ലൂക്കോശ് 13 - പുതുവൻ ചേതി

പാപത്തിലിരുന്ത് തിരുമ്പോണും അല്ലേയ്‌ക്കൊണ്ണാ ചാകോണും

¹ കെലീലേലെ ചിലവേരാ തെയ്‌വത്തുക്ക് ആകമെ നടത്തിയിരുന്തവോളെ പീലാത്തോശ് അവറളെ കൊല്ലെ വച്ചെ ഒണ്ണെ ചേതിയെ അന്നേരം അങ്ക് ഇരുന്തെ ചിലവേരാ ഏശുവുകാൽ ചൊല്ലിയെ.

² അത്തുക്ക് ഏശു വതിലെ ചൊല്ലിയത്, “ഇം കെലീലേലവേരാക്ക് ഇകനെ ആയതുനാലെ അവറെ മീതിയൊള്ളെ കെലീലേലവേരാളക്കാട്ടി പാപമെ ചെയ് നടന്തവേരാ ഒൺ നിങ്കെ നിനയ്‌ക്കിനതീ?

³ ഇല്ല്ലില്ലെ, പാപത്തിൽ നുൺ മനശെ തിരുപ്പാതവോയേ നിങ്കളും അകനയേ നാശമായ് മണ്ടും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

⁴ ഇല്ലെ, ശീലോകാമിലെ കോവുരം ബൂന്ത് ചത്തെ അം പതിനെട്ടാളുകേം എരുശലേമിൽ പിശയ്‌ക്കിനെ എല്ലാ മാനടവനക്കാട്ടീം കുത്തമെ ചെയ് നടന്തവേരാ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തോണതീ?

⁵ ഇല്ലില്ലെ പാപത്തിൽ നുൺ മനശെ തിരുപ്പാതവോയേ നിങ്കെ എല്ലാരും അകനയേ നാശമായോകും ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”

പശം കായാത്തെ അത്തി മരത്തിലെ കതെ

⁶ പിന്നെ ഏശു കതേ പേരേത്തി ചൊല്ലിയത്, “ഒരാ ഉടയാ മുന്തിരി തോട്ടത്തിൽ ഒരു അത്തി മരമെ നട്ടു വളത്തിയെ; അം മരത്തിൽ പശം ഉള്ളതീയൊൺ നോക്കുവെ അവൻ പോയെ; അമ്പോളെ അത്തിൽ പശമെ കണ്ടതില്ലെ.

⁷ അതുനാലെ അവൻ ഉടയാ തോട്ടക്കാറൻകാൽ, ‘പോയെ മൂണ് വരിയമും ഏൻ ഇം മരത്തിൽ പശമൊള്ളതീ ഒൺ നോയ്‌ക്കികിട്ടേ ഇരുക്കിനെ ഒണ്ണാ ഇതുവരേക്ക് ഒണ്ണാം കാണതില്ലെ; അതെ വെട്ടി ഒറീൻ; അത് വന്തു ഇടമെ നാശമെ ചെയ്യാനെ’.

⁸ അത്തുക്ക് തോട്ടക്കാറൻ, ‘എശമാനനേ, ഏൻ ഇം അത്തി മരത്തുക്ക് ചുത്തുകോടാം കിളച്ച് വളം ഇടിനതുവരേക്ക് ഇം വരിയങ്കൂടി മരം നിക്കട്ടെ.

⁹ മേലാൻ ഒരുവോളെ മരം കാച്ചതൊണ്ണാലോ? കായാതെവോയാ വെട്ടിയൊറീളെ’” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

ശബത്തുനാ ഏശു കൂനിയാനെ പെൺമ്പുള്ളേക്ക് ചുകമെ കൊടുക്കിനെ

¹⁰ ഒരു ശബത്തുനാ ഏശു ഒരു എകൂതാ പള്ളീൽ തെയ്‌വ വശനമെ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചിരുന്തെ;

¹¹ അങ്ക് പതിനെട്ട് വരിയമായ് കെട്ടെ മുനി പുടിപട്ട് ഒരുത്തിനകൂടി നട്ടമാ നിപ്പേക്ക് കൂടാത്തെ ഒരു പെൺമ്പുള്ളെ ഇരുന്തെ.

¹² ഏശു പെൺ പുള്ളയെ കണ്ടോൺ കിട്ടേക്ക് വുളിച്ച്, “മകളേ, നിൻ നോയിൽ നുൺ നിനക്ക് വുടുതൽ കിടച്ച് ഇരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലി അവളേത്തിൽ കയ്യെ വച്ചെ.

¹³ പുടീയൊൺ അവെ നട്ടമാ നുൺ തെയ്‌വ നാമത്തുക്ക് മകത്തമെ കൊടുത്തെ.

¹⁴ ഒണ്ണാ ശബത്തുനാ ഏശു ചുകമെ കൊടുക്കിനതെ കണ്ടോൺ കൂശോറിയെ എകൂതാ പള്ളീലെ മൂപ്പൻ മാനടവൻകാക്ക്, “വേലേ ചെയ്‌കേക്ക് ആറുനാ ഒള്ളതാനെ; അമ്പോളെ വന്ത് ചുകമാനിൻ; ശബത്തുനാ അകനെ ചെയ്‌വാനില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁵ ഒണ്ണാ കരുത്താവ് പള്ളി പുറമാണീകാക്ക്, “കളവാണികയാനെ ചാമിക്കാറാളേ, നിങ്കളിൽ ഒവ്വൊരാളും ശബത്തുനാ ഉടയാ കാളയമോ ഏരുവയമോ കൊട്ടിലിൽ നുൺ പിരിച്ചെടുത്ത് കൊണ്ടോയ് തണ്ണിയെ ഊട്ടെ വയ്യാത്തീ?

¹⁶ ഒണ്ണാ പതിനെട്ട് വരിയമായ് പിശാശുക്ക് അടിപ്പട്ട് കിടന്തെ അബുറാകാം മകയാനെ ഇം പെൺമ്പുള്ളേക്ക് ശബത്തുനാ വുടുതലെ കൊടുക്കിളതാനേ?”

¹⁷ ഏശു ഇതെ ചൊല്ലിയവോളെ വുറോതികെ മുച്ചൂടും മാനം കെട്ടേയെ; ഒണ്ണാ ഏശുവുനാലെ നടക്കിനെ അരിശുകമെ എല്ലാം കണ്ടോൺ മാനടവൻകാട്ടുക്ക് ബൂറാ ഒത്തേ പിരിയമായെ.

കടുകുമണി കതെ

¹⁸ പിന്നെ ഏശു ചൊല്ലിയത്, “തെയ്‌വ രാച്ചം ഏളതുവോലെ? അതെ എത്തിൽ പേരേത്തി ഏൻ ചൊൽവിളെ?

¹⁹ അത് ഒരു മനിശൻ ഉടയാ തോട്ടത്തിൽ ഇട്ടെ കടുകു മണിവോലതാൻ; അത് വളന്ത് മരമായ്, വാനത്തിലെ പയ്‌ക്കികാട് വന്ത് അത്തിലെ കാണ്ടിയത്തിൽ കൂടെ ഒണ്ടായ്‌ക്കെ.

²⁰ തെയ്‌വ രാച്ചമെ ഏളത്തിൽ പേരേത്തി ഏൻ ചൊൽവെ ഒൺ അവൻ പിന്നേം കേട്ടെ.

²¹ അത് പുളിച്ചെ മാവുവോലതാൻ; അത് ഒരു പെൺ പുള്ളെ എടുത്ത് മൂണ് പടി മാവിൽ ചേത്ത് കലയ്‌ക്കി ഒത്തേ പുളിച്ച് വരിനതുവരെ എടുത്ത് അടച്ചു വച്ചെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഇടുക്കൻ വാതൽ

²² പിന്നെ ഏശു പട്ടണങ്കാട്ടിലോടേം കൂറകൂറായും പോയ് പടിയ്‌ക്കെ വച്ച് എരുശലേമുക്ക് പോയെ.

²³ അമ്പോളെ ഒരാ ഏശുവുകാക്ക്, “കരുത്താവേ, രച്ചിക്കപ്പടിനവേരാ ചുരുക്കമീ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്,

²⁴ “ഇടുക്കൻ വാതൽ വശീക്ക് പോകേക്ക് പാടുവെടിൻ. എന്തൊണ്ണാ കനേമാളുകേം പോകേക്ക് നോക്കും ഒണ്ണാ മുടിയാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.

²⁵ കൂര ഉടയാ എന്തി വാതലെ അടച്ചോഞ്ചി നിങ്കെ പുറത്തോട് നുൺ, ‘എശമാനനേ, വാതലെ തുറന്ത് തരോണുമെ’ ഒൺ ചൊല്ലി വാതലുക്ക് അടിക്കിനവോളെ, ‘നിങ്കെ ഏടനുൺ വന്തതൊൺ എനക്ക് തിക്കിലെ’ ഒൺ അവൻ വതിലെ ചൊല്ലും.

²⁶ അന്നേരം നിങ്കെ, ‘എങ്കെ നീയും മത്തും തുൺ കുടിയ്‌ക്കേം നീ എങ്കളെ തെരുവുകാട്ടിൽ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചും ഇരുന്തതാനെ?’ ഒൺ ചൊല്ലും.

²⁷ ‘നിങ്കെ ആരൊണ്ണോ നിങ്കെ ഏടനുൺ വന്തതൊണ്ണോ എനക്ക് തിക്കിലെ; ചുട്ടിത്തനമെ ചെയ് നടക്കിനവേരാളെ നിങ്കെ എല്ലാരും എന്നെ വുട്ടുപോ’ ഒൺ അവൻ ചൊല്ലും.

²⁸ അബുറാകാമാം ഇശകാക്കാം ആക്കോവാം പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളെ ബൂറാം തെയ്‌വ രാച്ചത്തിൽ ഇരുക്കിനതെ കാണുകേം നിങ്കളെ പുറത്തിലാക്കിയിരുക്കിനതെ കാണുകേം ചെയ്യിനവോളെ നിങ്കാക്ക് കോത്തേം പല്ല് കടീം ഒണ്ടാകും.

²⁹ കിശക്കോട് നുണ്ണും പടിണാറുകോട് നുണ്ണും തെക്കോട് നുണ്ണും വടക്കോട് നുണ്ണും കനേകംവേരാ വന്ത് തെയ്‌വ രാച്ചത്തിലെ പന്തീൽ ഇരുക്കും.

³⁰ ഇപ്പെ പിൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ മുൻപന്തീലും ഇപ്പെ മുൻപന്തീൽ നിക്കിനെവേരാ പിൻപന്തീലും ആയോകും.”

ഏശു എരുശലേമെ നിനയ്‌ക്കിനെ

³¹ അമ്പോളയേ ചിലെ പരീശരുകാട് ഏശുവുകാക്ക് വന്ത്, “ഇങ്കെ വുട്ടു ഏടേക്കൊണ്ണാലും മണ്ട്; കെരോതാവു നിന്നെ കൊൽകേക്ക് നിനച്ച് കൂട്ടിനെ” ഒൺ അവൻകാൽ ചൊല്ലിയെ.

³² ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ പോയ് അം കുറുനരികാൽ ഏൻ ഉണ്ണേക്കും നാളയും മുനികാടെ ഉറയ്‌ക്കീം നോയാളികേക്ക് ചുകമെ കൊടുത്തും മൂണാമതുനാ എൻ വേലെ ഓയ്‌ക്കുമൊണ്ണും ചൊല്ലിൻ.

³³ ഒണ്ണിരുന്താലും ഉണ്ണേക്കും നാളേം നാളനുണ്ണും എനക്ക് നടക്കിളതിരുക്കിനെ; എന്തൊണ്ണാ എരുശലേമുക്ക് പുറത്തിൽ വച്ച് ഒരു പലകപ്പാട്ടുക്കാറനും ചത്ത് മാണ്ടുപോകാത്ത് ഒൺ ചൊല്ലിൻ.”

³⁴ “എരുശലേമേ, എരുശലേമേ, നീ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാളെ കൊൽകേം തെയ്‌വം നിൻകാക്ക് കടത്തി വുട്ടവേരാളെ കല്ലെ ഒറീകേം ചെയ്യിനവളേ, കോശി ഉടയാ കുഞ്ചികാടെ ഉറകടീൽ ഓമ്പിനവോലെ നിൻ മക്കളെ അരുവണയ്‌പ്പേക്ക് എനക്ക് എത്തിനെ വട്ടം മനശിരുന്തെ; ഒണ്ണാ നിങ്കാക്ക് അത്തുക്ക് മനശ് നാപ്പോയെ.

³⁵ നിൻ കൂര നാതിനാതയായോകും; ‘കരുത്താവു നാമത്തിൽ വരിനാ ഓകമൊള്ളാ’ ഒൺ നിങ്കെ ചൊന്നതുവരേക്ക് നിങ്കെ ഇനി എന്നെ കാണാത്ത് ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ.”