1 കൊരിന്തിയര് 15 - പുതുവൻ ചേതി

കിരിശ്ത്തു ചാവിൽ നുൺ ഉശിരോറി എന്തിനെ

¹ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, ഏൻ നിങ്കകാൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയതും നിങ്കെ ഏത്തെടുത്തതും ഉറപ്പോടെ നിക്കിനതുമാനെ നല്ലെ ചേതിയെ നിങ്കകാൽ നിനയ്‌ക്കെ വയ്‌ക്കിനെ.

² ഏൻ നിങ്കകാൽ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ ഇം നല്ലെ ചേതിയെ നിങ്കെ ഉറുക്കമാ പുടിയ്‌ക്കിനതൊണ്ണാ നിങ്കെ രച്ചിക്കപ്പടും. അല്ലാട്ടി നിങ്കെ നമ്പിയത് മത്തമായോകും.

^3-5 തിരുവെളുത്തിൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനവോലെ കിരിശ്ത്തു നങ്കെ പാപത്തുക്കുചൂട്ടി ചത്ത്, പൂത്തിടപ്പട്ട്, തിരുവെളുത്തുവോലെ മൂണാമതുനാ ഉശിരോറി എന്തി കേപ്പാവുക്കും പിന്നെ പന്നണ്ടാക്കും വെളിപ്പട്ടെ ഒണ്ണികനെ എനക്ക് കിടച്ചെ മുയ്‌ക്കമാനെ കാരിയങ്കാടെ ഏൻ നിങ്കാക്ക് ഏത്തു തന്താച്ചെ.

⁶ ഉശിരോറി എന്തിയോഞ്ച് നമ്പിക്കയാനെ അയിനൂറുക്കുമേൽ ആളുകേക്ക് ഒരേ നേരത്തിൽ ഏശു വെളിപ്പട്ടെ; അവറളിൽ പലയാളുകളും ചത്തേയെ; ഒണ്ണാലും കനേമാളുകെ ഇപ്പണും ഉശിരോടിരുക്കിനെ.

⁷ പിന്നെ ഏശു ആക്കോവുക്കും അതോഞ്ച് എല്ലാ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാട്ടുക്കും വെളിവായെ.

⁸ മാശം തികയാതെ പുറന്തെ പുള്ളവോലതാൻ ഏൻ ഒണ്ണാലും കടശീക്ക് എനക്കും അവൻ വെളിപ്പട്ടെ.

⁹ ഏൻ വന്ത് അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാട്ടിൽ എളിയവൻ താനെ; തെയ്‌വ ശവെ നാശമെ ചെയ് വന്താനാലെ അപ്പോശ്ത്തലൻ ഒണ്ണെ പേരുക്ക് ഓയ്‌ക്കമാനവനും നാത്തെ.

¹⁰ ഒണ്ണാ ഏൻ ആയിരുക്കിനത് തെയ്‌വത്തിലെ ഇരക്കത്തിൽ താൻ; എൻകാക്ക് തെയ്‌വത്തുക്കൊള്ളെ ഇരക്കം മത്തമില്ലെ; അവറളക്കാട്ടി കടിനമായ് വേലെ ഏൻ ചെയ് ഇരുക്കിനെ; ഒണ്ണാലും ഏൻ നാത്തെ ചെയ്യത്; എൻ കൂട്ടത്തിൽ ഒണ്ടായെ തെയ്‌വത്തിലെ ഇരക്കം താൻ.

¹¹ അതുനാലെ ഏനായാലും വോറെ ഒള്ളെ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാടായാലും വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ നല്ലെ ചേതി ഒണ്ണേതാൻ; നിങ്കെ നമ്പിയതും ഇതേതാൻ.

ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിനെ

¹² തെയ്‌വം കിരിശ്ത്തുവെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയാച്ചെ ഒൺ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നപ്പണും ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാത്ത് ഒൺ നിങ്കളിൽ ചിലവേരാ ചൊന്നത് എകനെ?

¹³ ചത്ത് മൺ മറഞ്ചവേരാ ഉശിരോറി വാരാത്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവും ഉശിരോറി എന്തിയിരുക്കിനതില്ലെ.

¹⁴ കിരിശ്ത്തു ഉശിരോറി വന്തതില്ലയൊണ്ണാ എങ്കെ വുളിച്ച് ചൊന്നെ കാരിയങ്കാടും വുറുതാവുതാൻ; നിങ്കെ നമ്പിക്കേം വുറുതാവുതാൻ.

¹⁵ ചത്തയാളുകെ ഉശിരോറി എന്തി വാരാതവോയാ തെയ്‌വം കിരിശ്‌ത്തുവാം ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയതില്ലെ. അകനയൊണ്ണാ തെയ്‌വം കിരിശ്‌ത്തുവുക്ക് ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിയെ ഒൺ എങ്കെ തെയ്‌വത്തുക്ക് എതിരായ് കാണാത്തെ കാരിയമെ കണ്ടെ ഒൺ ചൊന്നവേരായാകും.

¹⁶ ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്താത്തൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവും എന്തിയിരുക്കിനതില്ലെ.

¹⁷ കിരിശ്ത്തു ഉശിരോറി എന്താത്തതൊണ്ണാ നിങ്കെ നമ്പിക്കെ വുറുതാവുതാൻ; നിങ്കെ ഇപ്പണും ഉടവൻ പാപങ്കാട്ടിലേ ഇരുക്കിനെ.

¹⁸ അകനയൊണ്ണാ കിരിശ്ത്തുവിൽ നമ്പിയെ ചത്തവേരാളും നാശമായേയെ.

¹⁹ ഇം പിശപ്പിൽ മട്ടും നങ്കെ കിരിശ്ത്തുവുകാൽ ആശെ വച്ചിരുന്താ നങ്കെ നിലെ ഉലകത്തിലെ എല്ലാ മനിശരക്കാട്ടീം മോശമാകും.

²⁰ ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിവരും ഒണ്ണത്തുക്കൊള്ളെ ഒരു ഉറപ്പായ് തെയ്‌വം കിരിശ്ത്തുവെ മുതെ ചാവിൽ നുൺ ഉശിരേത്തിയെ ഒണ്ണതുതാൻ ചത്തിയം.

²¹ മുതെ മനിശനാനെ ആതാമുനാലെ ചാവ് വന്തനാലെ ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിനതും കിരിശ്ത്തു ഒണ്ണെ മനിശൻനാലെ ഒണ്ടായെ.

²² ആതാമിൽ എല്ലാരും ചാനതുവോലെ കിരിശ്ത്തുവിൽ എല്ലാരും ഉശിരോറും.

²³ എല്ലാരും ഒണ്ണുക്ക് പുറകോട് ഒൺ ഒണ്ണെ നിലേൽ ഉശിരോറി എന്തും; മുതെ കിരിശ്ത്തു; പിന്നെ കിരിശ്ത്തു തിരുമ്പി വരിനവോളെ അവനുക്കൊള്ളവേരാ എല്ലാരും ഉശിരോറി എന്തും.

²⁴ അതോഞ്ച് ഉലകത്തിലെ കടശിയാകും; അണ്ണേക്ക് കിരിശ്ത്തു എല്ലാ വായ്‌ച്ചകാടാം അതികാരമാം ചക്കിതികാടാം നാശമായ്‌ക്കാലെ രാച്ചമെ തകപ്പനാനെ തെയ്‌വത്തിലെ കയ്യിൽ ഏത്തു കൊടുക്കും.

²⁵ തെയ്‌വം എതിരികളെ മൊത്തമാ തോൽവി അടയെ വച്ച് കിരിശ്‌ത്തുവിലെ കാലടീലാക്കിനതുവരേക്ക് കിരിശ്ത്തു അതികാരമെ നടത്തും.

²⁶ ചാവ് എന്നെ എതിരിയെ കടശീക്ക് നാശമാക്കും.

²⁷ “തെയ്‌വം മുച്ചൂടാം അവൻ കാൽക്കീശിൽ ആയ്‌ക്കിരുക്കിനെ” ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ? എല്ലാതാം ഒൺ ചൊല്ലിയാ തെയ്‌വമെ വുടെ എല്ലാം ഒൺതാൻ.

²⁸ പിന്നെ എല്ലാം കിരിശ്‌ത്തുവുക്ക് കീൾപ്പട്ടോഞ്ച് തെയ്‌വം എല്ലാത്തുക്കും മീതേ ആകേക്കുചൂട്ടി എല്ലാം തൻ കാലടീലായ്‌ക്കി കൊടുത്തെ തെയ്‌വത്തുക്ക് കിരിശ്ത്തു ഉടയാളമേ കീൾപ്പടുത്തും.

²⁹ ഇല്ലെ, ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാതവോയാ ചത്തവേരാക്കുചൂട്ടി രാടിപിരാടിനവേരാ എന്തെ ചെയ്യും? ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാതവോയാ അവറാത്തുക്കുചൂട്ടി രാടിപിരാടിനത്തിലെ പൊരുൾ എന്തനേത്ത്?

³⁰ ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാതവോയാ പിന്നെ എന്തുക്ക് എങ്കെ പേടി പുടിച്ചെ വേലെ എപ്പണും ചെയ്യിനത്?

³¹ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശുകിരിശ്ത്തുവിൽ എനക്ക് നിങ്കളെ ചൊല്ലിയൊള്ളെ പെരുമേലെ ഉറപ്പിൽ തീത്ത് ചൊല്ലട്ടെ ഒവ്വൊരുനാളും ഏൻ ചത്തുകിട്ടേ ഇരുക്കിനെ.

³² എപശോശിലെ മാനടവൻകാട് എന്നെ ചെയ്യാത്തെ ചിക്കെ ചെയ് അലക്കശിച്ചവോളെ ഏൻ അവറകാൽ മല്ലിട്ടത് ഇം ഉലകത്തിലെ എന്തൊണ്ണാലും നേട്ടത്തുക്കുചൂട്ടിയീ? ചത്തവേരാ ഉശിരോറി വാരാതവോയാ, “തിന്നിൻ, കുടീനിൻ, നാളെ ചാകുമില്ലെ.”

³³ നിങ്കെ നിങ്കളമേ ചതിവിൽ അകപ്പടുത്തുവാനില്ലെ. കെട്ടെ കൂട്ട് കെട്ടിൽ മനിശനിലെ നല്ലെ കുണം കെട്ടു പോനെ.

³⁴ നിങ്കളിൽ ചിലവേരാക്ക് തെയ്‌വമെചൊല്ലി അറിവില്ലെ; അത് നിങ്കെ മാനക്കേടുക്കൊള്ളെ കാരിയമാനെ; അതുനാലെ പോതമൊള്ളവേരായായ് അയന്തിരിൻ; നീതിയൊള്ളവേരായായ് ഇരിൻ; പാപമെ ചെയ്യാതിരിൻ.

ഉശിരു വന്ത് എന്തിനെ ഉടമ്പ്

³⁵ “ചത്തവേരാ എകനെ ഉശിരോറും? അവറാത്തുക്ക് എകത്തെ ഉടമ്പിരുക്കും?” ഒൺ ചിലവേരാ കോക്കും.

³⁶ പുത്തി കെട്ടെ മനിശാ, നീ വിതയ്‌ക്കിനത് ചാനതില്ലയൊണ്ണാ ഉശിരു വാരാത്ത്.

³⁷ നീ വിതയ്‌ക്കിനത് നെല്ലിലയോ വോറേ ഏനത്തുകാട്ടിലയോ വിത്തെ മട്ടുംതാൻ; അത്തിലെ ഉടമ്പയില്ലെ; പിന്നെ അത് ഒരു പാളിയായ് വളറിനെ.

³⁸ ഒണ്ണാ തെയ്‌വം ഉടയാക്ക് പുടിച്ചവോലെ ഒവ്വൊരു വിത്തുക്കും പലവിതമാനെ ഉടമ്പുകാടെ കൊടുക്കിനെ.

³⁹ എല്ലാ ഉടമ്പും ഒരേവോലെ നാത്തെ; മനിശനുക്ക് വോറേ, ചീവാതികാട്ടുക്ക് വോറേ, പയ്‌ക്കികാട്ടുക്ക് വോറേ, മീൻകാട്ടുക്ക് വോറേ.

⁴⁰ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളതുകാടും പൂമിനാട്ടിൽ ഒള്ളതുകാടും മത്തും അക്കിക്ക് വൊവ്വോറേയായിരുക്കിനെ; മേലോകത്തിൽ ഒള്ളതുകാട്ടിലെ മകിമെ വോറേ, പൂമീലൊള്ളതുകാട്ടിലെ മകിമെ വോറേ.

⁴¹ പെയ്‌തിലെ മകിമെ വോറേ തിങ്കേലെ മകിമെ വോറേ, വെള്ളീലെ മകിമെ വോറേ; വെള്ളീം വെള്ളീം മത്തുമേ മകിമേൽ വൊവ്വോറേയായിരുക്കിനെ.

⁴² ചത്തവേരാ ഉശിരോറി എന്തിനതും ഇകനതാൻ. നാശമാ പോനെ ഉടമ്പതാൻ വിതയ്‌ക്കിനത്; ഒണ്ണാ തെയ്‌വം ഉശിരെ കൊടുത്ത് എത്തിനത് നാശമായ് പോകാത്തതതാൻ.

⁴³ മാനം നാതെ വിതയ്‌ക്കിനെ ഒണ്ണാ മകിമേൽ നങ്കളെ തെയ്‌വം ഉശിരേത്തിനെ; പിലംനാതെ വിതയ്‌ക്കിനെ പിലത്തിൽ ഉശിരേത്തിനെ.

⁴⁴ ചതയൊള്ളെ ഉടമ്പ് വിതയ്‌ക്കിനെ; ആത്തുമീകമാനെ ഉടമ്പ് ഉശിരോറിനെ; ചതെ നാത്തെ ഉടമ്പൊണ്ടൊണ്ണാ ആത്തുമീകമൊള്ളെ ഉടമ്പുമൊണ്ട്.

⁴⁵ മുതെ മനിശനാനെ ആതാം ഉശിരൊള്ളെ മനിശനായെ ഒൺ എളുതിയിരുക്കിനതാനെ? കടശീലെ ആതാമാനെ കിരിശ്ത്തു ഉശിരെ കൊടുക്കിനെ ആത്തുമാവായെ.

⁴⁶ ഒണ്ണാ മുതെ വന്തത് ആത്തുമീയെ ഉടമ്പില്ലെ; ചതയൊള്ളതാൻ. ആത്തുമീകമാനത് പിന്നെ വരിനെ.

⁴⁷ മുതേലെ മനിശൻ പൂമീലെ മണ്ണിൽ നുൺ തിട്ടിച്ചതുതാൻ; ഇരണ്ടാമത്തെ മനിശൻ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്താളുംതാൻ.

⁴⁸ മണ്ണിൽ നുണ്ണൊള്ളവേരാ മണ്ണിൽ നുണ്ണൊള്ളായാനെ ആതാമുവോലതാൻ; മേലോകത്തുക്ക് ഒള്ളവേരാ മേലോകത്തിൽ നുൺ വന്തെ കിരിശ്‌ത്തുവോലതാൻ.

⁴⁹ ഇപ്പെ നങ്കെ മണ്ണിൽ നുൺ പടച്ചെ ആതാമുവോലതാൻ; ഒണ്ണാ പിന്നെ നങ്കെ മേലോകത്തിൽ ഒള്ളെ കിരിശ്‌ത്തുവിലെ ഉരുവത്തിലൊള്ളവേരായാകും.

⁵⁰ ഏശുവിൽ നമ്പുനവേരാളേ, കറി, ഇലത്തം ഇത്തുകാട്ടുക്കൊണ്ണും മേലോകമെ അവകാശമാക്കേക്ക് കൂടാത്ത്; ഒണ്ണാ നാശമാനത് നാശമാകാത്തതെ അവകാശമാക്കാത്ത് ഒൺ ഏൻ ചൊന്നെ.

^51-52 ഏൻ ഒരു മറുമമെ നിങ്കകാക്ക് ചൊല്ലാം; നങ്കെ എല്ലാരും ചത്തുകെട്ട് പോകാത്ത്; ഒണ്ണാ കടശി നാളിൽ കരുത്താവു വരുകേക്കൊള്ളെ കാകളെ ചത്തം കോക്കിനവോളെ മിന്നൽ വരിനതുവോലെ നങ്കെ ഉടമ്പുക്ക് മാത്തമൊണ്ടാകും. കാകളെ ചത്തം കോക്കിനവോളെ ചത്തവേരാ നാശമാകാതെ ഉശിരോറി എന്തുകേം ഉശിരോടിരുക്കിനെ നങ്കെ ഉടമ്പുക്ക് മാത്തമൊണ്ടാകേം ചെയ്യും.

⁵³ ചാനതും നാശമടേനതുമാനെ നങ്കെ ഇം ഉടമ്പ് ഒരു കാലത്തിലും ചാകാത്തതും നാശമടയാത്തതുമാനെ ഉടമ്പായ് മാറോണും.

⁵⁴ ഇകനെ നടമാനവോളെ, “ചാവെ തോൽവി അടയെ വച്ചെ” ഒണ്ണൊള്ളെ തെയ്‌വ വശനം നടമാനെ.

⁵⁵ അള്ളേ ചാവേ, നിൻ വെറ്റി ഏടെ? അള്ളേ ചാവേ, വിശമൊള്ളെ നിൻ മുൾ ഏടെ?

⁵⁶ ചാവിലെ വിശമുൾ പാപം; പാപത്തിലെ ചക്കിതിയെന്നത് നായപുറമാണം.

⁵⁷ ഒണ്ണാ നങ്കെ കരുത്താവാനെ ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവുനാലെ നങ്കാക്ക് വെറ്റിയെ തരിനെ തെയ്‌വത്തുക്ക് ചോത്തിരം.

⁵⁸ അതുനാലെ ഏശുവിൽ നമ്പുനെ എൻ ഇണങ്കരേ, നിങ്കെ ഉറപ്പൊള്ളവേരാളും കുലുങ്കാത്തവേരാളും ആകോണും; നിങ്കെ കരുത്താവിൽ ചെയ്യിനെ ഒവ്വൊരു കാരിയമും വുറുതാവില്ലെ ഒൺ അറിഞ്ചിരുക്കിനനാലെ കരുത്താവിലെ വേലേൽ എപ്പണും പെരികി വരിനവേരാളുമാനിൻ.