ്യെ.

⁶⁴ അവറെ ഏശുവിലെ കണ്ണെ കെട്ടിയാലെ, “നിന്നെ അടിച്ചതാരൊൺ നീ പലകേൽ പാടി ചൊൽ” ഒൺ അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ.

⁶⁵ മട്ടുമില്ലെ അവനെ വെക്കം കെടുത്തി വൊവ്വോറേ കാരിയങ്കാടാം അവൻകാക്കു ചൊല്ലിയെ.

ഏശുവെ ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിനെ

⁶⁶ പിത്തുനാ പിലച്ചേക്കായതും മാനടവൻ മൂപ്പരുകാടും വലിയെ പൂയാരികാടും മതപണ്ടിതരുകാടും ചേന്ത് ഏശുവെ നായമിടിനെ കൂട്ടത്തുകാക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടേയെ.

⁶⁷ “നീ രച്ചകനാനെ കിരിശ്‌ത്തുവീ? ഒൺ എങ്കകാൽ ചൊൽ” ഒൺ അവറെ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ചൊല്ലിയാ നിങ്കെ നമ്പാത്ത്;

⁶⁸ ഏൻ നിങ്കകാൽ കേട്ടാ നിങ്കെ അത്തുക്ക് വതിലാം ചൊല്ലാത്ത്.

⁶⁹ ഒണ്ണാ ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് മനിശൻ മകൻ വലിയവനാനെ തെയ്‌വത്തിലെ വലത്തക്കോട് ഇരുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁷⁰ ഒണ്ണാ “നീ തെയ്‌വ മകൻതാനീ?” ഒൺ അവറെ എല്ലാരും കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “അന്താൻ, നിങ്കെ ചൊന്നത് നിച്ചം താൻ. ഏ, ഏൻ താൻ” ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁷¹ “ഇനി നങ്കാക്ക് എന്തുക്കുനേ വോറേ ശാച്ചി? അവൻ വായിൽ നുണ്ണേ നങ്കെ കേട്ടേയതാനെ?” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.