लूककृत शुभवर्तमान 17 - पवित्र शास्त्र CL New Testament (BSI)

येशूची काही वचने

¹ येशूने शिष्यांना म्हटले, “लोकांना पापाला प्रवृत्त करण्याऱ्या गोष्टी घडणार, पण ज्याच्यामुळे त्या घडतात त्याला केवढे क्लेश होणार!

² त्याने ह्या लहानांतील एकाला पापासाठी प्रवृत्त करावे, ह्यापेक्षा त्याच्या गळ्यात मोठ्या जात्याची तळी बांधून त्याला समुद्रात फेकावे, ह्यात त्याचे हित आहे.

³ तू स्वतःला सांभाळ. तुझ्या भावाने अपराध केला, तर त्याचा दोष त्याला दाखवून त्याची कानउघाडणी कर आणि त्याने पश्चात्ताप केला तर त्याला क्षमा कर.

⁴ त्याने दिवसातून सात वेळा तुझ्याविरुद्ध अपराध केला आणि सात वेळा तुझ्याकडे परत येऊन, मला पश्चात्ताप झाला आहे, असे म्हटले, तरी तू त्याला क्षमा करायला हवी.”

⁵ प्रेषित प्रभूला म्हणाले, “आमचा विश्वास वाढव.”

⁶ प्रभू म्हणाला, “तुमच्यामध्ये मोहरीच्या दाण्याएवढा विश्वास असेल, तर ह्या तुतीच्या झाडाला ‘तू मुळासकट उपटून समुद्रात लावले जा’, असे तुम्ही सांगताच ते तुमचे ऐकेल.

⁷ तुमच्यापैकी असा कोण आहे की, त्याचा नांगरणारा किंवा मेंढरे राखणारा नोकर शेतातून आल्यावर तो त्याला म्हणेल, ‘लवकर येऊन जेवायला बस?’

⁸ किंबहुना ‘माझे जेवण तयार कर. माझे खाणेपिणे होईपर्यंत कमरेभोवती बाह्यवस्त्र बांधून माझी सेवा कर आणि मग तू खा व पी’, असे तो त्याला म्हणणार नाही काय?

⁹ सांगितलेली कामे नोकराने केली म्हणून तो त्याचे आभार मानतो काय?

¹⁰ त्याप्रमाणे तुम्हांला सांगितलेली सर्व कामे केल्यावर, ‘आम्ही अपात्र नोकर आहोत, आम्ही फक्त आमचे कर्तव्य केले आहे’, असे म्हणा.”

दहा कुष्ठरोगी

¹¹ येशू यरुशलेमकडे जात असता शोमरोन व गालीलच्या सरहद्दीवरून गेला.

¹² तो एका गावात जात असता कुष्ठरोग झालेले दहा पुरुष त्याला दूरू न भेटले.

¹³ ते ओरडून म्हणाले, “अहो येशू, प्रभो, आमच्यावर दया करा.”

¹⁴ त्याने त्यांना पाहून म्हटले, “तुम्ही जाऊन स्वतःला याजकांना दाखवा.” त्यानंतर असे झाले की, ते जाता जाता शुद्ध झाले.

¹⁵ त्यांतील एक जण आपण बरे झालो आहोत, असे पाहून उच्च स्वराने देवाचा महिमा वर्णन करीत परत आला.

¹⁶ येशूचे आभार मानून तो त्याच्या चरणांवर पालथा पडला. हा तर शोमरोनी होता.

¹⁷ येशूने म्हटले, “दहा जण शुद्ध झाले होते ना? इतर नऊ जण कुठे आहेत?

¹⁸ हा परका एकटाच देवाचा गौरव करायला परत आला, हे कसे काय?”

¹⁹ येशूने त्याला म्हटले, “ऊठ, जा, तुझ्या विश्वासाने तुला बरे केले आहे.”

देवाच्या राज्याचे आगमन

²⁰ देवाचे राज्य केव्हा येईल, असे परुश्यांनी त्याला विचारले असता त्याने त्यांना उत्तर दिले, “देवाचे राज्य दृश्य रूपात येत नाही.

²¹ ‘पाहा, ते येथे आहे’ किंवा ‘ते तेथे आहे’ असे म्हणता येत नाही. पाहा, देवाचे राज्य तुमच्यामध्ये आहे.”

²² पुढे त्याने शिष्यांना म्हटले, “असे दिवस येणार आहेत की, मनुष्याच्या पुत्राच्या दिवसांपैकी एक दिवस पाहण्याची तुम्ही इच्छा बाळगाल, पण तो दिवस तुम्हांला दिसणार नाही.

²³ काही जण तुम्हांला म्हणतील, ‘पाहा, तो तेथे आहे! पाहा, तो येथे आहे!’ तर तुम्ही जाऊ नका व त्यांच्यामागे लागू नका.

²⁴ वीज जशी आकाशाच्या एका बाजूपासून दुसऱ्या बाजूपर्यंत चमकते, तसेच मनुष्याच्या पुत्राचेही त्याच्या दिवशी होईल.

²⁵ तथापि त्याने प्रथम फार दुःख भोगावे व ह्या पिढीकडून नाकारले जावे, हे क्रमप्राप्त आहे.

²⁶ नोहाच्या दिवसांत झाले, तसे मनुष्याच्या पुत्राच्या दिवसांतही होईल.

²⁷ नोहा तारवात गेला आणि जलप्रलय येऊन सर्वांचा नाश केला. त्या दिवसापर्यंत लोक खातपीत होते, लग्न करत होते व लग्न लावून देत होते.

²⁸ तसेच ज्याप्रमाणे लोटच्या दिवसांत झाले, त्याप्रमाणे होईल, म्हणजे ते लोक खातपीत होते, खरेदी करत होते, विकत होते, लागवड करत होते, घरे बांधत होते.

²⁹ परंतु ज्या दिवशी लोट सदोमातून निघाला त्याच दिवशी आकाशातून अग्नी व गंधक ह्यांची वृष्टी होऊन सर्वांचा नाश झाला.

³⁰ मनुष्याचा पुत्र प्रकट होईल, त्या दिवशी असेच होईल.

³¹ त्या दिवशी जो छपरावर असेल, त्याने आपले सामान नेण्याकरिता खाली घरात जाऊ नये. तसेच जो शेतात असेल त्याने आपल्या सामानासाठी घराकडे परत जायला निघू नये.

³² लोटच्या पत्नीची आठवण करा.

³³ जो कोणी आपला जीव वाचवायचा प्रयत्न करील, तो आपल्या जिवाला मुकेल आणि जो कोणी आपल्या जिवाला मुकेल, तो आपला जीव वाचवील.

³⁴ मी तुम्हांला सांगतो, त्या रात्री एका खाटेवर दोघे असतील. एक घेतला जाईल व दुसरा तेथेच ठेवला जाईल.

³⁵ दोघी मिळून दळत असतील. एक घेतली जाईल व दुसरी तेथेच ठेवली जाईल.

³⁶ [दोन पुरुष शेतात असतील. एक घेतला जाईल, दुसरा तेथेच ठेवला जाईल.]”

³⁷ त्यांनी त्याला म्हटले, “प्रभो, कुठे?” त्याने त्यांना म्हटले, “जेथे मढे तेथे गिधाडे.”