ഇയ്യോബ് 6 - സത്യവേദപുസ്തകം C.L. (BSI)

ഇയ്യോബിന്റെ മറുപടി

¹ ഇയ്യോബ് പറഞ്ഞു:

² “എന്റെ മനോവേദന ഒന്നു തൂക്കിനോക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ! എന്റെ അനർഥങ്ങൾ തുലാസിൽ വച്ചിരുന്നെങ്കിൽ!

³ അവ കടൽത്തീരത്തെ മണലിനെക്കാൾ ഭാരമേറിയതായിരിക്കും. അതുകൊണ്ടാണ് എന്റെ വാക്കുകൾ അവിവേകമായിപ്പോയത്.

⁴ സർവശക്തന്റെ അസ്ത്രങ്ങൾ എന്നിൽ തറച്ചിരിക്കുന്നു; അവയിലെ വിഷം എന്നിൽ വ്യാപിക്കുന്നു ദൈവത്തിന്റെ ഭീകരതകൾ എനിക്കെതിരെ അണിനിരക്കുന്നു.

⁵ പുല്ലുള്ളപ്പോൾ കാട്ടുകഴുത കരയുമോ? തീറ്റിയുള്ളപ്പോൾ കാള മുക്കുറയിടുമോ?

⁶ രുചിയില്ലാത്തത് ഉപ്പുചേർക്കാതെ കഴിക്കാമോ? മുട്ടയുടെ വെള്ളയ്‍ക്കു സ്വാദുണ്ടോ?

⁷ അത്തരം ഭക്ഷണമാണ് എനിക്കിപ്പോൾ ലഭിക്കുന്നത് അവ എനിക്ക് ഒട്ടും പിടിക്കുന്നില്ല.

⁸ ദൈവം എന്റെ അപേക്ഷ സ്വീകരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ! എന്റെ ആഗ്രഹം സാധിച്ചുതന്നെങ്കിൽ!

⁹ എന്നെ തകർത്തുകളയാൻ ദൈവം പ്രസാദിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ! തൃക്കൈ നീട്ടി എന്നെ നിഗ്രഹിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ!

¹⁰ അത് എനിക്ക് ആശ്വാസം ആകുമായിരുന്നു; അതിരറ്റ വേദനയിലും ഞാൻ ആഹ്ലാദിക്കുമായിരുന്നു. പരിശുദ്ധനായ ദൈവത്തിന്റെ വാക്കുകൾ ഞാൻ നിഷേധിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ;

¹¹ കാത്തിരിക്കാൻ എനിക്കിനി ശക്തിയില്ലല്ലോ എന്തിനു വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ക്ഷമയോടെ കാത്തിരിക്കേണ്ടത്?

¹² കല്ലിന്റെ ബലം എനിക്കുണ്ടോ? എന്റെ ശരീരം ഓടുകൊണ്ടുള്ളതോ?

¹³ എന്റെ കഴിവുകൾ ചോർന്നുപോയി എനിക്ക് ആശ്രയമില്ലാതായിരിക്കുന്നു.

¹⁴ സ്നേഹിതനോടു കനിവുകാട്ടാത്തവൻ സർവശക്തനായ ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തി പരിത്യജിക്കുന്നു;

¹⁵ എന്റെ സ്നേഹിതന്മാർ പെട്ടെന്നു വറ്റിപ്പോകുന്ന അരുവിപോലെ ചതിക്കുന്നവരാണ്;

¹⁶ അവ മഞ്ഞുകട്ട നിറഞ്ഞ് ഇരുണ്ടിരിക്കുന്നു; മഞ്ഞുരുകിയാണ് അവയിൽ ജലം നിറയുന്നത്;

¹⁷ വേനൽക്കാലത്ത് അവ വറ്റിപ്പോകുന്നു; ചൂടേറുമ്പോൾ അവ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.

¹⁸ കച്ചവടസംഘങ്ങൾ അവ തേടി വഴിതെറ്റിപ്പോകുന്നു; അവർ മരുഭൂമിയിൽ അകപ്പെട്ടു നശിക്കുന്നു.

¹⁹ തേമയിലെ വ്യാപാരിസംഘം അവ തിരയുന്നു; ശെബയിലെ യാത്രാസംഘം അവ കണ്ടെത്തുമെന്നു പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

²⁰ അവരുടെ പ്രതീക്ഷകൾ നിരാശയിൽ അവസാനിക്കും. അവർ അവിടെയെത്തി സംഭീതരാകും.

²¹ നിങ്ങളും എനിക്ക് അതുപോലെ ആയിരിക്കുന്നു; എനിക്കുണ്ടായ അനർഥം കണ്ടു നിങ്ങൾ അന്ധാളിക്കുന്നു.

²² നിങ്ങളുടെ സ്വത്തിൽനിന്ന് എനിക്കെന്തെങ്കിലും തരണമെന്നോ നിങ്ങളുടെ സമ്പത്തിൽനിന്ന് എനിക്കുവേണ്ടി കോഴ കൊടുക്കണമെന്നോ ഞാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടുവോ?

²³ പ്രതിയോഗികളിൽനിന്ന് എന്നെ വിടുവിക്കണമെന്നോ, നിഷ്ഠുരമർദകരുടെ കൈയിൽനിന്ന് എന്നെ വീണ്ടെടുക്കണമെന്നോ ഞാൻ പറഞ്ഞുവോ?

²⁴ നിങ്ങൾ എന്നെ ഉപദേശിക്കുക, ഞാൻ മിണ്ടാതെ കേൾക്കാം; എവിടെയാണ് എനിക്കു തെറ്റിയതെന്നു പറഞ്ഞുതരിക.

²⁵ സത്യസന്ധമായ വാക്കുകൾ എത്ര ശക്തം? നിങ്ങൾ എന്താണു വാദിച്ചു തെളിയിക്കുന്നത്?

²⁶ വാക്കുകളെച്ചൊല്ലി ശകാരിക്കുകയാണോ? ആശയറ്റവന്റെ വാക്കുകൾ കാറ്റുപോലെയല്ലേ?

²⁷ നിങ്ങൾ അനാഥനുവേണ്ടി നറുക്കിടുന്നു. സ്വന്തം സ്നേഹിതനു വിലപേശുന്നു.

²⁸ ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ സ്നേഹപൂർവം എന്നെ നോക്കിയാലും ഞാൻ നിങ്ങളോടു കള്ളം പറയുകയില്ല.

²⁹ ഒന്നു നില്‌ക്കണേ, എന്നോടു നീതി ചെയ്യണേ! എന്നോടു നിങ്ങൾ നീതിയാണോ ചെയ്യുന്നത്?

³⁰ ഞാൻ പറഞ്ഞതു തെറ്റിപ്പോയോ? അനർഥം തിരിച്ചറിയാൻ എനിക്കു കഴിവില്ലെന്നോ?