Joannostir 17 - Joannostir Svencono lačopheniben 1933 (Latvia)

Džeļ, 17.

¹ Pošļi da lava Iisusos hadija Peskīre jakha po boliben te phendža: Dād! javdža štunda, slavini Tīre Čhāves, te Tīro Čhāvo slavini Tut,

² Jake sir Tu dijan Leske moca pir sārengīrenge masa, sobi sārenge so Tu dijan Leske, dela Jov džīben sajek.

³ Džīben sajek isi dava, medžinen Tut, jek lašņo Davles, te Tutir bičades Iisusos Hristos.

⁴ Me Tut slavindžom pe phu, te kērdžom kēriben, savo Tu mange pačandijan kērav.

⁵ Te kana slavini Man Tu, Dād, ke Tu Kokoro do laskasa, saji Mange isis ke Tu angilo svetosko javiben.

⁶ Me Tīro lav kērdžom džindlo mānušenge, sajen Tu dijan Mange svetostir; jone isis Tīre, te Tu dijan len Mange, te jone Tīro lav dorakhle.

⁷ Kana jone haļīne, so sāro, so Tu dijan Mange, isi Tutir.

⁸ Hai lava, saje Tu dijan Mange, Me pšedijom lenge: te jone dolīne, te halīne lašņes. so Me vigijom Tutir, te pačandīne, so Tu bičadžan Man.

⁹ Me vaš lenge mangava: na vaš sāro svetos magava, ne vaš dolenge, sajen Tu dija Mange, vašo dova so jone Tīre.

¹⁰ Te sāro Mīro Tīro, te Tīro Mīro; te Me proslavindžoman an lenge.

¹¹ Me uže naisom ano svetos, ne jone ano svetos, Me džava ke Tu. Svencono Dād! uzrikir len an Tīro lav, dolen, sajen Tu Mange dijan, sobi jone mejān jek, sir Me.

¹² Kedi Me isomas lensa ano svetos, Me len uzrikirdžom an Tīro lav; dolen, sajen Tu dijan Mange, Me rakšom, te nikon lendir nazgiņandija, sir feņu do sgiņumako čhāvo, mepherdžonpen čhinibena (Davidoskiri, gili 108, 17).

¹³ Kana džava ke Tu, te dava rakirava ano svetos, sobi jone Mīro raduma rikiren phečkirdo an penge.

¹⁴ Me pšedijom lenge Tīro lav; te svetos len naiedikša, vašo dova so jone nāni svetostir, jake sir Me naisom svetostir.

¹⁵ Namanga, sobi Tu meles len svetostir, ne sobi merakhes len hindipnastir.

¹⁶ Jone nāni svetostir, sir Me naisom svetostir.

¹⁷ Švenčini len Tīre lašņumasa; lav Tīro isi lašņuma.

¹⁸ Sir Tu bičadžan Man ano svetos, jake Me bičandžom len ano svetos.

¹⁹ Te vaš lenge Me švenčinava Man, sobi jone mejān švenčume lašņumasa.

²⁰ Na vaš lenge feņu mangava, ne nin vaš pačaibnangīrenge an Mange pe lengo lav:

²¹ Mejān sāre jek: sir Tu, Dād, an Mange, te Me an Tuke, jake jone mejān an Menge jek: mepačal svetos, so Tu Man bičadžan.

²² Te slava, saji Tu dijan Mange. Me dijom lenge: mejān jek sir Me isam jek.

²³ Me an lenge, te Tu an Mange; mejān kērde sāre an jek, te medžinel svetos, so Tu bičadžan Man te miļidžan len, sir Man miļidžan.

²⁴ Dād! sajen Tu Man dijan, kamava, sobi doi, kai Me, nin jone mejān Mansa, medikhen slava Mīri, saji Tu dijan Mange, vašodova so Man miļidžan angil svetosko kēriben.

²⁵ Čačuno Dād! svetos Tut nadodžindža; ne Me dodžindžom Tut, te dala dodžindle — so Tu Man bičadžan.

²⁶ Te Me kērdžom lenge lav Tīro džindlo te kērava džindlo, te do miluma, sajesa Tu miļidžan Man, an lenge jāla, te Me an lenge.