ഓകന്നാൻ 6 - പുതുവൻ ചേതി

ഏശു അഞ്ചായിരം വേരാക്ക് തീനെ കൊടുക്കിനെ

¹ അതോഞ്ചി ഏശു തിബരിയാശ് കടൽ ഒൺ കേൾവി കോക്കിനെ കെലീലാ കടലുക്ക് അക്കറോട്ടുക്ക് പോയെ.

² അവൻ നോയ് നൊടികാറാക്ക് ചെയ്യിനെ അരിശുകമാനെ അടകാളം കണ്ടോൺ ഒരു വലിയെ ആൾകന്നെ അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.

³ അന്നേരം ഏശു മലേക്ക് ഓറിപ്പോയ് ഉടയാ ശിശിയരുകാടും മത്തും അങ്ക് ഇരുന്തെ.

⁴ എകൂതരുകാട്ടിലെ പെശകാ പെരുനാൾ കിട്ടെതട്ടെ ആയെ.

⁵ മനിശെ മാനടവൻകാട് ഉടയാകാക്ക് വരിനതെ കണ്ടോൺ ഏശു പിലിപ്പോശുകാക്ക്, “ചേരാക്ക് തിൻബച്ചൂട്ടി ഏടെ ഇരുന്ത് തീനെ കൊടുക്കും?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶ ഇത് പിലിപ്പോശെ ചോതനെ ചെയ്‌വച്ചൂട്ടിതാൻ കേട്ടത്; ഉടയാ എന്തെ ചെയ്‌കേക്ക് പോനതൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.

⁷ അത്തുക്ക് പിലിപ്പോശ് ഏശുവുകാൽ, “ഇരുനൂറു വെള്ളി അണകാട്ടുക്ക് അപ്പമെ വായ്‌ങ്കാലും ഒവ്വൊരാക്കും ഒരുത്തിനെ ഒരുത്തിനയായി കൊടുക്കേക്കുകൂടി പേരാത്ത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁸ അന്നേരം ശീമോൻ പത്തിരോശു തമ്പീം ഏശുവിലെ ശിശിയരുകാട്ടിൽ ഒരാളുമാനെ അന്തിരയോശ് അവൻകാക്ക്,

⁹ “ഇങ്ക് ഒരു കുഞ്ചികുണേൻ കയ്യിൽ അഞ്ചപ്പമും ഇരണ്ടു മീനും ഒളെള; ഒണ്ണാ അത് ഇത്തിനാരംവേരാക്ക് പേരുമീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

¹⁰ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “നിങ്കെ ആളുകളെ ഇരുത്തിൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. ചരിയാനെ പുൽ മന്തതാൻ അങ്ക് ഇരുന്തത്; നിരന്തിരുന്തെ ആളുകേൽ ഒരുവോളെ അഞ്ചായിരം ആണാകാടേ ഒണ്ടായെ.

¹¹ പിന്നെ ഏശു അപ്പമെ എടുത്തു വായാതി നണ്ണിയെ ചൊല്ലി അങ്ക് ഇരുന്തവേരാക്ക് പയ്‌ങ്കി കൊടുത്തെ; അതുവോലെ മീനാം പയ്‌ങ്കി കൊടുത്തെ.

¹² അവറയെല്ലാം തുൺ മതിയടഞ്ചവോളെ ഏശു ശിശിയരുകാൽ, “മീതി വന്തെ അപ്പമെ ഒണ്ണാം കൊട്ടി ഒറീവാനില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹³ അകനെ ശിശിയരുകാട് അഞ്ചപ്പത്തിൽ നുണ്ണും തുൺ മിഞ്ചതേ പന്നണ്ട് കൊട്ടെ നുറച്ചെടുത്തെ.

¹⁴ അവൻ ചെയ്യെ അടകാളമെ കണ്ടോൺ ആളുകെ, “ഉലകത്തുക്ക് വരുകേക്കിരുക്കിനെ പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ചെൻതാൻ ചത്തിയം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁵ ആളുകെ അവനെ പുടിച്ച് രാശാവാക്കേക്ക് തണ്ടമാനമെ ഇടിനെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും ഏശു തൻബാട്ടിൽ മലേക്ക് ഓറിപ്പോയെ.

ഏശു തണ്ണീക്ക് മീത്തോട് നടക്കിനെ

¹⁶ അന്തി മശങ്കലായവോളെ ഏശുവിലെ ശിശിയരുകാട് മലേൽ നുൺ കടലുകാക്കു പോയെ.

¹⁷ അവറെ അവുടെ നുൺ ഒരു വള്ളത്തിൽ ഓറി അക്കറോടൊള്ളെ കവർന്നകൂമുക്ക് പോയെ; അന്തിവാട്ടമായപ്പണും ഏശു അവറകാക്ക് തിരുമ്പി വന്തതില്ലെ.

¹⁸ അന്നേരം വൻകാത്ത് അടിച്ചുകിട്ടേ നുണ്ണനാലെ അലെ ചരിയാനത്തിൽ കലി ഉറങ്കിനുണ്ണെ.

¹⁹ അവറെ ഒരുവോളെ അഞ്ച് കിലോമീട്ടർ തുലേ വളളമെ തുശഞ്ച് പോയവോളെ ഏശു തണ്ണീക്ക് മീത്തോടേ നടന്ത് വള്ളത്തുകാക്ക് വരിനതെ കണ്ടു അവറെ അരണ്ടേയെ.

²⁰ അപ്പണേ ഏശു അവറകാൽ, “ഇതി ഏൻതാൻ; പേടിയാതേൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²¹ അന്നേരം അവറെ ഏശുവെ ഉടവുറെ വള്ളത്തിൽ ഏത്തുകേക്ക് ആശിച്ചെ; ഒണ്ണാ അപ്പണേ അവറെ പോളാൻ പോയ് ചേന്തെ.

ആളുകെ ഏശുവെ തേടിനെ

²² പിത്തുനാ അങ്ക് ഒരു വള്ളം മട്ടുംതാൻ ഒള്ളതൊണ്ണും ഏശു ശിശിയരുകാട് കൂട്ടത്തിൽ വള്ളത്തിൽ ഓറാപ്പോയെ ഒണ്ണും ശിശിയരുകാട് മട്ടുംതാൻ അങ്ക് നുൺ പോയതൊണ്ണും അക്കറോടു നുണ്ണവേരാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.

²³ അതോഞ്ച് കരുത്താവു തെയ്‌വത്തുക്ക് ചോത്തിരമെ ചൊല്ലി അപ്പമെ പയ്‌ങ്കി കൊടുത്തെ പണ്ണേക്ക് കിട്ടയൊള്ളെ തിബരിയാശിൽ നുൺ കുഞ്ചിക്കുഞ്ചി വള്ളങ്കാട് അവുടേക്ക് വന്തെ.

²⁴ ഏശുവും ശിശിയരുകാടും അങ്ക് നാത്തെ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായവോളെ അവറെ ഏശുവെ തേടി വള്ളത്തിൽ ഓറി കവർന്നകൂമുക്ക് പോയെ.

ഏശു ഉശിരൊള്ളെ അപ്പം

²⁵ അക്കറോടു ഏശുവെ കണ്ടു പുടിച്ചവോളെ അവറെ അവൻകാൽ, “റബീ, നീ എപ്പെ ഇങ്ക് വന്തെ” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁶ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ, നിങ്കെ അരിശുകമാനെ അടകാളമെ കണ്ടനാലെ നാത്തെ, അപ്പമെ തുൺ മതിയടഞ്ചനാലതാൻ എന്നെ തേടിനത്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁷ “നശിച്ച് കെട്ട് പോനെ തീനുക്കില്ലെ എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു വരേക്കും നിലെ നുറുത്തിനെ തീനുക്കൂച്ചൂട്ടി കറുമം അടയോണും; അതെ മനിശൻ മകൻ നിങ്കാക്ക് തരും. അവനുക്ക് തകപ്പനാനെ തെയ്‌വം അതികാരമെ കൊടുത്തു നീമിച്ചിരുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁸ അന്നേരം അവറെ അവൻകാൽ, “തെയ്‌വത്തുക്ക് പിരിയമാനെ കാരിയം ചെയ്‌കേക്ക് എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യോണും?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁹ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “തെയ്‌വം കടത്തി വുട്ടാളെ നിങ്കെ നമ്പോണും; ഇൻതാൻ തെയ്‌വത്തുക്ക് പിരിയമൊള്ളെ കാരിയം.”

³⁰ അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “എങ്കെ കണ്ട് നമ്പുവച്ചൂട്ടി നീ എന്തൻ അടകാളം കാട്ടി തരും?

³¹ ‘അവറാത്തുക്കു തിൻബേക്ക് മേലോകത്തിൽ നുൺ അപ്പമെ കൊടുത്തെ’ ഒൺ തെയ്‌വ വശനത്തിൽ എളുതിയതുവോലെ നങ്കെ തകപ്പരുകാടും മണൽ പെത്താരത്തിൽ വച്ച് മന്നാ തുണ്ണതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³² ഏശു അവറാത്തുകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, മേലോകത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ അപ്പമെ നിങ്കാക്ക് തന്തത് മോശയില്ലെ. എൻ തകപ്പൻതാൻ മേലോകത്തിൽ നുണ്ണൊള്ളെ മെച്ചക്കമാനെ അപ്പമെ നിങ്കാക്ക് തന്തത്.

³³ തെയ്‌വത്തിലെ അപ്പം എന്നത് മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്ത് ഉലകത്തുക്ക് ഉശിരെ കൊടുക്കിനവൻതാൻ.”

³⁴ അത്തുക്ക് അവറെ അവൻകാക്ക്, “ഏശമാനനേ, ഉണ്ണേക്കിരുന്ത് എങ്കാക്ക് അം അപ്പമെ എപ്പണും തരോണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁵ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാൽ, “ഏൻ ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ അപ്പം താൻ എൻങ്കാക്ക് വരിനവനുക്ക് ഒരു കാലത്തിലും പഞ്ചം പുടിയാത്ത്; എന്നേത്തിൽ നമ്പുനവനുക്ക് ഒരുനാളും തവിക്കുകേം ഇല്ലെ.

³⁶ ഉണ്ണേക്കു ഏൻ നിങ്കകാൽ ചൊല്ലിയതുവോലെ നിങ്കെ കണ്ടപ്പണും നമ്പുനതില്ലെ.

³⁷ തകപ്പൻ എനക്ക് തരിനെ ആളുകയെല്ലാം എൻകാക്ക് വരും; എൻകാക്ക് വരിനവനെ ഏൻ ഒരുനാളും ഒറിഞ്ച് പോടാത്ത്.

³⁸ ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്തിരുക്കിനത് എൻ പിരിയമെ ചെയ്‌കേക്ക് നാത്തെ, എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ പിരിയമെ ചെയ്‌കേക്കുതാൻ.

³⁹ അവൻ തന്തെ ആളുകളിൽ ഒണ്ണെ കൂടി ഏൻ ഒറിഞ്ച് പോടാതെ, എല്ലാരാം ഏൻ കടശി നാളിൽ ഉശിരോടെ എത്തെ വയ്‌ക്കും ഒണ്ണതുതാൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളിലെ പിരിയം.

⁴⁰ മകനെ കണ്ട് അവനെ നമ്പുനെ എല്ലാരുക്കും എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര് കിടയ്‌ക്കോണും ഒൺതാൻ എൻ തകപ്പനിലെ പിരിയം; ഏൻ അവറളെ കടശി നാളിൽ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തും.

⁴¹ ഏൻ തെയ്‌വ ലോകത്തിൽ നുൺ അടീക്ക് ഉറങ്കിവന്തെ അപ്പം താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയതുനാലെ എകൂതര് അവനെ ചൊല്ലി ഇകനെ കുശുകുശുത്തെ.

⁴² “ചെൻ ഓശേപ്പ് മകൻ ഏശു താനെ? ചെൻ തള്ളയാം തന്താരാം നങ്കാക്ക് തിക്കിനൊള്ളതാനെ? ‘ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കി വന്താതാൻ’ ഒൺ ചൊൽകേക്ക് ചെന്നുക്ക് എകനെ മുടിയും?”

⁴³ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ കുശുകുശുക്കിനതെ നുറുത്തിൻ.

⁴⁴ എന്നെ കടത്തിവുട്ടെ എൻ തകപ്പൻ കൂട്ടി കുടകാതെ ആരുക്കും എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് കൂടാത്ത്; കടശി നാൾ ഏൻ അവനെ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തും.

⁴⁵ ‘തെയ്‌വം എല്ലാരാം പടിയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കും’ ഒൺ പലകപ്പാട്ടുക്കാറാ എളുതി വച്ചെ. തകപ്പൻ ചൊന്നത് കോക്കുകേം പടിയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യിനവൻ എൻകാക്ക് വരും.

⁴⁶ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തവനല്ലാതെ ഒരാളും തകപ്പനെ കണ്ടതില്ലെ. അവൻ മട്ടുംതാൻ തകപ്പനെ കണ്ടതും.

⁴⁷ നിച്ചമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നത് നമ്പുനവനുക്ക് എണ്ണണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരു കിടയ്‌ക്കും.

⁴⁸ ഏൻ ഉശിരിലെ അപ്പം താൻ.

⁴⁹ നിങ്കെ വലിയോരുകാട് മിന്നേ മണൽ പെത്താരത്തിൽ വച്ച് മന്നയെ തുണ്ണപ്പണും ബൂറാ ചത്തുകെട്ട് പോയെ.

⁵⁰ ഒണ്ണാ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കിവന്തെ അപ്പം ഇന്താൻ. ഇതെ തിന്നവൻ ഒരു കാലത്തിലും ചാകാത്ത്.

⁵¹ ഏൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ ഉറങ്കിവന്തെ ഉശിരൊള്ളെ അപ്പം താൻ; ആരൊണ്ണാലും ഇം അപ്പമെ തുണ്ണതൊണ്ണാ അവൻ എപ്പണും ഉശിരോടെ ഇരുക്കും; ഉലകത്തിലെ ഉശിരുക്കുചൂട്ടി ഏൻ കൊടുപ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ ഇം അപ്പം എൻ ഉടമ്പുതാൻ.”

⁵² അന്നേരം എകൂതരുക്ക് ചരിയാനത്തിൽ കിരുക്കുറയ്ങ്കി, “ഇം മനിശൻ എകനെ അവനിലെ കറിയെ നങ്കാക്ക് തിൻബേക്ക് തരും?” ഒൺ ചൊല്ലി അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും ഏയിലെ കെട്ടിയെ.

⁵³ അത്തുക്ക് ഏശു അവറകാക്ക്, “ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ നിങ്കെ മനിശൻ മകനിലെ കറിയെ തിന്നാതേം അവൻ ഇലത്തമെ കുടിയാതേം ഇരുന്താ നിങ്കളിൽ ഉശിരു ഒണ്ടാകാത്ത്.

⁵⁴ എൻ കറിയെ തിന്നുകേം ഇലത്തമെ കുടിയ്‌ക്കേം ചെയ്യിനവനുക്ക് എണ്ണേക്കുമൊള്ളെ ഉശിര് ഒണ്ട്. കടശി നാളിൽ ഏൻ അവനുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തുകേം ചെയ്യും.

⁵⁵ എൻ കറി മെച്ചക്കമാനെ തീനും എൻ ഇലത്തം മെച്ചക്കമാനെ കുടിനീരുമാനെ.

⁵⁶ എൻ കറിയെ തിന്നുകേം എൻ ഇലത്തമെ കുടിയ്‌ക്കേം ചെയ്യിനവനെല്ലാം എന്നിലും ഏൻ അവനിലും ഇരുക്കും.

⁵⁷ ഉശിരൊള്ളെ തകപ്പൻ എന്നെ കടത്തി വുടുക്കുകേം ഏൻ എൻ തകപ്പൻനാലെ പിശയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യിനനാലെ എന്നെ തിന്നവൻ ഏൻനാലെ ഉശിരോടിരുക്കും.

⁵⁸ ഇത് മേലോകത്തിൽ നുണ്ണും ഉറയ്‌ങ്കി വന്തെ അപ്പമാനെ; നിങ്കെ വലിയെ വലിയോരുകാട് മന്നായെ തിന്നുകേം അവറെ ചാവുകേം ചെയ്യവോലനാത്തെ; ഇം അപ്പമെ തിന്നവൻ എണ്ണേക്കും ഉശിരോടിരുക്കും.”

⁵⁹ ഏശു ഇതയെല്ലാം കവർന്നകൂമിലെ എകൂതാ പള്ളീൽ പടിയ്‌ക്കെ വച്ചിരുന്തവോളതാൻ ഇതെ ചൊല്ലിയത്.

എണ്ണെണ്ണേക്കുമൊളെള ഉശിരിലെ വശനം

⁶⁰ അവൻ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലയാളുകേം ഇതെ കേട്ടാലെ “ഇതു കടിനമാനെ പേച്ച് വാത്തെ, ഇതെ ഏത്തെടുപ്പേക്ക് ആരുനാലെ മുടിഞ്ചോകും?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶¹ അവൻ ശിശിയരുകാട് ഇതെ ചൊല്ലി പൊറുപൊറുക്കിനെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായവോളെ, “ഇത് നിങ്കളെ തിക്കിമുട്ടലാക്കിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶² “മനിശെ മകൻ മിന്നേ ഇരുന്താനുക്കേ തിരുമ്പി ഓറി പോനതെ നിങ്കെ കണ്ടതൊണ്ണാ എന്തെ നിനയ്‌ക്കും?

⁶³ ഉശിരെ തരിനത് ആത്തുമാവാനെ; കറി ഒണ്ണുക്കും ഉതവുനതില്ലെ; ഏൻ നിങ്കകാൽ കുരവുട്ടെ വശനങ്കാട് ആത്തുമാവും ഉശിരും താൻ.

⁶⁴ അപ്പണും നിങ്കളിൽ ചിലെ ആളുകേം ഇപ്പണും നമ്പുനതില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. എന്തൊണ്ണാ ആരെല്ലാം അവനെ നമ്പാത്തെ ഒണ്ണും ആര് അവനെ കാട്ടി കൊടുക്കുമൊണ്ണും മുതയേ അവനുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ.

⁶⁵ “തകപ്പൻ അനുമതി താരാതെ ആരുക്കും എൻകാക്ക് വരുകേക്ക് കൂടാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊല്ലിയത് ഇതുനാലതാൻ” ഒൺ അവൻ ചൊല്ലിയെ.

⁶⁶ അതോഞ്ച് അവനുക്ക് പുറകോടേ പോയെ ശിശിയരുകാട്ടിൽ പലരും തിരുമ്പി മണ്ടിയേയെ. അവറെ പിന്നെ ഒരു കാലത്തിലും ഏശുവുക്ക് പുറകോടേ പോയതില്ലെ.

⁶⁷ അമ്പോളെ ഏശു ഉടയാ പന്നണ്ട് ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ, “നിങ്കാക്കും എന്നെ വുട്ടു മണ്ടുകേക്ക് ആശയൊള്ളതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁶⁸ അത്തുക്ക് ശീമോൻ പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “കരുത്താവേ, എങ്കെ ആരുകാക്ക് പോകും? എണ്ണെണ്ണേക്കേക്കുമൊള്ളെ ഉശിരിലെ വശനം നിൻകാൽതാൻ ഒള്ളത്.

⁶⁹ നീ തെയ്‌വത്തിലെ പരിശുത്തമാനവൻ ഒൺ എങ്കെ നമ്പീം അറിഞ്ചും ഇരുക്കിനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁷⁰ ഏശു അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പന്നണ്ടാളെ ഏൻ പുറിച്ച് എടുത്തതാനെ? ഒണ്ണാലും നിങ്കളിൽ ഒരാ പിശാശാനെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁷¹ അവൻ ഇതെ ശീമോൻ ഇശ്‌ക്കരിയോത്താവിലെ മകനാനെ ഊതാശെചൊല്ലിതാൻ ചൊല്ലിയത്. ചെൻ പന്നണ്ടാളിൽ ഒരായായ് ഇരുന്തപ്പണും അവനെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്കൊള്ളായായിരുന്തെ.