ലൂക്കോശ് 19 - പുതുവൻ ചേതി

ഏശുവും ശക്കായീം

¹ ഏശു എരീകോവിൽ വന്തു പട്ടണം വശിയേ കടന്തു പോയവോളെ

² കരമെ പിരിക്കനവേരാളിൽ തലവനും പണക്കാറനുമാനെ ശക്കായി ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു മനിശൻ അങ്കൊണ്ടായെ.

³ ഏശു ആരൊൺ കാൺമ്പച്ചൂട്ടി അവൻ പയണമിട്ടെ, ഒണ്ണാ അവനുക്ക് പൊക്കെ കുറവുനാലേം ചരിയാനെ ആൾ കന്നനാലേം ഏശുവെ കാൺമ്പേക്ക് കൂടാപ്പോയെ.

⁴ അതുനാലെ അവൻ മാനടവനുക്ക് മില്ലോട്ടുക്ക് ഓടിപ്പോയ് ഏശുവെ കാൺമ്പച്ചൂട്ടി ഒരു കാട്ടത്തി മരത്തിലോറിയെ. എന്തൊണ്ണാ ഏശു അം വശിയെ വരുമെ.

⁵ ഏശു അവുടെ വന്തതും മീത്തുക്ക് നോയ്‌ക്കി, “ശക്കായിയേ, വേമാ ഉറങ്കി വര്; ഏൻ ഉണ്ണേക്ക് നിൻ കൂരേൽ ഇരുക്കിളതേതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁶ ശക്കായി പുടീയൊൺ ഉറങ്കി വന്ത് ചരിയാനെ പിരിയമോടെ ഏശുവെ കയ്യേത്ത് കൂരേക്ക് കൊണ്ടേയെ.

⁷ എല്ലാരും അതെ കണ്ടാലെ, “അവൻ പാപിയാനവനും മത്തും അവൻ കൂരേക്ക് വിരുന്തുക്ക് പോയിരുക്കിനെ” ഒൺ മുറുമുറുത്തെ.

⁸ ശക്കായി അങ്ക് നുണ്ണോൺ കരുത്താവുകാക്ക്, “കരുത്താവേ, എൻ ചൊത്തിൽ പകുതിയെ ഏൻ അപ്പുറാണികേക്ക് കൊടുക്കിളെ; ഏൻ ആരുകാൽ നുണ്ണൊണ്ണാലും ചതിവാ എന്തൊണ്ണാലും വായ്‌ങ്കതൊണ്ണാ നാലിരട്ടിയാ തിരുപ്പി കൊടുത്താളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁹ അത്തുക്ക് ഏശു, “ചെന്നും അബുറാകാം മകൻനാലെ ഉണ്ണേക്ക് ഇം കൂരേക്ക് രച്ചെ വന്തിരുക്കിനെ.

¹⁰ അറന്തുപോയയാളെ തേടി കണ്ടു പുടിച്ച് കാപ്പാത്തുകേക്കുചൂട്ടി താൻ മനിശൻ മകൻ വന്തത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

പത്ത് പണ്ണക്കാറാ കതെ

¹¹ മാനടവൻകാട് ഇതെ കേട്ട് ഇരുന്തവോളെ ഏശു എരുശലേമുക്ക് കിട്ടെ വന്തനാലേം തെയ്‌വ രാച്ചം പുടീയൊൺ വെളിപ്പടുമൊണ്ണു അവറെ നിനച്ചനാലേം ഏശു പിന്നേം ഒരു കതേ പേരേത്തി അവറകാൽ ചൊല്ലിയത്,

¹² “വലിയെ കൂരേൽ പുറന്ത് മാനമൊള്ളെ ഒരു മനിശൻ ഒരു പണ്ണേൽ ഇരുന്തെ. അവൻ രാശാവാകിളത്തുക്കുചൂട്ടി തുലേലെ ഒരു രാച്ചത്തുക്ക് പോകേം അതോഞ്ച് തിരുമ്പി വരുകേക്കും നിനച്ചെ.

¹³ അവൻ പോനത്തുക്ക് മിന്നേ പത്ത് വേലക്കാറാളെ വുളിച്ച് ഒവ്വൊരാക്കും ഒവ്വോരു തങ്കയണയെ കൊടുത്തെ. പിന്നെ, ‘ഏൻ വരിനതുവരേക്ക് ഇതെ വച്ച് ഏവാരമെ ചെയ് അണെ ചുരേൻ’ ഒൺ അവൻ അവറകാൽ ചൊല്ലി പോയെ.

¹⁴ ഒണ്ണാ അവൻ രാച്ചത്തിലെ ചിലെ ആളുകെ അവനെ വൊറുത്ത്, ‘ഇം മനിശൻ എങ്കാക്ക് രാശാവായ് വേണ്ടെ’ ഒൺ ചൊൽകേക്ക് അവനുക്ക് പുറകോടേ ചേതിക്കാറാളെ വുടുക്കുകേം ചെയ്യെ.

¹⁵ അവൻ രാശാവായോഞ്ച് തിരുമ്പി വന്തെ. പിന്നെ അവൻ ഉടയാ പണ്ണക്കാറാ കയ്യിൽ കൊടുത്തെ പൊൻ പണം എത്തിനേ പെരിയ്‌ക്കെ ഒൺ കോപ്പേക്ക് അവറളെ വുളിപ്പെ ചൊല്ലിയെ.

¹⁶ മുതേലാ വന്ത്, ‘എശമാനനേ, നീ തന്തെ പത്ത് പൊൻ പണമെ എടുത്ത് വോറേ പത്ത് പൊൻ പണമകൂടി ചമ്പാരിച്ചിരുക്കിനെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁷ അവൻ പണ്ണക്കാറൻകാക്ക്, ‘അന്താൻ, നല്ലെ പണ്ണക്കാറനേ, നീ ഇം ചുറിയെ കാരിയത്തിൽ എൻകാൽ നമ്പിക്കയായ് ഇരുന്തതുനാലെ നിന്നെ പത്ത് പട്ടണങ്കാട്ടുക്ക് അതികാരിയാക്കിനെ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁸ ഇരണ്ടാമത്തെ വേലക്കാറനും വന്തു, ‘എശമാനനേ, നീ തന്തെ പൊൻ പണത്തിൽ വോറേ അഞ്ച് പൊൻ പണമകൂടി ചേത്ത് ചുരച്ചു വച്ചിരിക്കിനെ’.

¹⁹ ഏമാൻ അവൻകാൽ, ‘നീ അഞ്ച് പട്ടണങ്കാട്ടുക്ക് അതികാരിയായി ഇര്’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁰ കടശീലാളുമെ വന്തു, ‘എശമാനനേ, നീ തന്തെ പൊൻ പണം ഇതി, ഏൻ ഒരു ചീലമുണ്ടിൽ തെരുത്ത് ഓമ്പി വച്ചിരുന്തെ.

²¹ നീ ഒരു കടിനെ മനിശനാനതുനാലെ ഏൻ നിന്നെ പേടിച്ചെ. നീ വിതയാത്തതെ അറുപ്പേം വയ്യാത്തതെ എടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ മനിശൻ താനേ?’ ഒൺ കേട്ടെ.

²² ഏമാൻ അവൻകാക്ക്, ‘കളവാണിയാനെ വേലക്കാറനേ, നീ ചൊല്ലിയെ പേച്ചുനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നായമിടും. ഏൻ വിതയാത്തതെ അറുപ്പേം വയ്യാത്തതെ എടുക്കുകേം ചെയ്യിനെ ഒൺ നിനക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായതെ?

²³ പിന്നെ നീ എന്തുക്കു പണമെ വട്ടി പലിശേക്ക് കൊടാപ്പോയെ? അകനയായപ്പെ ഏൻ തിരുമ്പി വന്തു എൻ അണയെ വട്ടി പലിശയോടെ വായ്‌ങ്കോവനായെ’.

²⁴ പിന്നെ എശമാനൻ അങ്ക് നുണ്ണവേരാകാൽ, ‘അവൻ കയ്യിൽ നുൺ പൊൻ പണമെ തിരുപ്പി എടുത്ത് പത്ത് പൊൻ പണം ഒള്ളാക്കു കൊടിൻ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁵ ഒണ്ണാ അവറെ അവൻകാക്കു, ‘എശമാനനേ, അവനുക്ക് പത്ത് പൊൻ പണം ഒള്ളതാനെ’ ഒൺ കേട്ടെ.

²⁶ ‘ഒള്ളാക്ക് കൊടുക്കും നാത്തവനുക്കോ അവനുക്ക് ഒള്ളതൊൺ നിനയ്‌ക്കിനതകൂടി തെയ്‌വം എടുത്തൊറിഞ്ചാകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ.

²⁷ ഒണ്ണാ ഏൻ തങ്കാക്കു രാശാവായ് ഇരുക്കവേണ്ടാ ഒൺ ചൊല്ലിയെ ഇം എതിരികളെ ഇക്കു കുടത്ത് എനക്ക് മില്ലോട് വച്ച് കൊണ്ണൊറീൻ’ ഒൺ ചൊല്ലിയെ.”

ഏശുവും ശിശിയരും എരുശലേമുക്കു പോനെ

²⁸ ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് ഏശു അവറാത്തുക്കു മില്ലോട് എരുശലേമുക്ക് നടന്ത് പോയെ.

²⁹ അവൻ ഒലിവ് മലേക്ക് കിട്ടേലെ ബേത്‌പാകേക്കും ബെതാനിയാ ഒണ്ണാനുക്കും കിട്ടെ വന്തവോളെ അവൻ ഇരണ്ടു ശിശിയരുകാടെ ഉടയാക്ക് മിന്നേ കടത്തിവുട്ടെ.

³⁰ അവൻ അവറകാൽ, “നിങ്കാക്ക് മില്ലോളെ കൂറാക്ക് പോകോണും; അങ്ക് കടക്കിനവോളെ ആരും ഇനീമോറാത്തെ ഒരു ഏരുവെ കുഞ്ചിയെ കെട്ടി നുറുത്തിനിക്കിനതെ കാണും; അതെ പിരിച്ചെടുത്ത് കുടാൻ.

³¹ ‘ഇതെ നിങ്കെ എന്തുക്കു പിരിക്കിനെ’ ഒൺ ആരൊണ്ണാലും കേട്ടാ, ‘കരുത്താവുക്ക് ഇതുനാലെ തേവയൊള്ളെ’ ഒൺ ചൊല്ലിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³² ഏശു ചൊല്ലി കടത്തിവുട്ടെ ശിശിയരുകാട് പോയ് അതെ കണ്ടെ.

³³ അവറെ ഏരുവെ കുഞ്ചിയെ പിരിച്ചവോളെ “ഏരുവെ കുഞ്ചിയെ എന്തുക്ക് പിരിക്കിനെ” ഒൺ അത്തിലെ ഉടയാ കേട്ടെ.

³⁴ അത്തുക്ക് അവറെ, “കരുത്താവുക്ക് ഇതക്കൊണ്ട് തേവയൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁵ അവറെ ഏരുവെ കുഞ്ചിയെ ഏശുവുകാക്ക് കുടത്തെ. ഉടവറെ തുണികാടെ അത്തുക്ക് മീത്തോട് ഇട്ടാലെ ഏശുവെ ഇരുത്തവച്ചെ.

³⁶ അവൻ പോയവോളെ ഉടവുറെ തുണികാടെ വശീൽ പാട്ടിയിട്ടെ.

³⁷ അവൻ ഒലിവ് മലേലെ ഉറക്കച്ചാരിൽ വന്തവോളെ ശിശിയരുകാട് ഒത്തേ വന്ത് തങ്കെ കണ്ടെ അരിശുകമെചൊല്ലി ചൊല്ലി പിരിയമോറി വലിയെ വായിൽ തെയ്‌വത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുത്തെ.

³⁸ “കരുത്താവു നാമത്തിൽ വരിനെ രാശാവ് വലിയവൻ; മേലോകത്തിൽ നിമതീം തെയ്‌വത്തുക്ക് മകത്തമം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁹ മാനടവൻ കൂട്ടത്തിൽ നുൺ ചിലെ പരീശരുകാട് അവൻകാക്ക്, “എശമാനനേ, നിൻ ശിശിയരെ അമത്തിയെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁰ “ചേരെ കുരവുടാതെ ഇരുന്താ കൽകാട് ചരിയാനത്തിൽ കുലവപ്പടും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ” ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

ഏശു എരുശലേമെ നിനച്ച് വരുത്തപ്പടിനെ

⁴¹ ഏശു എരുശലേം പട്ടണത്തുക്ക് കിട്ടെ വന്തവോളെ പട്ടണമെ കണ്ട് അതെ നിനച്ച്,

⁴² “ഇം നാൾകേൽ നിൻ നിമതീക്കൊള്ളതെ നിനക്കും തിക്കിലൊണ്ടായതായപ്പെ നന്തി ഇരുപ്പനായെ. ഇപ്പെ അത് നിൻ കണ്ണുക്ക് മറഞ്ചിരുക്കിനെ.

⁴³ നിൻ എതിരികെ നിനക്ക് ചുത്തുകോടും ഒരു വേലിവോലെ നുൺ നിനക്ക് എതിരാ പടേ വെട്ടിനെ കാലം വരും.

⁴⁴ അവറെ നിന്നാം നിൻ കൂട്ടത്തിലൊള്ളെ കുഞ്ചിക്കാടാം അടീക്ക് ഉന്തിയിടും; നിന്നിൽ ഒരു കല്ലുക്കു മീത്തോട് ഒരു കൽ നാതെ നാശമാനെ കാലം വരിനെ. എന്തൊണ്ണാ നിന്നെ കാപ്പാത്തുകേക്ക് തെയ്‌വത്തുക്ക് മനശ് ഒണ്ടായപ്പണും നിനക്ക് അത് തിക്കിലാപ്പോയെ” ഒൺ ചൊല്ലി വരുത്തപ്പട്ടെ.

ഏശു തെയ്‌വ ആലയമെ ചുത്തമാക്കിനെ

⁴⁵ പിന്നെ ഏശു തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് പോയ് അവുടെ വിലുക്കിനവേരാളെ പുറത്തുക്ക് മുടുക്കി വുട്ടെ.

⁴⁶ ഏശു അവറകാക്ക്, “‘എൻ ആലയം വായാതിനെ പണ്ണെ’ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനെ; നിങ്കളോ അതെ കളവാണികെ ഇരുക്കിനെ വൻ അളയാക്കി മാത്തിയാച്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁷ അവൻ എപ്പണും തെയ്‌വ ആലയത്തുക്ക് പോയ് പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കുമെ; ഒണ്ണാ വലിയെ പൂയാരിയേരും മതപണ്ടിതരുകാടും മൂപ്പരുകാടും അവനെ കൊൽകേക്കുചൂട്ടി കങ്കണം കെട്ടി നടക്കുമെ.

⁴⁸ ഒണ്ണാലും മാനടവൻകാട് അവൻ ചൊല്ലിയെ പേച്ചുകാടെ മൂച്ചകൂടി വുടാതെ കേട്ട് ഇരുന്തനാലെ അവറാത്തുക്ക് അവനെ കൊൽകേക്ക് തക്കം കിടച്ചതില്ലെ.