ഓകന്നാൻ 13 - പുതുവൻ ചേതി

ഏശു ശിശിയരുകാട് കാലെ കശുവിനെ

¹ പെശകാ പെരുനാളുക്ക് കിട്ടതട്ടയായവോളെ ഇം ഉലകമെ വുട്ട് തകപ്പൻകാക്ക് പോകേക്കൊള്ളെ നേരമായേയെ ഒൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായനാലെ, അവൻ ഉലകത്തിൽ തനക്ക് ഒള്ളവേരാളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തവോലെ കടശിവരേക്ക് അവറളെ ആത്തിരമായ് വച്ചിരുന്തെ.

² ഏശുവും ശിശിയരുകാടും അന്തി തീനെ തിൻബേക്ക് ഇരുന്തെ; ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുപ്പേക്കൊള്ളെ നിനയ്‌പ്പെ പിശാശി ശീമോൻ മകനാനെ ഊതാ ഇശ്‌ക്കരിയോത്താവ് മനശീൽ മിന്നമേ കൊടുത്തിരുന്തെ.

³ തകപ്പൻ എല്ലാത്തിലേം അതികാരമെ തനക്ക് തന്തിരുക്കിനെ ഒണ്ണും താൻ തെയ്‌വത്തുകാൽ നുൺ വന്തായൊണ്ണും ഇനി തെയ്‌വത്തുകാക്കേ തിരുമ്പി പോകും ഒണ്ണും ഏശുവുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായിരുന്തെ.

⁴ അതോഞ്ച് ഏശു ഇരുന്താനിരുന്ത് എന്തി മേലങ്കിയെ ഊരിവച്ച് ഒരു ചീലമുണ്ടയെടുത്ത് അരേക്ക് ചുത്തിയെ.

⁵ അതോഞ്ച് ഒരു പാത്തിരത്തിൽ തണ്ണിയെ എടുത്ത് ഉടയാ ശിശിയരുകാട്ടിലെ കാലെ കശുവുകേക്കും അരേൽ ചുത്തി വച്ചിരുന്തെ ചീലമുണ്ടിൽ തുടയ്‌ക്കേക്കും തുടയ്‌ങ്കെ.

⁶ ഏശു ശീമോൻ പത്തിരോശുകാൽ വന്തവോളെ അവൻ ഏശുവുകാക്ക്, “കരുത്താവേ, നീ എൻ കാലെ കശുവിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁷ അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “ഏൻ ചെയ്യിനത് എന്തൊൺ നിനക്ക് ഇപ്പെ തിക്കിലെ; ഒണ്ണാ പിന്നെ നിനക്ക് വുളങ്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁸ “ഒരുനാളും നീ എൻ കാലെ കശുവാത്ത്” ഒൺ പത്തിരോശ് ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ നിന്നെ കശുവാതവോയാ നിനക്ക് എൻകാൽ ഒരു പങ്കുമില്ലെ” ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

⁹ അന്നേരം ശീമോൻ പത്തിരോശ്, “അകനയൊണ്ണാ, കരുത്താവേ, എൻ കാലെ മട്ടുമില്ലെ കയ്യാം തലയാം കൂടി കശുവോണുമെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁰ അത്തുക്ക് ഏശു അവൻകാക്ക്, “റാടിയവനുക്ക് കാലെ മട്ടുമല്ലാതെ വോറെ ഒണ്ണാം കശുവുളതില്ലെ. അവൻ ഉടമ്പ് ബൂറാ തുപ്പുറവാ ഇരുക്കിനെ; നിങ്കെ ചുത്തമാനവേരായാനെ; ഒണ്ണാ എല്ലാരുമില്ലെ.”

¹¹ ഉടയാളെ കാട്ടി കൊടുക്കേക്ക് പോനത് ആരൊൺ ഏശുവുക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായെ; അതുനാലതാൻ, “നിങ്കെ എല്ലാരും ചുത്തമാനവേരായില്ലെ” ഒൺ ചൊല്ലിയത്.

¹² അവൻ അവറെ കാലെ കശുവി ഓഞ്ചവോളെ മേലങ്കിയെ ഇട്ട് ഉടയാ ഇരുന്താൻ പോയിരുന്ത്, “ഏൻ എന്തെ ചെയ് കാട്ടിയെ ഒൺ നിങ്കാക്ക് തിക്കിനൊണ്ടായതീ?” ഒൺ അവറകാക്ക് കേട്ടെ.

¹³ “നിങ്കെ എന്നെ റബീ ഒണ്ണും കരുത്താവ് ഒണ്ണും വുളിയ്‌ക്കിനെ; ഏൻ അകനെ ആയനാലെ നിങ്കെ ചൊന്നത് ചരിതാൻ.

¹⁴ നിങ്കെ കരുത്താവും റബീമാനെ ഏൻ നിങ്കെ കാലെ കശുവിയതൊണ്ണാ നിങ്കളും അക്കുമിക്കും കാലെ കശുവോണും.

¹⁵ ഏൻ നിങ്കാക്ക് ചെയ്യതുവോലെ നിങ്കളും ചെയ്‌കേക്ക് ഏൻ നിങ്കാക്ക് ഒരു പാടമെ കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ.

¹⁶ ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, പണ്ണക്കാറൻ ഉടയാ എശമാനനക്കാട്ടി ഒരുത്തിനെകൂടി വലിയവനില്ലെ; ചേതിക്കാറൻ ചൊല്ലിവുട്ടവനക്കാട്ടി വലിയവനുമില്ലെ.

¹⁷ ഇതെല്ലാം നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാകേം അതെ ചെയ്‌കേം ചെയ്യാ നിങ്കെ ഓകമൊള്ളവേരാ.

¹⁸ ഏൻ നിങ്കളെ എല്ലാരപ്പത്തീമില്ലെ ഇതെ ചൊല്ലിയത്; ഏൻ പുറിച്ചെടുത്തവേരാളെ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള; ഒണ്ണാ ‘എൻ അപ്പമെ തിന്നവൻ എനക്ക് വുറോതമാ കുതികാലെ പൊയ്‌ക്കിരുക്കിനെ’ ഒണ്ണൊള്ളെ തിരുവെളുത്ത് നടമാകേക്കുതാൻ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നത്.

¹⁹ ഇത് ആനത്തുക്കു മിന്നേ ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ. അകനയൊണ്ണാ ഇത് നടമാനവോളെ ‘ഏനാനവൻ ഏനാനെ’ ഒൺ നിങ്കാക്ക് നമ്പുകേക്ക് ഇടയാകും.

²⁰ ചത്തിയമാ ഏൻ നിങ്കകാക്ക് ചൊന്നെ, ഏൻ കടത്തി വുട്ടാളെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ എന്നെ ഏത്തെടുക്കിനെ; എന്നെ ഏത്തെടുക്കിനവൻ എന്നെ കടത്തി വുട്ടാളെ ഏത്തെടുക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശുവെ കാട്ടി കൊടുക്കിനതചൊല്ലി അവൻ മിന്നേ ചൊന്നെ

²¹ ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് ഏശുവിലെ ഉള്ളം നൊന്ത് അവറകാൽ, “ഏൻ ചത്തിയമാ നിങ്കകാൽ ചൊന്നെ, നിങ്കളിൽ ഒരാ എന്നെ കാട്ടി കൊടുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²² ഇത് ആരെചൊല്ലി ഏശു ചൊന്നെ ഒൺ തിക്ക്മുട്ടലായ് ശിശിയരുകാട് അങ്കോട്ടുക്കും ഇങ്കോട്ടുക്കും നോയ്‌ക്കെ.

²³ ശിശിയരുകാട്ടിൽ ഏശു ആത്തിരത്തോടെ വച്ചിരുന്തെ ഒരാ ഏശുവിലെ നെഞ്ചിൽ തലേ ചാച്ച് ഇരുക്കുമെ.

²⁴ ശീമോൻ പത്തിരോശ് അം ശിശിയൻകാൽ കയ് പാശേൽ, “അവൻ ആരെചൊല്ലിനേ ചൊല്ലിയത്” ഒൺ കോപ്പേക്ക് ചൊല്ലിയെ.

²⁵ അവൻ ഏശുവിലെ നെഞ്ചുക്ക് ചാഞ്ചി “കരുത്താവേ, അത് ആര്?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁶ അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ ഇം അപ്പെ കശണമെ മുയ്‌ക്കി ആരുക്കു കൊടുക്കിനതോ അവൻതാൻ” ഒൺ തിരുപ്പി ചൊല്ലിയെ; പിന്നെ അം അപ്പെ കശണം മുയ്‌ക്കി ശീമോൻ ഇശ്‌ക്കരിയോത്താവ് മകനാനെ ഊതാശുക്ക് കൊടുത്തെ.

²⁷ ഏശു കൊടുത്തെ അപ്പമെ വായ്‌ങ്കി തുണ്ണവോളയേ പിശാശ് അവൻ ഉള്ളത്തിൽ ഓറിയെ; അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “നീ ചെയ്‌കേക്ക് ഇരുക്കിനതെ വേമായേ ചെയ്” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁸ ഏശു ഇതെ എന്തുക്ക് അവൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ ഒൺ അങ്ക് തീനുക്കിരുന്തെ ഒരാക്കും തിക്കിനാപ്പോയെ.

²⁹ പണപ്പയ്യെ ഓമ്പുമത് ഊതാനാലെ പെരുനാളുക്ക് തേവയാനെ ഏനവാനമെ വാങ്കുകേക്കോ അപ്പുറാണികേക്ക് എന്തൊണ്ണാലും കൊടുക്കേക്കോ താൻ ഏശു അവൻകാക്ക് അകനെ ചൊല്ലിയെ ഒൺ ചിലവേരാ നിനച്ചെ.

³⁰ അപ്പമെ വായ്‌ങ്കവോളയേ ഊതാ അങ്കെ വുട്ടുപോയെ, ഇത് നടന്തത് റാവുതാൻ.

പുതുവൻ കൽപ്പനെ

³¹ അവൻ പോയോഞ്ച് ഏശു അവറകാൽ, “ഇപ്പെ മനിശൻ മകൻ മകത്തപ്പട്ടിരുക്കിനെ; തെയ്‌വമും അവനിൽ മകത്തപ്പട്ടിരുക്കിനെ.

³² തെയ്‌വം അവനിൽ മകത്തപ്പട്ടിരുക്കിനതൊണ്ണാ തെയ്‌വം അവനെ തന്നേത്തിലേ മകത്തപ്പടുത്തും; പെട്ടൊണ്ണേ അവനെ മകത്തപ്പടുത്തും.

³³ എൻ മക്കളേ, ഏൻ ഇനി കൊഞ്ചനേരം കൂടിതാൻ നിങ്കെ കൂട്ടത്തിൽ കാണും; നിങ്കെ എന്നെ തേടും; ഒണ്ണാ ഏൻ എകൂതരുകാൽ ചൊല്ലിയവോലെ ഇപ്പെ നിങ്കകാലും ചൊന്നെ, ‘ഏൻ പോനാനുക്ക് നിങ്കാക്ക് വരുകേക്ക് മുടിയാത്ത്’.

³⁴ ഇപ്പെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് പുതുവൻ കൽപ്പനെ തരിനെ; ‘അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരിൻ’ ഒൺതാൻ അത്. ഏൻ നിങ്കളെ ആത്തിരമാ വച്ചിരുന്തതുവോലെ നിങ്കളും അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരുക്കോണും.

³⁵ നിങ്കെ അക്കുമിക്കും ആത്തിരമാ ഇരുന്തതൊണ്ണാ നിങ്കെ എൻ ശിശിയരുകാട് ഒൺ എല്ലാരുക്കും തിക്കിനൊണ്ടാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

പത്തിരോശ് പുറിച്ച് ചൊല്ലുമൊൺ ഏശു ചൊന്നെ

³⁶ ശീമോൻ പത്തിരോശ് അവൻകാൽ, “കരുത്താവേ, നീ ഏടേക്ക് പോനെ?” ഒൺ കേട്ടെ. അത്തുക്ക് ഏശു, “ഏൻ പോനാനുക്ക് ഇപ്പെ വരുകേക്ക് നിനക്ക് മുടിയാത്ത്; ഒണ്ണാ പിന്നെ നീ എനക്ക് പുറകോടേ വരും” ഒൺ അവൻകാക്ക് വതിലെ ചൊല്ലിയെ.

³⁷ അത്തുക്ക് പത്തിരോശ് അവൻകാക്ക്, “കരുത്താവേ, ഇപ്പെ നിനക്ക് പുറകോടേ വരുകേക്ക് എനക്ക് കൂടാത്തത് എന്ത്? എൻ ഉശിരെ നിനക്കുചൂട്ടി കൊടുക്കേക്ക് എനക്ക് മനശൊള്ളെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁸ അന്നേരം ഏശു അവൻകാക്ക്, “ചത്തിയമാ നീ എനക്കുചൂട്ടി ഉശിരെ വുടുക്കുമീ? ഏൻ ചത്തിയമാ നിൻകാക്ക് ചൊന്നെ, കോശി കൂവുളത്തുക്ക് മിന്നേ നീ മൂണുവട്ടം എന്നെ പുറിച്ച് ചൊല്ലും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.