ഓകന്നാൻ 11 - പുതുവൻ ചേതി

ലാശരിലെ ചാവ്

¹ ബെതാനിയാ ഒണ്ണെ കൂറാ ലാശര് ഒൺ പേരൊള്ളെ ഒരു മനിശൻ നോയ് പുടിച്ച് ചങ്കട്ടമാ കിടക്കുമെ. മറിയാവിലേം അവെ തവെ മാർത്തേലേം കൂറാതാൻ ബെതാനിയാവ്.

² ഇം മറിയാവുതാൻ കരുത്താവെ തയിലമെ തേച്ച് ഉടയാ തലമുടീൽ അവൻ കാലെ തുടച്ചത്. ചങ്കട്ടമായ് കിടന്തെ ലാശര് അപ്പിൺ ആങ്കിളതാൻ.

³ അതുനാലെ അം തവെ ഇളേവകാടു, “കരുത്താവേ, നിനക്ക് പിരിയമാനെ ലാശര് നോയാളിയായ് കിടക്കിനെ” ഒൺ ചേതിയെ ചൊല്ലിവുട്ടെ.

⁴ ഏശുവുക്ക് ഇതെ കേട്ടവോളെ, “ഇം നോയ് ചാവോടെ മുടീകേക്കില്ലെ, പിന്നെ തെയ്‌വത്തിലെ മകത്തത്തുക്കും അകനെ തെയ്‌വ മകനുക്ക് മകത്തം കിടയ്‌ക്കിളത്തുക്കുംതാൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁵ ഏശു മാർത്താവുകാലും അപ്പിൺ തവേകാലും ലാശരുകാലും അപ്പേരുപ്പട്ടെ അക്കറേൽ ഇരുന്തെ.

⁶ ഒണ്ണാ ലാശര് നോയോടെ കിടക്കിനതൊൺ കേൾവിപ്പട്ടപ്പണും അവൻ ഇരുന്താനേ ഇരണ്ടുനാ കൂടി ഇരുന്തെ.

⁷ അതോഞ്ച് അവൻ ഉടയാ ശിശിയരുകാട്ടുകാൽ, “നങ്കെ ഇനീം എകൂതാവുക്കു പോകാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁸ അത്തുക്ക് ശിശിയരുകാട്, “റബീ, ചിലെ നാത്തേക്ക് മില്ലോട് എകൂതരുകാട് നിനക്ക് കല്ലെ ഒറീകേക്ക് നോയ്‌ക്കതാനേ; അപ്പണും നീ അക്ക് പോകേക്ക് നീ പയണപ്പടിനതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁹ അത്തുക്ക് ഏശു, “ഒരു നാളേക്ക് പന്നണ്ട് മണിക്കൂർ വെളിച്ചം ഒള്ളതേ? പകൽ നേരത്തിൽ നടക്കിനവേരാ ഇം ഉലകത്തിലെ വെളിച്ചമെ കാണനാലെ പുടച്ച് ബൂശിനതില്ലെ.

¹⁰ ഒണ്ണാ റാവ് നടക്കിനവനോ അവനിൽ വെളിച്ചം നാത്തനാലെ പുടച്ച് ബൂശിനെ.”

¹¹ ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച്, “നങ്കെ ഇണങ്കനാനെ ലാശര് ഉറങ്കിനെ; ഒണ്ണാലും ഏൻ അവനെ അയപ്പുകേക്ക് പോനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹² അത്തുക്ക് ശിശിയരുകാട് അവൻകാക്ക്, “കരുത്താവേ, ഉറങ്കിനതൊണ്ണാ അവൻ അയരും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹³ ഏശു അവൻ ചാവെ പത്തിതാൻ ചൊല്ലിയത്; ഒണ്ണാ തപ്പാറുവച്ചൂട്ടി ഉറങ്കിനയൊൺതാൻ അവൻ ശിശിയരുകാട് നിനച്ചത്.

¹⁴ “ലാശര് ചത്തേയെ” ഒൺ അന്നേരം ഏശു വിളക്കമായ് ചൊല്ലിയെ.

¹⁵ “നിങ്കളെ ചൊല്ലി നിനയ്‌ക്കിനവോളെ ഏൻ അങ്ക് നാപ്പോയനാലെ പിരിയമടേനെ; എന്തൊണ്ണാ നിങ്കാക്ക് നമ്പുകേക്ക് ആകുമില്ലെ; നങ്കെ അവൻകാക്ക് പോകാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

¹⁶ അമ്പോളെ തിതിമോശ് ഒൺ പേരൊളെള തോമശ് വോറേ ശിശിയരുകാൽ, “അവനും മത്തും ചാകേക്ക് നങ്കളും പോകാം” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഉശിരും ഉശിരോറി എന്തിനതും ഏശുതാൻ

¹⁷ ഏശു അങ്ക് പോയ് ചേന്തവോളെ ലാശരെ കല്ലറേൽ വച്ചി നാലുനാളായിരുക്കിനെ ഒൺ ചേതി കിടച്ചെ.

¹⁸ ബെതാനിയാ എന്നാനുക്ക് ഒരുവോളെ എരുശലേമിൽ നുൺ മൂണ് കിലോമീട്ടർ തുലതാൻ.

¹⁹ ആങ്കിളെ ലാശര് ചത്തത്തിലെ കവലേൽ ഇരുന്ത് മാർത്താവാം മറിയാവാം ആറുതൽ പടുത്തുകേക്കുചൂട്ടി പലെ എകൂതരുകാട് അവറാത്തുകാക്ക് വന്തിരുക്കുമെ.

²⁰ ഏശു വരിനെ ഒൺ കേട്ടവോളെ മാർത്തെ അവനെ കാൺമ്പേക്ക് പോയെ; മറിയാവ് കൂരേലേ ഇരുന്തെ.

²¹ മാർത്തെ ഏശുവുകാൽ: “കരുത്താവേ, നീ ഇങ്ക് ഇരുന്തതായപ്പെ എൻ തമ്പി ചാകാപ്പോവനായെ.

²² ഇപ്പണും നീ തെയ്‌വത്തുകാൽ എന്തെ കേട്ടാലും അവൻ നിനക്ക് തരും ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊളെള” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²³ അത്തുക്ക് ഏശു അവേകാൽ, “നിൻ ആങ്കിളെ ഉശിരോറി എന്തിവരും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁴ അന്നേരം മാർത്തെ ഏശുവുകാൽ, “കടശീലെ നാളിൽ ഉശിരോറിനനാ എന്തിവരും ഒൺ എനക്ക് വുളങ്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

²⁵ ഏശു മാർത്താവുകാൽ, “ഏനേതാൻ പുനരുത്താനമും ഉശിരും; എന്നേത്തിൽ നമ്പുനവൻ ചത്താലും പിശയ്‌ക്കും.

²⁶ ഉശിരോടിരുക്കുകേം എന്നെ നമ്പുകേം ചെയ്യിനവൻ ഒരുനാളും ചാകാത്ത്; ഇതെ നീ നമ്പിനതീ മാർത്തെ?” ഒൺ കേട്ടെ.

²⁷ അത്തുക്ക് അവെ അവൻകാക്ക്, “അന്താൻ കരുത്താവേ, ഉലകത്തുക്ക് വരുകേക്കിരുക്കിനെ തെയ്‌വ മകനാനെ കിരിശ്ത്തു നീതാനൊൺ ഏൻ നമ്പുനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ഏശു കേശിനെ

²⁸ ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് അവെ തിരുമ്പി പോയ് ഉടയാ തവെ മറിയാവെ വുളിച്ച്, “എശമാനൻ ഇങ്ക് വന്തിരുക്കിനെ; നിന്നെ വുളിക്കിനെ” ഒൺ വോറാരും കോളാതെ ചൊല്ലിയെ.

²⁹ അവെ ഇതെ കേട്ടവടിയെ എന്തി അവൻകാക്ക് പോയെ.

³⁰ അതുവരേക്ക് ഏശു കൂറാക്ക് ഓറാതെ മാർത്തെ അവനെ കണ്ടെ പണ്ണേലെ നിക്കുമെ.

³¹ കൂരേൽ മറിയാവെ ആറുതൽ പടുത്തിയിരുന്തെ എകൂതര്, മറിയാ തിടുക്കൊൺ എന്തി വേമാ പോനതെ കണ്ടാലെ അവെ കല്ലറേകാൽ കേശുകേക്ക് പോനതൊൺ നിനച്ച് അപ്പിണുക്ക് പുറകോടേ പോയെ.

³² ഏശു ഇരുന്താൻ മറിയാവ് വന്തവോളെ അവെ അവൻ കാലുക്ക് ബൂന്ത്, “കരുത്താവേ, നീ ഇങ്ക് ഇരുന്തതായെപ്പെ എൻ തമ്പി ചാകാപ്പോവനായെ” ഒൺ ചൊല്ലി കോന്തെ.

³³ അപ്പിൺ കേശിനതാം അവെ കൂട്ടത്തിൽ വന്തെ എകൂതരും കേശിനതെ ഏശു കണ്ടതും ഉള്ളം നൊന്തേയെ.

³⁴ “നിങ്കെ ഏടനേ അവനെ വച്ചിരുക്കിനത്?” ഒൺ അവൻ കേട്ടെ. “കരുത്താവേ, വന്ത് കാൺ” ഒൺ അവറെ ചൊല്ലിയെ.

³⁵ ഏശു കോന്തെ.

³⁶ അന്നേരം എകൂതര്, “കണ്ടതീ, അവൻ ലാശരുകാക്ക് എപ്പേരുപ്പട്ടെ അക്കറേൽ ഇരുന്തെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

³⁷ ഒണ്ണാ ചിലെ ആളുകെ ചൊല്ലിയത്, “കുരുടനുക്ക് പാരുവെ കൊടുത്തെ ചെന്നുക്ക് ലാശരെ ചാവിൽ നുൺ കാപ്പാത്തുകേക്ക് കൂടാത്തീ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

ലാശരുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിനെ

³⁸ ഏശു പിന്നേം ഉള്ളം നൊന്ത് കല്ലറേകാൽ വന്തെ; അത് ഒരു പാറെ അളതാൻ; ഒരു കല്ലിൽ അടച്ചു വച്ചിരുക്കുമെ.

³⁹ “അം കല്ലെ എടുത്ത് മാത്തിൻ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ. അത്തുക്ക് ചത്താളിലെ പെയ്‌ങ്കായാനെ മാർത്തെ, “കരുത്താവേ, അവൻ ചത്ത് നാലുനാൾ ആയേയെ; ഇപ്പെ അവൻ ഉടമ്പുക്ക് മണം വച്ച് കാണും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁰ അന്നേരം ഏശു അപ്പിൺകാൽ, “നമ്പിയാ നീ തെയ്‌വത്തിലെ മകത്തമെ കാണും ഒൺ ഏൻ നിൻകാൽ ചൊല്ലിയതാനേ?” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴¹ അന്നേരം അവറെ കല്ലെ എടുത്തു മാത്തിയെ. പിന്നെ ഏശു മീത്തുക്ക് നോയ്‌ക്കി, “തകപ്പനേ, നീ ഏൻ കേണെ കേൾവിയെ കേട്ടതുനാലെ ഏൻ നിനക്ക് നണ്ണിയെ ചൊന്നെ.

⁴² എപ്പണും ഏൻ കേണു കോക്കിനതെ നീ കോക്കിനെ ഒൺ എനക്ക് തിക്കിനൊള്ളെ; ഒണ്ണാലും നീതാൻ എന്നെ കടത്തിവുട്ടത് ഒൺ ചുത്തുകോടും നിക്കിനെ ആളുകെ നമ്പുകേക്കുചൂട്ടി ഏൻ ഇതെ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴³ ഇതെ ചൊല്ലിയോഞ്ച് ഏശു, “ലാശരേ, പുറത്തുക്ക് വര്” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.

⁴⁴ ചത്താ പുറത്തുക്ക് വന്തെ; അവൻ കാലാം കയ്യാം തുണീൽ കെട്ടീം മുകറെ ചീലമുണ്ടിൽ മൂടീം വച്ചിരുക്കുമെ. “അവൻ കെട്ടെ പിരിച്ചിവുടിൻ; അവൻ പോകട്ടെ” ഒൺ ഏശു ചൊല്ലിയെ.

ഏശുവുക്ക് വുറോതമാ കൂട്ടമിടിനെ

⁴⁵ മറിയാവുകാൽ വന്തെ എകൂതരുകാട്ടിൽ പലെ ആളുകേം ഏശു ചെയ്യതെ കണ്ട് നമ്പിയെ.

⁴⁶ ഒണ്ണാ അവറളിൽ ചിലവേരാ പരീശരുകാക്ക് പോയ് ഏശു ചെയ്യതെ അവറകാക്ക് ചൊല്ലി കൊടുത്തെ.

⁴⁷ അന്നേരം വലിയെ വലിയെ പൂയാരിയേരും പരീശരുകാടും ഒരു ശന്നത്തിരീം കൂട്ടമെ വുളിച്ച് കൂട്ടി, “നങ്കെ ഇനി എന്തെ ചെയ്യിളെ? ചെൻ കനേകം അടകാളമെ ചെയ്യിനതാനേ?

⁴⁸ അവനെ ഇകനെ വുട്ടാ എല്ലാരും അവനേത്തിൽ നമ്പും; അകനായാ റോമാക്കാറാ വന്ത് നങ്കെ വലിയെ പള്ളിയാം ആളുകളാം നാശമായ്‌ക്കാകും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

⁴⁹ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ഒരാളും അം വരിയത്തിലെ വലിയെ പൂയാരീമാനെ കയ്യപ്പാവ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കാക്ക് ഒണ്ണും തിക്കിലെ,

⁵⁰ മാനടവൻകാട് ബൂറാ നശിച്ച് കെട്ട് പോനതക്കാട്ടീം ഒരു മനിശൻ മാനടവൻകാട്ടുക്കുചൂട്ടി ചാനത് നല്ലത് ഒൺ നിങ്കാക്ക് വുളങ്കാത്തതീ?” ഒൺ കേട്ടെ.

⁵¹ അവൻ ഇതെ ചൊന്തക്കമായ് ചൊല്ലിയതില്ലെ, അവൻ അം വരിയത്തിലെ വലിയെ പൂയാരിയാനനാലെ ആളുകേക്കുചൂട്ടി ഏശു ചാകോണും ഒൺ പലകേൽ പാടി ചൊല്ലിയെ.

⁵² അങ്ക് ഇരുന്തെ ആളുകേക്കുചൂട്ടി മട്ടുമില്ലെ അങ്കിങ്കാ കലഞ്ച് പോയ് പിശയ്‌ക്കിനെ തെയ്‌വ മക്കളെ മൊത്തമാ കൂട്ടി വരുത്തുകേക്കുച്ചൂട്ടീംതാൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയത്.

⁵³ അണ്ണേക്കിരുന്ത് ഏശുവെ കൊൽവച്ചൂട്ടി കോളാരെ ചൊല്ലി കൂട്ടിയെ.

⁵⁴ അതുനാലെ ഏശു അതോഞ്ച് എകൂതര് കുടിയിടേൽ നടകാതെ അങ്കവുട്ടു മണൽ പെത്താരത്തുക്ക് കിട്ടയൊള്ളെ എപ്പുറയീം എന്നെ കൂറാ പോയ് ശിശിയരും മത്തും അങ്ക് ഇരുന്തെ.

⁵⁵ എകൂതരുകാട്ടിലെ പെശകാ പെരുനാൾ കിട്ടെ തട്ടെ ആയവോളെ പലെ ആളുകേം ഉടവനമേ ചുത്തമാക്കേക്ക് പെശകായിക്ക് മിന്നേ ഉടവുറെ കൂറാ നുൺ എരുശലേമുക്ക് പോയെ.

⁵⁶ അവറെ ഏശുവെ തേടികിട്ടേ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ നുണ്ണവോളെ, “നിങ്കാക്ക് എന്തനേത്ത് തോണെ അവൻ പെരുനാളുക്ക് വാരാത്തീ?” ഒൺ തങ്കവാട്ടിൽ ചൊല്ലിയെ.

⁵⁷ “അവൻ ഏടെ ഒൺ ആരുക്കൊണ്ണാലും വിവരം കിടച്ചാ അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടിളത്തുക്ക് എങ്കാക്ക് ചേതിയെ വുടുക്കോണും” ഒൺ വലിയെ പൂയാരിയേരും പരീശരുകാടും കൽപ്പനെ ഇട്ടെ.